Kwarce Biegu i Lotu

[Opiekun]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Nad kwarcem zapalił się drobny pomarańczowo-błękitny płomyk w momencie gdy siadła przed nim Jirina. Wyglądało to tak jakby magia zawarta w kamieniu dokładnie wiedziała czego oczekiwała smoczyca. Nauka się jednak nie rozpoczęła dopóki na ziemię nie zostało rzucone mięso. Niewidzialne duszki zaczęły ciągnąć dary w sobie tylko znane miejsce natomiast sówka została nagrodzona pokazem świateł. Płomyk rozdzielił się na pięć kolejnych ogników które skoczyły lekko w górę i poszybowały ku jej skrzydłom. Nie paliło, nie bolało. Nagle jednak Jirina znalazła się w powietrzu. Wizja rozpoczęła się!
Leciała! Koło niej unosiło się widmo wyjątkowo urodziwego smoka z obręczą w nosie i burzą rudych włosów na łbie. Uśmiechał się zadziornie.
Czujesz prąd powietrza? Daj mu się nieść, będzie ci łatwiej!
Zakrzyknął jej w głowie i odleciał jakby chcąc by go śledziła. Latanie, nurkowanie, lądowanie i wzbijanie się... trochę do przyswojenia było, ale wkrótce Jirina mogła pochwalić się zgrabnym hamowaniem w powietrzu i lądowaniem na łące.
Wizja skończyła się równie szybko jak się zaczęła.

~Jirina~
– 8/4 mięsa
+ Lot I

[Pogoń Brzasku]

Ostatni, kwarc biegu. Było to dosyć zabawne, że dorosła smoczyca przychodziła do jakiejś magicznej wróżki zaklętej w kwarcu (czy czymkolwiek one były), żeby poduczyć się biegać. No ale na naukę nigdy za późno.
Zaoferowała kwarcowi hojne garści babki lancetowatej, trochę owoców i mięsa.
Czy kwarce coś jadły?

// 20x babka lancetowata, 4/4 mięsa, 4/4 owoców za bieg II

[Opiekun]

Czy kwarce jadły… oto jest pytanie!
Co do jednego, Pogoń mogła być pewna: ofiara roślinno-mięsna zniknęła jej dosłownie sprzed nosa, nie pozostawiając żadnych szans do namysłu. W jednej chwili była, w drugiej kwarc już świecił i znów przenosił smoczycę do innej rzeczywistości.
Bieg może i był umiejętnością podstawową, może i większości przychodził naturalnie… ale łowczyni ziemi chciała być więcej niż przeciętna; potrzebowała więc odpowiedniego treningu, który miała zapewnić jej wizja zaserwowana przez kwarc.
Tym razem iluzja przedstawiała gęsty las. Korony drzew ledwie przepuszczały promienie słoneczne, zaś pokrywające ziemie runo kryło pod sobą nierówności i wystające korzenie. Głos w głowie smoczycy nakazał jej zerwać się do biegu i z pomocą wskazówek przeprowadził przez tę wyimaginowaną gęstwinę, jednocześnie zwracając uwagę na kluczowe elementy takie, jak ustawienie łap czy modyfikacja pozycji, w momencie, gdy drzewa rosły odrobinę zbyt blisko siebie. Ziemna musiała naprawdę uważać, żeby się nie potknąć (do czego parokrotnie prawie doszło), ale z każdą chwilą zaczynała czuć się na swoich łapach pewniej, aż w końcu kwarc uznał, że jest już dostatecznie dobra i po tym, jak głos powiedział koniec wizja rozmyła się, a kwarc wyglądał dokładnie tak, jak w momencie, w którym łowczyni przyszła go odwiedzić.

Pogoń Brzasku
– 20x babka lancetowata;
– 4/4 mięsa;
– 4/4 owoców;
+ Bieg II

[Ołtarz Wyniesionych]

Udała się do kwarcu biegu, jako iż musiała nieco popracować jeszcze nad umiejętnościami piastuna, nim opanuje swoją technikę ataku do perfekcji. Niestety, będzie musiała wydać na to niemałą fortunę, ale miała już dość przegrywania pojedynków – nauczy się biegać, po czym uzbiera na atak i wszystkie pojedynki będą należały do niej. Nie, tak naprawdę nie była aż tak pyszna i naiwna, ale z pewnością to pomoże. Postawiła przed sobą zapłatę w postaci dwóch szafirów, bursztynu i cytrynu, po czym po prostu czekała na efekt. Rozważała jeszcze potencjalnie pływanie, ale chyba bardziej przyda jej się bieg... pozostawał lot, to będzie musiała zrobić, ale jeszcze nie teraz.

//bursztyn, cytryn, 2x szafir za Bieg II

[Opiekun]

Bieg, choć był umiejętnością, która przychodziła smokom całkiem naturalnie, wymagał ciągłej pracy, aby go doskonalić i nie każdy potrafił taki trening nadzorować. Kwarc był jednak doskonale przystosowany do tego, żeby to zrobić. Wrota Dziejów nie musiała czekać na nadejście wizji zbyt długo. Ledwie położyła zapłatę, a magia już rozjaśniała kwarc od środka, jeszcze jedno uderzenie serca później, wdzierając się ostatecznie i do jej umysłu. Gdy majak, podczas którego Wrota mentalnie przemierzała biegiem różne tereny, unikając przeszkód i słysząc głos udzielający wskazówek, zniknął, smoczyca mogła dostrzec, że nie było także kamieni szlachetnych, które ze sobą przyniosła.
Wrota Dziejów
+ Bieg II;
– bursztyn, cytryn, 2x szafir.

[Bezmiar Barw]

Zostały mu ostatnie dwa kamyczki, podszedł więc do kolejnego kwarcu, przysiadł spokojnie jakiś kroczek od niego i najpierw przyjrzał. Ciekawe, gdzie schowała się ta cała magia, może siedzi sobie w środku?
– Pokażesz mi jak latać? – zapytał, uśmiechając się delikatnie.

//2x diament za lot I

[Opiekun]

Azhar wiedział już, czego się spodziewać po kwarcach: tak jak w poprzednich wypadkach, tak i tutaj, zaplata zniknęła jakby zagarnięta przez niewidoczną łapę. Kwarc Lotu powoli rozjaśniał się od wewnątrz, aż w końcu jego światło było tak jasne, że zupełnie oślepiło młodego Ognistego, w miejscu wzroku dając mu wizję, w której jakiś obcy smoczy głos zaczynał wyjaśniać mu, w jaki sposób wykorzystać swoje skrzydła do lotu. Trochę trwało, zanim przed ślepiami Azhara znów pojawił się warsztat, tym razem w pełni realny. Smok był jednak gotowy, żeby wykorzystać świeżo zdobytą wiedze w praktyce.
Azhar
– 2x diament;
+ Lot I

[Maros]

Ostatnie wydarzenia pokazaly, że powinien zrobić to już dawno. Przystanął przy kwarcu, wpatrując się w niego przez chwilę, ciekawe czy wpłynęło by to na pewne zdarzenia. Ciężko powiedzieć, zbyt wiele zmiennych miało na to wpływ. Równie dobrze mogła zrobić coś innego i całe bieg zmienił by się, a on nie miał by na to wpływu. Szybko jednak porzucił te rozmyślania, by ułożyć kolejne kamienie jako zapłatę, do tego ślimaki. Chciał lepiej latać.

//Lot II – 2x szmaragd, nefryt, 4/4 ślimaków

[Opiekun]

Nie wiadomo co samiec miał na myśli, dla opiekunów liczyła się jedynie zgodność zapłaty. Z tym nie było problemów, dlatego też kwarc rozbłysł delikatnie, zaś magia tego miejsca zawładnęła umysłem Pokłosia. W tym czasie ktoś pozbierał ślimaki, zabrał kamienie szlachetne.
Podczas lotu należało zwracać uwagę na wiele czynników, porywisty wiatr, czy choćby obfity deszcz potrafiły znacznie utrudnić przebycie nawet najkrótszego dystansu. Utrzymanie równowagi potrafiło być nielada wyzwaniem, gdy w skrzydła parł wiatr, spychał na boki lub ku ziemi. Właśnie to musiał ćwiczyć w wizji, lecąc nad wybrzeżem wystawiony na kaprysy pogody, nieraz popełniał błędy. Sytuacja poprawiła się, gdy całe ciało zaczęło współgrać. Ogon równoważył balans, skrzydła dostosowywały przechył. W końcu udało się wyrównać lot, a przed ślepii na nowo pojawił się kwarc i czekający kompani.

Pokłosie Wyborów
– 2x szmaragd, nefryt, 4/4 owoców
+ Lot II

[Wzburzone Cienie]

Jaki był problem Ciężkiego? Jego problem był taki, iż w życiu od początku do najpewniej końca był zdany wyłącznie na siebie. Nie czuł wsparcia stada, które ledwie wiedziało o jego istnieniu i nie czuł wsparcia rodziny, która była ponoć tak wielka. Zawsze radził sobie sam. Dlatego też niektóre rzeczy zajmowały mu więcej czasu. Nie był w czepku urodzony i nie robił pod siebie kamieniami; każdy musiał zdobywać sam, często z wielkim trudem.
Pragnął być lepszym lotnikiem. Z pochmurną miną i również ponurymi myślami położył zapłatę przed odpowiednimi kwarcami. Czekał.

2x cytryn, topaz, jaspis za Lot II

[Opiekun]

Po położeniu kamieni przed kryształem, każdy z nich rozpłynął się w powietrzu, a sam kwart zalśnił delikatnym blaskiem. Umysł Wzburzonych Cieni odpłynął w głęboką medytację, w której nieznajomy smoczy głos tłumaczył mu różnorakie techniki latania. Bowiem, jak każda umiejętność, by umieć ją lepiej, trzeba było nabrać większej wprawy i doskonalić technikę, z jaką się ją wykonywało. Tym razem było to odpowiednie wykorzystywanie prądów powietrznych, nauka kilku przydatnych akrobacji, jak i nawigacji w locie przy pogorszonych warunkach widoczności. Gdy nauka dobiegła końca, Cienie mógł otworzyć ślepia, a w jego łbie jeszcze przez jakiś czas wybrzmiewało echo głosu nauczyciela.

Wzburzone Cienie
– 2x cytryn, topaz, jaspis
+ Lot II

[Płocha Ćma]

Po kwarcach magii i leczenia, nadeszła pora na bardziej przyziemne umiejętności. Ze ściśniętą ze wstydu klatką piersiową, przystanęła przed kwarcem... biegu. Przełknęła ślinę, rozglądając się dookoła. Nie było tutaj nikogo, tak przynajmniej jej się wydawało – za wyjątkiem, oczywiście, bogów, w których domu się znajdowała... Ale tę myśl starała się odrzucić w zakamarki swojego umysłu, zbyt zawstydzona prośbą, jaką ułożyła w myślach, gdy przez kwarcem rozłożyła dwie porcje mięsa: chcę nauczyć się biegać. Biegać! Ona, taka podobno duża. Zagryzła wargę i czekała w milczeniu na zbawienie, choć wyglądała bardziej, jakby oczekiwała kary.

/8/4 mięsa za Bieg I

[Opiekun]

Przyniesione przed kamień mięso zaczęło głośno skwierczeć i bulgotać, wydzielając z siebie dziwnie pachnący dym. Niczym kadzidło otoczył on smoka, a kwarc rozjaśnił się, jego światło przebijało się przez gęste opary. Ćmia Łuska usłyszała nieznajomy smoczy głos, który wytłumaczył jej dokładnie podstawy biegu. Sam dym zaś wywołał w niej zawroty głowy i ogólne odrętwienie ciała. Jednak chwilę po tym dym się rozwiał, mięso zniknęło, a Ćmia nawet nie zauważyła, że głos skończył mówić, pozostawiając smoczycę z nowo nabytą wiedzą.

// -8/4 mięsa
Ćmia Łuska – Raport z Biegu I

[Kwiat Uessasa]

Niestety po przez ostatnie zawirowania, jak i brak jakichkolwiek szansy na poprawą naukę. Wyruszyłem do świątyni, gdzie podobno można stworzyć, lub jakkolwiek otrzymać dar. Lecz jak i wiadomo dary nie są za darmo...
Minęło południu min przekroczyłem progi świętego miejsca. Wyglądała wspaniale, lecz nadal szukałem, o którym opowiadali mi starsi ze stada. Gdzie za opłatą magia pomagała zrozumieć coś, czego nie potrafiły natchnąć jak wykonać daną rzecz.
Gdy znalazłem to wyciągnąłem swoje dwa największe skarby. Kamienie szlachetne i odłożyłem je na swoje miejsce.

//Bieg I za malachut i koral

[Opiekun]

Przyniesione przed kwarc kamienie rozsypały się w pył, a następnie zostały wchłonięte przez magiczny kryształ. Rozbłysnął on tedy, oślepiając smoka swym bladym blaskiem, pogrążając go w morzu nieprzeniknionej bieli. Hrasvelg usłyszał we swym łbie nieznajomy smoczy głos, który uświadomił go o różnych technikach biegu, oraz o sytuacjach w jakich należy je wykorzystać. Po tym krótkim mentalnym treningu, pisklę znowu zaczęło widzieć na oczy, tym razem bogatszy o umiejętność biegu. Kwarc zaś zgasł i powrócił do swego pierwotnego stanu.

// - malachit, koral
Hrasvelg – Raport z Biegu I.

[Kwiat Uessasa]

Ponownie przybyłem pod znajome skały, świątynie. Ponownie szukałem znajomego mi kawałka kryształu górskiego. Miałem dość, że aby przejść przez połowę terenów zmarnować ponad pół dnia biegiem. Patrzeć czy nic mnie nie zaatakuje. Wieczna obserwacja mnie już wymęczyła do cna.
Stanąłem przed tym, jak znajomym i mistycznym miejscem. Rzuciłem dwa spore kawałki mięsa na ołtarz. Zamknąłem oczy i cicho pod nosem wymruczałem pod nosem prośbę o możliwość latania.

//Lot I za 8/4 mięsa