Smoki Wolnych Stad

Było z czego się cieszyc to prawda, współpraca szła wyjątkowo dobrze. Dosłownie jakby starszy rozumiał młodego bez słów, czasami zastanawiał się czy wcześniej już go nie widział, ale nie. To było raczej ich pierwsze zderzenie ślepi, spore szpony lekko zagarneły ziemie do tyłu, a czarny smok spokojnie po mieliźnie doszedł do młodszego samca. "Wyśmienicie, jakbyś był zmęczony zawsze można kawałek podpłynąć nie używając siły. Rozluźniasz całkiem ciało i dajesz się podnieść. Łapy poruszają się sporadycznie od czasu do czasu. Tak... by się nie zanużyć." Wyjaśnił nauczyciel patrząc czy nurt rzeki nie jest zbyt mocno, na szczęście wiatr wiał znikomo. Byli bezpieczni, powinno korzystać z spokojnego humoru matki natury.

Trzeba było na prawdę się postarać by stać się kimś złym w ślepiach Popioła, on zazwyczaj nawet przy wielkich błędach i krzywdach umiał wybaczyć, a nawet oddać za taką błądzącą osobę swe życie. Tym razem jednak poszło młodzikowi o wiele lepiej, chyba załapał. Nocny mógł być z niego taki dumny, podszedł bliżej kiedy ten się oddalił i płynął już bez asekuracji. Starszy gad przyjrzał się uczniowi, ale nie widząc nadal żadnych błędów przeszedł do następnego zadania. "Super ci idzie, teraz skręcimy. Musisz skręcić ciało w tą samą stronę w którą chcesz skręcić płynąc. Nadal pamiętaj o przebieraniu łapakami i wyluzowanym ciele. Woda poniesie cię kiedy tylko pokażesz w którym kierunku chcesz się udać, ogon posłuży ci za stery i stabilizator równowagi. Patrz przed siebie i niczym się nie przejmuj." Co prawda ton smoka był nadal poważny i chłodny, ale gdyby tak się wsłuchać w słowa to chyba trochę zaufania można było z nich wyciągnąć. Shadows kochał wszystkie pisklaki, nie ważne czy z ziemi czy z któregoś innego stada. Tu u niego każdy mógł znaleźć nie tylko pomoc, ale też wsparcie i opiekę.

Nauczyciel przyglądał się tej całej scence, co poszło nie tak? Już Nocny miał podejść by pomóc, ale maluch sam dał sobie rade. Jednak to on tu był mistrzem, to on ma przekazywać wiedzę. Jeśli coś nie szło tak jak iść powinno to trzeba znaleźć błąd i jeszcze raz spróbować. Chłodno odparł zastanawiając się nad błędem w swoich słowach, może powinien coś dopowiedzieć? "Teraz widzisz co się dzieje kiedy walczyć z wodą, musisz jej zaufać. Położyć się na tafli spokojnie oddychając, łapy muszą poruszać się miernie, a nie w chaosie. Rozluźnij się, kamień ciężki i zbity zawsze utonie. Weź przykład z liści, lekkie, rozłożone płynął." Samiec podszedł bliżej ucznia i tym razem kiedy by się zanurzył jego łapa wyniesie samczyka na powierzchnie. Przy takich zabezpieczeniach na pewno można się dobrze skupić na zadaniu.

No, cóż... Nocny popatrzył głębiej w te nieufne ślepia, a z jego zielonego spojrzenia nie dało się wywnioskować żadnego uczucia. Od dawna jego postawa stała się zimna i twarda, przecież jego aura biła nawet chłodem. Jednak to była już codzienność dla młodego piastuna, stanął tak by cień padał na mniejszego smoka. Ten upał nawet jego czasami doprowadzał do obłędu, starszy podrapał się lekko po pysku i popatrzył na wodę. Bez zbędnego czekania zaczął tłumaczyć o co chodzi w tym całym pływaniu, może na początku zdawało się to proste. Ale Shadows na swoich łuskach wiedział najlepiej co potrafi ten potężny żywioł. Niewzruszony jednak wspomnieniami zaczął naukę. "Najważniejsze o czym trzeba pamiętać to fakt, że woda wybija ciało smoka na powierzchnie. Nie wolno nam z tym walczyć, najlepiej jest dać się ponieść. Możesz spróbować, wejdź na płyciznę i się połóż na wodzie. Spokojnie oddychaj i zacznij kopać w wodzie, w tym wszystkim oczywiście pamiętaj by odpychać wodę do tyłu. I nie martw się, gdyby było coś nie tak jestem tuż obok." Jakoś Nocny nie umiał zbytnio pocieszać, a może to nadal wina tego mrożącego krew w żyłach głosu? Piastun pokiwał pyskiem i sam podszedł bliżej wody, w taki ukrop z wielką radością zamoczy chociażby swoje łapy i pysk.

Piastun wracał się z swoich polowań i kiedy leciał nad lazurowym jeziorem kogoś nowego, czarne łuski zrobiły się w ślepiach Nocnego dziwne znajome. W sumie czarny samiec i tak nigdy nie zignorował żadnego smoka na swej drodze. A woda brrr, kojarzyła mu się z tym trupem w zimnym jeziorze. Obiecał sobie od tamtej pory, że będzie czuwać nad tym żywiołem by nigdy więcej już nie być w tak... strasznej sytuacji. Smok zanurkował w powietrzu i mocno uderzył skrzydłami będąc przy ziemie. Czuć było mocny wiatr i po chwili zobaczyć się dało sporego ciemnego jak kruk piastuna. Szpony ruszyły do przodu zmuszając resztę grubych łusek do ruchu, podszedł do młodszego i zmierzył go swoim surowym, zielonym wzrokiem. W końcu stanął i popatrzył na tafle wody. Kiedy zdawało się, że to koniec dziwną ciszę przerwał tak samo surowy i zimny ton jak jego wygląd. "Witaj, czekasz na kogoś?" Zaczął dorosły przedstawiciel ziemi by po chwili dodać. "Pewnie chciałbyś popływać w tą gorącą pogodę, coś zdaje mi się że taki maluszek jeszcze nie wiele umie. A ja? Mogę cię nauczyć." Od razu zaproponował, za długo żył by pytać bez sensu czy może jakkolwiek pomóc. Zazwyczaj jak spotykał młode osobniki przy wodzie to uczył je pływać. Czemu i tym razem miałoby być inaczej? Sam gad wyglądał na trochę spiętego, ale to raczej gotowość na wszystko. W końcu jako nauczyciel był odpowiedzialny za swoich uczniów. A z jego charakterem to w sumie czuwał nad wszystkimi nad którymi tylko mógł. Wziął pisklaka pod swoje ciemne i silne skrzydło, gdyby tylko wiedział że go nie przestraszy to zapewne nawet by go trącił cieplej pyskiem.

Wrócił szybciej niż mógłby się spodziewać, popatrzył na wejście kątem ślepia i po chwili wkroczył pewnym krokiem do środka legowiska nauczyciela. "Witaj ponownie, chciałbym podwyższyć poziom swojej percepcji, myślę że nie powinno być to problemem oczywiście za sowitą zapłatą." Nie rozgadywał się za długo, położył przed sobą prawie wszystkie kamienie szlachetne, które zdążył nazbierać. Zaczekał cierpliwie na odpowiedź z mroku, na pewno zaraz to nastąpi.

/2x szafir, 2x tygrysie oko, rubin, 3x perła, 2x onyks, malachit, granat, agat X3
13 kamyczków za szybki proces nauczania Percepcja II

Czarny samiec płynął spokojnie za cienistym młodzikiem ku brzegu. Jednak nim tam dotrą to jeszcze trochę minie, jak się pospieszą to może zdążą wykonać jeszcze jedno proste ćwiczenie. "Jest bardzo prosty sposób na pływanie bez użycia siły, po prostu się rozluźniasz i tylko łagodnie odpychasz się łapkami. Najważniejsze jest to by poczuć prąd wodny i dać się niemu ponieść. Ogon nadal służy tobie za ster, dzięki niemu się nie przewrócisz. Co więcej... poczujesz lekki chłód wody, w pogodę taka jak ta jest to też idealny sposób na schłodzenie ciała. Jak chcesz możesz spróbować." Zaproponował Nocny i lekko rozłożył skrzydła dając się ponieść wodzie, uwielbiał lekki chłód, jego łapy już tylko od czasu do czasu się poruszały.

Nocny spokojnie szedł za młodym samcem, w sumie to potem już płynął kiedy się oddalili od brzegu. Mogli oczywiście płynąć do końca, ale czy na pierwszy raz nie była to za duża odległość? Odpowiedział bez zawahania. "Nie, spokojnie zawrócimy i wrócimy się na ląd. Aby skręcić wyginasz ciało w tą stronę gdzie chcesz się udać. Ogon służy tobie po to byś utrzymał równowagę, patrz przed siebie i nadal spokojnie oddychać. Nie zapominaj o łapach, nadal odpychać nimi wodę za siebie." Dokończył patrząc przed siebie i pomału zakręcając w prawą stronę tak by młodszy miał wzór do naśladowania. Zrobił wszystko tak jak powiedział, nigdzie się nie spieszył. Starał się tak to pokazać by każdy omówiony element był widocznie wyraźny chociaż na parę dobrych wdechów. Teraz pozostało tylko czekać na reakcje cienistego.

Nauczyciel wiedział, że niedługo ląd pod łapami ucznia nagle się skończy. Dlatego też Nocny spokojnie szedł za pisklakiem, nie chciał by stała się mu krzywda. Przyglądał się każdemu ruchowi i po chwili odparł stanowczo. "W takim tępie szybko się zmęczysz, niech twoje ruchy będą wolniejsze i dokładniejsze. Palce u łap niech będą zaciśnięte ze sobą tak by tworzyły pewnego rodzaju miseczki. Jak kopiesz w ziemi to też nie rozszerzasz palców prawda? Wszystko inne jest w porządku, pamiętaj by patrzeć przed siebie i spokojnie oddychać. W razie pytań jestem obok." Dokończył krocząc spokojnie po dnie, w końcu był o wiele większym smokiem, umiał dobrze pływać dzięki nauczycielowi. Co prawda sam dopiero douczał się jak pokonywać strach przed cieczą, ale dzięki temu był właśnie jeszcze bardziej ostrożny.

Nocny pokiwał pyskiem i udał się w wskazaną przez starszego miejsce. Wiedział, że trochę to potrwa, chciał być nawet trochę wcześniej. Wolał być wcześniej niż się spóźnić, szedł spokojnie. Mijał pod szponami kamień po kamieniu, patrzył tak jakby chciał zapamiętać każdą sekundę z tego spotkania. Wszystko było dla niego ważną nauką, każdy usłyszany głos, dotyk, słowo. Nigdy nie marnował za dużo swojego życia na rozmyślania, jednak wiedział jak ważne jest skupienie. Szukał jakiegoś rodzaju środka, by być dobrym i radzić sobie w każdej ciężkiej sytuacji. Z takim zamysłem opuścił legowisko nauczyciela.

Popiół znowu zaszczycił nauczyciela swoją obecnością. Nie był tu już od jakiegoś czasu, ale nigdy nie żegnał się z pomysłem dalszych nauk. Niektórych rzeczy nie dało się samemu przeskoczyć, ufał starszemu smokowi i wiedział, że jeżeli będzie miał kłopot z jakąś nauką to zawsze może tu przyjść. Na tą chwilę trochę się przygotowywał, ale dziś był w końcu gotów. Słychać było jak jego zimne łapy i szpony uderzają o zimną, kamienną posadzkę. W końcu też nie chciał tu siedzieć tak w ciszy i zawracać głowę mistrzowi, powie co trzeba, usłyszy stosowną odpowiedź i ruszy dalej. "Witaj nauczycielu, jestem rad znowu ze spotkania. Chciałbym poprawić swoją zręczność, oczywiście za stosowną zapłatą." Dokończył kładąc parę kamieni szlachetnych przed sobą. Nie patrzył na nie, wiedział że zaraz zniknął. Wpatrywał się jednak w ciekawą ciemność tego miejsca, był przyzwyczajony do takich warunków. Tym lepiej dla niego, dobrze się tu czuł i nawet jeśli przyszłoby mu tu zaczekać dłużej na pewnie nie byłoby to większym kłopotem.

/Szafir x2, Rubin 2x, Perła 2x

Nocny rozejrzał się i podchodząc bliżej młodzika odparł. "Aby się wzbić wyżej znowu pomachaj skrzydłami, najlepiej dwa razy odpychając powietrze pod siebie. Znowu trochę poszybuj, a potem zrób to co ci teraz powiem. Będziemy skręcać, skręcasz całym ciałem w stronę w którą chcesz skręcić to raczej logiczne prawda? Ogon leci za ciałem, skrzydła skręcasz razem z ciałem, patrzysz przed siebie, ewentualnie możesz odepchnąć powietrze łapami za siebie. Wszystko jasne?" Jeżeli nie będzie pytań, ani przeciwwskazań to znowu sprawdzi wiatr i pójdzie przodem. Będzie uważnie obserwował, jeśli zajdzie potrzeba na interwencję to tak też i zrobi.

Pokiwał pyskiem, wszystko było tak jak trzeba. Czas na test, samiec podszedł do ucznia i odparł. "Teraz pójdziemy głębiej i zanurkujemy, aby to zrobić musisz przechylić ciało z od strony łba w dół. Łapami nadal odpychasz wodę za siebie. Oczywiście wstrzymujesz powietrze jak w poprzednim zadaniu, kiedy się zanurzysz i poczujesz że już zaraz zabraknie ci powietrza to zginasz ciało łbem w stronę powierzchni jak przy skręcaniu. Ogon nadal jest twoim sterem pamiętaj. Aby się wynurzyć nadal odpychasz wodę za siebie i kierujesz się w górę, ważne jest to aby mieć trochę czasu na wynurzenie, więc nie czekaj z brakiem powietrza do krytycznego momentu zgoda? Będę tuż obok..." Wszystko było powiedziane bardzo poważnie, przecież w źle wykonanym teście można było zrobić sobie krzywdę. Nocny na pewno dałby rade szybko intereniować, ale na pewno tego nie chciał. Nienawidził strachu, który go ogarnia kiedy widzi topiącego się smoka. Sam przypomina sobie moment, kiedy omal ciecz go nie zabiła. Przestrzegał od tamtej pory każdego, z wodą trzeba było się posługiwać bardzo rozważnie.

Piastun popukał swoim szponem po czarnych łuskach na pysku i zaczął bardzo wymagająco rozmyślać. Po chwili przeniósł swoje myśli w słowa, czy słusznie? To się dopiero okaże... "Na pewno spotkałbym się z każdym osobno, dowiedziałbym się dlaczego chcą zostać piastunami. Zobaczyłbym jacy są i małymi krokami znajdowałbym powody dlaczego nie nadają się na to stanowisko. Niektórzy przecież nie lubią czekać, a cierpliwość w tej randze to podstawa. Trzeba być bardzo odpowiedzialnym, wszak przecież piastun odpowiada za maluchy na swoich naukach. Jestem pewny, że w każdym smoku znalazłbym jakąś wadę która mówiłaby że nie powinien być na tym stanowisku. Posłuchałbym co lubią i w tym kierunku bym się udał, na przykład łowcą może zostać smok który lubi tropić i polować. Wojownikiem ten kto lubi walczyć i chciałby bronić stada... Czyli, w sumie każdy ma jakąś cechę kierującą go w stronę danej rangi. Nie można być w całości stworzonym tylko do walk, do nauki, albo do polowań. To dałoby mi szerokie pole manewru do przekonywań." Popatrzył na swoją nauczycielkę i pokiwał pyskiem zadowolony.

Młody piastun pomału podniósł się obolały z ziemi, czuł w swoim ciele każdy mięsień. Niestety musiał teraz udać się na spoczynek, te rany niedopilnowane mogły narobić mu kłopotów. Jednak postanowił nie zostawić tak tutaj tego wszystkiego, na pewno wróci by dojść do źródła tych zamieszek. Krok po kroku, wolno i spokojnie skierował się w stronę swojej groty. W tym stanie na pewno nie pomoże ani sobie ani innym, miał nadzieję że wszyscy jakoś z tego wybrnęli. Zastanawiał się nad celem tej wizji z puchem, czy to jakiś znak? Na razie postawił sobie ważny cel na parę następnych dni, przeżyć...