Maddara

w trakcie przebudowy

Administrator
Smoków Wolnych Stad
Smoków Wolnych Stad
Awatar użytkownika
Posty: 19045
Rejestracja: 30 paź 2022, 23:51

Maddara

Post autor: Administrator »

Magia – skąd się wzięła?
Magia jest starożytną i mistyczną siłą, umożliwiającą smokom i innym niezwykłym stworzeniom życie i funkcjonowanie. Nieprawdą jest, że istnieje w każdym żywym organizmie – większość stworzeń może funkcjonować całkowicie samodzielnie, na podstawie tworzonej przez swoje ciało energii i ciepła. Przeżywają lata nie mając styczności z tą tajemniczą siłą.
Smoki są inne.
Mówi się, że w zamierzchłych czasach, kiedy świat był jeszcze młody, każdy z bogów ofiarował cząstkę swojej mocy. Naranlea, bo był to zamysł bogini Mocy, ukształtowała z tej energii potężną siłę, która umożliwiała tworzenie. Nazwano ją magią, inaczej maddarą, i dano wybranym wcześniej stworzeniom.
To właśnie owa mistyczna siła umożliwiła smokom osiągnięcie większych rozmiarów. Bo gdyby nie ona, żaden smok, nawet mający największe i najmocniejsze skrzydła, nie mógłby latać. Gdyby nie ona żaden nie mógłby ziać i nie ponieść tego konsekwencji.
Innymi słowy to magia uczyniła smoki stworzeniami, którymi są dzisiaj.

Magia – skąd się bierze?

Niektórzy mawiają, że skoro maddara została stworzona z mocy ofiarowanej przez bogów, dawno temu powinna już zniknąć z powierzchni świata. Ale jeszcze inni sądzą, że skoro jest to moc tworzenia, czyż nie jest logiczne, że może się odtwarzać z siebie? Jakkolwiek mgliście by to nie brzmiało, faktem jest, iż maddara powraca do pierwotnego stanu. Czy też raczej objętości. Jednak żadne z tych określeń tak naprawdę prawidłowo tego nie opisuje.
Praktyka pokazuje każdemu smokowi, że nawet jeśli użyje większej części posiadanej przez siebie magii, po upływie czasu zużyta maddara sama się regeneruje.
Według niektórych teorii Naranlea, dając smokom ową cząstkę boskiego aspektu, jednocześnie nakazała magii w ciele danego osobnika zawsze dążyć do pierwotnego poziomu. Oznacza to, że chociaż żaden smok nie może powiększyć swojego wyjściowego zapasu magii, póki on żyje zużyta przez niego moc będzie się samoistnie regenerować.
Aczkolwiek zaobserwowano również pewne interesujące zjawisko. Smoki regenerujące magię wymagają odpoczynku, im więcej będą go miały tym szybciej powraca do nich pełnia mocy. Tu może nasuwać się pewien wniosek: magia jest smokowi niezbędna do codziennego życia. Każdy z nas zużywa w ciągu dnia pewną porcję magii, zależną od naszej aktywności.
Niektóre smoki czerpią dumę ze świadomości, że dysponują cząstką boskiej mocy.

Magia – gdzie się pojawia?

Najbardziej trafnym określeniem i jednocześnie najbardziej ogólnym z ogólnych, będzie następujące stwierdzenie: magia pojawia się w ciele smoka. Co do tego nie ma wątpliwości. Jednak dokładne odnalezienie miejsca powstawania mocy nastręcza dużych trudności. Bicie serca tworzy energię, ruchy płuc pochłaniają ją. Podobnie dzieje się z innymi narządami. Skoro zatem energia tworzona jest od razu zużywana, jak dzieje się, że smok dysponuje jej pewnym zapasem i może jej używać poza własnym ciałem bez obaw, że nagle padnie martwy? To pytanie pozostanie najprawdopodobniej bez odpowiedzi. Ale niektóre pytania powinny być pozostawione w spokoju.
Podczas nauki posługiwania się magią smok zazwyczaj dostaje polecenia odnalezienia jej źródła. Skoro więc z teoretycznego punktu widzenia nie znamy jej źródła, jak dzieje się, że mimo wszystko każdy może znaleźć bez większego trudu swój zapas magii?
Smoki na ogół określają miejsce znalezienia maddary jako "umysł". Gdzieś w umyśle każdego osobnika jest miejsce, w którym znajduje moc, a którą następnie może dysponować wedle swojej woli.
Może więc źródło magii jest również miejscem, w którym ona powstaje? I czemu w takim razie w ciele smoka nie ma odpowiednika "źródła" umysłowego? Być może nigdy się nie dowiemy. Z drugiej strony magia nie byłaby mistyczną siłą gdybyśmy znali jej wszystkie tajemnice.

Magia – jak jej używać?

Używanie magii nie jest zbyt skomplikowaną czynnością. Gdyby było inaczej, zaledwie ułamek smoczej populacji mógłby z niej korzystać. Jednak na ogół smok wykorzystuje zaledwie niewielką część potencjału maddary.
Smocza magia jest, jak już zostało określone wyżej, mocą tworzenia. Polega to ni mniej ni więcej na tym, że smok, używając jej bezpośrednio, nie może zniszczyć jakiejkolwiek rzeczy – niemniej może wyczarować coś niszczycielskiego, na przykład ogień, i dopiero tym narzędziem posłużyć się w czasie ataku.
Maddara musi mieć dokładnie określone zadanie do spełnienia. Smok musi określić szereg rozmaitych parametrów, ważnych w prawidłowym użyciu mocy. Wielkość, ciężar, barwa, miejsce pojawienia się, temperatura, ruch i tak dalej... Niestety większość magików zapomina o tym czy innym parametrze i w ten sposób nie wykorzystują w pełni potencjału swojej własnej mocy.
Maddary nie da się przechowywać. Nie można jej zmagazynować poza własnym ciałem. Jest to związane z pewnym ograniczeniem: magia musi mieć wyraźne zadanie do spełnienia. Nikomu dotąd nie udało się zgromadzić mocy w martwym przedmiocie, ponieważ niemożliwym jest precyzyjne określenie zadania.

Magia – bariery i ich przenikanie

Jedną z bardzo interesujących właściwości nadanych smokom przez magię jest bariera na powierzchni skóry. Uniemożliwia ona skutecznie ingerencję magiczną w ciało smoka chyba, że bariera zostanie przerwana z zewnątrz. A i wtedy odtwarza się w stosunkowo krótkim czasie, co znacznie utrudnia długotrwałe działanie mocą z zewnątrz.
Jednak ta właściwość bariery znika jeśli obcy smok dotyka w jakimkolwiek miejscu powierzchni ciała swojego celu. Umożliwia to ingerencję w ciało smoka bądź. Owe "znikanie bariery" umożliwia uzdrowicielom uleczenie rannego smoka – w przeciwnym wypadku magia rannego unieszkodliwiałaby magię uzdrowiciela i znacznie utrudniała jego pracę.
Magia – istota czarowania

Istnieje kilka podstawowych zasad używania magii, których trzeba przestrzegać, aby robić to jak najbardziej efektywnie. Pierwsza i prawdopodobnie najważniejsza z nich to dokładność.
Maddara jest dość prostą, żeby nie powiedzieć prymitywną, siłą. Nie wystarczy jej nakazać zrobienie czegoś, trzeba jeszcze bardzo konkretnie określić sposób wykonania. A im więcej szczegółów dotyczących sposobu uda się określić, tym efektywniej zostanie wykorzystany potencjał mocy i wykonywana przez smoka czynność ma większe szanse na sukces.
Kolejna ważna rzecz to odległość. Wykonywany przez smoka czar będzie najsilniejszy i najskuteczniejszy, jeśli zostanie przeprowadzony przy jego ciele. W ten sposób maddara pokonuje krótką drogę i tylko niewielkie jej ilości "gubią się" w trakcie utrzymywania tworu. Z tego powodu niemożliwe jest stworzenie czegoś w większej odległości od czarującego i właśnie z tego powodu magicy preferują ataki magiczne, które docierają do ich celu. W ten sposób, kiedy maddara została już ukształtowana, jej utrata w czasie przemieszczania się od czarodzieja zostaje zminimalizowana, i ma on nad nią największą kontrolę.
Magia – umiejętne jej wykorzystanie

Czarowanie jest dość trudną sztuką. Trzeba zwracać uwagę na wiele elementów jednocześnie i brać wszystko pod uwagę. Im smok ma więcej wprawy i treningu tym łatwiej przychodzi mu dbanie o szczegóły i tym samym może efektywniej korzystać ze swojej mocy. Ale to wciąż oznacza, że jest ograniczany przez własną wyobraźnię.
Na początku smok powinien koncentrować się przede wszystkim na prostych czarach, niewymagających od niego zbyt wiele. Nie oznacza to, że naprawdę skomplikowane zadania staną się w przyszłości łatwe – czy smok jest początkującym czy też mistrzem, musi wykazywać wciąż taką samą dbałość o szczegóły i dokładność.

Czucie Maddarą

Maddara, jako nierozerwalny element istnienia smoka jest też połączona z jego świadomością i zmysłami, dlatego może stanowić ich przedłużenie. Smoki potrafią tworzyć iluzje połączone z ich procesami fizjologicznymi (np. biciem serca), więc różnego rodzaju sondy badające otoczenie tam, gdzie nie mogą dotrzeć, lub na sposoby które nie są dla nich możliwe, są jak najbardziej w zasięgu ich możliwości. Czucie maddarą to po prostu utkanie takiego tworu, będącego przedłużeniem konkretnego zmysłu, i utrzymanie go. Co więcej, dzięki maddarze wszechobecnej w smoczym ciele, tworzącej także barierę jego skóry, przez którą obca magia nie przenika w sposób prosty, smoki są w stanie wyczuwać twory innych (miejsce ich pojawienia się, a także mogą odgadnąć ich autora), w sposób podobny w jaki wyczuwają na swej skórze powiew wiatru. Ta naturalna zdolność nabywana wraz z poznaniem podstaw Magii Precyzyjnej nie umożliwia jednak określenie dokładnych właściwości takowego tworu.

Źródło Maddary

Każdy smok jest unikalny i ma niepowtarzalne spojrzenie na świat, co znajduje swe odzwierciedlenie w tym, jak odczuwa własne źródło magii. Te łatwo współpracujące z właścicielem często wyglądają przyjemnie, a ich ewentualny ruch nie jest zbyt chaotyczny, a regularny i uspokajający ich właściciela. Te oporne mogą nie być zbyt miłym widokiem, nieuporządkowane i pełne chaosu. Źródła często odzwierciedlają dusze smoków, ich pragnienia, lęki, ważne wspomnienia, osobowości, czasem nawet te aspekty psyche, które delikwent chce z siebie wyprzeć. Są w stanie zmieniać się wraz z dorastaniem posiadacza oraz istotnymi wydarzeniami, tak jak on sam i jego charakter. Ich wygląd może też być też chwilowo zmodyfikowany obrażeniami, chorobami lub silnymi emocjami, co czasem utrudnia czarującemu korzystanie ze źródła. Maddara jest ściśle związana z siłami życiowymi smoka, dlatego jej źródło nie dojrzewa do użytku aż do siódmego księżyca życia. Nie jest jeszcze w pełni ukształtowane, te jego istniejące elementy są kluczowe podczas początkowych etapów życia, a smok jest jeszcze zbyt młody, by nauczyć się go dostrzegać.

Telepatia

Smoki posiadające umiejętność Magia Precyzyjna mogą przesyłać wiadomości telepatyczne.
Bariera magiczna obejmuje umysł bardziej ściśle niż resztę ciała, bo nawet najlepsi Uzdrowiciele nie są w stanie czytać w myślach. Jeśli jakiś smok powie ci, że wie, co się dzieje w twojej głowie, prawdopodobnie kłamie albo wcale nie jest tym za kogo się podaje. Być może jesteś właśnie w towarzystwie boga, duszka lub podobnej istoty. Dlatego mentalny przekaz to odpowiednio utkany zestaw obrazów i dźwięków wysyłany wprost do zmysłu magicznego smoka-adresata. Pamiętaj jednak, że niektóre smoki uważają to za spore pogwałcenie ich prywatności, dlatego wielu tego nie lubi, w szczególności te, które nie używają magii na co dzień. Magowie oraz uzdrowiciele rzadko mają coś przeciwko odbieraniu i wysyłaniu takich wiadomości, ale to zależy też od konkretnego smoka i jego preferencji.
Pamiętaj, że nikt postronny nie może odczytać wiadomości, która została wysłana do kogoś innego. Mogą oni, co najwyżej, dzięki swoim zmysłów maddary wyczuć, że coś komuś zostało przekazane, ale ani przekazu nie będą w stanie przechwycić, ani uniemożliwić jego dotarcie do celu.

Odległość wiadomości mentalnych

W obrębie terenów Wolnych Stad nie ma takich ograniczeń i maddara przepływa swobodnie, jednak z dala od nich (np. na misjach zwiadowczych lub gdy smok gdzieś poleciał ze względu na nieobecność) kontakt na odległość staje się niemożliwy wraz z rosnącym dystansem. Im dalej jest się od odbiorcy wiadomości mentalnej, tym trudniej jest ją przesłać w nie zniekształconej formie.

Odporność na telepatię

Niektóre smoki potrafią zamknąć swój umysł na wiadomości mentalne, wzmacniając barierę swoich zmysłów mentalnych przy pomocy trudnych technik medytacyjnych. Niestety to sprawia, że sami nie mogą ich przesyłać, ani wyczuwać maddary innych, ponieważ dosłownie pozbawili się możliwości wyczuwania obcej magii. Dlatego podjęcie decyzji o tym powinno być przemyślane, gdyż po nauczeniu się wznoszenia tego typu barier stosunkowo trudno jest się potem odsłonić. Dodatkowo życie smoka może zostać utrudnione na wielu płaszczyznach, ponieważ smoki często korzystają z maddary, nawet gdy nie należą do magów czy medyków – jest to błyskawiczny sposób komunikacji, który nie pozwala na pomyłki. Być może pozbawianie się tej opcji nie jest aż tak strategicznie rozsądne, jak ci się to może wydawać.
UWAGA! Jeśli twoja postać należy do takich smoków, nie zapomnij zaznaczyć tego w podpisie, by uniknąć nieporozumień z innymi graczami!

Trwałość Tworu

Wszystkie twory z maddary istnieją tylko tak długo, jak są podtrzymywane przez ich twórcę, dlatego niemożliwe jest stworzenie jakiekolwiek trwałej iluzji. Można użyć swojego tworu do kształtowania otoczenia, np. rzeźbienia w prawdziwym drewnie bądź uleczenia rannego smoka. Ogniem z maddary da się ugotować posiłek, ale nie da się najeść czymś z niej stworzonym.
Magia w formie pierwotnej, nieukształtowanej, nie może istnieć poza barierą skóry smoka. Jeżeli chcemy ją wysunąć poza tę ochronę, musi ona przybrać konkretne właściwości, jej energia musi zostać jakoś nakierowana i ukształtowana, a jeśli zrobi się to z jak największą dokładnością (kreując w umyśle wyobrażenie danego efektu), to maleje ryzyko, iż czar nie zmaterializuje się. Trzeba także podczas każdego czarowania brać pod uwagę straty zużywanej maddary, która jest smokowi jednak do życia niezbędna. Ponadto, im dalej ów twór znajduje się od swojego twórcy, tym trudniej jest go utrzymać – wysiłek może się okazać zbyt duży zarówno dla źródła maddary jak i dla samego czarującego. Dlatego też w trakcie każdego czaru smok, podtrzymując jego efekty, zawsze ryzykuje tym, że nagle straci uchwyt na wyobrażeniu, a maddara wyślizgnie mu się z uścisku, i czar zniknie.
Ślady maddary

Magia nie może istnieć w postaci pierwotnej poza barierą smoka, stąd też czasem ze strony Uzdrowicieli pojawiają się doniesienia o obecności obcej maddary w czyjejś ranie. Może się tak wydarzyć jeśli, podczas ataku magicznego, przeciwnik narusza ciągłość skóry i bariery smoka, stworzony przez niego twór zaburza naturalny przepływ maddary w ciele smoka, co jest przez wielu interpretowane jako pozostałości obcej magii, mimo że ta dawno zniknęła. To z kolei tworzy dysonans, który mógłby hamować proces leczenia. Dlatego uzdrowiciele stosują zioła mające zdolność neutralizacji takich zaburzeń.
Magia: zastosowania i ograniczenia

Maddara jest jedna. Konkretne umiejętności wskazują na to, jak dobrze smok opanował poszczególne jej zastosowania: atak magiczny, obronę magiczną oraz magię precyzyjną. To, do jakiego typu zalicza się stworzony przez smoka twór, zależy od intencji z jaką został utkany.
Twór będzie mieć tylko takie cechy, jakie nada mu czarujący, więc mogą się one różnić od swoich prawdziwych odpowiedników. Giętkie kamienie, kruche drewno, nietopniejący lód – to wszystko jest możliwe.

Ataki za pomocą maddary to bardzo rozległa dziedzina, która obejmuje wszystko, co może zaszkodzić przeciwnikowi poprzez przerwanie jego bariery magicznej/skóry – końcowym efektem takiej akcji jest zadanie rany smokowi lub zwierzęciu.
Kilka przykładów:
– kula ognia ,
– kamień, który ma trafić wroga z dużą prędkością i pokruszy kości,
– metalowa obręcz, która ma zadusić przeciwnika .
Oczywiście wysublimowani czarodzieje korzystają ze znacznie bardziej skomplikowanych oraz pomysłowych ataków. Wiele zależy od możliwości i wyobraźni czarującego. Ale należy pamiętać, że czasem twór wyglądający na prosty, ale dopracowany w każdym szczególe, może być bardziej efektywny niż imponujący wizualnie, ale niedopracowany w praktycznych właściwościach popis iluzji.

Obrona magiczna to wszystkie twory, które mają ochronić nas przed zbliżającym się zagrożeniem, na przykład ziejącym smokiem lub pazurami drapieżcy. Najczęściej jest to bariera o różnych kształtach i właściwościach, najlepiej dopasowanych do nadchodzącego ataku.
Parę przykładów:
– ściana z odpornego na zimno metalu przeciwko smokowi ziejącemu lodem,
– bariera z niezwykle twardego drewna przeciwko drapieżnikowi atakującemu pazurami,
– twarda jak kamień bańka przepuszczająca powietrze, w której smok chroni się przed atakiem z góry ,
(UWAGA! Należy pamiętać, iż nie można bezpośrednio wpłynąć na właściwości tworu należącego do innego smoka – zarówno podczas normalnego działania, jak i na potrzeby obron!)

Magia precyzyjna to wszystkie twory, które nie służą ani atakowi ani obronie. Jest to jednak niezwykle użyteczna sytuacyjnie umiejętność, głównie stosowana przez Uzdrowicieli, ale nie tylko!
Lista niektórych zastosowań:
– jeden z etapów leczenia,
– nakładanie więzi kompanowi,
– przekazy telepatyczne,
– iluzje mające na celu oślepić lub zdezorientować przeciwnika,
– lewitowanie przedmiotów na niewielkie odległości,
– twory służące komunikacji lub nauce,
– sondy stanowiące przedłużenie smoczych zmysłów,
– wszelkie drobne ułatwienia sobie życia.


Co nie jest możliwe przy użyciu maddary?
– stawanie się niewidzialnym
– teleportacja
– transport przedmiotów na dalekie odległości
– pełna regeneracja całkowicie utraconych lub krytycznie uszkodzonych części ciała
– całkowite zastąpienie zmysłów
– tworzenie pokarmu lub wody, które miałyby nasycić
– tworzenie powietrza, którym da się oddychać
– tworzenie jadu
– przekierowanie czaru na jego twórcę
– latanie bez posiadania skrzydeł
– lewitacja
– tworzenie czegoś "z niczego" na stałe

Uwaga! Są to jedynie najczęściej napotykane ograniczenia maddary. Ze względu na swoją naturę nie da się wypisać wszystkich.
Edytowane: 19.04.23r.

Licznik słów: 2492
Link:
BBcode:
Ukryj linki do postu
Pokaż linki do postu
Zablokowany

Wróć do strony głównej