Ustronie

[Cichy Potok]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Leśny słuchał uważnie słów Zabójczej, kiwając raz za razem głową. Nie miał problemów z przyswajaniem sobie wiedzy, to z pewnością. Gdy w końcu zakodował wiadomości i padło polecenie uśmiechnął się lekko i spełnił je. Zamknął ślepia i natychmiast jakby skupił się na słuchu. Ten zmysł był chyba najbardziej pokrewny do zmysłu wzroku i najlepiej było się nim posługiwać. Leśny się nie mylił, pomimo zapamiętania pozycji smoczycy, tak jak przypuszczał, przesunęła się. Kroki, dobrze słyszalne dały mu pewność, gdzie teraz znajduje się smoczyca. Wyobraził więc sobie jak przy jej prawym boku powstaje kolec. Ostro zakończony, o stożkowatym kształcie. Kolec stworzony był z płynnej magmy i nie krzepł, ani też nie spływał na ziemię, trzymając się danego kształtu. Był ogromnie gorący i samo pojawienie się przy boku mogło spowodować dotkliwe poparzenie, jednak kolec miał po materializacji z impetem wbić się w prawy bok Zabójczej, paląc jej tkanki, topiąc łuski. Gdy wszystko było już gotowe, Leśny tchnął maddarę w swój twór i czekał na dźwięki rezultatów. Chciałby to zobaczyć, ale nie mógł.

[Zabójczy Umysł]

Ogniem? Ogniem i to na mnie? No co za smoki. Choc to i tak dobrze, ze Lesny nie probowalam mi niczeho obcinac. Takie na przyklad lapy. To dopiero byla by dla mbie tragedia. Albo ogon! Kolejna najwazniejsza czesc dla drzewnego! Na szczescie (badz nieszczesc) do takiej makabry jednak nie doszlo ale .. trzeba lepiej dmuchac na zimne. Byc bardziej czujniejszym! Teraz trzeba sie obronic. Atakowany bok otoczylam powloka – cieniutka ale za to od wewnetrznej strony odpowiednio wzmocnionym. To na wszelki wypadek gdyby lawa przebila sie przez zewnetrzna warstwe – ktora miala zniwelowac niewiarygodne goraco. Czego uzylam? Ano bardzo zimnej, jak nie lodowatej wody. Oczywiscie ow woda nie mogla spowodowac odretwienia ciala ani takze wchodzic w reakcje z goracem i kamieniem. Wiadomo (chyba wiedziecie, co?) jak rozwala sie kamien? No wlasnie. Ja tego nie chciallam uczynic. Po udanej neutralizacji, otoczylam swoje lapy specjalna powloka wyciszajaca.
Przesunelam sie w druga strone – o 3 kroki – i raz do przodu, i 2 razy do tylu.

Uzyte: wykorzystanie sluchu – kroki!

[Cichy Potok]

Leśny słyszał coś, co wydawało się być neutralizacją jego ataku. Nie słyszał też niczego, co mogłoby świadczyć o tym, że smoczyca została ranna. Nie czuł też świądu spalonego ciała...a więc zapach. Leśny od razu przeszedł do zlokalizowania woni Zabójczej. Tej charakterystycznej nuty, którą posiada każdy smok i która jest indywidualna dla każdego z nich. I znalazł po chwili mniej więcej położenie smoczycy. Tym razem jednak nie miał konkretu, bowiem woń roztaczała się wokół Zabójczej, więc miał tylko pogląd o tym, gdzie się znajduje samica. Dlatego tym razem Leśny posłużył się atakiem obszarowym. Wyobraził sobie, jak przy nim powstaje podmuch powietrza. Silnego, zimnego powietrza. A powietrze, jak to powietrze, było niedostrzegalne gołym okiem. Dodatkowo, dzięki maddarze czarodziej ułożył to powietrze w kształcie sierpa, a przy okazji zaostrzył niesamowicie krawędzie swojego tworu, sprawiając, że wiatr był niczym tnące ostrze. Po wyobrażeniu sobie samego ataku, Leśny tchnął maddarę w swój twór i posłał go po łuku w stronę miejsca, skąd dobiegała woń Zabójczego Umysłu dodatkową porcją maddary.

[Zabójczy Umysł]

Ciekawy atak, bardzo ciekawy atak. Naprawde warty zapamietania. No ale wlasnie po ta sa treningi – aby uczyc sie od innych. Swoj podziw wyrazilam skinieniem glowy, ktorego jednak – taki peszek – Lesny nie mogl dostrzec. Przed tym atakiem otoczylam sie kopula (wedlug mnie to byla najlepsza forma obrony) ktora byla kamienna .No w sensie, ze miala takie wlasciwosci. Kamien jako ten masywny, ciezki do przesuniecia material powinien bez problemu wytrzymac napor powietrza. Oczywiscie ow bariera przepuszczala swobodnie powietrze. Do tego podtrzymywalam poprzednie zaklecie, ktore mialo tlumic moje kroki.
Na koniec dodalam jeszcze funkce maskowania mojego zapachu. Lokalizacje zas zmienilam na ... za Lesnego. Fajna nazwa, co nie?


Uzyte: wykorzystanie sluchu – kroki; wykorzystanie wechu

[Cichy Potok]

Smok usłyszał trzask o kamień. Hmm...w sumie dobrze pomyślane, stwierdził w myślach, po czym zmarszczył nos. Nie...tak jak przypuszczał, woń Czarodziejki zniknęła. Teraz więc trzeba było posłużyć się czym innym. Skupił swoją maddarę, ten atak będzie pracochłonny. Leśny wyobraził sobie kulę. Lodową, twardą, niczym metal kulę. Była lekkiego, błękitnego odcienia. Jej powierzchnia nie była gładka z racji krystalicznej budowy lodu. We wnętrzu błyszczało coś przejrzystego. Kwas. Kwas żrący i niebezpiecznie śmiertelny, a mimo to ani jeden element, ani drugi nie oddziaływały na siebie, już o to zadbał Czarodziej, pokrywając wewnętrzną warstwę kuli lodu odpowiednią błonką zabezpieczającą przed żrącymi substancjami. Sam lód, jak to lód był piekielnie zimny, ale i niestety przy zetknięciu z czymś twardym, kruchy. Kwas zaś był delikatnie lepki, ale wciąż zachowujący konsystencję płynu. Miał nieprzyjemny, drażniący zapach, a jego żrące właściwości pozwoliłyby, aby wyżarto sporą część żywych tkanek. Następnie Leśny dodał kolejny element do swojego ataku. Nakierowanie. Posłużył się własną maddarą, aby ta odnalazła obcą maddarę, innego smoka i wycelowała odpowiednio w to źródło. W ten sposób kula znajdzie smoczycę, a raczej jej maddarę i uderzy na chybił trafił w jakiś cel. Samica zaś będzie musiała się głowić, z której strony nadejdzie atak, bo to już zadecyduje o tym kula. Po wszystkim Leśny tchnął swoją maddarę, czekając na efekty.

[Zabójczy Umysł]

Niespodziewanie wokół Leśnego odezwał się głos. Mój głos, żeby nie było, że to jakieś duchy czy co. ~ Jeśli już stosujesz taką technikę, dość kreatywną, to staraj się wyszczególniać o kogo konkretnie chodzi. Tj. o czyją wewnętrzną energię konkretnie chodzi. Maddarę ma każdy smok, nawet ten niedoświadczony w czarowaniu, więc twój atak równie dobrze mógł zaatakować jego – tym razem zastosowałam powłokę, którą już stosowałam w treningu Ulotnego Wspomnienia. Czyli? Już tłumacze, coś cie taki popędliwy. Okres godowy macie, czy co? Moja powłoka miała zneutralizować każdy atak magiczny, który by zastosował Leśny. Podtrzymywanie poprzednich zaklęć – ukrycie moich kroków, mojego zapachu – a także i tworzenie za każdym razem kolejnych barier robiło się no cóż ... mówiąc w wojowniczych słowach ... nieco trudne. A przecież nie o to chodziło w magii, czyż nie? Aby wyczerpać w krótkim czasie wszystkie swoje zapasy magiczne?! A przy takiej formie mamy 2 w 1. Z jednej strony ochronę przed atakiem a z drugiem przed zlokalizowaniem mnie.
Swą maddarę rzec jasna ukryłam. A co mnie będą znajdywać za jej pomocą. Po udanej neutralizacji znowu zmieniłam swoje miejsce przebywania. Tym razem zatrzymałam się z lewej strony boku czarodzieja.

Użyte: wykorzystanie słuchu – kroki; wykorzystanie węchu; naprowadzenie na cel

[Cichy Potok]

Skinął krótko głową na znak zrozumienia słów nauczycielki. Dobrze, musi być bardziej ostrożny w tym czarowaniu. Dobrze, że nie ma tutaj nikogo, prócz nich. Prawda? Nie, niczego obcego węchem nie wykrył, więc musieli tu być sami. Leśny nie miał już zmysłów do wykorzystania, poza jednym. Bardzo niebezpiecznym, którym sposobem Uzdrowiciele w zasadzie posługiwali się, aby leczyć, a Czarodzieje mogli posłużyć się tym samym sposobem, ale by niszczyć. Leśny ruszył więc na swoją wędrówkę po omacku. Stwierdził, że po prostu zacznie od miejsca, gdzie stoi i ruszy po okręgu, zataczając coraz to większe okręgi. Gdyby w końcu natknął się na smoczycę, a jego ciało dotknęło by jej, posłałby jedną wiązkę maddary, aby przerwać jej naturalną, barierę ochronną znajdującą się w skórze, a zaraz potem przelałby kolejną porcję maddary związaną z atakiem. Leśny wyobraził sobie, jak wraz z tą drugą wiązką maddary idzie jego widmowa łapa. Łapa ta miała dotrzeć do serca Zabójczej, aby zacisnąć się na nim mocno i gwałtownie, powodując nieprzyjemny ból. Łapa ta była odwzorowaniem anatomicznej łapy Leśnego, czyli pokryta łuskami, zakończona ostrymi pazurami, która miała rozerwać wychodzące tętnice z tego organu, na którym zacisnęłaby się widmowa łapa smoka i po prostu doprowadzić do śmierci Zabójczej. Gdy tylko więc natknął się na samicę, tchnął swoją maddarę, by wypełniła jego zamysł, wtłaczając ją do ciała Zabójczej.

[Zabójczy Umysł]

Tyle, że ja nie zamierzałam wcale stać w miejscu i wytrzeszczać gały jak jakiś baran, patrząc na to co robi Leśny Szept więc kiedy młody czarodziej ruszył w mym kierunku ja natychmiast zrobiłam to samo. Tyle, że w zupełnie inną stronę. I jeszcze jedną, i jeszcze jedną. Ot, taka ciuciubabka. – Idziesz na łatwiznę – krótkie mruknięcie, co prawda trudne do zlokalizowania, ale jednak pełne totalnego rozbawienia. To właśnie był komentarz na ów sytuację.
Obecnie nie musiałam się kryć ale nie zamierzałam też stać w miejscu. Znudziło mi się to, mogę? Ano mogę! Zaczęłam krążyć wokół smoka, nie za blisko jego ciala i nie za daleko. Me ruchy były zgodne z ruchem zegara.

Użyte: wykorzystanie słuchu – kroki; wykorzystanie węchu; naprowadzenie na cel

[Cichy Potok]

Nie szedł na łatwiznę, ale był zdesperowany, bowiem pomysły mu się kończyły. Jednak wtem wpadł na coś innego. Ciepłota ciała. W końcu to też fizyczny aspekt, niczym dotyk, ale przy okazji nie musiałby łazić, jak ten dureń. Dobra. Atak. Leśny wyobraził sobie dysk. Płaski, metalowy dysk. Miał gładką powierzchnię, o stalowym połysku. Był twardy i wytrzymały, odporny na przełamanie. Krawędzie dysku pokryte były kolcami. Lekko zakrzywionymi, jak zęby rekina. Ich krawędzie i czubki były ostre i zdolne przeciąć nie tylko skórę, ale i kości. Dysk był nakierowany na ciepłotę ciała inną, niż Leśny. Zaraz po materializacji, miał obracać się szybko wokół własnej osi, a gdy trafi w cel, przeciąć wszystko na swojej drodze. Po wyobrażeniu sobie wszystkiego, tchnął maddarę w twór i czekał na efekty.

[Zabójczy Umysł]

Uuu. Nie chcialam, nic a nic, odczuc na sobie ataku Lesnego. Na szczescie w calej mojej karierze czarodziejskiej tylko nieliczne osobniki atakowaly w ten sposob. Przecinanie, odcinanie – to byly tylko takie przyklady. No dobra, czas "ukryc" swoja temperature. I jak pomyslalam tak i zrobilam. Ma powloczka zyskala nowa wlasciwosc – nie przepuszczania ciepla na zewnatrz ale tak abym sama sie nie ugotowala.
Dalej krazylam wokol Lesnego ale nieco zacisnelamswoj okrag. No i przede wszystkimzwiekszylam swe tempo.

Uzyte: wykorzystane sluch- kroki; zapach, naprowadzenie na cel (celem byla maddara Umyslu); cieplo ciala)

[Cichy Potok]

Leśny wykorzystał już słuch, jednak miał w zanadrzu jeszcze jeden pomysł. A mianowicie wzmocnienie magiczne własnego słuchu, aby usłyszeć to, co często jest niedosłyszalne dla zwykłego smoka. Jak postanowił, tak też zrobił. Miedziak wzmocnił swój słuch, wyczulając go na pracę serca. Skupił uwagę na zignorowaniu odgłosu własnego serca i skupieniu się na pracy drugiego smoczego serca, które będzie należało do jego nauczycielki. Zaraz potem, gdy w końcu Leśny zlokalizował swoją przeciwniczkę wyobraził sobie, jak wokół źródła tego dźwięku, a konkretnie przed torem poruszania się tego dźwięku, pojawia się niewidzialna płachta. Płachta ta była cienka, niedostrzegalna gołym okiem. Stworzona była zaś z kwasu. Bardzo żrącego, mogącego wyrządzić nie małe szkody. Smoczyca miała wejść w jego niewidzialną sieć i poparzyć doszczętnie całą pierś. Kwas jak to kwas, miał wypalić tkanki. Po wyobrażeniu sobie wszystkiego smok tchnął maddarę w swój twór i czekał na dalsze polecenia.

[Zabójczy Umysł]

No proszę! Jak się chce to się potrafi. szkoda jednak, że tak późno. Mnie nie dane było tego przećwiczyć, niestety. Wogóle to jakoś tak wyszło, że nie mogłam pokazać całego kunsztu swojej inteligencji. Zanim się tak naprawdę rozkręciłam mój mentor gdzieś zniknął a potem okazało się, że zniknął na dobre. Tj. kwiatki od dołu wącha. Świeć naturo nad jego duszą! Fajny był ten krzykacz. Ale zaraz, zaraz. To nie jest historia o mnie ale o Leśnym. A raczej jego sposobach (no i ataku jakby nie patrzeć) aby mnie zlokalizować. Gdy moja powłoczka zneutralizowała atak samca – i została dodana do niej nowa właściwość, maskowania mojego oddechu – zmieniłam sposób poruszania się. Na odwrotny a także i na nieco ciaśniejszy.

Uzyte: wykorzystane:
1) sluch – kroki
2) zapach;
3) naprowadzenie na cel (celem byla maddara Umyslu);
4) cieplo ciala;
5) magicznie wzmocniony słuch – oddech

[Cichy Potok]

/ bicie serca, nie oddech :D

Leśnemu i tak powoli kończyły się pomysły. Miał ich bardzo wiele, ale zapewne maddara nie była dostosowana do pewnych rzeczy i po prostu nie dało rady stworzyć czegoś, czego pragnął sam smok. Teraz jednak atak miał być bardzo prosty. Smok wyobraził sobie kulę wody. Prostą, banalną, przejrzystą wodę odbijającą promienie słoneczne. Woda była płynna, a mimo to wciąż trzymała kształt kuli, sama zaś woda była...tak, mokra i zimna. Kula wody miała wbudowany czujnik ruchu, czyli uderzyłaby tylko w duży, poruszający się obiekt. Leśny stał, raczej bez ruchu, a Umysł wciąż się poruszała, a przynajmniej Leśny miał taką nadzieję. Kula, po zlokalizowaniu celu, miała ruszyć nań, a zaraz po zetknięciu się z ciałem przeciwnika woda miała stracić swój kulisty kształt, rozlewając się po całym ciele przeciwnika i momentalnie zamarzając, wbijając pod skórę tysiące małych, lodowych igiełek i mrożąc tkanki z wierzchu. Po wszystkim smok przelał maddarę w wyobrażenie i czekał.

[Zabójczy Umysł]

//Racja! Oddech to wykorzystala Ulotna. Zedytowane xD

A co za brak sily we wlasne mozliwosci? To takie nie po smoczemu! Trzeba byc kreatywnym! Wykorzystywac wszystko co jest logiczne. Wroc! Logiczne ale tez i dobre do wykorzystania w magii. No ale do rzeczy. Kiedy moja powloka (uaktualniona na kolejny sposob zlokalizowania mnie) spelnila swoje zadanie, czyli obronila mnie, postawilam na kolejny – a jakze – sposob poruszania sie. Robilam dwa, czasami trzy kroki, i zatrzymywalam sie na kilka uderzen serca. Znowu ruszalam i znowu sie zatrzymywalam i po jakims czasie i na jakis czas. Ciagle poruszalam sie tak jak wczesniej.

Uzyte: wykorzystane:
1) sluch -nastawiony na kroki
2) zapach;
3) naprowadzenie na cel (celem byla maddara Umyslu);
4) cieplo ciala;
5) magicznie wzmocniony słuch – bicie serca
6) naprowadzanie na cel (poruszanie sie)

[Cichy Potok]

Smok zastanowił się przez chwilę, jaki teraz atak mógłby wykorzystać. Po chwili jednak już wiedział. Wykorzysta nacisk łap na podłoże i wykona taki atak, który będzie zsynchronizowany. Leśny posłał maddarę w głąb ziemi. Tam też uformował kamienne kolce. Miały one kształt szpicu, ostro zakończonego na czubku, mogącego bez problemu przebić smoczą skórę. Sam kolec był gładki, o szarej barwie. Był twardy i wytrzymały, aby nie złamał się na kościach, czy skórze przeciwnika. No i wystarczająco wytrzymały, aby przebić się przez ziemię. Leśny dał taką właściwość temu kolcowi, że miał on wysunąć się w tym miejscu, gdzie zmienia się nacisk na podłoże. A więc chodzący smok będzie miał problem. Jeśli zaś Zabójcza stała w miejscu, uzyskają sytuację patową, bowiem i Leśny i Umysł będą mieli stały nacisk na podłoże. Dlatego Czarodziej liczył raczej na szczęście. Po chwili smok tchnął maddarę w swój twór i czekał na rezultat.

[Zabójczy Umysł]

I kolejna aktualizacja mojej super-hiper-cos tam powloki. Jak tak dalej pojdzie to zostane Bogiem. A nie. Juz jestem Bogiem, samej siebie ale Cii. Szkoda tylko, ze maddara jest scisle ograniczona i predzej czy pozniej moj zakres wewnetrznej energii ulegnie wyczerpani na dzien dzisiejszy. No ale poki do tego nie dojdzie bedziemy sie bawic dalej. Co mi tam, mloda w koncu jestem, nie? Po zniwelowaniu ataku Lesnego wpadlam na kolejny pomysl poruszania sie. Poruszalam sie po luku – od jego pyska az po zad – a pozniej wracalam ta sama droga. Kolejny luk i kolejny luk. Tym razem dla odmiany poruszalam sie w druga strone, zgodnie z ruchem zegara! No co? SSynchronizacja musi jednak byc.
– Najlepiej jest okreslic – w takim przypadku – odpowiedni cel. To we mnie probujesz trafisz od jakiegos czasu wiec twoj atak powinien byc wycelowany w moja strone.Gdybys to uczynil nie musilbys sie martwic tym, ze trafisz w kogos innego. Ja zawsze, gdy atakowalam tak jak Ty – przy zamknietych slepiach – nakreslalam sobie co moze sie stac gdyby atak nie trafil w mojego nauczyciela. Goraca woda stawala sie zimna, kolec przemienial sie w ciesz. Znalam parametry mojego nauczyciela – w koncu byla splra roznica miedzy nami – wiec .. to nie bylo takie trudne aby wlasciwy atak zmienil sie w cos innego Nie wszystkie smoki sa takie same. Pisklaki sa male, adepci rowniez

Glosu mowiacego nie dal sie jawnie zidentyfikowac. Byl wszedzie i nigdzie!


Uzyte: wykorzystane:
1) sluch -nastawiony na kroki
2) zapach;
3) naprowadzenie na cel (celem byla maddara Umyslu);
4) cieplo ciala;
5) magicznie wzmocniony słuch – bicie serca
6) naprowadzanie na cel (poruszanie sie)
7) nacisk na podloze