Wychowany w stadzie smoków morskich, skąd uciekł kiedy ludzie postanowili "odebrać co do nich należy". Zatopione ludzkie miasto, w którym smoki czuły się doskonale pośród takiej ilości schronień.
Nauki były rygorystyczne. Stado nie noszące żadnej nazwy słynęło z tego, że szkoliło doskonałych wojowników i łowców, którzy wykonywali rozkazy dowódcy bez mrugnięcia okiem. Uczeni lakonicznego sposobu wypowiadania się, wpajano im, że hierarchia jest najważniejszą rzeczą w każdym plemieniu. Smoki miały prawo do sprzeciwienia się dowódcy tylko w momencie, kiedy jego działania działały na szkodę ogółu. Do czego dochodziło niezwykle rzadko.
Zhelre w szczególności nie miał dzieciństwa, które chciałby wspominać. Mając jednego ze stryjów jako przywódcę, jego ojciec służył jako doradca i jednocześnie pilnował, by matka wychowywała syna twardą płetwą. Ta była oschła w swym smutku i braku spełnienia i nigdy nie mogła okazać Zhelre wystarczającej uwagi.
Tę lukę zapełnił drugi stryj, Irdon. Był również jego mistrzem łowiectwa, od którego nauczył się nie tylko niezbędnych umiejętności, ale i zasad, które trzeba przestrzegać aby okazać wodzie szacunek. Choć było zbyt późno, Zhelre zdołał na krótką chwilę poczuć jak to jest być czyimś pisklęciem.
W trakcie jednej z nauk Irdon poświęcił się, by ratować bratanka przed ludźmi, którzy przypuścili atak. Irdon zginął na oczach młodego Zhelre, co do dziś ma sobie za złe, że nie zdołał pomóc. Musząc ratować swoje życie, uciekł daleko na północny wschód, nim znalazł się na terenach Mgieł.
Istotne zdarzenia:
▷ Przybycie na tereny Wolnych i przyjęcie do stada.
Bezgraniczna wdzięczność za zaakceptowanie go w nowym stadzie; paliwo do późniejszych objawów syndromu oszusta.
▷ Spotkanie Młodych, poznanie smoków Wolnych.
Przykry szok, jak traktują go tutejsi, nie uznając go za smoka i poniekąd drwiąc z niego. Zaczął w sobie kształcić rasizm.
▷ Poznanie Horrendalnego jako jedynego swojej rasy.
Prawdopodobnie gdyby nie on, Zhelre doświadczyłby gorszych emocji związanych z nowym miejscem. Kolega, który był takim samym smokiem morskim jak on, dawał mu nadzieję na odbudowanie tego, co utracił. Obok swojego syna, który zjawił się później, żywił do niego drugie najsilniejsze uczucie po przyjęciu do stada.
▷ Ceremonia, wyrażenie sprzeciwu wobec przywódcy.
Choć impulsywne, tak uzasadnione, biorąc pod uwagę prawa jego dawnego stada. Po tej sytuacji zżerało go jednak poczucie winy i przyczyniło się do przemyślenia tego, jak wygląda jego "nowe" stado.
▷ Znalezienie jaja Kęska.
Pchany prawami Kodeksu, przygarnął jajo należące do Drzazgi, która nigdy nie doczekała się wyciągnięcia konsekwencji z jego złamania. Przyjął Kęska, a potem Moldatha do siebie, choć było to słodko-gorzkie uczucie. Zdał sobie sprawę, że nigdy nie zechce mieć potomstwa z kimś z lądu.
▷ Inwazja ludzi.
Powrót traumy, dogłębny strach przed własnym życiem. Przeżył raz jeszcze to, co kilkadziesiąt księżyców wcześniej i poprzysiągł pomścić Irdona za wszelką cenę.
▷ Atak na obóz.
Pierwsze zabójstwo człowieka. Rozochociło go na więcej.
▷ Zwiadówka z Mahvran.
Pierwszy i jak dotąd jedyny poznany smok, który nie boi się wody i został przez nią przyjęty. Uświadomiła łowcy, że jeżeli smoki by chciały, osiągnęłyby to w dowolnej chwili. Wzrósł jego szacunek do przywódczyni oraz pogłębił rasizm.
▷ Wybudzenie się ze snu.
Sny, które sprawiały, że przeżywał każdą swoją traumę, złą myśl, gniew i smutek w ciągłej pętli bez końca. Wpędziło go w poczucie winy, że zaniedbał swojego syna – a potem w jeszcze większe, kiedy uświadomił sobie, że woda nigdy go nie zaakceptuje.
▷ Odbicie ziół znad Pekeri.
Stale zwalczając swój strach przed utratą życia (w czym pomaga mu żądza mordu ludzi), była to dla niego po prostu kolejna akcja. Wypadek, którego dokonał pomimo jasnego rozkazu od przywódczyni skłonił go do poważnych przemyśleń – gdyby nie był ignorantem, zapobiegłby fiasku, jakie miało miejsce. Sytuacja ta sprawiła, że Zhelre zaczął interesować się historią oraz światem wokół, by uniknąć podobnych przypadków.
▷ Aglyss.
Podobnie jak z poprzednimi smokami morskimi, gdy Zhelre dowiedział się o dołączeniu Aglyss do stada, chciał ochronić ją za wszelką cenę od zagrożeń lądu. Morska została jednak zaatakowana przez smoka o imieniu Heluil i wkrótce potem odeszła ze stada, co wpędziło Zhelre w głęboką, zimną furię. Całkowicie stracił zaufanie do smoków, które "nie są zaakceptowane przez wodę" i żywi do nich ogromną pogardę.
