Kwarce Percepcji i Aparycji

[Opiekun]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Ognisty Czarodziej nie należał do brzydkich. Jego pysk odbił się zgrabnie w lśniącym Kwarcu, który zamigotał w powitaniu.
Kiedy Nierozważny Duch wygodnie się usadowił, jego kamienie, mięso i podarki zniknęły. Kwarc za to rozbłysnął wielobarwnie, rzucając na łuski Ognika kolorowe plamki. Dobiegł go głos, nieco znajomy – należący ongiś do Milknącego Szeptu. Wspomnienie smoczycy przekazywało mu przydatne informacje; jak dbać o łuski; jak mówić w sposób, który zjedna mu więcej smoków; jak poprawić swoją postawę. Instrukcje były jasne, ton Szeptu przyjemny... Taka lekcja mogłaby trwać i trwać.
Skończyła się jednak. Kiedyś musiała. Duch zdecydowanie był teraz bogatszy o nową wiedzę... Ale i widział, że jego łuski wydają się silniej błyszczeć. I jakby... ładniej pachniał? Cóż, to na pewno zweryfikuje dla niego partnerka.

//Raport z Aparycji III.
– malachit, diament, cytryn, 10/4 mięsa, 6/4 owoców

[Horyzont Świata]

Teza znowu tutaj przybył bo czuł, że jego wzrok nadal nie jest wystarczająco dobry. A potrzebował aby był dobry, żeby móc lepiej znajdować kamienie szlachetne, zwierzynę oraz wrogów podczas patroli. Przyniósł ze sobą znowu dużo kamieni szlachetnych oraz porcję mięsa, postawił je przed kwarcem i czekał. Czy znowu będzie to samo uczucie co ostatnio?

// perła, rubin, 2x cytryn, tygrysie oko, topaz i 4/4 mięsa za Percepcję III

[Opiekun]

Wojownik dobrze się domyślał, że Kwarc zadziała podobnie. Rozbłysło jasne światło, w uszach znów zabrzmiał głos Poszeptu Nocy. Tym razem jednak zadanie dla Ziemnego było inne – musiał wyróżnić zapach żubra spośród dziesiątek zapachów, które atakowały jego nozdrza. Powietrze było tak wonne, że aż przyprawiało o ból głowy. Wszystkie wonie nakładały się na siebie, jednak ze wskazówkami udzielanymi przez nie było to niemożliwe zadanie. Więc Teza Obłędu węszył i szukał, potem wypatrując śladów w leśnym poszyciu, aż wreszcie spostrzegł żubry.
I znów siedział przed Kwarcem, który powoli gasł. Świat wydawał się bogatszy, bo Wojownik mógł lepiej rozróżnić otaczające go zapachy i barwy.

// – 2x cytryn, perła, rubin, tygrysie oko, topaz, 4/4 mięsa
Raport z Percepcji III.

[Sztorm]

Wlekąc za sobą zdobycze z pomocą swojego kompana, Sztorm pojawiła się przed Kwarcem Percepcji. Warknęła krótko i chwilę jeszcze łapała oddech, zanim w końcu otworzyła paszczę, by wyrazić swoją prośbę.
– Przyniosłam kamienie, mięso i owoce, aby wymienić je na ostrzejsze zmysły... Bogowie, ześlijcie swoją łaskę.
Tylko i aż tyle, zanim znowu zabrakło jej oddechu. Może powinna iść do Kwarcu Siły?

// 9/4 owoców oraz 15/4 mięsa na wymianę za Percepcję II

// akwamaryn, bursztyn, jaspis, nefryt, opal, turkus, tygrysie oko na wymianę za Percepcję III

[Zwyczaje Zamieci]

Ich drogi się rozwiodły, gdy dostojnym krokiem Rebhfrua ze swoim dorobkiem podszedł do innego kwarcu, a ona z mieszka wyciągnęła swoją własną zapłatę, chyląc się do "nauczyciela". Sapnęła, puszczając z objęć truchła. Katamu nad nią czuwał, toteż wszystko zgadzało się co do joty. Borsuk, dwa gobliny, sześć kamieni oraz ona, tu, tak spokojnie siedząca przed kwarcem, którego tak bardzo nie mogła tykać, bo kwarcowi się to niesamowicie nie podobało. Ułożyła porządnie skupisko swoich łowów przed kamyczkiem, otrzepała suche łapy i rozsiadła się wygodnie w oczekiwaniu na rozwój. Swój własny rozwój.
Kątem oka widziała jak harpia, maniakalnie przeczesując swoje włosie, usiadła przed kwarcem nieopodal, dając spore kawały mięsa w wymianie.

//-4/4 mięsa; – diament, 2x onyks, koral, topaz, turkus za Percepcję III dla Srogiej
//-16/4 mięsa za Aparycję II dla Rebh

[Opiekun]

Obie smoczyce zachowały się prawidłowo, grzecznie siadając przed Kwarcem i składając mu ofiarę. Ich kompanom również nie można było nic zarzucić.
Kwarc Percepcji wybuchł światłem, oślepiając Ognistą i Plagijkę. Obie usłyszały niski, samczy głos przepełniony spokojem. Wojowniczka rozpoznała go od razu, zaś dla Plagijki pozostał obcy. Cząstka Poszeptu Nocy zaczęła udzielać im swoich nauk i dzielić się radami, a smoczyce w tym czasie szukały pereł w mulistej wodzie. Było to żmudne i męczące zadanie, które wymagało zaangażowania, jednak wskazówki od głosu były bardzo pomocne.

W tym samym czasie Kwarc Aparycji zajaśniał bielą, a z jego wnętrza wydostała się pojedyncza kropla światła. Dryfując w powietrzu niczym puszek z mlecza, wylądowała na piórach harpii i zniknęła, przechodząc przez pierze i skórę do wnętrza. Nie było to przyjemne uczucie – nieznośne ciepło wypełniło go od środka, koncentrując się w gardle. Doszedł do tego ból, przypominający wbijanie tysiąca kolców. Aby być pięknym trzeba cierpieć, prawda?

Oba Kwarce zgasły w tym samym czasie. Smoczyce oglądały teraz świat pewniejszym, bystrzejszym okiem. Za to sylwetka harpii zyskała na elegancji, pióra miały więcej połysku. Niezmienioną pozostała tylko jedna postać – kelpie towarzysząca Ognistej.

//Sztorm Stulecia:
– 9/4 owoców, 15/4 mięsa, akwamaryn, bursztyn, jaspis, nefryt, opal, turkus, tygrysie oko
Raport z Percepcji II i III.

Sroga Łuska:
– 20/4 mięsa, 2x onyks, diament, koral, topaz, turkus
Raport z Percepcji III.

Rebhfrua:
Raport z Aparycji II

[Dorodny Odyniec]

Chyżo wparował do świątyni, a następnie ku kwarcom. Tylko chwilę gubił się przy kwarcu siły, tykając go szponem i dopiero po dłuższej chwili zdając sobie sprawę (z niemałym rumieńcem), że to chyba nie tu, toteż po tym krótkim błądzeniu natrafił nareszcie na miejsce. Tu, gdzie zamierzał przyjść już od... jakiegoś czasu, w sumie. Czuł, jak przez jego ciało przechodzi podekscytowany dreszcz. Ojejku, ojej!
– Ekhm, przybyłem, by wyostrzyć swoje zmysły, drodzy bogowie! – zawołał tylko, spodziewając się, że raczej nie zamierzali mu odpowiadać. Niczym pies potrząsnął łbem, tym samym zmuszając szyję i delikatnie ją oblepiający tłuszczyk do poruszenia się gwałtownie. Już po chwili o podłogę zastukały kamienie, a dokładniej – sześć. Wszystkie, jakie posiadał. Pogładził jeszcze cieplutko agat, po czym pozbył się swoich adoptowanych dzieci, kładąc je na wyznaczone miejsce i czekając ze splecionymi ze sobą palcami ze ślepiami wbitymi w kwarc, czekając, aż ten użyczy mu swojej wiedzy.

//rubin, agat, 2x turkus, onyks, diament za percepcję II

[Mgliste Wody]

Ilun przybył ponownie do kwarców. Tym razem jednak nie szukając bardzo przydatnych nauk. Raczej chciał poprawić swój wygląd. Swoje umiejętności zjednywania sobie innych. Nie szło mu teraz to najlepiej, dlatego przybył do kwarcu Aparycji, by zaczerpnąć jego mocy. Położył odpowiednią zapłatę, a następnie chwycił przedmiot, by wpoić sobie wiedzę, przekazaną przez nieznaną mu samicę. Słuchał uważnie i uczył się. Aż w końcu miał zamiar wyjść z tego miejsca...piękniejszy na ciele i duchu.

//szafir, 3x opal, onyks i rubin za Aparycję na II
cztery kamienie nie są jeszcze wpisane do KP (może już będą do czasu zatwierdzenia, ale na wszelki wypadek zostawiam link do raportu: https://smoki-wolnych-stad.pl/viewt ... 7&start=90

[Opiekun]

//Kwarce znajdują się na polance obok Świątyni c:

Kwarce zamigotały, kiedy przechodził koło nich młody Ziemisty. Nowy! Ktoś, kto jeszcze nie doświadczył potęgi Warsztatu! Napięcie było wręcz wyczuwalne. Kogo wybierze?
Przyszły Piastun usadowił się przed Kwarcem Percepcji, który błysnął światłem w triumfie. Białe światło na dobre zapaliło się we wnętrzu kryształu, rosnąc i powoli oślepiając Pyzatego Kolca. Uczucie nie należało do zbyt przyjemnych, jednak kiedy biel zalała już jego ślepia, ból zniknął. Pojawił się za to głos – samczy, wyważony i przyjazny. Cząstka Poszeptu Nocy zaczęła udzielać adeptowi wskazówek i porad jak lepiej zwracać uwagę na swoje otoczenie i jak skuteczniej korzystać ze swoich zmysłów. Nauka była ciekawa i warta. Mogłaby trwać i trwać, a nie nudziłaby adepta. Jednak Kwarc w końcu zgasł – zostawiając Ziemnego z nową wiedzą, niedosytem i bez swoich adoptowanych dzieci-kamieni.

Z kolei Plagijczyk skierował się do znajdującego się nieopodal Kwarcu Aparycji. Ale... Co on robił! Co to za macanie najpiękniejszego kryształu brudnymi łapami! Widział to kto. Przecież Czarnoskrzydły był tu już nie raz, powinien wiedzieć lepiej. Iskra elektryczności przeszła po łapach Wojownika, dając mu znak, że powinien opuścił łapy. A potem kryształ zamigotał barwami przyniesionych przez samca kamieni szlachetnych. Do uszu dobiegł głos – samiczy, miękki i przyjemny. Mówił mu o tym, jak lepiej stać i zachowywać przy innych odpowiednią postawę. Jak dbać o swoje łuski, by były zdrowe i bardziej błyszczące. Jak modulować głos, by lepiej radzić sobie w komunikacji z innymi.
Nauka nie trwała długo. Kwarc zgasł, a Czarnoskrzydły... Cóż, wydawało mu się, że jego łuski lśnią trochę bardziej, niż przed chwilą.

//Pyzaty Kolec:
– 2x turkus, rubin, agat, onyks, diament
Raport z Percepcji II.

Czarnoskrzydły:
– 3x opal, szafir, onyks, rubin
Raport z Aparycji II.

[Zwyczaje Zamieci]

Nie minęło długo, a wróciła u boku towarzysza ponownie – polowania na terenach Plagi były stosunkowo owocne, choć na żadnym owocu nie pokładła jeszcze łapy. Jednak wiosna brzmiała w krzakach, buzowała namolnie we wschodzącym słońcu i rośliny już kwitły, macane przez pszczółki... i inne perypetie, które sprawiały, że duet się bogacił z każdym rankiem. Uśmiechnęła się sama do siebie, pokładając niezliczoną ilość tuszy, od borsuków począwszy, skończywszy na potężnych żubrach, jakie już lekko capiły. Bo nie były przeznaczone do jedzenia, ino do zapłaty i odzienia. Do wyróżniania się. Pokrzywdzone tylko dla samorozwoju, a później ich pobratymce – zapewne dla dobra ogółu. Musiała przyznać, że wieczorne paplaniny Rebhfruy o hierarchii oraz poczuciu wartości i indywidualności w stadzie, jakkolwiek nużące, działały już jej na łeb. Spojrzała pokątnie na harpię, jaka usiadła ciężko przy jednym z kwarców. Całe dnie spędzone na terenach, historie związane z każdą z tych rzeczy... szczególnie z rubinem wytworzonym z jej krwi.
Zdjęła maskę z chrobotem drewna, wyjęła pysk spod kaskady futra białej alpaki, jaka także leżała na stosie i wreszcie westchnęła głęboko, czekając na rozpoczęcie wywodu.

//-24mięsa; – rubin, koral za Percepcję IV

[Opiekun]

Plagijka wiedziała, czego się spodziewać i się nie rozczarowała. Przyjemny głos Poszeptu Nocy wypełnił jej uszy. Tym razem opowiedział jej o poprawnym filtrowaniu zapachów i sposobach na lepsze znajdowanie ich w trudnych warunkach. Smoczyca mogła od razu testować jego nauki w praktyce – Kwarc zafundował jej wycieczkę do egzotycznego lasu, gdzie zapachy nakładały się na siebie i oszałamiały. Miała wyśledzić ryjówkę, która zostawiła ze sobą jedynie drobny ślad zapachowy i nic więcej. Było to żmudne szukanie, pełne postojów, zawracania się, i węszenia tak intensywnego, że pod koniec Sroga Łuska czuła aż przesyt wszelkich woni.
Udało się jej znaleźć zdobycz, a głos ciepło jej pogratulował. Światło Kwarcu zgasło, zostwiając smoczycę z migotkami w oczach i nową wiedzą.

// – 24/4 mięsa, rubin, koral
Raport z Percepcji IV.

[Torvihraak]

Aah. Miejsce wymian. Podobno miało to jakoś pomóc smokom w rozwijaniu się, albo w przypadku Torvihraak, odzyskaniu starych sił.
Za opłatą, oczywiście, bo sprawiedliwość być musi, a czym innym jest sprawiedliwość, jak nie starą, dobrą wymianą?
Znalazła kryształ, o którym pisało, że wpływał na percepcję i wyłożyła sakiewkę z kryształami. Ciekawe, czy coś zadziała, czy tylko straci kamienie.

//2x rubin, opal, diament, tygrysie oko, ametyst, szafir, koral za percepcję IV

[Opiekun]

Ach! Kolejna nowa dusza zawitała do Warsztatu. Kwarc Percepcji zajaśniał na widok starszej smoczycy, zadowolony z jej wyboru. Inne smoki może i wybierały popularną Wytrzymałość, ale te mądre szukały od razu kryształu Percepcji!
Biały blask rósł, oślepiając Samotniczkę. Poczuła ukłucie bólu w ślepiach, świat zniknął... A w jej uszach rozbrzmiał spokojny, samczy głos. Ciepło przywitał Torvihraak i zaczął opowiadać jej o nowych sposobach na wyostrzenie swoich zmysłów. Jednocześnie smoczyca czuła się tak, jakby kazano jej wyłowić z rzeki mnóstwo pereł – a dno było muliste, nurt rwący. Musiała się skupić i uważnie wypatrywać. Zadanie było żmudne.
Robota trwała i trwała, a potm Samotniczkę czekało jeszcze oddzielanie prawidzwych pereł od bubli, co wcale nie było takie proste. Ostatecznie jednak głos Poszepty Nocy jej pogratulował, i...
Znów siedziała przed Kwarcem. Sucha, jednak bogatsza o wskazówki i doświadczenie. Chyba warto było odwiedzić Warsztat, hm?

//– 2x rubin, opal, diament, tygrysie oko, ametyst, szafir, koral
Raport z Percepcji IV.

[Zwyczaje Zamieci]

Przyszła, znowu. Stała orędowniczka, klientka baru. O dziwo, szła lekko i nieśpiesznie, jakoby bez sił, jak gdyby nie z własnej woli. Wychudzona, smuklejsza niż przedtem i gdyby spojrzeć na jej oczy, to te nikły srogo pod opadłymi w znużeniu powiekami. Jej pysk wynurzył się złowróżbnie spod cienia własnego kaptura, czerwienią błyskając nad kwarcem jak kwarc przedtem błyskał, a szczęki kłapnęły samoistnie, jak gdyby chciwe na każdą partię powietrza wokoło.
Znała już słowa na pamięć. Nie powinna się szkolić od nowa. Nie powinna polegać na innych. Nie powinno jej się pomagać. Nie po tym jak postanowiła być... głodomorem. A jej usta wygięły się w dzióbek, ciurkając świstem wiatr jak miód z pnia, choć świst ten zanikł pod brzdękiem kamieni. Usiadła wiotkim ciałem, chyląc się pokornie. Czekając. A niebieskie oczy, jakoby załzawione żałością, utkwiły beznadziejnie w ziemi.

//– 2x szmaragd, onyks, jaspis, 2x rubin, (4/4) mięsa za Percepcję III

[Opiekun]

Żadnego smęcenia! Kwarc miał już na to lekarstwo. Rozbłysł cały, zsyłając na smoczycę białe światło.
Ciepły i przyjazny głos Poszeptu Nocy wypełnił uszy Plagijki powitaniem. Stała na brzegu ogromnej puszczy, której roślinność wydawała się nijaka i nudna. Nic, co znajdowało się pośród drzew nie było w stanie przykuć jej uwagi.... Dopóki głos w jej uchu nie zaczął powoli zwracać jej ślepi ku charakterystycznym śladom i znakom. Poszept poddał smoczycę rzędowi ćwiczeń polegających na węszeniu i słuchaniu, każąc jej wyodrębnić poszczególne nici ze splotów składających się na las. I tak, krok po kroku, Zwyczaje Zamieci otwierała się szerzej na świat.
Światło zgasło, zostawiając smoczycy migotki przed oczami. Czuła lekki ból łba, ale różnicę widziała – dosłownie – od razu. Nawet źdźbła trawy wydawały sie jej teraz wyraźniejsze.

//– 2x szmaragd, 2x rubin, onyks, jaspis, 4/4 mięsa
Raport z Percepcji III.

[Zwyczaje Zamieci]

Opiekun kwarcu miał rację, a bardziej narrator. Gdyby smęciła dalej, pewnie nie wróciłaby tu tak szybko, choć musiała przyznać, że mogła prędzej. Po prostu chciała zaliczyć wszystkie kwarce, które miała na myśli w jeden dzień. Rebhfrua krzątał się z większymi sakwami pełnymi mięsa. Nieoskórowanych trupów, chochlików, pięknie obrobionych lewiatanów... nosił wszystko, czego młódka nie mogła unieść ze względu na swoją wielkość. I przechodząc przed nią zrzucił wielką torbę z hukiem.
Westchnął głęboko, spoglądając pokątnie na Srogą. Uśmiechnęła się przepraszająco, bo jednak była to duża sterta mięsa, gdy ona nosiła nawet nie ćwiartkę tego, co targał aż z Obozu Plagi. Pożegnał ją niedbalskim machnięciem dłoni i odfrunął niechętnie.
Więc... tak, gdyby marudziła to nie przyszłaby tu z takim wielkim dorobkiem. Sam Rebhfrua też świetnie się spisał na polowaniach.
Szkoda, że kwarce nie miały duszy; pogadałaby z takim. No ale cóż, jedyne co mogła zrobić to usiąść wygodnie i poddać się naukom.

//-32/4 mięsa za Percepcję IV