Kwarce Siły i Wytrzymałości

[Opiekun]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Kwarc chyba wyczuł specjalność tej okazji. Rozjaśnił się na widok cienia, jednak powoli i jakby z oporami. Jakby chciał odwlec ten bolesny moment rozłąki. W końcu była pierwszą smoczycą, poza Dawczynią Istnienia – Kuszeniem Diabła, która go odwiedziła. Najlepszy Kwarc na smoczych ziemiach! Od niego zaczynała... I na nim kończyła.
Dwie kuleczki światła oderwały się od Kwarcu, wlatując prosto w opary tworzące cienia. Jego mglista forma rozmyła się na moment, czerń zakotłowała się a potem zgęstniała. Nidhorgg czuł się tak, jakby jego istotę przeszywało tysiące małych igieł. Ich ukłucie było jednak szybkie, a ból zniknął po krótkiej chwili. Ostatni, pożegnalny dar od Kwarcu?
Do zobaczenia w następnym życiu, Stała Bywalczyni.

// – 4x perła
Raport z Wytrzymałości II.

[Wierch Skazanych]

Smoczyca przybyła do miejsca kultu tutejszych smoków. Słuchała od jakiegoś czasu opowieści o magicznych kryształach, które wzbudzały w niej nieufność, ale jednoczesnie ciekawość, czy naprawdę działają tak, jak powiadają.
Szła nawa, przyglądając się mijanym posągom, a nastepnie dotarła do kręgu kryształów. Przyjrzała im się, podchodząc do jednego z nich.
Połozyła przed nim kamienie oraz truchło dużego zwierza.

/ diament, nefryt, cytryn, onyks, akwamaryn, szafir, 4/4 mięsa

Wytrzymałość 3

[Opiekun]

Kolejna Wędrująca Fala zawitała do Warsztatu. I, oczywiście, wybrała najlepszy z Kwarców! Kryształ zaświecił się lekko na jej widok, rzucając na jej łuski biały blask. Kiedy smoczyca złożyła przed nim swoją ofiarę, rozpalił się cały. Ziemna nie mogła oderwać wzroku od wnętrza kryształu, chociaż blask narastał i boleśnie ją oślepiał. Biel, biel, biel...
Wierch Straconych poczuła się tak, jakby położono jej na grzbiecie nieprzytomnego smoka, którego musiała nieść. Musiała przedzierać się przez błota, nie pozwalając pasażerowi na upadek ani ześlizgnięcie się z grzbietu. Wędrówka była mozolna. Błoto oblepiało łapy, każdy krok był wysiłkiem. Grzbiet wyginał sie pod ciężarem. Ale Wierch Straconych parła do przodu. Dalej i dalej i dalej...
I nagle znów znajdowała się przed Kwarcem – bez śladu błota na łuskach, bez ciężaru, bez kamieni szlachetnych. Za to z obolałymi mięśniami, ale i poczuciem zmiany – była mocniejsza.

// – diament, nefryt, cytryn, onyks, akwamaryn, szafir, 4/4 mięsa
Raport z Wytrzymałości III.

[Śnieżna Zadyma]

Wiele stoczonych walk uświadamiało nas o swoich słabych stronach. Jedni odnajdywali je szybciej, inni potrzebowali czasu, żeby je sprecyzować, domknąć w jakiej kategorii. To ułatwiało pokonanie własnych słabości. W momencie przybycia do tego miejsca byłem już pewny co należało we mnie poprawić. Brzmiało to naprawdę źle, jak się tak teraz słuchało. Bo wyręczanie się czyjąś magią w celu ulepszenia swojego ciała nie było wynikiem swojej ciężkiej wielo-księżycowej pracy. A taką doceniało się najbardziej.
Niestety. Były w smoczej materii parę elementów których nie dało się poprawić długimi treningami. To były cechy wrodzone, odziedziczone po rodzicach, czasem nawet po całej linii rodowodu. Miałem dość mocy, woli walki, a jednak padałem nawet od ran lekkich, bo miałem bardzo słabe ciało. Trochę za słabe. Nie mogłem tego wzmocnić treningami, bo nie chodziło tu o mięśnie. To coś więcej.
Więc przybyłem do podnóża Kwarcu Wytrzymałości kładąc na kamieniu 6 kamieni szlachetnych, które poukładałem w równym rzędzie. Popatrzyłem na mieniący się kryształ ciekaw, czy przyjmie mój dar i odwdzięczy się namiastką swojej mocy.

//2x koral, topaz, nefryt, szafir, rubin
//link do raportu ze znalezienia nefrytu:
https://smoki-wolnych-stad.pl/viewt ... 331#341331

[Opiekun]

Ha! Nie było jeszcze księżyca, w którym Najlepszy Kwarc nie miałby odwiedzających go smoków. Potomkowie Immanora wiedzieli, co jest najlepszą cechą, którą warto trenować.
Kwarc rozbłysnął nagle i mocno, oślepiając Wędrownego Kolca. W uszach zazgrzytał mu stary, samczy głos, przypominający pocieranie o siebie kamieni. Mruczał on adeptowi swoje filozofie i instrukcje. Bo jednocześnie Plagijczyk poczuł się tak, jakby do jednej z lap przyczepiono mu ciężki łańcuch i kazano płynąć na przód, nie pozwalając się zatopić ani odpocząć nawet przez chwilę. Woda co i rusz wlewała mu się do nozdrzy, mięśnie rwały bólem i krzyczały w proteście. Już opadał z sił, już czuł, że kolejny ruch to za dużo...
I znów siedział przed Kwarcem. Suchy, chociaż obolały i biedniejszy. Głos zamilkł. Ale mięśnie... Czuć było różnicę. Teraz Plagijczyk wiedział, że nie padnie od byle jakiego ciosu czy wysiłku.

//Raport z Wytrzymałości II.
– 2x koral, topaz, nefryt, szafir, rubin

[Melodia Ciał]

Samiec słyszał, że ponoć w tym miejscu bogowie lub inne nadprzyrodzone moce mogły wspomóc jego siłe, przyszedł więc, niosąc ze sobą odpowiednie dary. Słyszał też, że nic nie jest za darmo, perspektywa wzrostu siły dzieki magicznemu kamieniowi wydawała mu się podejrzana ale kto nie wierzy ten nic nie osiąga. Dlatego samiec stanął przed kwarcem, położył przed soba zapłatę i czekał, co się wydarzy? Coś się w ogóle wydarzy?

//Siła IV
//3xrubin, 2xagat, turkus, diament, onyks

[Opiekun]

Ach, niedowiarki zawsze w końcu trafiały do Warsztatu. Wątpili i wątpili, dopóki nie dane im było poznać potęgi Kwarców!
Plagijczyk ustawił się przed kryształem. Chciał pokazu? Cóż, Kwarc był gotowy!
Białe światło obudziło się i rozbłysło, w jedno uderzenie serca zalewając oczy Melodyjnego Kolca blaskiem i pozbawiając go wzroku. Samiec jednocześnie poczuł, jak zamykają się wokół niego kamienne ściany. I ruszały się – powoli, nieubłaganie zsuwające się do środka, chcąc zgnieść samca. Musiał ustawić się tak, by pchać jedną ścianę przednimi łapami, a drugą tylnymi. Jednocześnie w jego uszach rozległo się ciche, rozbawione chrząknięcie i samiczy, naznaczony obcym akcentem głos zaczął udzielać mu paru wskazówek. Jak lepiej się ustawić. Jak napiąć mięśnie na dłużej, by nie zrobić sobie krzywdy. A napór kamiennej ściany zaczął maleć, odpychany przez Melodyjnego Kolca.
Rozbawiony głos wtedy zaczął szerzej opowiadać mu, o tym na czym polegała Siła. A samiec poczuł, jak nagle zanurza się w zimnej, rwącej rzece i musi zapierać się ze wszystkich sił, by woda go nie zmiotła.
Uczucie znikło nagle, wraz ze światłem, zostawiając Plagijczyka z przyśpieszonym oddechem i zmęczonym ciałem. Znów stał przed wygaszonym Kwarcem. Jego ofiara zniknęła, jednak czuł, że odbyty trening miał korzystny wpływ na jego ciało. No... To nadal był podejrzliwy wobec Warsztatu?

// – 3x rubin, 2x agat, turkus, diament, onyks
Raport z Siły IV.

[Kres Pragnień]

Warsztat był już znanym dla Płomienia Wiary miejscem w świątyni. Przychodząc tu już wiedział gdzie się skierować. Pozostało tylko odnaleźć to po co dziś przyszedł. Kolejno przeglądał różne kryształy, szukając tego odpowiedniego.
Skradanie..? Nie.. Latanie.. może kiedyś!
I w końcu znalazł cel ostateczny swojej dzisiejszej wędrówki. Kwarc wytrzymałości był tym którego szukał. Nadchodzące czasy wymagają wiele wytrwałości, aby podążyć za nimi, musiał bardziej uodpornić swoje ciało na ból, być w stanie wytrzymać więcej, dać ciału więcej witalności gdy będzie to potrzebne. To było szczególnie ważne, bo jako czarodziej nie spędzał tak wiele czasu na ćwiczeniach fizycznych, tak jak wojownicy. Nie mógł być w tyle.
Przywódca niósł ze sobą pojemnik wypełniony kamieniami szlachetnymi. Wiele różnych kamieni, każdy innego rodzaju i koloru.
Wystawił wszystkie siedem kamieni przed kwarc wytrzymałości, układając je równo. Potem czekał, zastanawiał się. Czy kwarc wytrzymałości działa inaczej niż ten od percepcji? Nie miał pojęcia, ale to dobra okazja by się przekonać.

// Agat, Cytryn, Diament, Granat, Rubin, Topaz, Opal za Wytrzymałość III

[Opiekun]

Nieważne, gdzie smoki przychodziły wcześniej, do jakich Kwarców zwracały swe łapy. Był jeden Kwarc, któremu należało się uznanie największe ze wszystkich. Był w końcu przekaźnikiem tej ze smoczych cech, której patronował sam Immanor. Większa perfekcja... Zwyczajnie nie istniała.
Przywódca Ognia umiał to rozpoznać. Kwarc poczekał chwilę, aż smok się ustawi... I od razu oślepił go białym światłem, rozświetlając się od razu, nie dając nawet chwili na przygotowanie się. Płomień Wiary poczuł się tak, jakby do jego tylnych łap zostały przymocowane metalowe obciążenia. Wiedział, że musi iść do przodu, przedzierać się przez wąskie skalne korytarze i na dodatek być szybkim. Każdy krok był wysiłkiem, każdemu krokowi towarzyszyło zaciskanie kłów. Mięśnie protestowały, kończyny sztywniały. Udręka rosła, a zgrzytliwy, niski głos w uszach oferował tylko okazjonalne porady. Ognisty był już u skraju sił...
I znów znajdował się przed Kwarcem. Bez obciążeń, bez kamieni. Za to z obolałym ciałem i zmęczonym umysłem. Czuł się mocniejszy, to prawda, ale teraz – przyda mu się porządna drzemka.

// – agat, cytryn, diament, granat, rubin, topaz, opal
Raport z Wytrzymałości III.

[Kuszenie Diabła]

Tym razem pod kwarc nie przyszedł smok, a kompan. Tak przynajmniej można było wywnioskować, bo zazwyczaj dzikie biesy nie zapuszczały się tak daleko na smocze tereny. Człapał tak gniewnie, łypiąc czerwonymi oczyma na boki, masywny łeb uginał mu się niemal pod ciężarem wielkiego poroża, ale szedł, wyraźnie w jakimś kierunku. Dzierżył naręcze kamieni, a przez bark przełożone miał trzy sarny. Wszystko to niedelikatnie rzucił na kwarc, tak jak przykazała mu Biała po czym zamarł, czekając na to co ma się wydarzyć, bo podobno coś miało. Znowu jakieś smocze bzdury.

//tygrysie oko, diament, opal, 12/4 mięsa na Siłę III dla Ura

[Opiekun]

Na (nie)szczęście Ura, Kwarc działał znakomicie. Spod saren, które częściowo przykryły kryształ, wydostały się dwa białe świetliki. Podleciały do samca, wyglądając niewinnie niczym puszki dmuchawca. Osiadły łagodnie na porożu Ura i wtedy dopiero zaczęły się boleści.
Wszystkie mięśnie biesa spięły boleśnie. Czuć było jak poruszają się pod skórą rosną. Fale białej agonii zalewały kompana Plagijki. Ciała kompanów nie znosiły przemiany tak dobrze jak smoki.
Nie trwało to długo. Po pięciu uderzeniach serca wątły blask Kwarcu zgasł, a Ur poczuł, jak wraca mu czucie w łapach. Jego ciało zdecydowanie się zmieniło – na silniejsze. Nie było to jednak przyjemne doświadczenie.

// – tygrysie oko, diament, opal, 12/4 mięsa
Ur – Raport z Siły III.

[Zwyczaje Zamieci]

Był świadomy, że może być boleśnie... szybki rozrost mięśni oraz nienaturalny rozwój nie miał prawa być miłym, racja? Choć miło by było się zawieść na oczekiwaniach. Spojrzał za siebie, wyszukując wzrokiem swojej towarzyszki, tym samym otwierając sakwę przy pasie. Wysypały się z niego cztery kamienie szlachetne, w sam raz na zapłatę, jeżeli Sroga się nie pomyliła. Pokulały się lekko – Rebhfrua tylko zmrużył niepokaźnie oczy za cieniem maski.
I usiadł po chwili, przeplatając ptasie nogi i ściskając kły w oczekiwaniu.

//– szafir, rubin, koral, topaz za Siłę II.
((czekam tylko na aktualkę, żeby nie było, że nie mam))

[Opiekun]

Trening we dwoje? Cóż, harpię czekały zdecydowanie mniej przyjemne odczucia niż smoczycę. Kwarc zajaśniał i wypuścił z siebie dwa białe świetliki. Zakołowały one nad Rebhfruą i opadły na jego skrzydła. Ból rozszedł się z nich na całe ciało. Mięśnie rosły i napinały się, rozpychały skórę. Uczucie było obrzydliwe. Jak gdyby Uzdrowiciel przy leczeniu posunął się o krok dalej niż powinien.
Skończyło się tak gwałtownie, jak się zaczęło. Rebhfrua czuł – wyraźnie – nowe mięśnie i siłę, która mu dawały. I jak zwykle – obezwładniające zmęczenie.

//– szafir, rubin, koral, topaz
Raport z Siły II.

[Trzask Płomieni]

Aqen wiedział o świątyni, tylko jakoś się tak guzdrał z przybyciem tutaj. Jeszcze ta przygoda poza granicami stada Ojca. Wylądował po krótkiej podróży z drugiego brzegu zimnego jeziora. Kwarce najwidoczniej znajdowały się na powietrzu? Nigdy tu nie był, ale mnogość zapachów sugerowała jedynie to, że dobrze trafił. Położył odliczonych sześć kamieni szlachetnych przed tym konkretnym kwarcem i... czekał? Coś miało się wydarzyć? Przestąpił z łapy na łapę niecierpliwie, niezwykle ciekaw tego co miało nastąpić.

// 2x opal, turkus, akwamaryn, 2x rubin za Wytrzymałość II

[Opiekun]

Ha! Nawet młode pisklęta wiedziały, że jest tylko jeden warty uwagi Kwarc. Najlepszy Kwarc. Kwarc sprzyjający atrybutowi samego Immanora.
Kiedy Aqen złożył kamienie przed kryształem, ten od razu rozbłysł oślepiającą bielą. Samczyk stracił wzrok i poczuł się tak, jakby ktoś wrzucił mu na grzbiet worek z kamieniami i kazał biec do przodu. Zgrzytliwy, samczy głos zaburczał mu do ucha parę wskazówek i na tym się skończyło. Aqen potykał się podczas biegu, ale uparcie parł do przodu. Trasa była trudna – błotnista, pełna dziur, niepewna. Jednak Ognik parł do przodu. Jeszcze krok... Jeszcze jeden...
I koniec. Wyczerpany i obolały, znów siedział przed Kwarcem – a jego kamienie zniknęły. Chociaż nie wszystko wskazywało na to, że nie ruszył się z miejsca, to jego mięśnie zdecydowanie pamiętały długą wędrówkę.

// – 2x opal, 2x rubin, turkus, akwamaryn
Raport z Wytrzymałości II.

[Urna Cieni]

Niezwykłe – po raz kolejny Stała Bywalczyni, a raczej jakaś jej namiastka zawitała w warsztacie. To miejsce widziało już wiele zwierząt, które tutaj wysyłała, ale to zdecydowanie było nowe. Stworzony z trawy, paproci oraz kory drzewa wilk przyszedł z dosyć dużą sakiewką trzymaną w pysku, wspomagając owe trzymanie magią z racji swojej niematerialności i wpierw podszedł do kwarcu, który podobno dawał większą wytrzymałość, odporność na ból. Morkvarg bez słowa pozwolił aby cztery kamienie szlachetne poturlały się pod kwarc. I czekał, wbijając w magiczny obiekt jadowicie zielone ślepia.