Smoki Wolnych Stad

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Tym razem wiedziała co ma zrobić. Podeszła do kwarcu przyciągając za sobą swoją zapłatę w mięsie. Ta znów musiała być sowita, bo też i prośba nie była drobna.
Jeżeli chodzi o walki, jej pierwsze tango miało miejsce tak dawno temu, że nawet nie potrafiła wygrzebać tego wspomnienia z gąszczu innych.

Usiadła przed kwarcem z zapłatą tuż obok.
"Jeszcze raz przychodzę tu, prosząc o pomoc." – pomyślała, jak w modlitwie. Musiała jak najszybciej osiągnąć pełnię swoich możliwości, by dobrze służyć Ziemi.

// 24/4 pożywienia za obronę III

No i znowu tutaj był. Sytuacja była dość nieciekawa i musiał dość szybko podszkolić się w walce. Wszystkiemu nie pomagała nieobecność Gradu. Że też akurat w takim momencie musiał zapaść w sen jego mać.
W każdym razie przyniósł że sobą naprawdę sporą kolekcję kamieni szlachetnych którymi miał zamiar zapłacić za te "nauki". Sam w sumie nie wiedział dokładnie jak to wszystko naprawdę działało, poza krótkim wyjaśnieniem of Veir.
Położył zapłatę przed kryształem, zamknął oczy i wyczyścił umysł z wszystkich zbędnych myśli poza jedną. Potrzebował lepiej walczyć, wiedzieć jak lepiej atakować i się bronić. Miał nadzieję że te głosy które wcześniej mu pomogły, zrobią to samo i teraz. Za zapłatą oczywiście.

//Atak II i III – 2x nefryt, 2x opal, 2x cytryn, fluoryt, topaz, malachit, tygrysie oko
Obrona II – 2x jaspis, 2x koral

Kwarc wysłuchał obu proszących smoków, zsyłając im wizje całkiem podobne. Kwarc obrony zajaśniał jako pierwszy, rozpoczynając szkolenie przybyłej dwójki. Wpierw usłyszeli oni o skutecznej obronie, poznali jej tajniki i sugestie pomagające im dobrać odpowiednie pod siebie techniki. Słyszeli oni tyle, na ile pozwalał im zrozumieć obecny poziom, na jakim się znajdowali, przy czym Stracona usłyszała nieco więcej. Kolejno oboje otrzymali oddzielne wizje, gdzie został przedstawiony im obraz ich samych, broniących się przed nieznajomymi napastnikami. Nie byli w stanie rozpoznać ich tożsamości, jednakże wiedzieli, jak i kiedy uderzą. Głos wewnątrz łbów podpowiadał im, na jakie szczegóły winni zwracać uwagę, a także w jaki sposób blokować ciosy, odpychać przeciwników i skutecznie unikać ich uderzeń. Trening zakończył się, gdy oboje pojęli sztukę obrony. Obie zapłaty zniknęły sprzed kwarcu.

Stracona Łuska
– 24/4 mięsa
+ Obrona III.

Nie był to jednak koniec nauki dla Strapionego Kolca, który rozwinąć chciał również swoją umiejętność skutecznego atakowania. Zaraz więc kolejny z kwarców odjął mu tymczasowo spojrzenie, rozpoczynając trening. Głos prowadził adepta przez różne zagadnienia, a także tłumaczył teoretyczną stronę wyprowadzania ataków. Kiedy ten zrozumiał wszystkie te kwestie, musiał odbyć serię praktycznych ćwiczeń. Tajemnicze figury, zupełnie tak, jak chwilę wcześniej, robiły za jego przeciwników, jednak tym razem to on wyprowadzał uderzenia. Głos podpowiadał mu w jaki sposób należy to uczynić, jak przechytrzyć przeciwnika, a także w które miejsca uderzać, by atak zaowocował w największe obrażenia. Gdy otworzył ślepia po skończonej nauce, zmęczony, zarejestrował jeszcze zniknięcie kamieni szlachetnych.

Strapiony Kolec
– 2x nefryt, 2x opal, 2x jaspis, 2x koral, 2x cytryn, fluoryt, topaz, malachit, tygrysie oko
+ Obrona II
+ Atak II, III,

Opalizującą Łuskę przywitał znajomy już błysk kamienia. Kwarc udzielił nauki samcowi, racząc go zaraz wizją. Przemówił głos, tłoczony do jego łba przez maddarę, zasypując go informacjami na temat techniki wyprowadzania doskonałych ataków. Ponownie wyjaśnione zostały punkty witalne, ponadto adept mógł liczyć na rozwinięcie kwestii czułych miejsc – dokładnie tego, co sprawiało, że takie właśnie były. Ustawienie ciała również zostało poruszone, a także sama istota atakowania. Zwrócono uwagę na konieczność zachowania przezorności i dbania o precyzję, zanim nie skończyło się na czysto technicznej części. Po tym należało wiedzę tę przetestować w praktyce, toteż cieniste figury raz jeszcze stanęły przed kolejnym smokiem, robiąc za kukły. Z początku nie broniły się, pozwalając Ilo na przetestowanie rozmaitych ataków oraz tego, w jaki sposób reagują do złudzenia podobne do smoczych sylwetki. Z czasem jednak poczęły się bronić, a także uczyć jego ataków, unikając ich i blokując ciosy. Zmuszały go więc do wymyślania coraz to nowszych ataków, dopóki nie pokonał wszystkich przeciwników. Gdy kolejny już się nie pojawił, Opalizująca poczuł się silniejszy i bogatszy w nową wiedzę. Zapłata zniknęła, co spostrzegł, gdy kwarc zgasł.

Opalizująca Łuska
– szmaragd, koral, malachit, 4/4 roślin
+ Atak II.

Do tej pory Nyan nie miała potrzeby odwiedzać kwarców, więc dotarcie do tego którego szukała zajęło jej więcej czasu niż przypuszczała. Kiedy w końcu zjawiła się przy tym związanym z atakiem i obroną to rzuciła przyniesione mięso przed siebie z większym impetem niż to było potrzebne, pokazując w ten sposób poziom swojej frustracji. Otrzepała się z kawałków pożywienia, które mogły zgubić się w jej grzywie, po czym usiadła obok podarunku.
– Pragnę nauczyć się jeszcze lepiej walczyć – zadeklarowała bez większej dozy entuzjazmu, przysuwając mięso nieco bliżej kwarcu. Po tym pozostało jedynie czekać.

/24/4 mięsa za atak na 3

Rzucone przedeń mięso sprawiło, że kwarc pokrył się pyłem i krwią. Nie zdawało mu się to specjalnie przeszkadzać, poza krótkim błyskiem, który pokazał się w momencie, w którym pożywienie przed nim lądowało. Niemniej, smoczyca przyniosła odpowiednią ilość zapłaty, a także wyraziła swoje pragnienie nauki, toteż kwarc nie zamierzał jej odmawiać. Błysk tymczasowo ją oślepił, a kolejno we łbie Tęsknoty rozbrzmiał głos, który zaczął podpowiadać wojowniczce, czym jeszcze może posłużyć się w walce. Większość z tych rzeczy z pewnością zdołała już poznać, jednak zawsze było coś nowego, czego mogła się nauczyć. Tak właśnie miało być tym razem, bowiem znając już podstawy walki, z podpowiedziami i pomysłami podrzucanymi przez wizję, mogła dostrzec nowe szanse i techniki, którymi mogła się posłużyć. Uzupełnieniem wykładu miała być kolejna wizja, w której ona sama stawiała czoła wizualnie cienistym przeciwnikom, zdającym się jednak mieć dotykalne ciało fizyczne. Wszystkie nowe techniki, o których zostało jej opowiedziane, zostały jej jeszcze przedstawione w ten sposób. Szepty mówiły, co należy robić w jakim momencie, by osiągnąć pożądany efekt. Finalnie cała wiedza wlana do łba smoczycy zostałaby z nią po tym, jak kwarc przygasł, zaś zapłata, którą przyniosła, zniknęła. Teraz walka powinna jej przychodzić zdecydowanie łatwiej, bowiem jej umiejętności znalazły się na wysokim poziomie. Należało jednak mimo wszystko pamiętać o przewrotności losu.

Tęsknota Wolności
– 24/4 mięsa.
+ Atak III.

Poszedł też do innego kwarcu. Uśmiechnął się do niego i wyłożył mięso. Obszedł go z różnych stron, dotykając lekko palcem i szybko odsuwając. Tak testowo, by sprawdzić, czy każdy kwarc zareaguje w ten sam sposób. Umysł naukowca? I to jeszcze uwielbiającego doświadczenia, nie zważając na niebezpieczeństwo? Może. Bardziej zwykła ciekawość i brak instynktu samozachowawczego.
– Hej. Wiesz co nieco o obronności? Przydała by mi się drobna pomoc – zasugerował, mrugając wdzięcznie do nauczyciela wypalonego w kwarcu.

//16/4 mięsa za obronę II

Co za tupet! Oczywiście, że kwarc zareagował podobnie. Żadne nie lubiły być dotykane, nie były jakimiś eksponatami służącymi do macania – przeznaczone były do celów znacznie wyższych, takich jak nauka. Doświadczenia służące rozwojowi były w porządku, ale badanie cierpliwości w taki sposób! Poza więc ostrzegawczym błyskiem i chwilowym piskiem w uszach, choć samiec nie mógł być pewien jego pochodzenia – nie zadziało się... nic. Wypłata była spora, więc taszczenie jej tutaj, nawet dla silnego wojownika, nie było najprzyjemniejszym zadaniem, szczególnie, jeśli miało się okazać, że całkiem na marne. Kwarc jednak milczał i ani myślał, by dzielić się mądrością z wojakiem. Nie, dopóki zamierzał być tak niemiły, bezczelny i naruszający nietykalność chowających w sobie wiedzę świątynnych kryształów! Jeśli wykaże się szacunkiem, wtedy pomyślimy. Do tego czasu jednak mięso ani drgnęło. Kwarc chyba poczuł się obrażony. A może duszek?

Trans Bitewny

Znów błysnęło, lecz tym razem... nic się nie wydarzyło? Otworzył zamknięte ślepia, gotów na intrygujący ból i światłość, ale także i napływ wiedzy, której tym razem nie zastał. Huuh? Zamrugał, a jego wzrok spoczął na mięsie, które przyniósł. Podrapał się po głowie i odsunął od kryształu.
– Co, mam nie dotykać? Ale to takie śmieszne uczucie – trochę bolesne, no ale o to w tym wszystkim chodziło! Nie bał się bólu. Ba, sprawiał mu wręcz swego rodzaju przyjemność. – Mogę ci, hm, zaoferować coś w zamian! Umiem, yyyy, wystrugać coś w drewnie. Mogę ci taką podobiznę wystrugać, tak całkowicie jeden do jednego, albo i kilka, nie ma sprawy! A ty mi dasz wiedzę o obronie, co nie? Będziemy jak kumple! I mogę cię, ee, nie dotykać, bo o to chodzi? – gadał i gadał, mocno bazując na dotychczasowych reakcjach kwarcu. Myślał, że kwarc to lubi, no. Tak samo jak smoki wprost uwielbiają siebie ranić! Skąd miał wiedzieć, że ten się postawi i obrazi? Bardzo humorzasty kwarc, ot co!

Opiekun

...No dobrze, tak mogło być. Co prawda nie były to pełnoprawne przeprosiny, ale i kwarc nie zamierzał dłużej na Moldatha naciskać. Obiecał już więcej nie pchać łap na błyszczącą powierzchnię kwarcu, a nawet zaoferował zrobienie figurek. Gdyby był wystarczająco skupiony, usłyszałby, jak wiatr wokół cichutko wzdycha. Mimo wszystko poczułby, że tyle w zupełności wystarczyło. Światło wydobyło się z wnętrza kwarcu i oślepiło samca tymczasowo. Została mu zesłana znajoma już wizja, składająca się nie tylko z głosu, ale także poglądu. Przemowa dotyczyłaby obrony, o umiejętności której wzmocnienie poprosił Mgielny. Wszystkie techniki, jakie musiał znać, a także to, na co zwracać uwagę, by skutecznie się bronić, zostały mu przedstawione. Towarzyszyła temu wizja, pokazująca wszystko na smoczym ciele. Jak zablokować cios, jak uskoczyć, a także w jaki sposób nie tylko zapobiec własnemu zranieniu, ale także obrócić atak przeciwko wyprowadzającemu go. Samemu musiał doświadczyć walki, więc kwarce posłużył się cienistymi, smokopodobnymi kreaturami do nauki. Moldath bronił się więc, słysząc szepty podpowiadające mu, co należy robić. Gdy nauka się skończyła, kwarc zgasł, a zapłaty nie było. Trans Bitewny mógł być pewien, że jego umiejętności obrony wzrosły. Delikatna energia wyczuwalna była dla niego jeszcze chwilę, tak, jakby ktoś poświęcił mu minimalnie więcej uwagi po zakończonej nauce. Później wszystko zanikło, pozostawiając tylko ciszę i elementy otoczenia.

Trans Bitewny
– 16/4 mięsa;
+ Obrona II.

Resztę przyniesionego mięsa zabrał pod ostatni z kwarców. Chociaż do tej pory nie wątpił, że coś tam potrafi, zawsze mógł to poprawić, jeśli była taka okazja. Nawet jeśli to los zweryfikuję, czy się nie mylił. Stosik był mniejszy od pozostałych, najwidoczniej siły wyższe mniej ceniły sobie doświadczenie i umiejętności, ponad takimi aspektami, jak siła łap. Trudno powiedzieć, które ciężej zdobyć.
No to czekał, słuchając co mówi Bealyn.

//16/4 mięsa – Obrona 2

Tak szybko, jak ostatnia kupka mięsa wylądowała przed kwarcem, samcowi ukazała się kolejna wizja. Rozpoczęła się ona od przedstawienia zasadniczej różnicy pomiędzy wzmocnieniem ciała, a nabytymi umiejętnościami. Z tymi pierwszymi albo się rodziło, albo nabywało się je na dwa sposoby – wraz z doświadczeniem, którego nie można było zastąpić niczym innym, poza... ingerencją wyższych sił. Z kolei umiejętności mógł posiąść każdy, kto poświęcił wystarczająco wiele czasu na naukę i ćwiczenia. To także było swego rodzaju doświadczenie, ale najczęściej czysto techniczne. Tak, jak można było zrobić pożytek z rozwiniętych umiejętności, mimo nieprzesadnie rozwiniętych cech ciała odpowiadających za sprawną walkę, tak niekoniecznie, nawet z nimi, uczyniłoby się realną krzywdę komuś, kto zbudowany jest jak stereotypowy wojak. Oczywiście było to możliwe, ale znacznie trudniejsze niż w przypadku smoków o drobniejszej budowie. Lekcja ta merytorycznie skupiała się przez to na nielekceważeniu swojego przeciwnika, którego trzeba było szacować poważnie już od samego początku walki. Z kim ma się do czynienia wiedziało się najczęściej dopiero wtedy, gdy pojedynek już trwał. Przed Sekerinem stawiane były w tej wizji różne zagrożenia. Nie tylko drapieżniki różnego rodzaju, rozpływające się dezorientująco, gdy skutecznie obronił cios bądź uskoczył. Były to również cieniste, smocze formy, których nie mógł zidentyfikować, atakujące go w różny sposób, z różnych stron. Gdy i z nimi sobie poradził, wizja zniknęła. Od tej pory mógł być pewien, że jego umiejętności pozwalały mu na więcej, jeżeli chodziło o walkę.

Sekerin
– 16/4 mięsa;
+ Obrona II.

//Gdzieś, kiedyś, dawno temu, inny czas xD
Przybył tym razem w towarzystwie innego smoka – Gargantuicznego. Ot, żeby ten mu o kwarcach opowiedział, pokazał co, gdzie i jak i w sumie, zgodnie z jego instrukcją podszedł do wybranego kwarcu.

Zostawił przy nim zapłatę w postaci kamieni i spoglądał, to na samca, to na kwarc. Po prostu... Czekał aż to wszystko się zadzieje, czy coś takiego.

//Koral, Opal, Onyks, Agat – Obrona II

Nieugięty Kolec mógł liczyć na naukę umiejętności, której celem zdobycia tutaj przybył. Kwarc błysnął z zamiarem udzielenia mu nauki, gdy tylko wyłożył cztery kamienie szlachetne na podłoże przed sobą. Szybko ukazała mu się wizja, której główną rolę początkowo odgrywał głos. Wytłumaczył on adeptowi, na co należy zwracać uwagę podczas obrony, a także przypomniał fundamentalne podstawy skutecznego unikania zranień. Odskoki, bloki, w tym także odwracanie ataku rywala przeciwko niemu samemu zostało wyjaśnione samcowi w zrozumiały sposób, zanim nie mógł przetestować własnych umiejętności i wypróbować nowo zdobytej wiedzy w praktyce. Jego przeciwnikami były niezidentyfikowane, cieniste smoki, które atakowały szybko i bardzo sprawnie. Stanowiły dla Ziemnego wyzwanie, ponieważ musiał reagować szybko i bronić się przed wyprowadzanymi ciosami. Poszło mu to bardzo dobrze, więc nauka wkrótce dobiegła końca. Od tej pory Nieugięty potrafił bronić się w walce znacznie lepiej.

Nieugięty Kolec
– koral, opal, onyks, agat;
+ Obrona II.