Smoki Wolnych Stad

Szczerze nie wiedział, po co i na co to zebranie. Jednakże jest klerykiem więc nieważne jak bardzo uważa to za tracenie czasu przybyć i tak musi skoro też i jego się to tyczy. Na miejsce dotarł dość późno w porównaniu do pozostałych uzdrowicieli co niezbyt mu przeszkadzało to. Wszystkie pyski były mu obce no z wyjątkiem Zaćmienia co było dość oczywiste. Jedynie w ciszy skinął łbem z grzeczności i zajął swoje miejsce na uboczu nie chcąc wchodzić w jakikolwiek kontakt z obcymi.

Póki co wszystko obserwował na uboczu. Dopiero jednak jak Kwitnąca się odezwała bardziej się zainteresował. Może dlatego, że łączy ich stado i już z samego tytułu tego czuje jakiś minimalny obowiązek by chociaż kiwnął palcem.
– No to prowadź – mruknął podnosząc zadek i podszedł bliżej samicy. On sam nie był dużych rozmiarów dlatego gabarytowo pasuje do niej i bez problemu za nią podąży do szczelin jak trzeba. Byle by dopilnować jej bezpieczeństwa kiedy ta zajmie się resztą. On tylko dopilnuje by wyszła z tego cała i zdrowa. Niezależnie co samiczka pomyśli on już był gotów za nią podążyć jak i zająć się tym podwodnym stworzeniem jeśli ich zaatakuje.

To znowu on. Tym razem mając biznes do drugiego kwarcu chcąc poznać tajniki podstawowej wiedzy. Wylądował ciężko przed minerałami trzymając ze sobą odpowiednią zapłatę dla nich.
– Witam kwarce. Tym razem leczenie, oczywiście mam kamienie – położył obie błyskotki przed odpowiednim kwarcem i zaczekał na efekt.

/ leczenie I – cytryn, szmaragd

Leniwie podążył za grupą. Szczere pasowało mu traktowanie go jak powietrza, gdyż nie ma zamiaru rozmawiać z kimkolwiek. Pomijając jego skrytą złość, że za bardzo nie potrafi nic konkretnego. Bezczynnie słuchał jak dzielą się wskazówkami i rozmyślał, czy on mógłby cokolwiek zrobić. Skoro cel jest na dnie wody on nie ma nic do roboty. Pływać potrafi, ale nie nurkować i tym bardziej czarować. Nic nie może od siebie wnieść.

Skierował łeb w stronę Strażnika gdy ten zaczął gadać. I to bardzo dużo. Znużony ziewnął czekając, aż przejdzie do konkretów. Niezbyt podobało mu się bycie w grupach, gdyż wolałby samotnie działać, ale już skoro musi. Pech jest taki, że zalicza się do tych niezdolnych piskląt więc pożytek z niego żaden. A przynajmniej on tak to widzi. Wszyscy już zapoznani ze sobą rzucili się jak hieny, by się dobrać. Jemu to nieco obojętne więc niech los, czy w tym przypadku Strażnik dobierze mu grupę. Na kogo wypadnie ten dostanie dodatkowe niezdolne do walki pisklę. Mógł kwestię ich ważności jednym uchem wypuścić drugim wypuścić też i może też dlatego ogarnęła go obojętność. Cokolwiek będą dokładnie robić ci walczący jest dla niego bardziej atrakcyjne.

Młody tym razem trafił sam do kwarców. Choć każdy wygląda niemalże identycznie dla niego znaleźć ten odpowiedni zajęło mu trochę czasu, ale intuicja nakierowała go poprawnie do odpowiedniego nauczyciela czy tam mentora.
–'Bry. Dwa kamyczki za naukę magii precyzyjnej – przywitał się ze świadomym minerałem i poczekał, aż ten obudzi się i weźmie do pracy. Ciekawe po co im te kamienie. Żywią się nimi? Wciągają jako budulec? Pewnie nigdy się nie dowie.

/szafir i koral za MP I

Pogrążony w beztroskim i słodkim śnie w pierwszej chwili zignorował jakieś przyzywanie bożka widząc to po prostu jako dziwną część snu. Dopiero jak obudził się, a głos nadal utrzymywał się w środku jego czaszki zaczął mieć obawy czy z nim wszystko jest w porządku. Nie lubił tych zabobonów z duszkami, mocami nadrzędnymi i bogami dlatego parsknął chcąc przepędzić cokolwiek to było. Coś jednak go tknęło, by tego nie lekceważyć i warto jednak przybyć tam.
Rozłożył swoje silne skrzydła i wzbił się ponad ziemię lecąc w kierunku obcego mu miejsca. Dotarcie długo mu nie zajęło czasu, zwłaszcza że było tak boleśnie widoczne z góry. Jakieś płomyki i roztopiony śnieg dookoła. Wygląda jak jakaś pułapka na naiwne smoki, niewyraźnie zarysowane sylwetki zebranych tam postaci jednak przestawia nieco inny obraz. Szybko obrał wolne miejsce, by zniżyć lot i ciężko wylądować na glebie. Otaksował okolicę jak i zebranych szybkim spojrzeniem. Jakiś jedyny dorosły, którego nigdy nie miał jeszcze okazji poznać. Sahida była mu znajoma, no i teoretycznie Destrukcyjna Łuska, ale jedynie z widzenia w obozie. Kolejne były jakieś robaki na czterech łapach oblegające jakiegoś smoczego buldożera. Zauważył również Rogatą Łuskę, która bardzo ochoczo podbijała do dużej Czart. Do diaska on jest tutaj najmniejszy ze wszystkich i to ani trochę pasowało mu. Wykrzywił pysk w grymasie widząc tak zestaw piskląt i młodych adeptów. Podszedł na nieszczęście Czarciego Kolca, która najmniej chciała towarzystwa.
– Twoja rodzina? Pyski podobnie smętne jak i za dużo o jedną cześć ciała – zagaił do obu samic.

Zaprowadzony został przez starszego smoka ognia prosto do kwarców. Ani trochę nie wierzył w jakieś magiczne kamienie co obdarza wiedzą na poczekanie. Bez treningu, ani jakiekolwiek rozmowy? I co jeszcze? Odrastające kończyny? Przekonany o swojej dziecinnej racji podszedł do tych cudotwórczych kwarców by przekonać się czy to prawda. Położył więc kamienie szlachetne przed kwarcami czując się nieco jak kretyn, myśląc, że robi coś nienormalnego.
– 'Bry? Czy za te kamienie otrzymam wiedzę? – podobno kwarce słuchają więc nawet pofatyguje się zagadania do nich. Grunt, że jest tutaj kompletnie sam i nikt nie rozgada co on wyprawia.

/ MA i MO poziom I za 2x turkus, 2x topaz

Miał zamiar się już ulotnić i zająć czym lepszym, gdy rozległ się dźwięk kłapania zębiskami. Pierwsze co mu się skojarzyło to krokodyl, ale to nie jest definitywnie jego naturalnie środowisko. Zbadał wzrokiem kolczastego jaszczura przy okazji węsząc za zapachem. Zapach gadziego jeżozwierza nie pasował do poprzednich stad jakie poznał, więc to musi być Plaga. Dziwnie, nie wygląda jakby miała jakieś choróbsko roznosić. Chyba nie na tym polega to całe nazewnictwo stad. Co jednak go zaskoczyło to choć raz normalna reakcja w jego mniemaniu.
– A muszę szukać? – co prawda, tak szukał kamieni, ale szybko zdał sobie sprawę, że ich tu nie ma. Więc teraz to jedynie głupio się kręcił, a do tego się nie przyzna.
– Po czym wnosisz? Na pustyniach jest tak samo zimno jak tu – drobny jaszczur nie do końca znał pojęcia ras. Dla niego smok to smok tylko inaczej każdy wygląda. Niezbyt w jego głowie rozpoznawanie ras i ich mieszanek. Widział jak kolczasta przygląda mu się, choć sam nie widział w tym dobrych powodów na to. Jest drobnym byle gówniarzem więc na potencjalnego przeciwnika nie nadaje się ani trochę.

Podsłuchując rozmowę kilku smoków nie dowierzał. Kolorowe kamienie? Jakieś rubiny i ametysty? Co to za dziwactwa i czemu są tak ważne? Zodd nie wgłębiając się zanadto w temat z pisklęcą naiwnością poszedł hen daleko w teren szukać tych tak bardzo ciekawych kamieni. Z początku nie zwróciłby uwagi na ich istnieje, gdyby nie to, że dzięki nim można posiąść nowe umiejętności. Choć teraz czuje się głupio oszukany, gdyż gdzie nie spojrzy to jakieś zwykłe szare kamulce.
/Rogata Łuska