Immanor

Wnetrze Skalnego Giganta przeksztalcone w grote pelna spisanych opowiesci, których wspólautorem moze byc kazdy mieszkaniec Wolnych Stad.
Poszept Nocy
Dawna postać
So say we All
Dawna postać
Awatar użytkownika
Posty: 580
Rejestracja: 17 lut 2019, 12:05
Stado: Umarli
Płeć: samiec
Księżyce: 95
Rasa: północny
Partner: Spuścizna Krwi

Post autor: Poszept Nocy »

A: S: 3| W: 1| Z: 2| M: 3| P: 5| A: 4
U: B,Pł,Skr,A,O,MA,MO,MP,Śl,Kż:1|L,M:2|W:3
Atuty: Boski Ulubieniec, Szczęściarz, Altruista, Magiczny śpiew, Opiekun
Immanor zwany Potężnym, Stwórca Świata i Ojciec smoków
Najstarszy pośród Nieśmiertelnych, Bóg-Ojciec nie tylko dla smoków, ale i młodszych Bogów. Darzy swe dzieci nieskończoną miłością, ale w jego błękitnych ślepiach nie ma miejsca na pobłażliwość.

* * *

Wiele opowieści o najwyższym bogu, patronie aspektu wytrzymałości, krąży wśród smoków. Wiele poematów, pieśni i wierszy wychwala jego potęgę i chwałę.
Schodzący między smoki...

Spójrzcie w górę, co to leci?
Wyjdźcie z grot, wy – smocze dzieci.
Jego oczy – Jak marzenie…
Jego łuski – nieba tchnienie…
Jego siła – wprawia w podziw…
Wytrzymałość – w serce godzi…
Któż to może być i kiedy?
Smok to nie jest z naszej sfery.
Wszystkim rządzi, wszystkim włada.
Z nim się sprzeczać nie wypada.
Zleciał z chmur,
Nie sam – z eskortą
Bogów grupą, wielką piątką.
Lecz on jeden jest na czele.
To on jeden, zna ich wiele.
Bo Immanor, bóg najwyższy,
A więc przy tym nam najbliższy,
Najwytrwalszych sobie ceni,
Czyli właśnie Smoki Ziemi!

Autorstwa Jaskrawego Poranka.
Mówi się, że Immanor szczególną czcią darzy właśnie stado Ziemi. Być może to jest przyczyną tego, iż smoki tego plemienia cechują się nadprzeciętną wytrzymałością na ból i trudne warunki.
Niebiańska Melodia pisze:Jak zaczęło się życie? Na to pytanie nikt nie zna odpowiedzi, chociaż zapewne wielu jej szukało. Jedni twierdzą, że to przez zmiany na świecie, zaś inni, którzy stanowią większość Wolnych Stad, mówią iż to wszystko dzięki Immanorowi. Oto legenda przekazywana z pokolenia na pokolenie, lecz obecnie zapomniana:
"Wśród ciemności nieba stał samotny złoty smok. Jego mądre ślepia skierowane były ku Bladej Twarzy. Ile to już Obrotów od kiedy ten świat przestał istnieć? Za dużo. On jeden pozostał. On – Immanor. Najbardziej wytrzymały ze wszystkich. Jego bracia, siostry i rodzice... Wszyscy odeszli do krainy duchów. Zawył żałośnie, a jego Syreni Głos rozbrzmiewał w niebycie niczym echo. Wtedy Blada Twarz zalśniła, a dawno niewidziana przez złotołuskiego Złota Twarz, zalśniła na wschodnim niebie, które na nowo przybrało barwę niebieską. Smok z radości zawył jeszcze raz, a na jego kolejny Syreni okrzyk z ziemi wydobyły się najróżniejsze rośliny, a stare drzewa zakwitły. Immanor wyczuł na swych łuskach delikatny powiew wiatru, a do jego uszu dotarł szum wody. Nozdrza jego wyczuły woń kwiatów. Jednak samotny był nadal, więc ruszył po świecie i swym Syrenim począł budzić do życia wszystkich. I znów Dwunodzy, Spiczastousi, Kudłaci, Karłowaci i Łuskowaci zaczęli zamieszkiwać ten świat, jednak po jego gatunku ślad nie został. Wtedy Immanor oparł się o jedno z drzew i gorzko zapłakał. Jego łzy wniknęły w korę, budząc duszki wszelakie i nadając Prastaremu Drzewu swą magiczną moc. Łzy, które trafiły na ziemię, od razu zmieniały się w kwiecie najpiękniejsze. Podczas swej żałości, Immanor zaryczał Syrenim po raz ostatni. Jego głos przepełniony tęsknotą zbudził do życia wszystkich, którzy przed wieloma Obrotami opuścili świat żywych. Równinni jak i Wolne Stada wrócili do życia. Bracia i siostry złotołuskiego przybyli do niego i każdy z nich dał innym smokom coś od siebie. Stali się oni bogami i zamieszkali w swej własnej krainie poza widnokręgiem. Smoki inne zaś na nowo życie zaczęły i tylko ci, którzy pierwsi się obudzili, pamiętać mogli swe dawne życia. Prastare Drzewo czczono przez setki Obrotów i czczone będzie do końca"
Tak oto brzmi historia, którą znało niewielu i nikt po dziś dzień nie pamięta. Jednak przy Prastarym Drzewie czuć można magiczność tego miejsca i dosłyszeć cichy płacz, a po korze spływające łzy boga zobaczyć...
Niebiańska Melodia pisze:Immarnor to smok najwspanialszy,
Najbliższy nam i najdalszy.
Nie dajmy mu odejść w zapomnienie,
Bo bez niego nie powstałoby żadne plemię.

Chwalmy, chwalmy Immarnora,
A gdy przyjdzie na to pora,
Wytrzymałością się wykażemy
I w jego imieniu zwyciężymy!

Tarramie, Kamanorze,
A także Thaharze,
Bracia Wielkiego Złotołuskiego,
Chrońcie Stwórcę od wszelkiego złego!

Gdy Równinni nam grozili,
Myśmy walecznie zwyciężyli.
Choć przewagę nad nami trzymali
Immanora nie wysławiali!

Licznik słów: 628
Link:
BBcode:
Ukryj linki do postu
Pokaż linki do postu
He who's looking forward and behind.
All of this has happened before, and will happen again.

→ boski ulubieniec – spotkanie duszka raz na polowanie, owocujące o połowę większą nagrodą niż jest to dopuszczalne w przypadku "czegoś niespodziewanego".
→ szczęściarz – odwrócenie porażki akcji na jeden sukces raz na walkę/polowanie/raz na dwa tygodnie w misji.
→ altruista – -2 ST do wszystkich akcji towarzysza Piastuna na misji/polowaniu.
→ magiczny śpiew – raz na walkę/polowanie, obniżenie liczby sukcesów przeciwnika:– 2 sukcesy
→ opiekun – -2 ST dla kompana.

W posiadaniu: na szyi ma medalion słońca z grawerem "Własność Rakty. Nie dotykać, grozi śmiercią"; naszyjnik z cytrynu w kształcie księżyca oprawiony w srebrny metal; Sztuczka


BRZASK
S: 1| W: 1| Z: 3| M: 1| P: 1| A: 1
U: B,L,Skr,Śl: 1| A,O: 2

KK

JUTRZENKA
S: 1| W: 1| Z: 1| M: 1| P: 3| A: 1
B,L,Skr,MA,MO: 1

KK

Art by HarrietMilaus
ODPOWIEDZ

Chcesz dołączyć do gry?

Musisz mieć konto, aby pisać posty.

Rejestracja

Nie masz konta? Załóż je, aby do nas dołączyć!
Zapraszamy do wspólnej rozgrywki na naszym forum.
Rozwiń skrzydła i leć z nami!

Zarejestruj się

Logowanie

Wróć do strony głównej