Szmaragdowe ustronie

[Barwny Kolec.]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

// Przepraszam, ale muszę dokończyć naukę ze Zgniłą, więc uznajmy, że moja i Zgniłej akcja działa się przed Waszym przybyciem ^^

Słuchałem Zgniłej Łuski uważnie przekonując się do niej coraz bardziej. Smoczyca bardzo ładnie wyjaśniła mi zasadę działania bitwy na magiczne twory. Tylko nie wspomniała o tym, że maddara lubi płatać figle swoim właścicielom i nawet czasami najprostsza obrona może nie wypalić. Ale nawet jakbym to wiedział i tak zaufałbym bardziej doświadczonej czarodziejce. Bo taką na pewno była ta smoczyca.
W momencie, kiedy wyrosła przede mną, jak mur z ziemi, dębowa tarcza, na moim pysku pojawił się cień zwątpienia.
Cofnąłem się o kilka kroków do tyłu. Ogień i gęste futro bardzo się lubiły, ale niekoniecznie chciałem, żeby się ze sobą przyjaźniły na mojej skórze. Roztropnym więc było zachowanie odległości, żeby przypadkiem jakaś zabłąkana iskierka nie przeskoczyła na mnie.
Potem wyciszyłem umysł wpatrując się w tarczę jako swój cel. Zacząłem tworzyć w myślach projekcję niewielkiej, idealnie okrągłej kuli stworzonej tylko z ognia. Nie miała praktycznie nic ważyć, unosić się w powietrzu dwa metry po mojej prawicy i polecieć po linii prostej, ze wzrastającą prędkością, w stronę tarczy. Wewnątrz kula miała być wypełniona niegasnącym, nie potrzebującym paliwa ani powietrza, błękitnym płomieniem. Średnica kuli miała mieć pół metra, więc była całkiem spora. Wewnątrz i na zewnątrz emanowała zwykłą temperaturą ognia.
Gotowa strawić w sekundzie każdą, palną, przeszkodę, posłałem swój twór w stronę przeszkody przelewając doń sporą dawkę maddary, z którą utrzymywałem całkiem dobry kontakt.

[Administrator]

// smoki nie powinny używać systemu metrycznego, bo klimat i tak dalej. Szczególnie, gdy piszesz z pierwszej osoby.

Pokiwała głową, analizując twór swojego ucznia pod wieloma kątami, w szczególności jeśli chodzi o błędy, jakie popełnił. Nie mogła znaleźć żadnego. Barwny dokładnie opisał najważniejsze cechy swojego tworu. Odrobinę ją to skonfundowało, bo mimo wszystko, porażki są bardzo ważnym elementem nauki i dorastania. Od razu z tyłu głowy pojawiły się jej wątpliwości – może Ciche Wody zauważyłby więcej... Może pominęła jakiś ważny element? A może po prostu Barwny jest od niej lepszy w magii ataku? Niby nie powinno ją to interesować, bo raczej nie będzie z niej korzystać na codzień. Mimo wszystko... poczuła się niezręcznie.
– Jak najbardziej poprawnie. Następnym bardzo ważnym elementem twojej nauki będzie uodparnianie twoich tworów, naginanie ich właściwości do twojego celu. Jak myślisz, jakie ataki mógłbyś za pomocą tej umiejętności ulepszyć? – zapytała, spoglądając na młodszego smoka.

[Zmierzch Gwiazd]

// Ok to wy piszcie swoje a my będziemy pisać swoje. I sorry że tak wepchaliśmy się wam w temat :/

Szmaragdowa bacznie przyglądała się pozycji brata. Zrobił wszystko perfekcyjnie, nie miała mu nic do zarzucenia. Wybił się i.... Poleciał ! Machał skrzydłami i uniósł się na nieznaczną wysokość. Leciał i to samodzielnie ! Veles uśmiechnęła się szeroko.
– Wyśmienicie ! A teraz przytul łapy do ciała. Ogon u nasady lekko uniesiony. – Powiedziała i chwilę zaczekała– Musisz ciągle machać skrzydłami żeby nie spaść. Niektóre wiatry mogą ci utrudnić lot, a silniejsze nawet strącić z nieba dlatego musisz uważać. Są też tunele cieplne. To po prostu podmuchy ciepłego powietrza. Zazwyczaj biją od ziemi w górę, podczas gdy prądu powietrza wieją w poziomie. Jeżeli znajdziesz taki komin bardzo ułatwi ci to lot. Musisz wtedy trzymać skrzydła wyprostowane. Żeby skręcić musisz delikatnie zgiąć skrzydło w tę stronę, w którą chcesz skręcić. Pochylania ciała też pomaga. Ale nie za dużo bo spadniesz ! Jeżeli będziesz chciał opaść i jednocześnie skręcić, musisz lekko opuścić jedno ze skrzydeł. Prawe lub lewe q zależności w którą stronę chcesz skręcić. Jeżeli chcesz być wyżej i skręcić to zrób to samo tylko machnij jednym ze skrzydeł mocniej. A teraz leć kawałek przed siebie bez zmieniania wysokości , zakręć i leć w moim kierunku nabierając prędkości. Gdy będziesz chciał wychamować zacznij machać skrzydłami bardziej przed siebie i wygnij ogon w przód jakbyś chciał dotknąć nim brzucha. Dzięki temu zaczniesz się unosić w jednym miejscu. – Kontynuuowała i ciągle patrzyła się na Dyskretnego.
Może trochę za dużo informacji na raz ? Wierzyła w brata i wiedziała że da radę to wszystko zapamiętać. Szmaragdowa w tym czasie unosiła się w jednym miejscu i czekała aż jej brat do niej dołączyć.

[Barwny Kolec.]

// Smoki nie powinny, ale narrator jak najbardziej może xP

Obawy błękitnołuskiej smoczycy były całkowicie bezpodstawne. Gdyby bardziej poznała swojego przypadkowego ucznia, mogłaby zauważyć, że oprócz muskulatury, Barwny posiadał jeszcze bystry umysł. Był w takim wieku w którym bardzo szybko się uczy. Nic więc dziwnego, że z taką prostotą wykonywał polecenia Zgniłej Łuski i praktycznie nie popełniał błędu. Mogło to świadczyć nie tylko o uczniu, ale i o nauczycielce. To akurat powinno ją cieszyć i dać powód do dumy.
Kolejne pytanie/zadanie mentorki trochę go zbiło z pantałyku.
– E... Naginanie właściwości? No nie wiem – zacząłem się rozglądać gorączkowo szukając jakiejś podpowiedzi w naturze. Co by tu nagiąć?
– Może... żrące rośliny? Takie pnącza jak roślinne, które z wierzchu pokryte by były substancją podobną do kwasu. Mogłaby przeżreć łuskę, albo gęste futro.
Obserwowałem reakcję samicy ciekaw, czy podążam myślami w dobrym kierunku. Oczywiście nie spotkałem w naturze takiej rośliny, więc to mogło się kwalifikować jako nagięcie właściwości.

[Czarny Lis]

// Sądziłem, ze ten temat jest zakończony skoro nikt długo się na nim nie odzywal no trudno przebolejemy to :D

W trakcie swej próby Dyskretny Kolec miał zamknięte oczy. Dopiero gdy poczuł, ze jego łapy już od dłuższego czasu nie tykały ziemi to otworzył oczy. I rzeczywiście latał. Zdumiony zjawiskiem przez moment zapomniał o machaniu i zaczynał odpadać, gdy tylko zobaczył, ze traci wysokość znowu przyspieszył ruch skrzydeł by odzyskać stracona wysokość. Skoro już opanował wnoszenie powinien teraz opanować sterowanie lotem szczęśliwie siostra natychmiast zaznajomiła go z ustawieniem swego ciała. Zgonie z zaleceniami przytulił swe łapy do ciała i lekko uniósł ogon u nasady. Potem usłyszał istny słowotok na temat latania, zupełnie jak Figlarka czy raczej Figlarna Luska za młodych lat. Sié już wcześniejszej przyzwyczai więc zdołał wszystkie informacje zapamiętać.
Ok to wpierw podlece wyżej by ustawić się kolo siostry – pomyślał i zaraz to zrobił. Wpierw uniósłszy by być na tym samym poziomie. Gdy już dostał odpowiednia wysokość. Dobra sek w tym, ze w czasie wznoszenia nieco się obrócił w lewo i był odwrócony tyłem, trzeba to naprawić, postanowił obrócić si e Wlewo bo te stronę było chyba najkrócej wiec, pochylił nieco swe lew skrzydło by sié obróci cały czas pamiętając o machaniu, by nie opaść. Wyszło mu nieco za mocno, wiec zrobił korektę w prawo. Ok skoro już stal przodem do siostry pora polecieć do przodu pochyli l sié nieco do przodu, tylko nie za mocno i podleciał bliżej. I machał coraz to mocniej i mocniej by nabrać prędkości. Gdy to wykonywał obejrzał się w doø i zobaczył zupełnie nowa perspektywę to było super. Teraz pora wyhamować bo będą mieli kraksę w powietrzu i być może kraksę na ziemi, wiec Zmienił kierunek machania i wygiął ogon niemal dotykając brzucha i zahamował przy siostrze spojrzał jej wprost w oczy i ryknął z radości
Super! Jak mi poszło? I co teraz?

[Zmierzch Gwiazd]

Obserwowała uważnie ruchy Dyskretnego. Była z niego dumna. Tak szybko się uczył. Szmaragdowa przeraziła się widząc jak przestaje ruszać skrzydełkami. Martwiła się że za chwilę spadnie i sobie coś zrobi ale na szczęście szybko odzyskał wysokość. Odetchnęła z ulgą. Nigdy by sobie tego nie wybaczyła gdyby coś mu się stało. Myśl że przez nią jej ukochanemu bratu coś się stało byłaby nie do zniesienia dla Szmaragdowej.... A co by na to powiedzieli rodzice i rodzeństwo ? Nawet nie chciała o tym myśleć... Wlepiła wzrok w Dyskretnego i patrzyła jak zakręca oraz pięknie wychamowywuje przed nią. Wykonał to ćwiczenie doskonale !
– Doskonale ! Pięknie wykonany zakręt i ładny lot – Pochwaliła go
Teraz czas żeby nauczył się kolejnej rzeczy. A mianowicie lądowania. Chyba jedno z najważniejszych ćwiczeń w nauce latania.
– Teraz twoim zadaniem jest wylądować. Możesz to zrobić na dwa sposoby. Możesz przejść od razu do biegiu bądź wylądować w miejscu. Wybierz jedną z tych metod i wykonaj ją. Jeżeli masz jakieś pytania to mów śmiało – Powiedziała z typowym dla niej uśmieszkiem na pyszczku.
Czekała aż wykona kolejne zadanie. Nie odciągała od niego wzroku.

[Czarny Lis]

To uczucie było nie do opisania. Mimo, że niemal otarł się o śmierć czy raczej o ciężkie obrażenia. Nie chciał ryzykować ani jedno ani drugiego. W każdym razie lot bardzo mu się spodobał i w końcu mógł go sam wykonać, a nie latać na czyimś grzbiecie jak to bywało za młodu. Do tego ta zmiana perspektywy tym razem widział szmaragdowe ustronie z góry wyglądało to zupełnie inaczej, tak samo jak horyzont za nim. Oj będzie odkrywać swoje znanie miejsca z innej perspektywy by mógł je rozpoznawać Z chęcią by podzieliłby się swymi filozoficznymi spostrzeżeniami dotyczącymi tego innego punktu widzenia. Jednak zawsze uważał, że nauka jest ważniejsza od filozoficznych przemyśleń. Zrobił jeszcze kółko wokół siostry by sobie potworzyć i utrwalić nabytą wiedzę. Usłyszał pochwałę d siostry. Jak uwielbiał gdy mu ćwiczenie wychodziło i jak pochwalają go za to. To tylko motywowało go do dalszej nauki. A kolejnym ćwiczeniem było lądowanie. Dodała też czy miał jeszcze jakieś pytania, na co on?
Zgaduje, że muszę wolniej machać by zejść niżej? A czy to na pewno są wszystkie rzeczy dotyczące latania czy są jeszcze jakieś trudniejsze techniki? – po tym jak uzyska odpowiedzi to zamierzał teraz wylądować. Ok już rozejrzał się za odpowiednim miejscem, najlepszy było miejsce gdzie się startował, bo było wolne od drzew stojące mu na drodze. Zaczynał zwalniać swój ruch skrzydłami i zaczynał powoli opadać na zimie. W momencie gdy się zbliżał przygotowywał resztę swego ciała. Kończyny będą lekko zgięte by mogły przyjąć impet uderzenia ciężaru smoka. Trochę ciężko mu było lądować w pionie, bo trochę się kołysał do przodu, cóż przynajmniej wyląduje w biegu jak coś nie wyjdzie. Dobra zbliżał się coraz bliżej i bliżej. Gdy uznał, że jest na wysokości z które mógł bezpiecznie zeskakiwać zatrzymał natychmiast owo ruch skrzydeł (co nie było trudne bo bardzo zwolnił ich poruszanie się) zgodnie z założeniem przygotował się do uderzenia unosił ogon i poczuł jak ląduje na wyschniętej trawie. Ostatecznie wykorzystał drugą metodę lądowania. Złożył swe skrzydła i spojrzał w gorę na reakcje swej siostry z tego wydarzenia.

[Zmierzch Gwiazd]

Uśmiechnęła się do brata. Wszystko zrobił perfekcyjnie jeśli chodzi o sam lot i lądowanie. Startowanie również mu wyszło śpiewająco ! Była z niego dumna. Jego zapał i chęć do nauki .... Gdy tylko Szmaragdowa o tym myślała, od razu zrobiło jej się cieplej na sercu.
– Tak, aby zejść niżej musisz wolniej machać skrzydłami. Tylko nie zwalniaj ruchu skrzydeł zbyt gwałtownie bo wtedy właśnie twardo na ziemię.– Powiedziała – To są już wszystkie rzeczy jeżeli chodzi o naukę latania. Nic więcej nie mogę cię nauczyć. Wylądowałeś doskonale ! Lot też poszedł ci całkiem nieźle. Masz do tego talent – Dodała
Ona również powoli zwolniła ruch skrzydeł. Opadała w kierunku ziemi i z gracją wylądowała na stałym podłożu. Wbiła swój wzrok w brata..
– Mam nadzieję że lekcja latania ci się podobała lub że chociaż nie zanudziłam cię – Powiedziała
Uśmiechnęła się pogodnie do Dyskretnego.

/Raport Lot I

[Czarny Lis]

Zrobił wszystko zgodnie z zaleceniami siostry. Wziął sobie do serca ostrzeżenia Szmaragdowej. Zawsze kierował się ostrożnością nie zależnie od sytuacji, chyba, ze ciekawość stawała się większa. Tutaj tak się nie stało. No i wyszło mu perfekcyjne lądowanie, przynajmniej jak na pierwszy raz. Czuł, ze z każdym udanym lotem, będzie mu szlo coraz lepiej. Zresztą jak słusznie zauważyła siostra miał do tego dryg. Na pytanie siostry odpowiedział
Nie no coś ty. Lekcja latania świetnie ci poszła zresztą sama chyba zauważyłaś. Masz ochotę na kolejne udzielenie lekcji? – spytał z nie skrywaną niecierpliwością, miał ochotę na więcej i czuł, że z nią szybko załapie w końcu podstawy, nie mówiąc, że świetnie się czuł w jej towarzystwie.

[Zmierzch Gwiazd]

Uśmiechnęła się. Dobrze jest wiedzieć że lekcja przez nią prowadzona nie była aż taka nudna. Co więcej, Dyskretnej się ona spodobała. Widziała zapał brata do kolejnych nauk pod jej zielonym okiem, lecz niestety musiałam go rozczarować. Nie chciała tego robić ale niestety musiała... Westchnęła smutno ale zarazem cicho.
-Chciałabym cię jeszcze czegoś nauczyć ale niestety już nie mogę.... Umiesz już wszytsko to samo co ja. Przepraszam.... Ale może za Księżyc lub dwa kiedy nabyję nowe umiejętności wtedy nauczę cię więcej. I jeszcze raz cię za to przepraszam...– Powiedziała smutno i podeszła bliżej do brata.
Stanęła przy nim i czekała co powie. Podobała jej się nauka młodszego brata, ale więcej nie potrafiła go już nauczyć.

[Czarny Lis]

Ta wiadomość nie zadowoliła Kolca. Jednak nie za bardzo się tym martwił. Miał już dość smętnych części przynajmniej jak na jeden dzień. Zresztą miał przy sobie kochaną siostrę przy sobie, która zawsze go ucieszy choćby swym uśmiechem.
Miło by było szkoda, że nie nauczysz mnie innych rzeczy. Zupełnie jak z szukaniem sobie mentora mam problem. chciałbym chociaż być bliżej celu i znać już podstawy byśmy mogli przejść do zaawansowanych ćwiczeń. Chciałbym też... – w tym momencie się zakrztusił bo znowu złapał za dużo powietrza i jego gruczoły zareagowały gwałtownie wydalając parę i nawilżając trawę pod sobą. Dokończył swą wypowiedź choć nie tak jak chciał wcześniej.
Chciałbym chociaż wiedzieć jak kontrolować te durne wyziewy. Ten kto powiedział, że "dorastanie jest piękne" pewnie dawno już przeszedł ten koszmar związany z rozwijaniem się naszego ciała. Jak sądzisz czego powinien się nauczyć nim i o ile znajdę jakiegoś nauczyciela polowania? – powiedział wlepiając wzrok w Szmaragdową.

[Zmierzch Gwiazd]

Lekko się zdziwiła widząc niekontrolowany strumień lodu u brata. Jej nigdy się tak nie zdarzyło. No ale mimo to chciała mu pomóc w tym.
– Jeżeli chcesz zionąć lodem musisz wyczuć chłód w sobie , w swoich płucach i go uwolnić. Prawdopodobnie przy kichaniu bądź krztuszenu się przez przypadek to robisz.... Ale o to już musisz się zapytać kogoś z większą wiedzą na ten temat, bowiem moja wiedza jest dosyć szczupła....,– Powiedziała i uśmiechnęła się do Dyskretnego chcąc poprawić mu nastrój.– Znajdziesz nauczyciela na pewno.... Przede wszystkim do polowań są potrzebne umiejętności takie jak skradanie i zdolność zakamuflowania się jak i również śledzenia czyli wytropienia zwierzyny. Oprócz tego przyda ci się też atak żeby powalić i zabić zwierzę oraz obrona żebyś mógł się bronić przed ich ewentualnymi atakami – Wyjaśniła z uśmiechem i również wlepiła wzrok w brata.
Czekała na jego słowa.

[Czarny Lis]

Właściwie to się dzieje zawsze gdy biorę większy oddech. Czuje jakby to wlatywało do czegoś innego. A może nauczysz mnie wtedy kontrolować to. Jak mam ziać poprawnie? Zresztą w tych upalach – tu Dyskretny skierował wzrok w niebo obserwując bezchmurny bezkres błękitu – Przydałoby się tu nieco ochłody. – potem jego łeb się skierował s powrotem do Szmaragdowej, faktycznie potrafiła poprawić nastrój potem ją wysłuchała na temat czego musi się nauczyć
Sporo tego będzie... A co z tobą?, Do jakiej rangi ty zmierzasz i czego powinnaś się jeszcze nauczyć? – właściwie to cały czas mówią o nim,a przecież nie był jedynym smokiem z problemami, może dla odmiany zajmą się też ją. oczekiwał jej reakcji na jego spostrzeżenia.

[Zmierzch Gwiazd]

-Hmmm.... W takim razie nauczę cię jak siać poprawnie. – Powiedziała
Doczekała chwilę. Nauczy go, ale to gdy odpowie na jego kolejne pytanie. Do jakiej rangi zmierza i czego się jeszcze musi uczyć ?
– Chcę być Łowcą.... A do nauki mam już według mnie niewiele. Znalazłam sobie nauczycieli którzy uczą mnie nowych umiejętności. I to nie tylko z naszego stada. W sumie to pozostała mi już jedynie nauka obrony.... Ale wiadomo , nawet z pełną rangą nadal będę się uczyć nowych technik walki i będę rozwijać swoje umiejętności łowieckie.– Odpowiedziała na jego pytanie.
Teraz czas żeby nauczyć Dyskretnego jak panować nad swoim lodowym oddechem.
– Jeżeli chcesz zionąć lodem musisz poczuć swój wewnętrzny chłód. Nabrać dużo powietrza i wypuścić je przez pysk. Kiedy zioniesz pierwszy raz możesz myśleć też o czymś chłodnym to ci trochę ułatwi zadanie – Powiedziała i czekała.
Czy jej brat ię to uda ? Może na wszelki wypadek pokażę mu jak się to robi. Schyliła głowę i otworzyła pysk z którego po chwili wyleciała ciecz. Gdy tylko zetknęła się z trawą zamieniła się w lód. Trawa była oszroniona a na trawie były szpiczaste stożki z lodu. Spojrzała ma brata i czekała na niego. Miała nadzieję że uda mu się to.

[Czarny Lis]

No w końcu pozna nieco lepiej swoją rodzinę. Uniósł brwi w geście miłego zaskoczenia.
Oho też ma potrzebę niesienia pomocy stadu w ten sposób – miło było to usłyszeć, że nie jest sam. Dodatkowo usłyszał, że Szmaragdowa miała kilku nauczycieli. No fakt Dyskretny sam miał kilku nauczycieli Ojca, Szmaragdową i zamierza szukać innych. Ciekawe czy ci inni się zgodzą? Gdy skończyła powiedział
Może jak już zdobędziemy te nasze rangi to kiedyś razem zapolujemy na jakiegoś grubego zwierza
Dobra skoro to mają z głowy pora na naukę poprawnego ziania. Szczęśliwie wszyscy (chyba) w jego rodzinie zieją lodem. Wiec można łatwo wyćwiczyć tą umiejętność. Uważnie wysłuchał i kiwał ze zrozumieniem głową gdy mu tłumaczyła co ma robić. Potem zauważył jak on ma zrobić to poprawnie. Wydaje się dość proste gdy nabierał oddechu to czul już w to sobie. Teraz pora to skontrolować. Stanął kilka merów przy drzewie i ustawiło sobie za cel. Najpierw lekko odetchnął i się przygotował. Wziął głęboki oddech i poczuł chłód. Nie mróz w gardle. Czyli część pierwsza udana. Myślał o lodzie i szronie, który utworzyła jego siostra w trakcie ćwiczenia. Odchylił głowę i natychmiast prostując wypluł silny strumień lodu, który pokrył trawę, kwiaty i wszystko inne co mu stanęło na drodze warstwą przezroczysto niebieskiego lodu w tym i jak sądził korę drzewa. Czy e końcu opanował swe gruczołu i w końcu nie będzie miał złych wspomnień z dorastaniem? To się okaże z czasem i z oceną Siostry.

[Administrator]

Rzeczywiście, Barwny był całkiem niezłym magiem, na dodatek potrafił myśleć poza schematami. Ona nigdy nie czuła, że zadawanie bólu wychodzi jej lepiej niż rówieśnikom. Nie żeby czuła do tego jakikolwiek wstręt, w końcu zabijanie było częścią jej codziennego życia. Nie było w tym jednak nic godnego uwagi, a nawet specjalnie ważnego. Musimy zabijać, by żyć. Ale po co właściwie żyjemy?
– Jest chyba parę roślin, które dotknięte podobno mogą cię paskudnie poparzyć lub zranić. Jednak owinięcie przeciwnika takimi pnączami to genialny pomysł. – zauważyła – Jednak wyobraź sobie lodowy kolec, który nie topi się pod wpływem ciepła, ba, może przelecieć przez buchający ogień i będzie tą samą zabójczą bronią! Możesz oudpornić swój atak na jeden, góra dwa czynniki. Nie więcej, bo maddara zwariuje. Ale teraz... Spróbuj zniszczyć ten kamień za pomocą lodu!
Nad jej łapą zawisł lewitujący kamień rozgrzany do czerwoności, wielkości smoczej głowy. Dalej Barwny, pokaż co potrafisz.