Nadanie tytułów 16

[Oblicze Determinacji]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Przyleciał z resztą rodziny, samemu lądując niedaleko, uważając by nikogo nie uderzyć podmuchem wiatru. Przysiadł obok nich, uśmiechając do małej, która rozbudzała się powoli. Miał nadzieje, że nie wystraszy się tak dużej grupy, nic jednak na to nie wskazywało. Dał jej marchewkę, lubiła je, więc będzie miała jakieś zajęcie.

[Okowy Przeszłości]

Przyleciała sama, Ale też niespecjalnie jej się śpieszyło. Nie miała za bardzo ochoty, przebywać w tak dużym zbiegowisku, chciała jednak zobaczyć, czy coś nie zostanie jej przyznane. Wylądowała na uboczu, podchodząc kilka kroków i przysiadając. Towarzyszył jej Onyks oraz Rythar.

[Trzeci Szlak]

Świst przyfrunął na miejsce, lądując spokojnie z tyłu. Nieczęsto miały miejsce spotkania, na których mógł zobaczyć także smoki z innych stad, rozejrzał się więc uważnie, przyglądając się zwłaszcza smokom, których nie znał byt dobrze. Skinął po kolei tym, których znał – Arel, Khamsinowi, wszystkim Ziemnym, którzy stawili się dość licznie. I zajął miejsce z tyłu, trochę na uboczu, ze spokojem usiadłszy, obserwując uroczystość. Pozostawał czujny, czekając na słowa proroka. Choć i nie zamierzał udawać, że nie ma go tutaj, gdyby ktoś z obecnych dążył do konwersacji.

[Strażnik Gwiazd]

Czyżby jego nerwowość była okazana na wyrost?
Nie byłby to pierwszy raz, ale zapewne przez związek z Mahvran, szybciej odczuł w związku z tym ukłucie zażenowania.
Na szczęście nie powiedział, ani nie uczynił nic co mogłoby specjalnie zwrócić na niego uwagę, toteż jego największym wrogiem, pozostawał on sam.
Smoki zbierały się i po cichu zajmowały miejsce, ewentualnie wymieniając się między sobą prostymi uprzejmościami. Zdecydowanie nie zamierzał na to narzekać.
Tylko Wydmy z siostrą na moment przełamali ten rytm. Na słowa samca drzewny skierował doń głowę, choć nie zaszczycił go żadnym komentarzem. Ot spojrzał na niego trochę nieobecnie i skinął łbem.
Sądził, że go nie zobaczy, ale nie pofatygował się żeby sięgnąć magią jego umysłu. Skąd więc ta powierzchowna uprzejmość? Co niby miałby z nią uczynić?

Nie licząc tego incydentu, uwaga proroka skierowała się prędzej czy później ku Mglistym, którzy nie zaskakująco zebrali się w komfortowej dla siebie grupce. Niechętne spojrzenia spod przymrużonych ślepi skierowane w stronę Mahvran zmartwiły go przez moment, ale raczej nie zaskoczyły. W końcu sama nie darzyła obecnego pokolenia szczególnie pozytywnym uczuciem. No chyba że wydarzyło się coś jeszcze?
Powstrzymał chęć odwrócenia głowy do wywerny. Być może była zbyt zmęczona by śledzić wzrokiem swoich pobratymców i nawet nie zdawała sobie sprawy, jak teraz na nią spoglądają.
Bo to nie przez niego, prawda? Inaczej i jego sylwetkę śledziliby od szponów po czubek nosa.

Przybycie Świstu, było w jego ślepiach dostatecznym oświadczeniem iż zebrali się już wszyscy. Jeśli nie, nie byłoby to już jego sprawą, a osoby, która po tytuł musiałaby stawić się następnym razem.
Odchrząknął donośnie, czując jak w gardle zbiera mu się typowy, kwasowy ładunek wywołany nerwowością. Jak zwykle w takich sytuacjach przełknął go, przyzwyczajony do jego mocno rozcieńczonej, choć wciąż drażniącej przełyk formy. Nic dziwnego, że jego głos brzmiał czasami jak stara kora zdzierana pazurami.
Mimo chrypki, wysławiał się jednak donośnie, duży nacisk kładąc na oficjalne i wyraziste formowanie słów.
Niezależnie od doświadczeń, tego nie zamierzał zmieniać w sobie nigdy, niezależnie od tego ile sympatii do owej postawy mieliby sami odbiorcy.

– Witajcie. Choć to Sennah ostatnimi czasy ofiarowała wam wyróżnienia, musicie pamiętać iż błogosławieni byliście i jesteście w ślepiach różnych, doglądających waszego losu patronów. Jako prorok Lata po księżycach przerwy powracam do swego obowiązku zwoływania zebrań. Doceniam, że stawiliście się dziś dość licznie – rozpoczął, po czym mechanicznie zrzucił z barki skórzaną torbę i ułożył ją przed sobą. Sprawnymi ruchami, wyciągnął z jej wnętrza lśniące kryształy, tak by ich ilość mogła jasno zwiastować etap spotkania.

– Po pierwsze, w obliczu wydarzeń rozgrywających się poza bezpiecznymi granicami Wolnych Stad, bogowie z pewnością pragną tym bardziej wyróżnić zwiadowców. Od początkujących po doświadczonych, każdy z was może przetrzeć szlak istotny dla waszego stada.
Piaskowa Wichura otrzymuje wyróżnienie Odkrywcy, a wraz z nim, jednorazowy upust w opłacie za błogosławieństwo.
Obejmujący Obłoki, Rytm Wydm i Pąk Róży, za wielokrotną, doglądają przez bogini obecność za granicami otrzymują tytuł, oraz kryształ Włóczykija, wraz z nim natomiast, stale niższą opłatę za wyprawy. –
Z tymi słowami kiwnął łbem ku wymienionym smokom, a następnie, w przezroczystej magicznej bańce, posłał ku nim złote, emanujące łagodną energią kamienie.
– Szczególnie doświadczeni, weterani wypraw, otrzymują tytuł Obieżyświata, wraz z nim zaś kryształ i zwiększoną ofertę wymian w świątyni. Owe wyróżnienie należy się Powrotom Słońca. – Tym razem jasno fioletowy kryształek poszybował w stronę przywódczyni, a następnie ostrożnie ułożył się u jej szponów.
– Oprócz wiedzy, części smoków udaje się także zaskarbić sobie sympatię wśród innych gatunków.
Jednostki takie, otrzymują tytuł Dyplomaty.
Okowy Przeszłości, za swoją cierpliwość i ostrożność odznaczony zostaje Dyplomatą gnomów.
Dzięki innej serii wypraw natomiast, Czarci Pomiot otrzymuje wyróżnienie Dyplomaty krasnoludów. – nie wiązał się z tym żaden kryształ, lecz prorok z szacunkiem kiwnął łbem wymienionym smokom.

– Następnie na wyróżnienie zasługują smoki, które realizują się wewnątrz swojej rangi. Czarodzieje, wojownicy, Łowcy, Uzdrowiciele.
Za licznie zwyciężone potyczki, a zatem prawdziwą reprezentację siły smoka, Pieśń Feniksa, Obejmujący Obłoki i Powroty Słońca otrzymują tytuł i kryształ Gladiatora.
Wraz z nim, dopóki będzie pełen boskiej energii, będą błogosławieni ochroną przed powikłaniami, przy regeneracji po dużych obrażeniach – Owe kamyki, które powędrowały dzięki magii do swych nowych nabywców, mieniły się czerwienią i bordem.
– Awanturnik, wyróżnienie stopień niżej, choć wciąż warte uznania, skoro wskazane zostało przez bogów, wędruje do Czarciego Pomiotu.

Zauważona zostaje przez panteon także potrzeba oraz cierpliwość wymagana do gromadzenia skarbów. Kryształ Kolekcjonera zapewni Pieśni Feniksa, Powrotom Słońca, Trzeciemu Szlakowi oraz Czarciemu Pomiotowi, błogosławieństwo wytrzymałości. Moc kamienia, dopóki będziecie dbać o odnawianie energii, uaktywni się sama, gdy będziecie tego najbardziej potrzebować – kryształy kolekcjonerów, które ułożyły się u szponów smoków ze wszystkich trzech stad, miały nieco rozbielony, cytrynowy kolor.

– Podczas polowań szczególnymi zdolnościami wykazali się ci, którzy samodzielnie pokonali drapieżniki wielkich gabarytów, bądź te szczególnie niebezpieczne, dzięki swej magii.
Oblicze Determinacji otrzymuje dzięki temu tytuł Poskramiacza i Pogromcy, a co za tym idzie, błogosławieństwo podczas walki z częścią, zwyciężonych gatunków.
Powroty Słońca dzieli z Obliczem tytuł Pogromcy, a także Zabójcy Jednorożców. – po tych słowach prorok zrobił krótką pauzę.
Minęło sporo czasu, lecz nadal nie lubił tego tytułu. Czy jednorożce nie były nieagresywne? Dlaczego bogowie zachęcali smoki do przechwalania się z pogoni za nimi?
Potem odchrząknął krótko, wracając do zmysłów.

– Cennym w oczach bogów jest jednak nie tylko zabijanie zwierząt. Za uwagę i troskę poświęconą kompanom, Oblicze Determinacji otrzymuje wyróżnienie Przyjaciela Zwierząt – spojrzał ku Ziemistemu i kiwnął doń łbem, trochę z podświadomej wdzięczności, że nie musiał wychwalać wyłącznie przelewania krwi.

– Następnie uwagę chciałbym zwrócić w stronę uzdrowicieli.
Okowy Przeszłości i Wyśnione Szczęście są oboje wyjątkowo doświadczonymi jednostkami. Już wcześniej odznaczeni zostali tytułami Szamanów za kilkadziesiąt wyleczonych przypadków, jednak na tym nie poprzestali.
Sprzed samego, dobrze zarysowanego oblicza śmieci wyrwali smoki już przynajmniej po dziesięciokroć.
W związku z tym, otrzymują najwyższe wyróżnienie uzdrowiciela – Wysłannika Erycala. Dodatkowo błogosławiona od teraz będzie ich fachowa intuicja – tym razem prorok wyraźniej skłonił się przed dwójką smoków. Osobiście randze uzdrowiciela, jeśli wykluczyć przywódcę, przypisywał najwyższą rangę. Zapewne stąd dodatkowa podniosłość w jego głosie, czy postawie.
– Dodatkowo, za wytrwale kolekcjonowanie ziół, Okowy Przyszłości otrzymuje wyróżnienie i kryształ zielarza, a wraz z nim, błogosławieństwo do przyszłych zbiorów – trawiasto zielony kamyczek poszybował ku odznaczonemu smokowi.

– Nie mniej dostrzegane są smoki, które włożyły wysiłek w doskonalenie własnej formy. Balans umiejętności, wytrzymałości i siły.
Kryształ i tytuł Ideału otrzymują: Pieśń Feniksa, Obejmujący Obłoki, Rytm Wydm i Okowy Przeszłości.
Dopóki ów kamień będzie wypełniać boska energia, poczujecie jego łagodne wsparcie, gdy będziecie tego najbardziej potrzebować. – Wiedział, że to dość enigmatyczny sposób przedstawienia właściwości, ale sam nie był pewien jak to funkcjonuje w praktyce. Pozostało wierzyć instrukcji. Kamyki które przekazał tym razem, były seledynowe.

– Na sam koniec przydzielony zostanie tytuł Doświadczonego, należny tym, którzy już wielokrotnie zostali dostrzeżeni za swe wysiłki na rzecz stada, czy osobisty rozwój.
Oblicze Determinacji, Powroty Słońca, Okowy Przeszłości – gratulacje. Kryształ wam należny będzie błogosławił was w trudnych dla was warunkach terenowych. – Ostatnie już podarki, o barwie czystej kości, pofrunęły do nabywców. Prorok skinął im łbem z szacunkiem i cicho odetchnął.

– To koniec zebrania – oświadczył, choć nie zamierzał się nigdzie ruszać, aż do odejścia ostatniego smoka.


Obejmujący Obłoki
Kryształy:
+ Kryształ Włóczykija
+ Kryształ Ideału
+ Kryształ Gladiatora

Oblicze Determinacji
Wyróżnienia: Zabójca jednorożców, przyjaciel zwierząt

Kryształy:
+ Kryształ Pogromcy
+ Kryształ Poskramiacza
+ Kryształ Doświadczonego

Trzeci Szlak
+ Kryształ kolekcjonera

Pąk Róży
Wyróżnienia: odkrywca
Kryształy:
+ Kryształ Włóczykija

Okowy Przeszłości
Wyróżnienia: dyplomata gnomów, wysłannik Erycala
Kryształy:
+ Kryształ Ideału
+ Kryształ Doświadczonego
+ Kryształ zielarza

Wyśnione Szczęście
Wyróżnienie: Wysłannik Erycala

Rytm Wydm
+ Kryształ Włóczykija
+ Kryształ Ideału

Powroty Słońca
Wyróżnienia: zabójca jednorożców
Kryształy:
+ Kryształ obieżyświata
+ Kryształ kolekcjonera
+ Kryształ Gladiatora
+ Kryształ Doświadczonego
+ Kryształ Pogromcy

Piaskowa Wichura
Wyróżnienie: Odkrywca

Czarci Pomiot
Wyróżnienia: Dyplomata krasnoludów, awanturnik
Kryształy:
+ Kryształ kolekcjonera

Pieśń Feniksa
Wyróżnienia: Awanturnik
Kryształy:
+ kryształ Gladiatora
+ Kryształ Kolekcjonera
+ Kryształ Ideału

[Rytm Wydm]

Podskoczył przednimi łapkami w powietrze otrzymując swój pierwszy w życiu specjalny kryształek. Jupi, wyglądał super!
Normalnie po każdym przydzielonym kryształku klaskałby w gratulacjach swoimi skrzydłami, ale na tak wielkim, jeszcze między stadnym zebraniu wyglądałoby to już zdecydowanie zbyt dziwnie... no chyba, że choć jeden inny smok zacząłby skrzydłami klaskać w geście gratulacji. Bez problemu wtedy by się do niego dołączył.
Doczekał końca tego dość krótkiego zebrania nie ruszając się z miejsca (to dla niego wielki sukces), a po ogłoszeniu końca Piastun podniósł swój łebek odrobinkę wyżej. Chciał się jeszcze o coś zapytać, ale ponownie nie miał wystarczająco odwagi powiedzieć tego na głos przy przedstawicielach wszystkich stad. Dlatego wysłał do dziadka mentalne, ciekawskie ale i trochę nieśmiało brzmiące zapytanie.
~ Strażniku, a... jeśli mogę spytać, co bogowie sądzą o Nowej Trundii i tym, że próbujemy się z nimi dogadać? Martwię się o to, że może to ich złości, albo coś, a tego bym nie chciał...

Strażnik Gwiazd

[Pieśń Feniksa]

– Hej, Rytm – uśmiechnęła się do Słonecznego. Trochę się już przyzwyczaiła do jego płaskiego tonu głosu przeczącego ekspresji ciała. Wciąż trochę ją to zaskakiwalo, nawet jeśli wiedziała, że ruchy jego ogona, skrzydeł czy wyraz pyska nie kłamią, a ton głosu... Chyba nie mógł być po prostu inny i nie powinna się nim sugerować.
– Do tej pory czas zlatywał mi na walkach, ale to się wreszcie skończyło. W gruncie rzeczy nie wiem co teraz ze sobą zrobię – odparła na poły poważnie, na poły żartobliwie. Urodziła się w czasach inwazji i nie znała innego życia, które było dla niej abstrakcją. Hekate ucichła, gdy Strażnik zaczął przemawiać.

Rytm Wydm

[Rytm Wydm]

Przysłuchiwał się Pieśni Feniksa z zainteresowaniem, po czym chwilę zaczął zastanawiać się nad możliwymi rozwiązaniami problemu czarodziejki. Było to widać po tym, jak prawym skrzydłem zaczął drapać się po prawej parze rogów.
– Może coś związanego z tym samym, tylko trochę inaczej. Na przykład uczenie młodszych na podstawie własnego doświadczenia, hm. – Przekrzywił łebek na bok i mrugnął oczkiem sugerując, że może odnalazłaby się w roli piastuna? Cóż, nie wiedział, jak to z piastunami bywało we Mgłach. No bo skąd?

Pieśń Feniksa

[Mackonur]

Przyszedł nieco spóźniony, ale hej, właściwie nie był tutaj po tytuły! Chciał się zobaczyć z innymi smokami i przekazać bardzo ważną wiadomość Strażnikowi Gwiazd. Czyżby ten powrócił do swoich obowiązków?
Przywitał wszystkich skinięciem głowy i skupił się na Khamsinie, któremu też musiał coś powiedzieć... tylko no nie potrafił! Z pewnych względów (znowu) stracił umiejętność mowy, co już nawet go nie zdziwiło. Musiał wrócić do pisania na tabliczkach. Teraz wręczył jedną Rytmowi Wydm, gdyż od niego chciał zacząć!
"Khamsinie mam ci ważną rzecz do przekazania, Nos Szyszki jest demonicznym, złym nosem chaosu, który łaknie krwi, przykładnym członkiem stada Słońca i bohaterem." – Głosiła wiadomość. Już prawie udało się powiadomić kolejnego smoka o istnieniu GENIUSZA ZŁA, ale ten wszystko sobie przemyślał! Gdy Axarus zmierzał na Skały Pokoju, ukradł mu tabliczkę i przekreślił część słów, zastępując ją propagandą. Ale... teoretycznie dało się rozczytać te przekreślone słowa, gdyby bardzo wpatrzeć się w treść.

Potem Axarus potuptał do Strażnika, żeby się z nim przywitać. Zapamiętał, że nie lubił naruszania przestrzeni osobistej, dlatego dzieliła ich nadal odległość jednego drzewa! Podsunął mu tabliczkę.
"Nos odebrał mi mowę, podarował mi dwa kraby. Próbował mnie zabić, ocalił cudem moje życie. Dobrze cię widzieć znowu, myślałem, że już nie wrócisz, nawet Kammanora byłem się o ciebie pytać! Gdybyś miał problemy znowu to daj znać!" – Powiedział do Strażnika (i tutaj Nosek majstrował przy wiadomości), ciesząc się z jego powrotu do służby. Ciekawe co sprawiło, że tak długo go nie było. W każdym razie po chwili Axarus wrócił z powrotem do Khamsina, żeby obgadywać z nim Nos Szyszki. Chwila... a gdzie właściwie Niuchacz? Otóż gdyby ktoś się wpatrzył w szczeliny na krańcach Skał Pokoju, dostrzegłby, że krnąbrna, nosowa dusza niucha, knuje i czeka na finalizację swoich planów, a jego dziurki nosowe świeciły się na czerwono.

Strażnik Gwiazd, Rytm Wydm