Gorąca zatoczka

[Pryzmatyczny Kolec]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

....Słowa otuchy dla mnie i tego świata były naprawdę przyjemne. Może jednak samiec miał rację co do tego miejsca. Było piękne, kolorów pełne, a tylko mój wypaczony umysł widział je jako całość w szarości. Zrobiłem jak polecił. Zebrałem się ku mgłom, jedynie wcześniej obdarzyłem go uroczym i szczerym uśmiechem.
– Dziękuje za wszystko, do zobaczenia kiedyś Powierniku Pieśni. – otrzepałem swoje futro z wody i odleciałem ku mgłom...

// zt

<    Jakiś czas później    >

....Ponownie przybyłem tutaj. We własnej grocie zrobiło się zbyt ciasno i głośno. Nawet w spokoju nie mogłem odpocząć i poćwiczyć swoich umiejętności rzemieślniczych. Wpakowałem się w gorącą wodę z przyjemną ulgą. Jedynie z wody wystawały końcówki ogonów i pysk. Z wolna dryfował w tym gorącym źródle. Niezbyt zwracałem uwagę na otoczenie. Tutaj liczyłem się tylko ja i mój święty spokój.

[Porywczy Kolec]

Z powodu ostatnich fanaberii z "Ces nie pływa się w lodowatej wodzie!" i pytaniem gdzie może pływać starszy brat powiedział że gdzieś w tej okolicy znajduje się jakieś ciepłe źródło. I jako iż mało wychodzi z domu kazał mu to miejsce znaleźć sam – w końcu potrzebuje ruchu. Jako iż przypomniał mu o obietnicy, poburczał i poburczał, ale wybrał się w kierunku gorącego źródełka.
Pod dłuższym czasie chodzenia przez las z gór powoli dotarł na miejsce. Nie spodziewał się jednak że będzie jednak ktoś w okolicy, jak i korzystać z źródła, to schował się w ośnieżonych krzakach, robiąc przy okazji niezłego hałasu.

Pryzmatyczny Kolec

[Pryzmatyczny Kolec]

....Z daleka słyszałem hałas, jaki wykonał ktoś obcy i mały. Rzuciłem spojrzeniem w trzęsące się w skraju krzaki. Westchnąłem w duchu, ze spokoju i tu nie będzie.
– Słyszałem Cię... Wyjdź. – zawołałem w miarę spokojnym i neutralnym głosem – Nie zrobię Ci krzywdy i nie ładnie tak ukrywać się. – zachichotałem i z powrotem wróciłem do leżenia w wodzie. Może młody przyjdzie lub nie. Na pewno przez wiatr wiem iż jest z ziemi...

//Celeste

[Porywczy Kolec]

Z śniegiem na głowie podnosi się z zza krzaków, lekko zawiedzony tym że dał się dostrzec, chociaż zdziwił się komentarzem od upierzonego smoka.
"Nigdy nie wiadomo – może ktoś być zły, lub nie chce widzieć innych smoków." – odpowiada przekręcając szybko ciało niczym pies, strząsając z siebie śnieg.
Powoli podchodzi pod brzeg źródła, ostrożnie obserwując zachowanie, a raczej jego brak z strony nieznajomego smoka.
"Nie jesteś z Słońc, prawda?" – pyta się ostrożnie, nie chcąc obrazić smoka. – "Nie widziałem ciebie w tych okolicach."
Prócz ojca i brata nie znał innych smoków z Mgieł, więc wolał się upewnić – szczególnie że przez wodę nie umiał rozpoznać zapachu upierzonego pływaka.

Pryzmatyczny Kolec

[Pryzmatyczny Kolec]

....Pisklak się niezbyt śpieszył na przybycie tutaj. Gdy tylko stanął nadbrzegiem i zapytał, podniosłem pysk, by na niego spojrzeć, posyłając mu przy tym lekki uśmiech:
– Z Mgieł, a jeśli bym nie chciał Cię widzieć bym powiedział, gdy tylko cię poczułem. Kroczyłeś z wiatrem... – lekko ruszyłem ogonem, by podryfować w jego stronę – Może byś się przedstawił? Nie ładnie tak rozmawiać z nieznajomych. – odbiłem sie bokiem od brzegu i powoli dryfowałem w drugą stronę – Pryzmatyczny kolec.

Celeste

[Porywczy Kolec]

"Celeste... z Ziemi." – odpowiada z lekką niepewnością, obserwując jak nieco starszy od niego smok sobie pływa.
– "Nie spodziewałem się że ktoś tu będzie, więc nie myślałem by się przejmować wiatrem." – w sumie myślał że skoro brat powiedział mu o tym miejscu to będzie jakimś sekretem. Ech, mógł spodziewać się że nic nie może być sekretem. "Mam nadzieję że nie będę przeszkadzać?" – pyta się ostrożnie, mimo tego że źródło było wystarczająco duże dla nich.

Pryzmatyczny Kolec

[Pryzmatyczny Kolec]

....Mruknąłem porozumiewawczo.
– Woń stada czuć wraz z twoją. – ponownie podniosłem pysk i patrzyłem na niego. Zaś gdy pytał o pozwolenie, zamachałem łapą na przywołanie – Gdybym sobie nie życzył, to powiedziałbym wprost, abyś sobie poszedł w pizdu. – złapał mnie mały prąd w tej zatoczce i wróciłem skąd przybyłem. Powolutku unoszą się na drobnych falach. Zaś gdy dotarłem do pisklęcia, spojrzałem mu prosto w oczy. – Mam nadzieję ze umiesz pływać. – załapałem go za łapę i zaciągnąłem do przyjemnie gorącej wody – Teraz upewniony ze mi nie przeszkadzasz, Cel? – zaśmiałem się przyjacielsko, parzac jak futrzak zmieia szie w lekko mokrego gada.

Celeste

[Porywczy Kolec]

Jako iż nie spodziewał się takiej akcji z strony Pryzmatycznego łatwo wpada do wody, gdzie szybko stara się złapać balans, kaszląc i dysząc za powietrzem z nagłego napicia się ciepłej wody. Gdy już udało mu się utrzymać głowę na powierzchni spojrzał z lekkim zdenerwowaniem na Pryzmatycznego.
– "Kto uczył ciebie tak zapraszać do wody?!" – pyta się zaskoczony, jak i mocno zamachnął się łapami, ochlapując czworo-uchego – "Mogłeś mnie utopić!" – po czym spokojnie nabiera wdech – "Tak, umiem pływać – możesz uznać że masz szczęście. Jaki inny miałbym cel prócz popływać?"

Pryzmatyczny Kolec

[Pryzmatyczny Kolec]

... Patrzyłem w jego stronę, obserwując czy potrzebuje pomocy czy nie. Ale widzę że dał sobie radę. Dobry pisklaczek. Czyli coś umie.
– Ten sam smok, który uczył mnie latać. Zrzucenie z grani nie jest przyjemne. Ale od razu uczysz się latać i nie utopił byś się. Umiem pomóc i byłem na wyciągnięcie łapy. Jesteś cały, bez raz z tylko mokrym od cieplej wody futerkiem. Polecam położyć się na grzbiecie i popatrzeć w te piękne niebo... W nocy jest jeszcze piękniejsze – położyłem się, ale młodzik mógł wyczuć obserwacje na sobie mojego mniejszego oka. Muszę jakoś mieć piskle na oczku.

[Porywczy Kolec]

"W takim razie niech się wstydzi." – prycha, wciąż obrażony na pierzastego smoka. Chociaż faktycznie, woda była ciepła i przyjemna... ale czegoś mu brakuje. Jako iż czuje i widzi że mimo że Pryzmatyczny leży na wodzie, to wciąż go obserwuje – uznał że jest to dość niepokojące, więc decyduje się zanurkować, byle by nie był widziany przez niegrzecznego smoka.

Pryzmatyczny Kolec

[Pryzmatyczny Kolec]

....Obróciłem tylko oczami widząc reakcje młodzika. Umiał pływać, nie ma co zaprzeczać. Sam powoli dryfowałem, niezbyt już zwracając na niego uwagę. Mimo iż zauważąłem jeśli by się wyżył z wody. Spokojnie odpoczywałem chcąc jak najbardziej rozluźnić obolałe ciało fizycznym treningiem. Wolałem już magie niż pranie po mordzie z Transem, choć najbardziej tutaj pasował na nauczyciela. Przynajmniej mi nie wybił kłów, a to byłoby całkiem zabawne... Tak dryfowałem w nieświadomości, bo tej niecce z wodą, może na niego wpadnę może nie, to tylko już los określi.

Celeste

[Porywczy Kolec]

Gdy sobie tak siedział pod wodą, patrzał jak dość spory smok sobie tak po prostu... dryfuje? Nie spotkał wcześniej nikogo innego z Mgieł prócz swojej rodziny, więc wciąż był mocno spięty – w końcu ich plemiona są wrogami, a ten tutaj sobie stroi z niego żarty. Ale koniec końców wynurzył się by zaczerpnąć powietrza, i powoli dopływa do brzegu by wyciągnąć się na chłodne powietrze. O tak – tego mu brakowało! Ciepła woda mimo że przyjemna nie za bardzo mu pasowała – potrzebował tego uczucia chłodna.
Wzdycha spoczywając głowę i przednie łapy na śniegu który był lekko stopniały wokół źródełka, jak i kątem oka ponownie obserwuje Mgiełca.

Pryzmatyczny Kolec

[Pryzmatyczny Kolec]

...Młodemu nic nie jest. Dobrze... Nadale dryfowałem w te i nazad, teraz powoli zbliżałem się do brzegu
– Rodzice wiedzą, że tak daleko jesteś poza grotą? Nie martwią się, że coś Ci się stanie? – może materiałem na ojca roku na razie nie jestem, choć trochę się martwięłm o niego. Wychowałem się na tych terenach, znałem je zbyt dobrze... Nie zawsze jest tutaj bezpiecznie... Ujrzałem jego wzrok, kolejny... Kolejny ktoremu wyprano mózg twierdząc, że jesteśmy wrogami – Nie musisz patrzeć wilkiem na mnie, nie jesteśmy werogami. Znam kilka dusz z twego stada i są naprawdę miłe... – przewróciłem się na brzuch i zanurzyłem by tylko głowa wystawał nad wodę. Ach... Przyjemna kolejna fala ciepła zalała moje ciało...

Celeste

[Porywczy Kolec]

"Skoro tu jestem to mogą być dwie odpowiedzi" – odpowiada sarkastycznie – "Albo wiedzą, albo nie wiedzą. I widzę że raczej nie jesteś wrogiem, ale przyjacielem też nie jesteś. I mówili mi bym uważał na nieznajomych – nawet z swojego stada." – w końcu nie przejmował się za bardzo z jakiego stada jest, ale wciąż wiedział że ich stada za zbytnio się nie lubią. Ale skoro matka mogła być z ojcem to to nielubienie było dość luźnym konceptem – "No i o moich rodziców się nie martw – są raczej w okolicy."
Gdy tylko przepływał w mojej okolicy jedynie chlapnął w jego kierunku, czy to od niechcenia czy to dla żartu – nie był w humorze na pływanie w tym momencie.

Pryzmatyczny Kolec

[Pryzmatyczny Kolec]

... Jakoś ton tego pisklęcia mi nie przypadł do gustu, nie każdy musi każdego lubić, że a ja się tylko martwię się, że pisklę chodzi samopas. Jeśli by miał kompana to co innego, a tak no... Westchnąłem w duchu
– Mają rację, aby uważać ale też trzeba ufać intuicji. Czasem obcy może stać się przyjacielem, a rodzina wrogiem. To miej nadzieję, że nie lubią za tobą chodzić. Ostatnio szwenda się samotnik bez skrzydeł ze skłonnościami do zadania piskląt. Nawet miły typ, nie wali mu z pyska. – zaśmiałem się na wspomnienien tamtych strasznych chwil. Było okropnie... Czasem żałuję, że go nie widuje, miły towarzysz, o ile ma się jaj ze stali i wiecznie uważa na jego ataki. – Więc jeśli zobaczysz go to wzywaj pomocy... Mnie zjeść już próbował... – sięgnąłem maddarą do torby wyciągając kubek i kilka owoców dzikiej róży – Chcesz herbaty? – zapytałem, samemu robiąc sobie porcję

Celeste

[Porywczy Kolec]

"Smok smokojad? Kto ma tak bardzo zatruty żołądek by swego jeść?" – odpowiada zdziwiony słowami pierzastego, chociaż może wyczuć że mówi prawdę – "Sporo jest u was smokojadów? I nie, podziękuję. Jeszcze się pochoruję od mieszanki ciepła." – mówi masując sobie gardło, czując drobną chrypkę z szybkiego wynurzania się z ciepłej wody na zimne powietrze, po czym zzuwa się do wody by tylko głowa leżała na ziemi nad wodą.

Pryzmatyczny Kolec