Smoki Wolnych Stad

Nie lubiła świątyni, pomna na to, że kwarcami rozporządzały duszki. Nie miała z nimi przyjemnych doświadczeń. Długo myślała nad przybyciem w to miejsce, aż w końcu obietnica nauczenie się czegoś nowego i potencjalnie przydatnego przeważyła. Przybyła na sztywnych łapach, spięta i ostrożna. Położyła przed kwarcami zapłatę z nadzieją, że cała procedura przebiegnie szybko i będzie mogła stąd jak najszybciej odejść. Wyraziła swą intencję i czekała.

| 4/4 owoców, akwamaryn, cytryn, szafir za runy ataku I.

2x rubin do usunięcia z mojego kp

Akt.

2x rubin ode mnie dla Zwęglonego
Akt

Nim wyruszyła za barierę musiała jeszcze prędziutko skoczyć do świątyni po błogosławieństwo. Ech, formalności. Ile sił w skrzydłach pofrunęła na miejsce, gdzie, po przybyciu, przywitała się ze Strażnikiem za pomocą delikatnego uśmiechu i cichego "witaj, proroku". Położyła przed nim zapłatę, odczekała aż ten zrobi czary-mary i pofrunęła w swoją stronę.

/8x topola, 2x żywokost i 4/4 mięsa za quest 21.04

10x topola, 10x jemioła, rubin, agat, szafir, diament do usunięcia z mojego kp

Akt.

Perła do odjęcia z mego kp

Akt.

Diament, opal, turkus. bursztyn, onyks dla Kołysanki
Akt

diament, opal, turkus. bursztyn, onyks do usunięcia z mojego kp

Akt.

cytryn, 2x tygrysie oko, 12/4 mięsa do usunięcia z mojego kp

Akt.

– Siostra? – zaniemówiła na moment i zamarła w bezruchu, przetwarzając zasłyszaną informację. Ostatecznie doszła do wniosku, że nie jest w stanie jej sobie logicznie wytłumaczyć, dlatego postanowiła zapytać. – Nie wychowałaś się w stadzie, prawda? Jesteś spoza, Ty i Souba? – Tylko to mogło tłumaczyć tę dziwną historię. Stada były przewidywalne, nudne i szablonowe, a dziwy spoza bariery nie mieściły się w żadnych normach przyjęte przez ich grupy.
Kaskada pomogła doprowadzić się Irze do porządku, a w międzyczasie na jej grzbiecie usiadły dwie niebieskie papugi, zaś na łbie niczym król wylądował Estuans. Ptaki usłyszały krzyki swej właścicielki i przyleciały sprawdzić co się stało. Wpatrywały się ciekawie w Soubę oraz Księżycową pokrzykując skrzekliwie, cwierkając i piszcząc cicho, na co Burza niemal nie zwróciła uwagi.
– Biesowi blisko do demona, oba te monstra wyglądają przerażająco i są potworne. Moja Ira nie pochodzi z tych terenów. Znalazłam ją za barierą, hodowali ją ludzie. Takich Ir było tam mnóstwo, ale któregoś dnia zaatakował je jakiś demon pod postacią lisa z tyloma ogonami, że ledwie byłam w stanie je policzyć, i wymordował je wszystkie. Została tylko Ira. To... Kaczka, ale nie pochodzi stąd. Nie jest albinosem i jeśli się orientuję jest całkowicie zdrowa – wyjaśniła, prostując się i spoglądając na uzdrowicielkę. – Pachniesz ziołami. Jesteś uzdrowicielką?

Czując ruch pod swoimi łapami (który był oczywisty) od razu rozłożyła skrzydła i wybiła się w powietrze. Miała pod łapami podłoże ruchliwe oraz niestabilne, a na łbie kaczkę, trudno zatem nazwać jej ruch lotem. Przypominało to raczej krzywe szybowanie, które skończyło się bardzo szybko, gdyż Kaskada zahaczyła brzegiem lewego skrzydła i glebę i wpakowała się w zaspę. Wygrzebała się z niej dosyć prędko, plując na boki śniegiem, prychając i mrugajac gwałtownie. Zaraz później kichnęła potężnie. Trudno powiedzieć, czy coś z tego dofrunęło do Pomiot, czy ta była zbyt daleko.
Ira w sama porę zeskoczyla ze swojej właścicielki i opadła na śnieg.
– Mam nadzieję, że jesteś zadowolona. I głodna – syknęła kąśliwie, przecierając łapą pysk i oczy. Gdy już oczyściła paszczę zamrugała raz jeszcze i po raz pierwszy dokładnie przyjrzała się nieznajomej. Skrzywiła się.
– Masz wyjątkowo małe oczy. Jakim cudem w ogóle coś widzisz?

4/4 mięsa od Sekcji dla mnie, uzgodnione na pw

Akt.

Przyszła w ostatniej chwili spóźniona. Prędko położyła swą zapłatę przed Strażnikiem, kiwając mu w pośpiechu łbem. Położyła przed nim mięso, zaczekała na czary mary o wyruszyła.

/8/4 mięsa za 20.02

4x ostróżeczka, 5x melisa, 5x kalina (owoce), szafir, onyks, 4/4 mięsa do usunięcia z mojego kp

Akt.

Kaskada często spacerowała. Wybierała się na ziemię niczyje w celach rozrywkowych lub żeby zobaczyć odmianę od dobrze jej znanych terytoriów ziemi, gdzie na jej gust było zdecydowanie zbyt mało wody. Tęskniła za latem, wiosną i ciepłem, dlatego gdy nurkowała przeważnie trzymała się dna, ale jej kompani nie potrafili pływać. Czasami żałowała, że swe serce ulokowała w papugach, a nie w wodnych zywiolakach, lewiatanach czy innych paskudach... No właśnie, paskudach. Nie potrafiłaby tego zrobić. Przechadzała się po Ustroniu, a kolorowe talatajstwo na jej grzbiecie dokazywało.

/Sen