Smoki Wolnych Stad

R O Z W Ó J … F A B U L A R N Y
─── ･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :☆ﾟ. ───

– Oh... – Malec mruknął nieco zawiedziony. Już liczył na to, że ojciec potwierdzi jego teorię o nieskończonych łąkach kwiatów, a tu proszę, tylko go zawiódł. – Rozumiem... Myślałem, że kwiaty będą wszędzie. – Zaraz jednak humor mu się poprawił, gdy spojrzał na wyrysowane przez ojca kształty. – Ładne są – powiedział, uśmiechając się.

Pokiwał energicznie głową.
– Tak! Dokładnie! To na pewno był taki czarodziej! – zgodził się z ojcem. – Hmm... – zamyślił się. Końcówka jego ogona ruszała się energicznie, gdy zastanawiał się nad odpowiedzią. – Nie wiem – przyznał się w końcu. – Może chciał coś po sobie zostawić? Żeby go pamiętać? Albo może był to tylko przypadek? I nie wiedział jak zrobić, żeby lód zniknął? – Przekrzywił lekko głowę i zmrużył oczy. Naprawdę nie wiedział, jakie inne mogły być powody dla istnienia zlodowacenia. – Nie, to nie ma sensu – poprawił się zaraz. – To potężny mag, na pewno by wiedział... To tak jak mówiłem! Chciał po sobie zostawić ślad! Co myślisz, tato?

~ Trzeci Szlak

R E L A C J E
─── ･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :☆ﾟ. ───

F A B U Ł Y
─── ･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :☆ﾟ. ─── LEGENDA –> W trakcie –> Skończone –> Zawieszone ─── ･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :☆ﾟ. ───   Pisklęce
  –> Nadanie imienia | Cisza po Lawinie, Trzeci Szlak, Felis, Rulanie, Rashediah
  –> W trójce siła | Rashediah, Vaerna
  –> Wiedza to klucz | Pełnia Rozkoszy
  –> Piesze wycieczki | Trzeci Szlak
  –> Śledź | Rashediah
  –> Skrzydlate Ręce | Łaknący Przyjemności
  –> Ukryta glista, przyczajony smok | Ślad Chmur

Pierwsza poważniejsza wyprawa z ojcem niezwykle ekscytowała Hunnuhura. Dotychczas pisklak nie zapuszczał się zbyt daleko od obozu, a tym razem nie dość, że wyruszał dalej niż kiedykolwiek wcześniej, to w dodatku na tereny wspólne! Starał się nadążać za Świstem, ale wciąż trochę zbyt krótkie łapy skutecznie mu to utrudniały. Normalnie może i by się tym frustrował, ale zarówno towarzystwo ojca, jak i naśladującej Hunnuhura Śmigły, sprawiały, że nie zwracał na to uwagi. Zamiast tego, bawił się w naśladowanie naśladującej go zebry, sprawiając że i tak już z lekka pokraczne kroki, były jeszcze dziwniejsze.

Gdy Świst wybrał miejsce, w którym mieli odpocząć, Hunnuhur natychmiastowo rozpłaszczył się wygodnie na ziemi. Wyprawa, choć odbywająca się w powolnym tempie, okazała się dla malucha prawdziwym wyczynem! Wyczynem, przez który teraz bolały go łapy.

Hunnuhur słuchał uważnie, kiwając głową i machając końcówką ogona. Opowieść ojca o końcu zimy brzmiała niesamowicie!
– Będzie tak dużo kwiatów jak śniegu? – spytał, przekrzywiając głowę. Wyobrażał sobie, że kwiaty będą wszędzie tak, jak teraz wszędzie był śnieg i że będzie ich tak dużo, że nie będzie w ogóle widać pod nimi ziemi! – Nie? – Uniósł brwi z zainteresowaniem. Zmrużył oczy, zastanawiając się, jakie mogło być wytłumaczenie. – Może... – zaczął – ...wieeelki smok kiedyś ział tu lodem? Lub, hmm... – zamyślił się. – To miejsce jest magiczne? I to magia? – Chciał wiedzieć, dlaczego niewielkie zlodowacenie nigdy nie rozmarzało.

~ Trzeci Szlak

O S I Ą G N I Ę C I A ─── ･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :☆ﾟ. ───
 OGÓLNE
IMIĘ –> Hunnuhur
RANGA –> Pisklę
GALERIA –> » Link «
TYTUŁY –> Brak

 POLOWANIA
ZABITE DRAPIEŻNIKI –> [0]

 POJEDYNKI
ZDDOBYTE PZ –> [0]
ZDOBYTE PH –> [0]
ZDOBYTE PL –> [0]
ZDOBYTE PN –> [0]

BŁOGOSŁAWIEŃSTA –> Brak

 KOLEKCJA
KAMIENIE –> [0]
MIĘSO –> [0/4]
OWOCE –> [0/4]
ZIOŁA –> Brak

 ZWIEDZONE
ZIEMIA –> Tak
MGŁY –> Nie
SŁOŃCE –> Nie

─── ･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :☆ﾟ. ───

Hunnuhur –> Gliździ Kolec Ziemia Pisklę –> Adept 1 księżyc Morski x Północny Samiec Valanyan

Pierwszym, co rzuca się w oczy po ujrzeniu Hunnuhura, poza rodowymi znakami odziedziczonymi po matce, jest przyozdabiająca jego głowę oraz szyję para grzebieni, oraz odziedziczone po ojcu intensywnie pomarańczowe pasy biegnące wzdłuż boków i klatki piersiowej smoka.
Dominującym kolorem w umaszczeniu Hunnuhura, nie licząc pomarańczowych pasów, jest odziedziczony po matce beżowy, który obejmuje zarówno jego pysk, całe ciało, jak i skrzydła. Kolor ten nieznacznie ciemnieje na grzbiecie oraz po zewnętrznej stronie skrzydeł, jednocześnie jaśniejąc na brzuchu smoka.
Hunnuhur jest szczupłym smokiem o zgrabnej, typowej dla smoków morskich sylwetce. Jedynym, co przywodzi na myśl północne geny, są masywne, wręcz niepasujące do reszty jego ciała przednie łapy oraz zgrabniejsze od przeciętnego morskiego smoka, błoniaste skrzydła.
Porywczy i zdeterminowany, Hunnuhur nie boi się nikogo ani niczego, a przynajmniej tak uważa. Niejednokrotnie wpierw można go usłyszeć, zanim się go zobaczy – mówi głośno i szybko, niejednokrotnie przerywając swoim rozmówcom, bez względu na to czy są to jego rodzice, rodzeństwo, czy zupełnie obce, niespokrewnione smoki.
Nie jest najbłyskotliwszy, a w szczególności nie w momentach, gdy działa szybciej, niż myśli, co, niestety, zdarza mu się częściej niż rzadziej. Pomimo tego, Hunnuhur nie jest nad wyraz agresywny. Nawet gdy zdarzy mu się zrobić coś, co zrani uczucia innego smoka, po podąsaniu się przez chwilę, przeprosi.
Hunnuhur wykluł się jako najmłodsze z piskląt Ciszy po Lawinie (percepcja) i Trzeciego Szlaku (siła).

---

Punkty Honoru: 0
Punkty Fabuły: 5