Polanka

[Syn Przygody]

Wojownik zaśmiał się głośno, kiedy Khamsin aż nadto dosłownie przedstawił jego słowa. Najwidoczniej jego rozmówca szybko zapomniał o wątku Arel! Bardzo cieszyło to Śwista – wiedząc, iż odbudowanie się w podobnych sytuacjach bywa trudne, Porywisty jednak radził sobie z tym dobrze. Wręcz niebywale dobrze, chyba nawet lepiej, niż prowadziłby sobie Świst!

– Czyli połowa zostawania wielkim bohaterem już za tobą – stwierdził zadziornie. – Została ta druga, bardziej bohaterska. Błysk został nim podczas swoich podróży, zawsze roznosząc dobro pośród tych, których spotykał. Myślisz, że i my moglibyśmy ruszyć razem za barierę? – zapytał. – Tak, jak kiedyś ruszali nasi ojcowie! Myślę, że byłoby to piękne nawiązanie do ich przygód!

Porywisty Kolec

[Rytm Wydm]

Półpustynny podskoczył przednimi łapami, przytakując łbem.
– Pewnie, byłoby super. Mógłbym też cię zaprowadzić tam, gdzie żyłem zanim przyszedłem do Wolnych Stad. Albo po prostu pójść gdzieś w nieznane. – bez zawahania odezwał się, lustrując półmorskiego swoim wzrokiem. Ha, jak ich ojcowie. Ciekawe czy to się fajnie skończy. A może jak tata znalazł Arimarę, tak on kogoś gdzieś tam kiedyś znajdzie? Kto wie! Na pewno nie dowie się, jeśli nie spróbuje.
Spuścił potem od razu wzrok na pokiereszowaną kończynę wojownika, od której zaczęła się ta ichniejsza rozmowa.
– Ale najpierw może wylecz łapę. Miło było poznać i chwilę pogawędzić, ale ty pewnie idziesz do Świątyni by uśmierzyć ból tej zwiędniętej łapy, a ja idę do Giganta, żeby się pouczyć. – wskazał mimowolnie łbem kierunek, w którym znajdywał się jego cel. – Zmówmy się kiedyś w przyszłości na jakieś spotkanie, albo właśnie wyprawę, dobrze. – przechylił łeb na lewą stronę, wstając i sygnalizując, że powoli chyba wypadałoby się zwijać!

[Syn Przygody]

– Dlaczego "albo"...? – zapytał Świst, wyszczerzywszy kły w zadziornym uśmiechu. – Nie widzę przeszkód, aby odwiedzić twoje dawne strony... i nie widzę przeszkód, aby ruszyć z tobą w nieznane! Nie stoi to w sprzeczności! – podkreślił wojownik. A potem spojrzał na swoją łapę, parsknąwszy śmiechem. – I to prawda, powinienem zacząć o d jej wyleczenia – zaznaczył, powoli podnosząc się z miejsca. – Rozmozwy nigdy za wiele, ale skoro spieszno ci do nauki, nie będę cię zatrzymywał, Khamsinie. Jakoś do Świątyni się doczłapię! – podkreślił wesoło. – W takim razie chyba... do zobaczenia!

Rytm Wydm

[Rytm Wydm]

Wzruszył łagodnie skrzydłami.
– Cóż, bo na pierwszą podróż raczej da się iść tylko w jedno miejsce. – poklepał podłoże przednią łapą przed sobą, próbując jak najmocniej z siebie się uśmiechnąć, ale oczywiście nieudanie.
Później jednak łeb trochę cofnął i obrócił go w drugą niż w tą, kiedy zadawał "Pytania.".
– Oj, jeśli ciężko ci iść w takim stanie mogę trochę cię podeprzeć i pomóc. Zdrowie jest ważniejsze od nauki. – podniósł prawą przednią łapę w powietrze i raz nią w drobnym stopniu machnął w stronę Wojownika.

Syn Przygody

[Syn Przygody]

– Cóż, skoro tak uważasz... pomoc mi nie zaszkodzi. Choć to nie pierwszy raz, z gorszymi ranami docierałem samodzielnie do bogów – zaznaczył Świst, uśmiechnąwszy się. – Nigdy nie zawiedli. Sennah też nigdy mnie nie zawiodła, gdy ruszałem za barierę. Bądź co bądź... chyba faktycznie nie powinienem zwlekać – podkreślił. – Ktoś może potrzebować mojej pomocy w każdym momencie, nawet za chwilę, nigdy nie wiadomo. Lepiej, żeby nie musiał czekać, aż pokonam cały szlak – zakończył, mrugnąwszy porozumiewawczo.

Po czym z uśmiechem ruszył w drogę, pozwalając, aby Khamsin mu w tym pomagał.

Rytm Wydm

[Rytm Wydm]

Ucieszył się słysząc pozytywną reakcję Wojownika. Choć trochę przykro mu było, że jako właśnie wojownik tak często musiał narażać się na mocny, fizyczny ból. Chyba jednak dobrze półpustynny zrobił nie wybierając tej ścieżki; nie widziałby siebie na miejscu syna przywódcy Ziemi.
– Już. Żeby było jeszcze szybciej możemy sobie pomaszerować do jakiegoś ustalonego rytmu. – Powiedział płasko, podchodząc do boku połamanego, aby zacząć go podpierać. Razem potem ruszyli do Świątyni, a spod niej po pożegnaniu się Khamsin udał się do Skalnego Giganta.
Kto wie, może właśnie szybszą eskortą Porywisty pośrednio przez Śwista uratuje faktycznie komuś życie?

//zt