Smoki Wolnych Stad

Uśmiechała się z całą życzliwością teraz do Łuski. Cóż – chyba ta nauka jednak Rozmarzonej się podobała, a raczej uczenie młodszej od siebie, nawet jeśli dobijającym faktem było to, że Zapomniana zrobiła owe przeskoki lepiej niż gdy w jej wieku Rozmarzona próbowała uczynić to samo, ale przecież wodna nie musiała się o tym dowiedzieć. W każdym bądź razie zdaniem ognistej śmiało mogła się już jej uczennica chwilowa, pochwalić, że uzyskała kolejną umiejętność – Dobrze, a nawet bardzo dobrze.. Możemy uznać, że umiesz już skakać. Pouczyć Cię jeszcze czegoś? – zapytała.

/Złóż raport z Skoku I

– Możesz zejść, dobrze Ci to wyszło – zawyrokowała po krótkiej chwili, bo przecież długo jej tam trzymać nie będzie.. jednakże tyczka nie znikała, bo Rozmarzona w myślach miała jeszcze jedno ćwiczenie, to które jej mama sama kazała zrobić, gdy była mała . Jednakże zamierzała je nieco zmienić. Podtrzymując nadal twór magicznej tyczki, wyobraziła sobie, że w pewnej chwili od niej powstaje kamień. Kamień równie materialny jak tyczka. Miał być on tak daleko, by Zapomniana Łuska mogła wpierw przeskoczyć tyczkę, a później kamień.. – to będzie twe ostatnie ćwiczenie. Spróbuj przeskoczyć najpierw tyczkę, potem kamień.. – czekała na to co zrobi młodsza smoczyca, dalej podtrzymując twory magią.

Uśmiechnęła się do niej z aprobatą. Tak zdecydowanie o to jej właśnie chodziło i to też miała zrozumieć jej uczennica, dlatego postanowiła też jej to powiedzieć – bardzo dobrze.. a więc – młoda czarodziejka, no prawie, bo jeszcze bez ceremonii wyobraziła sobie, jak przed smoczycą pojawia się tyczka, ale w pewnej odległości nad ziemią. Była ona materialna i żeby na nią wskoczyć wypadało odpowiednio się wybić, no i oczywiście później panować nad równowagą, żeby nie spaść – spróbuj na to wskoczyć.