Smoki Wolnych Stad

Nero przytaknął, rozłożył skudła ponownie i zaczął machać zaganiając powietrze pod siebie. – Dziwne uczucie. – Pomyślał wzlatując. Kiedy był już na tyle by móc szybować (ok. 1.5 m). kiedy już wzbił się na odpowiednią wysokość zaczął szybować mięśnie skrzydeł naprężone, łapy podkulone. W połowie drogi postanowił zacząć skręcać. Ciało wygoił w prawo bo tam chciał skręcać. prawe szydło powoli przesuwał ku dołowi,równolegle lewe przesuwając ku gorze. Delikatnie zawrócił w stronę ojca. Pod koniec lotu delikatnie wysunął nogi by nie polecieć brzuchem po ziemi. – I jak było? – Zapytał. Ale ojca nie było.

Nero posłusznie zaczoł biec w kierunku wyznaczonym przez ojca. Rozłożył skrzydła, napią je tak moczno ze napewno się nie wygną.
Kiedy już się rozpędził skoczył, za nisko i szybko upadł. Skoczył ponownie tym razem wyżej. Było lepiej ale i tak słabo. – Stać mie na więcej. – Zmusił się do większego wysiłku, każdy mienisień ciała pracował na najwyszych obrotach. I skoczył jak naj wyzej sie da, i udało skok na ponad metr w górę. I sybował tak delikatnie opsdając.

Pochylił trochę łeb. I wysuną prawą naprzód. Ogon postawił wzdłuż grzbietu. I zaczął biec. Macał skrzydłami zagarniając powiece niczym wodę. – Zabawne uczucie. I wygodniejsze. – Pomyślał biegnąc do kamienia i s powrotem. I tak parę razy, do puki ojciec mu nie powie by przestał. Skrzydła go bolały od machania ale pozostał dzielny i nie dał się bólowi.

Nero rozłożył skrzydła i zaczął machać góra, duł, góra, duł. Zagarniał nimi powietrze ja wiosła wodę. To było przyjemne uczucie. Powoli ale zwiększał stopniowo tępo. – Zabawne. Będę latał niczym Słoneczny. – Pomyślał. Trawa pod nim zaczęła falować od pędu. Ale jakoś nie latał więc zaczął skakać by jakoś pomóc skrzydło w lataniu ale nie pomagało. – Dobrze? co dalej? – Zapytał z podekscytowaniem w glosie.

– Może latanie. Lepiej się tego nauczyć najpierw tego. Lot morze być przydatny w trakcie walki. – Pomyślał to bardzo prosta decyzja. Kto wie morze i zaskoczy ojca. – Latanie może być dobrym początkiem. – Powiadał zaangażowany.

– Czym się zajmujesz? Czemu Popiół Przeszłości? I czy nauczysz mię latać i walczyć? – Powiedział ciekaw odpowiedzi.

– Jestem Nero. Wujek Słoneczny mówił ze czegoś mię nauczysz. – Powiedział i pomyślał – Mam nadzieje ze znowu nie puszczę pawia jak to było na nauce biegu. – Po chwili dodał. – Najpierw chyba powinnyśmy się lepiej poznać. Prawda? – Po tych słowach Nero cierpliwie czekał na odpowiedz ojca.

Dowrucił się i pojzał na swego ojca.To na pewno on, jest zbyt podobny do niego. Zastanawiam się czemu mię polizał ale pewnie to takie przywitanie. Sam nie widział co powinien powiedzieć by nie wyjść na smoka bez szacunku do rodziny. – Witam. Więc to tu jesteś moim tatą. Cieszę się z tego spotkania. – Powiedział z szacunkiem w głosie. – Mam nadzieję że się nie zażyłości na mnie za taką bezpośredniość. -Pomyślał.

Nero spojrzał w stronę Słonecznego i pomachał mu łapkom. – Dobrze szukamy taty. – Pomyślał i poszedł poszukać go w okolicy. Za dzewami. Za głazami. Nagle postanowił po prostu usiąść i poczekać na niego