Kwarce Zręczności i Mocy

[Przesilenie Północne]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Synowie osiągnęli wiek piętnastu księżyców i – tak jak sobie obiecywał – postanowił przepuścić swoje pieniądze.
To znaczy, postanowili pomóc każdemu z nich wejść na pewien nowy okres w ich życiu, a kamieni mieli wystarczająco wiele, by nie przejmować się kosztami, ale myśl ta wciąż go śmieszyła. A na domiar złego wraz z Szyszką robił z tego prezent, więc nawet o spłacenie ich przytuleniami nie będzie mógł się w przyszłości upominać – i ta jego część marudnego rodzica miała ochotę tylko kręcić głową i palcem.
Skoro już wydawali własne pieniądze, których połowa wartości była w mięsie , owocach i innych roślinach , a nie kamieniach, jedyne, czego mogli się domagać, było przeniesienie tego wszystkiego na miejsce – więc po zmuszeniu synów do zabrania się z całym bagażem pożywienia, sam wojownik z czarodziejką lecieli rozbawieni na przedzie, niosąc w torbie tylko pozostałe, brakujące kamienie.
Wylądowali już przy świątyni, wstępując zaraz na plac, pośród którego rozsiane były kwarce. Sam nie zamierzał z nich korzystać, więc tylko przysiadł z boku, w miejscu, z którego widział wyraźnie cały plac. Jeżeli Szyszka przysiadła obok, drażnił się z nią ogonami.
Zdjął torbę przepasaną przez ramię i podał synom, spoglądając na nich z szerokim uśmiechem z góry.
– Proszę bardzo – po jednej prośbie do kwarcu na łebka. – Wyszczerzył się.

Bójka, trzymająca się raczej z boku i niechętnie spoglądająca na marnowanie takiej ilości pożywienia, sama też miała jednak skorzystać z pomocy kwarców. Spłynęła z góry, ciemna burzowa chmura, i niosąc maddarą część z przyniesionych dóbr, położyła je przed kwarcem mocy.


22/4 mięsa, 22/4 owoców, 8/4 roślin, 6x topaz, 3x cytryn, 3x granat do rozdania między:
Bójka – moc II
Bezgwiezdny Kolec, Drapieżny Kolec, Żabi Kolec – atrybut na poziom III

[Sosnowy Pocisk]

Szyszka doskonale pamiętała, jak księżyce temu padła na pierwszym polowaniu od byle rany i od razu pobiegła najpierw do Fena, aby pożyczyć kamienie ze skarbca, a później do kwarców, by poprawić swoją wytrzymałość i nie przynosić sobie więcej wstydu przed uzdrowicielką. Synom chciała nieco ułatwić sprawę przed ich pierwszymi wyprawami, więc razem z Fenem zdecydowali się zrobić im mały prezent. Z partnerem byli zgodni we wszystkich aspektach poza jednym – Szyszka zamierzała wypominać synom prezent za każdym razem, gdy będzie miała ochotę na przytulaski. Cóż, musiał być jakiś haczyk w tej szczodrobliwości, prawda?
Gdy dotarli na miejsce, przysiadła obok Fena, odpowiadając ze śmiechem na jego wszystkie zaczepki, a kiedy podał im kamienie, zaprotestowała gorąco.
– Chwila, chwila! Najpierw buziak! – powiedziała do synów, zupełnie nie przejmując się, że mogliby uznać, że są za duzi, aby tulić się do matki publicznie. Gdy otrzymała tą zapłatę, zadowolona obserwowała pisklęta, zastanawiając się, czy z partnerem poprawnie odgadli kwarce, które wybierze każdy z nich.

[Wspomnienie Nocy]

Bezgwiezdny był dumny jak paw. Za niedługo powinien, czy raczej nawet musiał, zacząć odwiedzać arenę i wycieczka z rodzicami w celu zdobycia lepszych umiejętności była mu bardzo na rękę. Czuł wobec nich wdzięczność, że zafundowali im wszystkim tak drogą atrakcję, a po spotkaniu z ziemną Ptasznik wiedział, iż rodzice wcale nie mieli obowiązku otaczania jakąś szczególną troską młodych. Pełnia miał olbrzymie szczęście, że urodził się pod szczęśliwymi gwiazdami i w dobrej rodzinie. I właśnie dlatego przerwał pełne boleści jęknięcie w połowie, gdyż standardowo, jako dorosły, poważny i w ogóle dojrzały nie potrzebował buziaków, przytulasków i tego typu rzeczy, bo gdyby go teraz jakaś inna smoczyca zobaczyła, to Pełnia miałby przypał, lecz... będąc pomnym na dar swoich rodziców zreflektował się bardzo szybko i postanowił to dzielnie przeboleć, i to nawet z uśmiechem na paszczy, bo w końcu prośba Szyszki nie bolała. Tak na serio to wciąż lubił mamine czułości, ale prędzej odgryzłby sobie koniec ogona niż powiedział to głośno.
– Chcę być potężnym czarodziejem – zaczął, zerkając przy tym na Sosnową i podchodząc do odpowiedniego kwarcu z darami, które zafundowali im wszystkim Przesilenie i Szyszka – a do tego przyda mi się lepsze panowanie nad mocą – dokończył. Miał nadzieję, że rodzice nie będą mu mieli za złe, że nieco sobie zaszalał.

[Żabi Plusk]

Choć Żaba w odróżnieniu od Pełni nie być do końca świadom tego, że inni rodzice niekoniecznie otaczają troską swoje pociechy tak jak Sosnowy Pocisk i Północne Przesilenie, to i tak był im wdzięczny za wszystko, co dla nich robili. Za opiekę, za zajmowanie się edukacją jego oraz braci, za bycie wsparciem przez calutki czas. A teraz jeszcze i za to, że planowali im zasponsorować lepszy start w dorosłość, aby byli choć odrobinę lepiej przygotowani do piastowania w przyszłości rangi, na którą się szkolili. Nie musieli tego wcale robić, nie mieli takiego obowiązku, a jednak zdecydowali się jak najbardziej pomóc swojemu potomstwu.
Młody kleryk był dzisiaj w naprawdę dobrym humorze, co choć nie było niczym wyjątkowym, to nie można było zaprzeczyć temu, że dzisiejszy dzień był dla niego oraz braci dniem naprawdę specjalnym. Słysząc słowa matki, zaśmiał się lekko pod nosem. Najpierw buziak? Nie ma sprawy! Na całe szczęście był ogromną przylepą i wcale się z tym nie krył. Uwielbiał okazywać najbliższym czułość, dlatego ochoczo przytulił się wpierw do matki, a następnie do ojca, w obu przypadkach trwając w uścisku jak najdłużej to było możliwe. Ale też nie za długo, bo przecież po coś konkretnego tutaj przyszli, nie tylko na przytulaski, prawda? – Kocham was. Dziękuję – rzucił cicho, każdemu rodzicu z osobna, szeroko się przy tym uśmiechając. Następnie zgarnął podarowane przez rodziców dary, układając je przy odpowiednim kwarcu i czekając cierpliwie na reakcję.

/Moc III

[Opiekun]

No proszę, teraz przyszła cała rodzina! Takie coś nie zdarzało się zbyt często. Właściwie to co najwyżej przychodził rodzic z dzieckiem i tyle. Raz jedna Plagijka przyprowadziła tutaj pisklę, które chyba miało co najwyżej pół dnia na karku...
Na szczęście Wodni mieli więcej wyczucia i zaczekali, aż ich potomstwo urośnie, co było godne pochwały. Większość mięsa, owoców i kamieni zniknęła – została tylko część, niewykorzystana z racji dotychczasowej nieobecności jednego z zainteresowanych. Bójka, Bezgwiezdny i Żabi otrzymali jednak swoje, hmm, nagrody – każde z nich poczuło, jak magia w ich ciałach buzuje, zyskuje na sile, po czym znów się stabilizuje.

PRZESILENIE PÓŁNOCNE
– 22/4 mięsa, 22/4 owoców, 8/4 roślin, 6x topaz, 3x cytryn, 4x granat

BÓJKA
+ Moc II

BEZGWIEZDNY KOLEC
+ Moc IV

ŻABI KOLEC
+ Moc III

[Szelest Kroków]

Przyzwyczaił się, że co i rusz rodzice zaskakiwali ich nowymi rzeczami, lecz mimo to za każdym razem na jego pysku przenikało chwilowe zaskoczenie ich słowami, propozycjami. I tak było też tym razem, jednak zaskoczenie szybko przerodziło się w ekscytację. Nigdy nie oczekiwał wielkich prezentów od rodziców (w końcu już naprawdę wiele dali mu w życiu, choćby samych umiejętności), ale czy to oznaczało, że będzie kręcił nosem? Absolutnie. Jego serce biło szybko, sam był wyprostowany, częściowo podzielając dumę Pełni.
Na buziaka zareagował... Cóż, skrzywił się lekko, jednak nie zamierzał marudzić – w końcu, mając świadomość ile rzeczy w tym momencie na niego szło jako zapłata, nawet nie miał sumienia odmówić matce buziaka. Może nieco z przerysowanym zażenowaniem podszedł do matki i dał jej tę zapłatę, zaś ojcowi posłał męskie kiwnięcie głową (wszak dziwnie by było dzielić się tak czułościami, nie?). Odetchnął ciężko, po czym, trzymając w łapach mocno torbę z zapłatą, ułożył ją przed kwarcem, a w myślach jedynie wypowiedział swoje życzenie.
Chcę być dobrym łowcą, a do tego muszę być szybki. Zwinny, muszę umieć reagować na czas.

/zręczność III

[Opiekun]

Życzenie, chociaż raczej ciche i subtelne, bez wątpienia zostało wyłapane przez kwarc. Ostatnie z kamieni przyniesione przez przywódcę Wody zniknęły w błękitnym, magicznym obłoku, a małe błogosławieństwo spłynęło na Drapieżnego. Usłyszał on pod czaszką czyjś głos, mówiący mu o tym jak lepiej korzystać z gibkości swojego ciała. A skoro już o ciele mowa – i ono zmieniło się, w pewien sposób. Samiec mógł poczuć, jak jego mięśnie same z siebie napinają się, a potem rozluźniają, jak jego oddech na chwilę przyspiesza i staje się cięższy. Adept poczuł się, jakby miał za sobą intensywny trening fizyczny, mimo że nie ruszył się prawie wcale.

DRAPIEŻNY KOLEC
Nauka opłacona wcześniej przez Przesilenie Północne.

+ Zręczność III

[Echo Zbłąkanych]

Młody przylazł w wydawałoby się właściwe miejsce. Jak zwykle znalezienie świątyni zajęło mu trochę czasu, bo cóż, był trochę ofiarą losu jeżeli chodzi o poszukiwanie miejsc. Poczłapał do odpowiedniego kwarcu, znajdującego się w tym pomieszczeniu, odpowiadającego za moc. Przyniósł ze sobą odpowiednią opłatę w postaci kamieni, które znalaz na polowaniu, plus mame mu podrzuciła z 3. Drogie trochę, ale na potędze nie można oszczędzać! -pomyślał młody. Złożył wszystkie drogocenne kamienie na odpowiednim kwarcu, przysiadł na tyłku.
–Eee.. Chciałbym być silniejszym magiem, rozwinąć nieco moc. Dlatego przynoszę te dary, o czcigodny. -wydusił z siebie. Miał nadzieje, że zadziała.

// moc na IV -nefryt, topaz, cytryn, diament, koral, 3x opal

[Słodycz Ziemi]

Imbirka.... Chociaż właśnie już Cynamonek, przybyła do kwarcu, który już kiedyś, za adepckich czasów odwiedziła. Niosła ze sobą garść kamieni, niektóre znalazła same, drugą, bardzo dużą część pozostałych kamieni podrzuciła jej mamusia. Chociaż w innym Stadzie, Szarlatańska nie przestawała dbać o swoje pociechy. Zauroczenie zauważyła nieopodal Świetlika i skinęła mu łebkiem, nie chcąc przeszkadzać w mistycznym szkoleniu. Nie stał przy kwarcu zręczności, więc pewnie chłonął inny rodzaj wiedzy. Ona sama podeszła do wcześniej wspomnianego kwarcu, wyciągając ze skórzanej torby i układając w równym rządku dziesięć kamieni szlachetnych: nefryt, opal, rubin, jadeit, 3 onyksy, 2 korale i tygrysie oko. Zamknęła ślepia i wysłała do kwarcu mentalną wiadomość.
~ Bardzo ładnie proszę, pomóż mi stać się zręczniejszą Łowczynią. Chcę jak najlepiej pomagać Stadu Ziemi, przynosząc im pożywnie. A do tego potrzebna mi jest zręczność, by żadna zwierzyna nie uniknęła spotkanie z moimi kłami i pazurami! W zamian przynoszę ci te drogocenne kamienie szlachetne. – Przelała swoją myśl w kwarcu, na końcu wskazując łapką drogocenne bryły. Nie otwierała jednak ślepi, czekając w napięciu na efekt swojej prośby. Oby tylko nie została zignorowana.

//Proszę o wymianę: nefryt, opal, rubin, jadeit, 3x onyks, 2x koral, tygrysie oko na Zręczność V

[Opiekun]

O czcigodny? No proszę, żaden inny kwarc nigdy nie został tak nazwany! Ha! Wszystkie pozostałe rozsypane po Warsztacie aż pojaśniały z zazdrości. Dlaczego akurat ten dający moc został obdarowany takim tytułem? Pft.
Kwarc był niewątpliwie w dobrym humorze, bowiem życzenie zostało spełnione bez chwili zwłoki. Kamienie szlachetne owszem, zniknęły, ale w zamian Błędny poczuł, jak magia w jego ciele buzuje, rozbija się o jego ciało niczym fale o brzeg, zyskuje na sile, po czym wycisza się ponownie; zdecydowanie silniejsza niż wcześniej.
Młoda łowczyni też nie zawiodła, trzeba przyznać. Można? Można! Ładnie poprosiła, więc też dostanie to czego chciała. Po odebraniu kamieni szlachetnych za sprawą magicznej chmurki, samiczka poczuła jak przez jej ciało przechodzi fala ciepła rozchodząca się po jej mięśniach. Na pierwszy rzut oka zmiany mogą nie być wyczuwalne... Ale jeśli Cynamonowa spróbuje teraz gdzieś pobiec, to zdecydowanie zobaczy, jak jej ruchy zyskały na gracji, precyzji... I, cóż, szybkości.

BŁĘDNY KOLEC
– Nefryt, topaz, cytryn, diament, koral, 3x opal

+ Moc IV


CYNAMONOWE ZAUROCZENIE
– Nefryt, opal, rubin, jadeit, 3x onyks, 2x koral, tygrysie oko

+ Zręczność V

[Szara Rzeczywistość]

Stary chociaż bardzo chciał to nie mógł sprawić, aby pisklę nauczyło się posługiwać lepiej mocą, czemu? Nie miał do niego cierpliwości, jednak wystarczająco cierpliwie opowiadał mu o terenach wspólnych w których można było znaleźć coś takiego jak kwarce pozwalające smokom udoskonalać się w różnych dziedzinach. Opróżniona torba pozwoliła mu na przeniesienie kilku kamieni szlachetnych, które -jakby to powiedzieć- 'pożyczył' od Barbarzyńskiego. Więc zaufał mu na tyle, albo po prostu tak desperacko szukali pomocy w stadzie- niezależnie co kierowało przywódcą, Szary Jaah postanowił niezwłocznie udać się z bogactwem na wymianę.

Teraz stanął przed kwarcem i przez chwilę próbował zrozumieć ich działanie. Maddara jednak mogła działać na poziomach, których nawet nie jest w stanie zrozumieć, dlatego chwilę później sobie odpuścił i położył przed skałka niemałą wartość. Ułożył je starannie jakby od tego zależało czy cokolwiek się stanie...
– Potrzebuję zwiększyć moją moc. Maddara mnie nie słucha... Proszę?
Nie do końca wiedział dlaczego miał o coś prosić skałę skoro jej płacił, niemniej z opowieści Calada wynikało, iż nie powinien drażnić mocy nadprzyrodzonych, a te często nie znały się również na zwykłych i mało wyszukanych żartach.
Usiadł więc na zadzie i poczekał, aż coś się stanie.

//tygrysie oko, akwamaryn, rubin, 2x nefryt, turkus z Kp na Moc II

[Opiekun]

Kwarc nie odpowiedział samcowi. Przynajmniej nie słowami! Światło zdawało się błysnąć powitalnie z matowej powierzchni kryształu. Grzeczność zawsze była mile widziana.
Ofiara się zgadzała, toteż Szary Kolec nie musiał czekać długo by poczuć efekty działania Kwarcu. Jego maddara zawrzała w żyłach, przetoczyła się przez całe ciało, niby ryczący pożar. Zgasła jednak równie szybko, zostawiając po sobie przyjemne ciepło. Teraz wydawała się łatwiejsza do znalezienia, tuż pod skórą. Czekała by jej użyć.

//Szary Kolec: – tygrysie oko, akwamaryn, rubin, 2x nefryt, turkus
Raport z Mocy II.

[Echo Zbłąkanych]

Młody znów przylazł w miejsce, gdzie się zwiększa moc... Tym razem nie miał wystarczająco kamieni szlachetnych, ale miał także kupę żarcia, powinno wystarczyć. Ostatnio maddara wyjątkowo go zawodziła, więc musiał wzmocnić się nieco, aby temu zaradzić. Sytuacja z orłem zapadła mu głęboko w pamięć... Trzena to trzeba, nic nie uradzi.
–Witaj eeee czcigodny, chciałbym znów się nieco wzmocnić. Ostatnio dodaje łomot od wszystkich, i chciałbym temu zaradzić... mam tutaj o to te dary.. – powiedział, po zbliżeniu się do kwarcu mocy. Zaczął wyjmować, to co przyniosł: pięć kamieni szlachetnych, owoce, mięso i grzyba. Położył je na kwarcu, mając nadzieje, że starczy..

//poproszę o wymianę perły, rubinu, 2x agatu, nefrytu, 9/4 mięsa, 11/4 owoców na moc V

[Opiekun]

Kwarc lubił pochlebstwa, choć oczywiście nie dał po sobie tego poznać w żaden sposób. Gdy czarodziej skończył mówić i położył przed nim swe dary, kwarc poczekał jeszcze chwilę, jakby sprawdzając czy przypadkiem nie padną kolejne miłe dla niego słowa. Gdy tak się nie stało, po prostu zaświecił zwyczajowo oślepiająco białym światłem, a samiec mógł poczuć jak w źródle jego mocy kipi maddara, niemal prosząc o ponowne jej użycie.

ECHO ZBŁĄKANYCH
– perła, rubin, 2x agat, nefryt, 9/4 mięsa, 11/4 owoców
Raport z Mocy V

[Diamentowe Serce]

Mora wybierała się do świątyni już od kilku dni po przejściu Ceremonii. Jej składzik mocno się wypełnił kamieniami i trochę szkoda jej było wydawać większość uzbieranych kamieni szlachetnych. Lecz nie mogła być aż taką materialistką.
Pewnego poranka obudziła się z przeświadczeniem, że jeśli nie zrobi tego dziś, to już nigdy. Zdeterminowana wzięła ze sobą osiem kamieni i wyruszyła na Wolne Tereny.
Młoda północna zjawiła się w świątyni w miejscu zwanym "warsztatem". Weszła po cichu. Głową uniesioną wysoko, co by podziwiać majestat budowli i wystroju. Było tu pusto i cicho. Tajemnicze kwarce wznosiły się nad małymi, kamiennymi ołtarzami. Diamentowe Serce czuła silną moc bijącą z tego miejsca, ale miała wiele obaw. Bo powierzała siebie jakiejś prastarej energii, która miała uczynić jej ciało i umysł bystrzejszymi. Zwinniejszymi. Chciałaby móc tak ślepo ufać tym boskim mocom, ale nie potrafiła. Bo kto jej oddawał tę moc, równie łatwo mógł jej ją odebrać.
Położyła kamienie na odpowiednim stole, wierząc, że jej brak ufności nie wpłynie na czyjąkolwiek decyzję. Ametystowa samiczka poruszyła uszami. Czy coś usłyszy? Słyszała w oddali kapiącą wodę, ale nic poza tym. Może to wina kamieni szlachetnych.
Uniosła łapę i ułożyła je w rzędzie. Każdy był wyjątkowy, odznaczał się niespotykanymi pośród bezużytecznych głazów, kolorami i półprzeźroczystą budową. Była przekonana, że mają dużą wartość. Pazurem poprawiła jeszcze cytryn i przyjrzała mu się z żalem. Żółty promyk z jego wnętrza był hipnotyzujący.


// 1x cytryn, 3x koral, 1x agat, 1x jaspis, 1x onyks, 1x szafir za Zręczność IV

[Opiekun]

Zawsze musi być ten pierwszy raz, prawda? Prędzej czy później Diamentowa zostanie pewnie jednym z wielu stałych klientów Warsztatu. Kwarc rzeczywiście pojął w lot, czego młoda potrzebowała. Wpierw jednak musiała patrzeć jak magiczny obłok szarawej mgiełki pochłania jej kamienie szlachetne; dopiero potem usłyszała w swojej głowie kojący głos nieznanej jej, nieżyjącej już zresztą samicy, także niegdyś Ognistej, tłumaczącej jej w jaki sposób osiągnąć lepszą sprawność. Ale nie tylko teoria poszła w ruch – Serce poczuła też falę ciepła przechodzącą przez jej ciało. Poczuła się... Lepiej. Ale prawdziwą różnicę poczuje gdy spróbuje zmusić swoje ciało do poważniejszego wysiłku. To co, powrót do obozu szaleńczym biegiem, czy pełnym akrobacji lotem?

DIAMENTOWE SERCE
– Cytryn, agat, jaspis, onyks, szafir, 3x koral

+ Zręczność IV