Smoki Wolnych Stad

Na miejsce spotkania przybyła jako pierwsza, co napełniało jej drobne serduszko dumą i radością, gdyż lubiła punktualność – bynajmniej ze swojej strony. Była samiczką porządną i na tyle (w swym wieku) wyrozumiałą, by nie mieć żalu do nauczycielki gdy okaże się że ta, spóźni się kilka lub kilkanaście minut. Była przecież tylko podlotkiem, nikim ważnym. Rahvik liczyła się z tym iż inne, dorosłe już smoki mają mnóstwo innych, o wiele ważniejszych zajęć niż nauczanie piskląt. Tym bardziej nie swoich.
Usiadła więc na piaszczystym brzegu rzeki chowając drobne ciałko wśród kęp zeschłej trawy i czekała nadstawiając uszu.