Parujące Źródło

[Duszenie Cierni]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Duszenie spojrzał na pstrokatego, granatowego smoka, mając ochotę na jego oczach wziąć w łapy pysk jego syna i ostentacyjnie i namiętnie pocałować w pysk, ale nie zrobił tego. Z prostego powodu, nie lubił wykorzystywać innych, na pewno nie w taki sposób a Skrzące wyglądał dość... Niewinnie.
Ślepia samca zwęziły się w cienką nić, dobrze pamiętał ich wyprawę zza barierę i nie miał najlepszego zdania o tym typie, ale co mógł zrobić? Był członkiem stada, do którego należał.
Parsknął śmiechem, głośno, wręcz teatralnie.
– Nic tu po mnie – powiedział opryskliwie, trzaskając ogonem na boki niczym wściekły kot. Zmierzył wzrokiem raz jeszcze Skrzące – Może kiedyś się spotkamy – mruknął, a nastepnie rozpostarł skrzydła i machnął nimi, by odlecieć jak najdalej.

[z/t]

Skrzące Rosy
Huragan Popiołów

[Ostra Jazda]

• Dlaczego ona wcześniej nie wiedziała że takie miejsce istnieje? Przecież tu było bajecznie! Gorące źródełko po środku bezpańskiej ziemi a do tego malują się z tego miejsca przepiękne widoki.. Czemu ona wcześniej tego nie znalazła?? Wybrała się na wycieczkę ku wspólnym terenom i jak po sznurku znalazła taki oto cud natury, jak gdyby ktoś wszedł w jej łeb i wyciągnął najskrytsze pragnienia. Pragnienia popluskania się. W tych momentach cieszyło ją iż piór ma niewiele, bowiem łuski wysychały szybko a i lepiej czuć było zbawienne działanie gorącej wody na przetrenowanych mięśniach. Bo oczywiście że Gheina wskoczyła tu i właśnie była w trakcie ich wygrzewania.. Na ten moment cieszyła się też samotnością bo jeżeli miała być szczera, po ostatnich wydarzeniach potrzebowała odpoczynku od Mgieł..
  
  Wyśnione Szczęście

[Trzeci Szlak]

// fabuła retrospekcyjna

Ostatnie ich spotkanie... niekoniecznie było takie, jak Świst to zaplanował. Ani takie, jak zaplanowała to Arel. Ostatecznie jednak, przynajmniej w to głęboko wierzył Świst, wszystko zdawało się zamierzać w dobrą stronę, czasem spór pozwalał dostrzec problem, a potem stać się lepszym. Wojownik skinął czarodziejce na powitanie, jak zawsze, witając ją szerokim uśmiechem.

– WItaj, Arel! – rzucił, skinąwszy jej. – Jak się dziś czujesz...? – zapytał od razu, chcąc dać jej szansę na zabranie głosu.

Powroty Słońca

[Fabia]

O jak piękne miejsce udało się jej odkryć! Fabia widziała na swoje żółte oczka nie jedne oczka wodne ogrzewane podziemnymi gorącymi wodami, ale nie przypuszczała, że będzie miała aż takie szczęście i natrafi na takie w tej krainie. A jednak!
Ucieszona podeszła do niecki z parującą wodą i zniżyła do niej głowę, aby przyjrzeć się z bliska, czy na dnie nie ma czegoś niebezpiecznego, albo nie mieszkają tu wężoślizgi. To bardzo niebezpieczne ryby, które uwielbiają gnieździć się w gorących wodach i strasznie kąsają każde zwierzę, które zanurzy się w nich szukając ukojenia, a zamiast tego znajduje ból. Aż spięła mięśnie grzbietu i stanął jej każdy włosek na skórze na samo wspomnienie tych obślizgłych kreatur.
Nie wyczuwając niebezpieczeństwa zanurzyła wpierw prawą przednią łapkę po łokieć i zamarła jeszcze niepewna i zaczekała na ewentualne oznaki podpływających krwiopijców. Odczekała kilka uderzeń serca i ku wielkiej uldze zaczęła już czuć pierwsze miłe doznania. Przebiegający ją dreszcz dotarł aż do koniuszka ogona, aż wyrwało się jej z pyska miłe westchnienie. Zaczęła wchodzić ostrożnie do żródełka, stopniowo zanurzając wydłużone ciało. W przeciwieństwie do wchodzenia do zimnej wody, nie miała problemu z zamoczeniem najwrażliwszych rejonów brzucha. Zanurzyła się aż po szyję i uśmiechnęła się od ucha do ucha mrużąc oczy pomrukując błogo. Wsunęła ogon do sadzawki i płynnie nim wywijała pod powierzchnią delektując się opływającym ją ciepłym prądem.

Niesmak Poranka

[Niesmak Poranka]

Przyszła tutaj z podobnym zamiarem a widząc innego smoka troszkę się speszyła. Nie spodziewała się, że ktoś ją ubiegnie.
Czy można się przyłączyć? Nie chciała bym przeszkadzać.
Zapytała ze szczerym uśmiechem nie mając złych zamiarów.
Fabia

[Fabia]

Fabia oddawała się kojącemu uczuciu ciepła, które odprężało jej mięśnie i wnikało coraz głębiej. Daleko jeszcze było do dotarcia do kości, które były przemarznięte przez to ciągłe spanie na zewnątrz. Jeszcze nie zanurzała głowy, ale była temu bliska. Na razie nie skupiała się na niczym, tylko dryfowała i pozwalała swojemu ciału cieszyć się regenerującą kąpielą.
Zastrzygła jednym uchem, potem drugim, usłyszawszy stąpanie gdzieś z boku. Otworzyła oczy i uniosła głowę obracając ją w kierunku... białej smoczycy, która podeszła do niej o wiele za cicho by mogła ją wcześniej usłyszeć. Na szczęście nie była wrogo nastawiona, a wręcz przeciwnie.
Biała samiczka emanowała przyjazną aurą, która w mig rozpędziła niewielki początkowy niepokój.
– Ależ oczywiście, że tak. Zmieścimy się obie – zaśmiała się i kiwnęła samicy głową wskazując, wodę. Przy okazji, kiedy biała samiczka schodziła do wody, Fabia dyskretnie się jej przyjrzała. Uderzył ją jej piękny, śnieżnobiały kolor, który przypominał pierwszy śnieg, tak rażąco odcinający się od jesiennej ponurej zieleni. Szeroki uśmiech wywołał też u niej widok wydłużonego ciała drugiej samiczki, chyba tak samo długiego jak jej, z tym, że uroku dodawały jej – rzecz jasna – okazałe skrzydła i niemal identyczna jak jej – puszysta kita na koniuszku ogona.

[Niesmak Poranka]

Po usłyszeniu odpowiedzi zaczęła wchodzić do wody zgodnie z założeniem ciemniejszej samicy. Weszła ostrożnie gdyż była dość sporych rozmiarów i nie chciała jak kolwiek zrobić jej krzywdy. Skoro miały razem spędzić trochę czasu sięgnęła do źródła gdzie chciała zrobić kryształową kulę jednak miała byś sprężysta oraz bardzo lekka. Biała nie miała zamiaru jej kontrolować poza faktem utrzymania samego przedmiotu jako zabawki. Chwyciła kule w skrzydło-łapki patrząc na samiczkę pytająco dodatkowo usadawiając się naprzeciwko niej.
-Może zagramy by nie siedzieć cicho? Nie chcę zadawać zbędnych pytań które mogą cię peszyć bądź stresować.
Powiedziała wręcz z matczyną czułością. Nie panowała nad tym zachowaniem i robiła to nie świadomie może taka po prostu była jej cecha charakteru.
Fabia

[Fabia]

Czekała aż biała samiczka zajmie sobie swoje miejsce. Miała sporo możliwości, ale ostatecznie wybrała to naprzeciwko niej. Fabia wyszczerzyła do niej ząbki.
– Ależ nie musisz się o nic martwić. Ale miło, że na to zwracasz uwagę. Ja na szczęście nie jestem dzikuską i jeśli chcesz o coś pytać to... może zagramy w taką grę. Ty rzucasz do mnie piłeczkę i zadajesz mi pytanie, kiedy na nie odpowiem, odrzucam ci piłkę i zadaję tobie jedno pytanie. I tak aż nam się znudzi. Pasuje? – Była to klasyczna gra towarzyska. Patrzyła na bieluśką samiczkę, mając nadzieję, że zna tą zabawę i zgodzi się w nią zagrać. Niesmak wydawała się trafioną kompanką na ten wieczór.
– No i nie ma wymigiwania się od odpowiedzi. – Puściła jej oczko i chlapnęła ją ogonem wynurzając jego końcówkę tuż przy jej boku i uderzając nim z powrotem we wodę.

Niesmak Poranka

[Niesmak Poranka]

Odpowiedziała samiczce o śliwkowym zabarwieniu szczerym uśmiechem kiedy ta wyszczerzyła ząbki. Słysząc jej wypowiedź przez chwile zaczęła się zastanawiać czy jej w jakiś sposób nie uraziła choć wątpliwość minęła równie szybko po usłyszeniu propozycji. Mogło być ciekawie zwłaszcza, że żadna się jeszcze sobie nie przedstawiła więc pierwsze pytania będą dość proste. Lubiła gry i dość nietypowe spędzanie czasu to był dobry pomysł.
-Sama propozycja jest dość ciekawa muszę przyznać jednak trzeba coś ustalić. Jeśli pytanie będzie zbyt dotkliwe bądź zbyt..em..niezręczne to jak to rozwiążemy? Raczej żadna nie chce drugiej sprawić przykrości.
Zapytała w szczerej intencji dobrej zabawy. Zaśmiała się kiedy została ochlapana jednak nie miała zamiary być dłużna i odpowiedziała tym samym. Babski wieczór z nieznajomą... Heh! Moze wyjdzie z tego coś dobrego?
Fabia

[Fabia]

Ucieszyła się, że biała smoczyca zgodziła się na taką zabawę. Że zrozumieniem kiwnęła łbem godząc się na postawienie pewnej granicy. W pełni się zgadzała z kwestą "niezręcznych" pytań, choć nie miała zamiaru być aż tak dociekliwą, żeby pytać o coś co mogłoby ją samą zawstydzać.
– Możemy zrobić tak, że wtedy po prostu ta strona po prostu odrzuca kulkę bez odpowiadania na to pytanie. Jeśli ci to pasuje, to ja zacznę, no masz już kulę. – Uśmiechnęła się i bez zastanowienia zaczęła od pierwszego pytania. – Jak się nazywasz lub jakie masz imiona? Bo słyszałam, że w tej krainie macie czasami kilka imion.
Była ciekawa, czy wiązało to się z jakąś pozycją w stadzie, czy że stażem.

Niesmak Poranka

[Niesmak Poranka]

Skinęła głową na potwierdzenie uśmiechając się przy tym szczerze.
-W takim razie... Moje imię to Niesmak Poranka.
Odpowiedziała szczerze po czym odrzuciła piłkę ze swoim zapytaniem.
– Skoro zaczynamy od podstaw toooo... Jakie jest twoje imię? No i od razu powiem, że nie zależnie od niego to miło cię poznać.
Fabia

[Fabia]

Złapała kulkę w łapki magiczną piłeczkę i podrzuciła ją w górę wprawiając w ruch obrotowy. Popatrzyła na swoją rozmówczynię i kiwnęła głową. Znów złapała piłeczkę.
– Ja nazywam się F'Abinaneya. Ale wolę zdrobnienie Fabia, które używała moja matka. – Popatrzyła na kulkę. Zawsze kiedy wspominała matkę zawsze się zamyślała. Odetchnęła i podniosła wzrok na samicę. Uśmiechnęła się i odrzuciła jej piłeczkę. – Czym się zajmujesz w swoim stadzie?

Niesmak Poranka

[Niesmak Poranka]

Białą zaintrygowała reakcja kiedy Fabia przestała mówić. Przyglądała jej się uważnie chcąc wyczytać więcej z jej mowy ciała. Nie chciała zadawać zbędnych pytań które mogą być bolesne. Odetchnęła z ulgą widząc uśmiech jednak czuła że coś się pod nim kryje. Złapała piłkę i spojrzała na koleżankę spojrzenie o swoim stadzie nie było czymś do końca przyjemnym jednak czasy dla niej się zmieniły troszkę na lepsze.
-Jestem czarodziejką.
Starała się brzmieć pewnie choć można było wyczuć nutkę jakiejś negatywnej emocji w jej wypowiedzi. nie była ukierunkowana bo samiczki, a bardziej do stada w którym żyła.
-Należysz do jakiegoś stada? Nie czuję od ciebie zapachu innych więc możesz być ogólnie nowa na tych terenach i jeszcze nie przesiąkłaś zapachem.
Zapytała po chwili przyglądając się samiczce. Może będzie bratnią duszą do rozmów.
Fabia

[Fabia]

Wychwyciła zmianę w jej głosie, ale nie była pewna z czym to się wiązało. Z profesją? Z jakimś wspomnieniem? Może krył się pod tym jakiś zawód? Albo porażka?
Przekrzywiła nieco łepek trochę tym zaciekawiona, bo jej biała koleżanka miała zapewne jakieś interesujące wspomnienia, ale musiała wpierw wybadać grunt, żeby się nie okazało, że to nie aby jakieś ruchome piaski.
Przez to zamyślenie za późno wyciągnęła łapki i kulka spadła między nimi wprost do wody ochlapując ją ciepłymi kroplami, co wywołało u niej chichot.
Podniosła magiczną piłkę jedną łapą, a wierzchem nadgarstka drugiej starła wodę z policzka.
– Jestem samotniczką i też zajmuję się głównie czarami! – Wyszczerzyła kiełki ucieszona, że znalazła kogoś, kto bez wątpienia umie od niej znacznie więcej. A to dla niej rzadkość.
Złapała piłeczkę oburącz i odrzuciła ją samiczce.
– Zauważyłam zmianę nastroju u ciebie. Nie cieszy cię twoją profesja? Jak nie chcesz to nie odpowiadaj. Tak się umawiałyśmy. – Chciała, żeby nie poczuła się jakoś dociskana.

@Niesmak Poranka

[Niesmak Poranka]

Samiczka była całkiem urocza i bardzo interesująca. Wsłuchała się w odpowiedź i miło było słyszeć że mają wspólne zainteresowanie. Może kiedyś będą wstanie pomóc sobie nawzajem chociażby radą. Uśmiechnęła się do niej szczerze a kiedy wypadła jej kolej na odpowiedź nie miała problemu z odpowiedzią ponieważ nie wchodziło to w szczegóły.
-Mój smutek wynika z innej sytuacji niżeli z profesji. Czarodziejką chciałam być odkąd poznałam maddare. Aspekty fizyczne to nie moja droga.
Zaśmiała się po czym odrzuciła piłkę ze swoim zapytaniem.
-Masz jakieś plany czy wolisz zostać samotną?
Fabia

[Fabia]

Nie chciała wyjść na wścibską, ale jakoś nie potrafiła przejść obojętną wobec tego tematu. To chyba naturalne, że była ciekawa, co sprawiało przykrość białej samiczki.
Na jej pytanie o plany uśmiechnęła się.
– Myślałam o wstąpieniu do stada Mgieł, ale wpierw muszę znaleźć sposób, żeby znaleźć przywódcę tego stada. Chciałabym się coś niecoś dowiedzieć o tym stadzie, no i przede wszystkim dowiedzieć się, czy w ogóle możliwe jest przyjęcie mnie do nich. A ty do jakiego stada należysz? – Odrzuciła "piłeczkę".

Niesmak Poranka