Ustronie

[Ciernisty Kwiat]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Kąciki warg Tehenbiego uniosły się nieco w ledwo widocznym półuśmiechu, gdy Kometa się mu przedstawił. Już zdążył się zarazić tą słabością do małych, bezbronnych stworzonek jakimi były pisklęta, jednakże w zamyśleniu uniósł łuk brwiowy nad prawym ślepiem, gdy Prorokini powitała go, po imieniu. Nie pamiętał by była obecna na jego ceremonii, nie pamiętał żeby się jej przedstawiał. Mimo to zdążył zasłyszeć skrawki konwersacji pomiędzy nią a pisklęciem. Rozmawiali o bogach. Czy to możliwe że ta poczciwa starsza smoczyca była tą prorokinią, o której słyszał?
–Miło cię poznać, Kometo – Zwrócił się wpierw do pisklęcia, zniżając nieco łeb, by spojrzeć małemu w oczy z jego poziomu, po czym jego wzrok powtórnie skierowany został na smoczycę, prosto w jej ślepia. Cóż za przyzwyczajenie, że zawsze mierzył wzrokiem tych z którymi rozmawiał?
–Czy nie jesteś może... prorokinią, Opiekunką Gwiazd? – Zapytał jednostajnym tonem, podszytym nutą ciekawości. Niezręcznie tak kogoś pytać, czy nie jest czasem kimś o kim słyszał, aczkolwiek tym razem miał silne przeczucie, że nie pomylił tej smoczycy z nikim...

[Kometa.]

– Skoro nie zadajesz bólu, to co jadłaś? Wybacz że pytam – Głodziła się, jadła owoce czy może inaczej to wyglądało. Mimo swej delikatności Opiekunka nie wyglądała na zagłodzoną więc tą opcje był skłonny odrzucić jednak chciał dobrze poznać swoją rozmówczynię. Lubił ją a skoro miał być łowcą mógł jej zdobywać taki pokarm jakiego by chciała.
Zamruczał cicho czując lekkie zadowolenie, przyjemnie się rozmawiało z Opiekunką. Taka niczym ciocia na którą można liczyć.
– Chciałbym posłuchać o swoich przodkach. Znałaś ich osobiście? Jacy byli. – Przez to że Opiekunka wyglądała tak młodo nie umiał określić poprawnie jej wieku i nie wiedział jak daleko sięga pamięcią. Zwłaszcza że nie wyglądała na dużo starszą niż Lament czy Kobaltowy.
Do Ciernistego nie miał zbytnio co powiedzieć. W sumie nie chciał być niemiły ale tak go interesowała przeszłość że nie umiał wymyślić nic by nie wyjść na chamskiego odnośnie Ciernistego, a co za tym idzie musiał coś zagadać
– Ciernisty Kwiecie, szybko się wyszkoliłeś, pamiętam że byłem na twojej ceremonii na adepta a już piastujesz pełna rangę. Gratuluje – Nie był na ceremonii Ciernistego, ciekawe czy samiec się czepiał. Oby nie, w końcu to nie wina Komety że zapadł w kilku księżycowy letarg

[Znamię Chaosu]

Zycie samotnika nie bylo zle. Bylo dla Naznaczonego w zasadzie tym, czego od dawien dawna szukal. Spokojem. Jednakze wiedzial, ze ten stan wiecznie trwac nie moze. W koncu zwierzyna nie zapuszcza sie tutaj, a zerowac na lowcach innych stad wiecznie nie moze. Musial znalezc stado, wyznawcow, cokolwiek, byle miec jakis plan dzialania. Byl zdesperowany? Nie, raczej teraz zachowywal sie bardziej jak on, jak psychopata o umysle tak poplatanym i pelnym szczerych i niepohamowanych zachcianek, ze niekiedy sam siebie zadziwial. Tym razem rozmyslal jak zniszczyc kogos, kto zalazl mu za skore, nie znajac go. Wydalenie go ze stada....za nic, bo wszak rozmawial z Przewodniczka Plomieni tylko i wylacznie raz...bylo dlan jawnym pokazem trwogi. A w glowie Naznaczonego kielkowalo juz ziarno zemsty, okrutnej i nieprzewidywalnej. Szedl tak spkojnie nie niepokojony przez nikogo nad zacisznym ustroniem, zanurzony w swoich rozmyslaniach.

[Krzyk Honoru]

Chwila oddechu od wszystkich obowiązków przydaje się każdemu. W końcu nikt nie jest doskonały, każdy ma gorsze i lepsze dni. Dzisiejszy zdecydowanie należy do tych gorszych. A ponieważ obóz jest miejscem, które może przytłoczyć każdego, zwłaszcza, gdy w stadzie znajdują się same pisklaki i od siedmiu boleści bogowie, musiałem wybrać się na spacer.
Ustronie idealnie się do tego nadawało. Tak, mi się przynajmniej zdawało, gdy opuszczałem obóz.
Szedłem sobie spokojnie, zatopiony w swoich rozmyślaniach. Ostatnimi czasy jest ich dość sporo. Nie licząc tego, że Ogień jest słaby tak, jak nigdy dotychczas, że właściwie wszyscy Ogniści to pisklęta, to dochodzi do tego jeszcze zgraja leniwych smoków, uważających się za bogów. Gdyby przynajmniej coś robili! Ale nie. Ceremonie- nie, patrole-nie......I co ja mam z nimi zrobić?
No oczywiście..... jakżeby inaczej. Wychodzę odpocząć i natrafiam na kogo?! Na jedynego w swoim rodzaju, niepowtarzalnego boga wojny. Uśmiechnąłem się kwaśno. Może by go tak wyminąć i udać, że go nie zauważyłem? Nie. Tak nie wypada, to niehonorowe i wbrew wszelkim regułom!
-Witaj Naznaczony Kolcu.– przywitałem się lekkim skinieniem łba. Samiec wyglądał dość dobrze, jak na smoka, który aktualnie nieprzynależny do żadnego ze stad. Podszedłem bliżej. Spróbowałem nawet wymusić na pysku coś, na kształt uśmiechu. Jakby nie było ten smok niczym mi nie zawinił, przynajmniej dotychczas. -Jak sobie radzisz?– zapytałem od niechcenia, by jakoś zagaić rozmowę.

[Znamię Chaosu]

Niczym nie skazone futro Naznaczonego, a mianowicie chodzilo tu o zapach wyroznialo sie zdecydowanie na tych terenach. Byl teraz faktycznie jedyny w swoim rodzaju, bowiem byl samotnikiem, ale zapewne nie na dlugo, a moze? Kto wie, co sie telepie po glowie takiego smoka. Tak czy inaczej gdy do jego nozdrzy dotarl znajomy, acz niezbyt przyjemny zapach siarki juz wiedzial, z kiim ma do czynienia, z Ognistym. Przelotnie widzial tego smoka na zebraniu, gdzie glupota popisala sie Przewodniczka Plomieni i wyrzucila go ze stada...w zasdzie bezpowodu, wyrzucila wojownika, ktory prosperowal, a teraz? Teraz widzial, jak jej stado gnije, gnije od srodka i Naznaczony nie kiwnal nawet palcem, by temu zaradzic, a bo i czemu mialby pomagac komus, kto jego pomoc odrzucil? Na pysku boga wojny pojawil sie krzywy usmiech.
-Naznaczony. Kolec to wasza tradycja, smoku Ognia, a ja nie uznaje waszej tradycji, bowiem wy nie uznajecie mojej.
Odparl spokojnym, glebokim glosem, ktory moglby zahipnotyzowac kazdego, ale nie mial tego na celu. Pod gruba warstwa futra, na boku smok posiadal blizny, gojace sie juz, znikajace, pamiatka po walce, w ktorej to dowiedzial sie, ze jego cialo potrzebuje wiecej treningu, by bylo bardziej wytrzymale. Szkoda, wielka szkoda, ze przegral, a mimo wszystko zadal wieksze obrazenia swojemu przeciwnikowi. No coz, take tu panowaly reguly, kto padnie, przegrywa. Zaraz potem wzruszyl barkami, mniejsza o to.
-Jak widac, radze sobie dobrze.
Odrzekl dosc oszczednie, jesli ten Ognisty chcial z nim pokonwersowac, coz...nie wybral sobie dobrego rozmowcy.

[Krzyk Honoru]

-Wybacz, nie chciałem cię urazić.– powiedziałem poważnie. Tego aspektu nie wziąłem pod uwagę. Ale tutaj Naznaczony....czy jakkolwiek inaczej chce, by na niego wołać, ma rację. -Jak więc powinienem się do ciebie zwracać?– starałem się być uprzejmy. W końcu smok ten niczym mi nie zawinił. Nie mogę przecież być mu przeciwny tylko dlatego, że wyznaje inną hmmm...religię, jeśli można uznać nazywanie się bogiem religią.
-Twoja tradycja jest dla nas niejasna, dlatego podchodzimy do niej z dystansem. – stwierdziłem patrząc badawczo w ślepia wojownika.– Ty poznałeś naszą tradycję i ją odrzuciłeś. Nie pozwoliłeś jednak na to, byśmy my poznali twoją.
Westchnąłem ciężko. Jakim cudem to wszystko tak się pogmatwało? Nieśmiertelna zapewne nie była by zadowolona z tego, jak postępuję. Najwyraźniej jednak ja nie potrafię trzymać wszystkich twardą łapą tak, jak robiła to ona. Dalej nie rozumiem o co tak właściwe jej chodziło? Ahh....tej smoczycy chyba nikt, nigdy nie rozumiał.
Skinąłem łbem. Patrząc na tego smoka, który rozwija się dość szybko i nie leni jak jego bracia zaczynam żałować, że dopuściłem do tego, by Nieśmiertelna go wyrzuciła. Ale co się stało, to się nie odstanie.

[Znamię Chaosu]

Naznaczony zmruzyl swoje snieznobiale slepia, a czarne pasy zakrywajace jego slepia nabraly jeszcze bardziej drapieznego wygladu. Ten smok albo udawal glupiego, albo faktycznie nie sluchal tej malej ilosci slow, ktore wypowiadal.
-Naznaczony.
Oznajmil spokojnie, powtarzajac swoje slowa.
-Juz Ci to mowilem, smoku Ognia.
Zaraz po tym na pysku boga wojny pojawil sie poblazliwy usmiech.
-To wy mnie odtraciliscie od waszej tradycji, nawet nie wykazujac checi poznac mojej, wiec nie pozostalo mi nic innego, jak po prostu odrzucenie tego, co wydalo mi sie bezsensowne. Choc jak widze wychowanie niektorych tutejszych smokow...
Tu na chwile bystre, zimne slepia Polnocnego przesunely sie po sylwetce samca.
-Chyba nawet nie zaluje, ze nie dalem sie zaglebic w to wasze wychowanie. Manier nie posiadacie.
Zawyrokowal grobowym tonem, a jego ogon, zakonczony kita przecial powietrze ze swistem. Slepia Naznaczonego ani na chwile nie zmienily obiektu zainteresowania.
-Nie nauczono Cie, smoku Ognia, ze przy rozpoczeciu z kimkolwiek konwersacji nalezaloby sie przedstawic?
Zapytal w koncu ujawniajac cel, w jakim w ogole zaczal gadac tak duzo. O wiele za duzo, jak na gust Naznaczonego, ale coz, czasem faktycznie mozna bylo z nim porozmawiac nieco dluzej. W zasadzie po co ten samiec w ogole zagail go rozmowa? Naznaczonego nic juz nie laczyloo z tym stadem, byl wolny, byl sam. Jego bracia i siostra pozostali tam, w tym chlewie. Jednakze wiedzial czemu i im sie nie dziwil.

[Krzyk Honoru]

//Sorki, kropeczki nie zauważyłam :DD

-Wybacz, masz rację...– mruknąłem marszcząc nos. Jak widać, zmęczenie daje się we znaki. Westchnąłem ciężko przyglądając się Naznaczonemu.
-Zostałeś odtrącony przez wzgląd na zachowanie...– zacząłem uznając, że należy bronić decyzji Nieśmiertelnej, jaka by ona nie była.– Ale masz rację, nie wszyscy byli przychylni poznania twojej tradycji, za co przepraszam.
Prawdę mówiąc w słowach tego samca była krztyna prawdy. Potarłem skronie wzdychając ciężko. Cóż ja mogę na to, że Nieśmiertelna była taka...hmm...impulsywna.
-Czy twoja tradycja tak bardzo różni się od naszej, by całkowicie ją odrzucić i uznać za bezsensowną? – zapytałem spoglądając na niego badawczo. Odgarnąłem śnieg ogonem i przysiadłem na "wyczyszczonej" ziemi.
-Nie wychowałem się tutaj.– uśmiechnąłem się kwaśno.– Ocean Ognia.– skinąłem mu łbem.– Nie przedstawiłem się tylko dlatego, że już się spotkaliśmy kilka razy. Ale jak widać komuś szwankuje pamięć.

[Znamię Chaosu]

Naznaczony uniosl luk brwiowy probujac sobie przypomniej te "kilka razy", procz jedynego spotkania na Zebraniu, na ktorym zostal wydalony ze stada, za nic. Za zachowanie, pf...jakby kazdego wydalac za to, jak sie zachowuje, juz dawno nie byloby tu stad. Widzial juz wiele smokow, poznal wiele roznych charakterow i kazdy, ale to kazdy mial swoje spaczenia. Slowa Ognia przyjal po prostu ze stoickim spokojem, analizujac to, co juz wiedzial. A wiedzial to, ze miano Ognia, badz Plomienia obieraja tylko Przywodcy stada Ognia. Jego bracia ostatnio nie odzywali sie, zapewne buntujac sie temu, iz jeden z nich zostal wydalony. To bylo racjonalne, zwlaszcza, ze kazdy z nich nie zachowal sie idealnie, ze wzgledu na to, jak zachowala sie druga strona. Na sniegi Polnocy, ktory smok nie wkur...zyl by sie, gdyby jakas smiertelniczka zaczela robic zen glupca, wysmiewajac wszystko, z czym do niej przyszedl? No ktory? A teraz, niech jej cielsko gnije w ziemi, przynajmniej teraz sie na co przyda. Choc analiza Boga Wojny mogla byc mylna i po prostu chuderlawa tyczka, jaka byla byla Przywodczyni po prostu zwiala, nie potrafiac zapanowac nad stadem. Skoro nie potrafila sobie poradzic z zledwie jednym smokiem...Wzurszyl barkami, by po dlugiej chwili milczenia poslac niezbyt przyjemny, zimny usmiech w kierunku Gorskiego.
-Czyzby Niesmiertelna nie byla tak niesmiertelna?
Zapytal dosc jadowitym, jak na niego tonem. Oj, faktycznie jeszcze zaden smok mu tak nie zalazl za skore, jak tamta niewierna i gdyby nie bogowie, w ktorych wierzyla juz by sie postaral wraz ze Zmrokiem, by jej duch cierpial niewyobrazalne meki w zaswiatach. Zaraz potem przechylil leb na bok, a jego mimika powrocila do normalnosci, czyli nie mozna bylo z niej wyczytac nic, ponad zimne kalkulujace slepia.
-Nie, na Polnocy rowniez posiadamy tradycje, jednakze nie jest ona az tak bardzo odmienna od waszej, dlatego jak widac, radze sobie swietnie na terenach wspolnych. I nigdy nie powiedzialem, ze wasza tradycja jest bezsensowna, ty to powiedziales, Przywodco Ognia.
Fakt faktem, Naznaczony w ogole nie mogl narzekac na nude, na terenach wspolnch bowiem wciaz sie cos dzialo, w przeciwienstwie do opuszczonych terenow Ognia.
-A z tego co pamietam, widzielsmy sie raz, na zebraniu, wtedy tez nie wylapalem twego imienia, jakby onow wtedy nie brzmialo, a tym bardziej nie przedstawiles sie.
Czy byl nadwyraz dojrzaly jak na swoj wiek? Owszem, ale to tylko dlatego, ze jego dusza miala juz wiele tysiacleci na karku i mimo sporego uszczerbku na sile i pamieci, wiedzial kim jest i co moze zdzialac.

[Krzyk Honoru]

Może i nie zawsze zgadzałem się z Nieśmiertelną, może jej rządy były dla mnie nieco niezrozumiałe i ja postępowałbym...wróć, postępuję inaczej, ale to nie zmiana faktu, że ta smoczyca wiele zrobiła dla stada i dla mnie. Kompletny brak szacunku ze strony Naznaczonego świadczy tylko o jego głupocie i niedojrzałości.
-Zwracasz mi uwagę, że nie jestem kulturalny, a sam nie potrafisz powstrzymać się od szydzenia ze zmarłych...– mój głos był cichy i spokojny, ale czuć było w nim nutkę groźby.
Moje pazury wbiły się w głęboko w śnieg, a mięśnie napięły. – Szacunek zmarłemu należy się nawet, jeśli był to największy wróg. – dodałem już spokojniej. Stan napięcia i złości nie trwał długo. Szybo doszedłem do siebie.
Teraz patrzyłem twardo w ślepia Naznaczonego zastanawiając się co z niego za bóg...chyba tylko taki z przerośniętym ego.
-Powiedziałeś, że odrzuciłeś to, co wydało ci się bezsensowne, a więc nazwałeś naszą tradycję bezsensowną.– zauważyłem. Albo bóg wojny nie potrafi dobierać odpowiednio słów, albo nie zna ich znaczenia. Tylko teraz, biedak nieświadomie stwierdził, że jego tradycja też jest bezsensu. -A więc uważasz, że twoja tradycja jest podobna do naszej...– spojrzałem na niego lekko kpiąco.– ..czyli twoja tradycja także jest bezsensu. I w tym momencie coś mi nie pasuje.
Mój głos był spokojny, pozbawiony kpiny, czy szyderstwa. Po prostu powtórzyłem to, co powiedział Naznaczony.
-Widzieliśmy się więcej razy, ale to chyba nie jest aż tak istotne...– machnąłem łapą.– ....Jeśli aż tak uraziłem cię nie przedstawiając się na początku naszej rozmowy- przepraszam.

[Znamię Chaosu]

Czy brak szacunku okazany smoczycy, ktora i jemu nie okazala ani kszty szacunku byl glupota? Zdecydowanie nie, to ze Ognik sobie urobil dobra sciezke z martwym scierwem nie oznaczalo, ze wszyscy wokol mieli taka gladka relacje z fioletowoluska, ktorej Naznaczony juz nie bedzie musial nigdy wiecej ogladac, chwala jej bogom za to. Poslal dosc lakoniczny usmiech w kierunku smoka, ktory byl mlody i nazbyt...pochopny, nie potrafil oceniac, szacowac, ani kalkulowac swoich zdolnosci umyslowych, a co tym bardziej swojego rozmowcy. Dla Polnocnego bylo to wrecz oczywiste.
-Zapytalem tylko czy tamta smoczyca nie zyje, czy to takie nieuprzejme, ze interesuje sie jej losem?
Zapytal z doza udawanej slodkosci w glosie, co nie wyszlo mu nazbyt dobrze, no ale czego sie spodziewac po bogu wojny? I w taki oto prosty sposob jego domysly zostaly potwierdzone, jakze prosto bylo manipulowac tym smokiem, gdyby nie fakt, ze Naznaczony byl naprawde dosyc stoickim smokiem, teraz wstalby na zadnie lapy i przyklaskal temu drugiemu, nie zrobil tego jednak, darowal sobie to.
-A czy kiedykolwiek wspominalem, ze kompletnie odrzucilem to, co soba reprezentujecie?
Zapytal ponownie glebokim i wciaz monotonnym glosem, szydzenie z niego nie bylo czyms latwym, a juz na pewno, jak po prostu bylo sie idota, a tym wlasnie wykazal sie ten przedstawiciel Ognia. Wygorowanym idiotyzmem, az kacik pyska Naznaczonego drgnal w poblazliwym usmiechu.
-Jak widze twoj zmysl sluchu szwankuje, a wiec sie powtorze, bo ty, jak slysze wylapujesz tylko to, co chcesz uslyszec, Przewodniku Plomieni. Jezeli nie nauczysz sie sluchac, niestety, dlugo tego stolka nie ugrzejesz.
Zawyrokowal grobowym tonem, a zimne, snieznobiale slepia wrecz przeszyly na wskros rozmowce, moloby sie wrecz wydawac, ze okolica nieco troche bardziej ucichla i stala sie jakby chlodniejsza. Zludzenie, czy prawda?
-Odrzucilem to, co wydalo mi sie bezsensowne, to juz zauwazyles, ale nigdy nie powiedzialem, ze wasza tradycja jest bezsensowna w calosci, wszak przetrwalem na tych terenach, a to juz dowod na to, ze umiem sie dobrze dostosowac do tego, jakie macie tutaj tradycje, czyz nie?
Wyjasnil najprosciej jak potrafil, jezeli ten znow bedzie szedl w zaparte, po prostu go wysmieje i pojdzie, bo rozmowa z kims tak bezmozgim nie lezala w naturze Naznaczonego. W ogole rozmowa byla nieco sprzeczna z jego natura ale niestety ten swiat na rozmowach sie opieral, czynach zdecydowanie nie. Pozostale slowa smoka zbyl machnieciem lapy, to niczego nowego nie wprowadzalo do ich konwersacji o kulturze, sam Polnocny nie pamietal wiecej spotkac z tymze smokiem, a juz na pewno nie takich, gdzie by sie don zwracal.

[Krzyk Honoru]

-Pytanie samo w sobie nie byłoby złe, gdybyś zmienił ton, jakim je wypowiedziałeś.– starałem się, by mój głos był raczej spokojny, ale cóż, nie jestem smokiem, który jest stoikiem, dlatego też wyczuć można było nutkę groźby. Choć nie wiem, czy bardziej w tym momencie byłem zły na bezczelność jego wcześniejszego pytania, czy ten przesłodzony, sztuczny głos, którym mówił teraz. Zero szacunku! Zero jakiejkolwiek ogłady! I to jest niby bóg!? Ha, wolne żarty....
-Owszem, stwierdziłeś, że odrzuciłeś naszą kulturę i tradycję. Czy się mylę? Zastanawia mnie tylko co tu robisz, skoro czujesz się tak bardzo pokrzywdzony....Biedny Naznaczony bóg wojny, którego źle potraktowano...– szydziłem. Przerośnięte ego, zero kultury i ani krztyny godności.
Zignorowałem obelgi, którymi we mnie rzucał. Być może nie uda mi się długo utrzymać pozycji przywódcy, ale czy ja o to prosiłem? Nie chciałem tego i gdyby nie to, że nie ma nikogo innego, kto mógłby pełnić tę funkcję, już dawno bym zrezygnował. Ale tego bóg wojny wiedzieć nie musi.
-Zaprzeczasz sam sobie drogi Naznaczony.– stwierdziłem spoglądając na niego pogardliwie. – To, że żyjesz sobie na tych terenach nie jest oznaką twojego dostosowania, a naszej tolerancji. – dodałem nieco wyzywająco. Wystarczyłaby garstka smoków wrogo nastawionych do tego tu "boga" żeby wygnać go i zaprowadzić porządek. Tylko po co? Niech szerzy tę swoją religię, niech się uważa za boga, jest niegroźny,. Przynajmniej na razie.

[Znamię Chaosu]

Wzruszyl barkami. Taki byl, Niesmiertelna smiertelna potraktowala go w taki, a nie inny sposob, wiec nie dziwne bylo, ze nie przepadal za ta smoczyca i zyczyl jej jak najgorzej. Tak wiec kto tu sie wykazuje brakiem zrozumienia? Naznaczony, ktory trwa, poznajac tutejsze zwyczaje, czy Ogien, ktory slepo widzi tylko to, co jego wlasne slepia widzialy, a nie analizujac niczego, co by bylo logicznym wytlumaczeniem kazdego zachowania? To pytanie Polnocny pozostawil bez odpowiedzi, bo nie bylo sensu na dobitne tlumaczenie tego komus, kto i tak niczego nie pojmuje. Na kolejne, pewne slowa Ognia okrecil tylko z rozbawieniem glowa.
-Ty mnie w ogole nie sluchasz. Jesli oczyscisz sobie uszy i przestaniesz slyszec tylko to, co chcesz uslyszec, badz dopowiadac sobie rozne bzdurne elementy, nie wiem zupelnie po co, wtedy wroc i ze mna porozmawiaj. Teraz tracisz moj i swoj czas.
Odrzekl spokojnie, choc jego slepia blysnely zlowrogim chlodem w snieznobialych slepiach.
-A to co robie, nie powinno juz Cie interesowac. Pokazales ty i twoje stado, ze masz w nosie to, kim jestesmy i co soba przedstawiamy. A my nie bedziemy ujawniac tego, co mamy w planach komus, kto wykazuje sie taka ignorancja.
Byl pylem na wietrze, ktory zostanie zmieciony z drogi Naznaczonego. A bog wojny nie wybaczal latwo komus, kto jest slepy na otaczajaca go prawde. Byl ciekaw jakby sobie poradzil taki Ognisty na Polnocnych terenach bez znajomosci ich tradycji. Zginalby pierwszego dnia, wiec bylo oczywistym, iz trzeba niektorych zasad przestrzegac, jesli chce sie przetrwac. Jak widac wychowanie w zamknieciu tego smoka nie nauczylo niczego o przetrwaniu i dlatego zginie. Predzej, czy pozniej.

[Krzyk Honoru]

-Ja cię słucham i właśnie dlatego mogę stwierdzić, że w tym co mówisz są luki. – stwierdziłem beznamiętnym tonem. Tracę jego i swój czas? Być może coś w tym jest, bo jak widać ego Naznaczonego nie pozwala mu na racjonalne myślenie. Westchnąłem ciężko.
-Nikt nie mówi, że jestem tobą jakoś specjalnie zainteresowany.– powiedziałem uśmiechając się kpiąco. Biedny Naznaczony chyba myślał, że na prawdę każdy smok na terenach Wolnych Stad interesuje się tylko tym co on robi. – Po drugie nigdy nie stwierdziłem, że mam w nosie twoją osobę. Z resztą, jeszcze przed chwilą twierdziłeś, że się nie znamy. – zauważyłem. Właściwie niepotrzebnym jest tłumaczenie mu kto próbował zmienić zdanie Nieśmiertelnej. Teraz to bez znaczenia, a Naznaczony właśnie udowadnia swoją postawą, że taka decyzja wcale nie była aż tak niesłuszna. – Po trzecie nigdy nie powiedziałem, że mam w nosie to, z czym do nas przyszliście. Najwyraźniej nie tylko ja mam problemy ze słuchem...– uśmiechnąłem się do niego kwaśno. Co za irytująca gadzina! Taki wspaniały bóg wojny, a myśli jak pisklę. – No i po czwarte nie powiedziałem też, że chcę poznać twoje, czy tam wasze...– machnąłem łapą.–...plany. Bardziej interesuje mnie wasza tradycja. Ale jak widać wiedzy będę szukał gdzie indziej.– skończyłem wyliczać. Mój głos był spokojny, właściwie rozmowa z tym smokiem jest dość zabawna. Biedak zafiksował się w swoich wypowiedziach i sam sobie zaprzecza i wymyśla jakieś bzdury.

[Znamię Chaosu]

Poslal poblazliwy usmiech samcowi.
-Dobrze, ze mnie sluchasz, ale moze czasem posluchasz tez siebie? Idziesz w zaparte w to, co chcesz uwierzyc, ze uznaje wasza tradycje za bezsensowna, calosciowo. Odrzucam wszystko, co wasze. A to nie jest prawda. Ilekroc to powtarzam, ty niczym uparty osiol ciagle idziesz w swoje zdanie, nie przyjmujac mojego do wiadomosci.
Pokrecil lbem z rozczarowniem po czym zamiotl ziemie ogonem.
-Poza tym, jak na Przewodnika bardzo latwo wyprowadzic cie z rownowagi, a to juz wyklucza cie z kregu smokow, ktore roztaczaja wokol siebie majestat wladzy. Radze ci nad tym popracowac.
W przeciwienstwie do Oceanu Ognia, Naznaczony wciaz byl spokojny. Jego miesnie byly raczej rozluznione, a futro delikatnie falowalo na wietrze.
-A odpowiadajac laskawie na twoje wyrzuty. Sam powiedziales, ze nie jestes specjalnie mna zainteresowany, a jednak zaraz potem dodajesz, ze wcale nie masz mnie gdzies. A wiec zdecyduj sie, jestem Ci obojetny, czy jednak sie mna interesujesz?
Polnocny zapytal lekko przechylajac leb na bok, bowiem Ocean sam sobie przeczyl nawet w jednej wypowiedzi, wypowiadanej zaraz za druga. Jak mial powaznie traktowaac tego smoka, gdy on chyba samego siebie nie traktowal powaznie?
-Odnosnie zas tradycji, nigdy o nia nie zapytales, a przynajmniej nie mnie. Spytales o to, co tu jeszcze robie, a wiec o moje intencje, a nie tradycje mojego kraju, czyz nie? Jako Przewodnik powinienes wyrazac sie jasno i klarownie, na litosc, czy ja mam Cie uczyc, jak byc dobrym Przewodnikiem, czy samemu w koncu to zalapiesz?
Smok zapytal z teatralnym gestem uniesienia lapy ku pyskowi. Poki co to zalosnie zachowywal sie fioletowofutry, a nie na odwrot. Jako Przewodnik faktycznie posiadal zero oglady.

[Krzyk Honoru]

-Nie przyjmuję tego, co mówisz dlatego, że na samym początku powiedziałeś właśnie, że odrzucasz wszystko.– powiedziałem spokojnie. –No ale dobrze, załóżmy, że nie odrzucasz wszystkiego. Że jednak jakaś część naszej tradycji i kultury ma dla ciebie jakieś znaczenie. To która część naszej tradycji jest bezsensowna, a która sensowna? – spojrzałem badawczo na Naznaczonego. Mój ogon owinął się ciaśniej wokół łap.
-Nie zależy mi na majestacie władzy...jak to nazwałeś.– skrzywiłem się. Może to nierozważne przyznawać się do tego, że nie zależy mi na władzy, którą mi powierzono. -Jestem przywódcą, to prawda, ale ja tylko pomagam, wspieram, czasem wskazuję drogę, a gdy jest to potrzebne bronię. Wolę określenie przyjaciel, opiekun, niż przywódca.
Westchnąłem ciężko. Cóż za upierdliwe stworzenie.
-Nie jestem zainteresowany tobą, jako jednostką, bardziej tym, co sobą reprezentujesz.– wyjaśniłem, bo faktycznie moje słowa stały nieco w zaprzeczeniu.
W tym momencie miałem ochotę wypalić coś w stylu chcesz, to sam sobie bądź przywódcą, ale to byłoby raczej bezmyślne z mojej strony, wiec w ostatniej chwili powstrzymałem się od wypowiedzenia tego głośno. Zamiast tego uśmiechnąłem się leciutko.
-I mówi to smok, który przez swoją bezmyślność został wyrzucony? Najpierw naucz się poprawiać swoje błędy, a dopiero potem wskazuj na cudze. Może masz rację i nie nadaję się na przywódcę, ale spójrz na siebie.....Siedzisz na terenach wspólnych, werbujesz smoki, czy co tam innego robisz... Masz się za boga, szerzysz tę swoją religię, ale nadal pozostajesz sam. – mój głos był cichy i spokojny. Właściwie to ta rozmowa powinna się skończyć. Coś jednak trzyma mnie przy tym smoku, mimo niesmaku jaki u mnie wywołuje.