Strażnik Gwiazd
: 03 kwie 2018, 19:25
Imię:
Quaz > Szyszkowy Kolec > Strażnik Ostępów > Opiekun Ziemi > Świadek Puszczy > Strażnik Gwiazd
Stado:
Ziemia Ranga:
Adept > Wojownik > Zastępca > Przywódca > Starszy > Prorok Wiek:
25 Rasa:
Drzewny
Płeć:
Samiec
Znak Losu:
Immanor
Najważniejsze cechy wyglądu:
Łuski
Skrzydła
Dwie pary łap
Kolor oczu: Bladoniebieski
Dominujący kolor smoka: Brązowy
Znaki szczególne smoka:
Bladożółty koniec ogona z dwoma długimi, zakrzywionymi kolcami oraz długie ptasiopodobne palce
Wzrost: 146 cm w kłębie
Pluje kwasem Wygląd:
Pierwszym co zauważa się spoglądając na pysk Quaza, są porastające jego pysk kolce, okalające podłużne, spłaszczone ślepia oraz osadzony między nimi krótki, rozdwojony pod koniec róg. Są to istotne elementy jego aparycji, zarówno ze względów ochronnych, estetycznych (szczególnie w jego gatunku) jak i zwiększających szansę na zlanie się z otoczeniem. Ostro zakończone, choć z profilu płaskie wypustki pokrywające łuki brwiowe oraz policzki, zbiegają się na skroniach, gdzie przypominając przylegający do głowy, segmentowy pancerz, łączą się z podobnie zbudowanymi rogami. Przedłużające łeb smoka, mniej więcej w podobnej proporcji, estetycznie obudowane kości, przy końcu wyginają się ostro ku górze, choć nie prezentują się przy tym szczególnie groźnie.
Osadzony między błękitnymi ślepiami, pojedynczy róg stanowi pierwszy segment do spoczywających na smoczym łbie zgrubień, które w ten sam sposób, jak kolce wokół oczu, subtelnie scalają się z rogami, co ostatecznie przyczynia się do wrażenia, jakby Quaz posiadał hełm.
Efekt ten potęguje drobna, matowa łuska, nie dopasowana w żaden sposób do toporności zbroi wyrastającej niedaleko niej. Jest ona tej samej, ciepło brązowej barwy co kolce, choć łagodny grzbiet nosa oraz samo zwieńczenie pyska wraz z podbródkiem pokryte są znacznie ciemniejszym odcieniem. Niedaleko trójkątnych nozdrzy kilkanaście łusek jest zaś odrobinę jaśniejszych, co wprowadza na pysk smoka delikatny gradient, by reszta łba, jak i ciała mogła pozostać już w tym samym odcieniu brązu. Zasada ta nie tyczy się jednak tylnych łap smoka, które poniżej kolan ozdobione są wpadającym w siny niebieskim, oraz połowy ogona, który poza wymienioną barwą, na samej końcówce mieni się jeszcze błyszczącą, kremowo żółtą łuską.
Szczupłe ciało smoka opiera się na krótkich, mało masywnych łapach, zaopatrzonych w trzy długie palce skierowane do przodu oraz po jednym, znacznie krótszym naprzeciwko nich, co sprawia, że kończyny przypominają ptasie.
Grzbiet smoka uzbrojony jest w położone na nim płasko kolce, które z daleka przypominają nieregularne, szyszkowe łuski. Odstają od siebie, aby nie ograniczać smokowi ruchu, jednak wbicie szponów między nie, może okazać się bardzo trudne, ponieważ łatwo o ich zaklinowanie. Niestety ta osłona ciągnie się od nasady szyi jedynie po połowę grzbietu, niczym za mały płaszczyk, a potem w części przechodzi na ramiona skrzydeł. Bardziej okazała zbroja wykształciła się już jedynie na barkach smoka oraz części ud, podczas gdy cała reszta na rzecz zwinności, pozostaje pokryta twardym, ale łatwiejszym do uszkodzenia pancerzykiem.
Poza ciałem wart uwagi jest jeszcze trójkolorowy ogon, który od spodu zaopatrzony jest w niewielkie, zwiększające chwytność wypustki oraz na samym końcu w dwa zakrzywione kolce, mogące służyć mu podczas walki.
Skrzydła nie odznaczają się niczym szczególnym, średniej wielkości, przydatne bardziej do szybowania niż podniebnych manewrów, od spodu posiadają sino niebieską błonę, zaś od góry brązową.
Charakter:
„Mały smoku, mogę cie nazywać szyszką? Jeśli wierzysz, że zdołasz zajrzeć pod uzbrojone łby swoich towarzyszy, najlepiej gdybyś już teraz zrezygnował z zabiegania o swoją rangę. Głupie szyszunie takie jak ty, nie rządzą stadami, ani nie doradzają przywódcom”
W ten mniej więcej sposób zwrócił się do niego pewien leśny stworek, którego napotkał będąc jeszcze pisklęciem. Zarzekał się, że zna odpowiedzi na wszystkie pytania, więc Quaz dość szybko wynalazł swoje, mające pomóc mu w jego przyszłej karierze. Niezależnie od tego jakie obeznanie ze smoczą kulturą miał ten przypadkowo napotkany mędrzec, jego pół żartem wypowiedziane słowa na zawsze wyryły się w młodzieńczej pamięci. Nieuczciwym byłoby zwalanie winy na pojedynczą radę, bo nie jedynie ona ukształtowała światopogląd Quaza, jednak niewątpliwie był to wstęp, do jego niekończącego się wysiłku podczas interakcji ze współplemieńcami.
Ten obowiązkowy, prosto postrzegający rzeczywistość gad z wielkim zawodem przyjął fakt, iż nie potrafi być ze wszystkim na bieżąco, a zachowań jego bliskich, nie da się w pełni kontrolować. Może to zbyt wcześnie narzucona dyscyplina i społeczna presja na stanowienie przykładu, a może problemy z charakterem sprawiły, że Quaz zaczął większą sympatią darzyć zasady oraz stadną reputację, niż relacje z innymi smokami.
Nie czyniło to z niego złej, czy zupełnie nieczułej osoby, choć to on sam, ze względu na ukształtowane podczas rywalizacji przekonania, zaczął narzucać sobie zdystansowanie.
Największym problemem Quaza był jego wewnętrzny kontrast, między silnym, przewidującym zdarzenia ideałem, którym pragnął się stać, a zbyt czułym na słowa, podejrzliwym i niedoskonałym sobą. Da się z tym żyć, jednak jest to życie trudne, pełne presji i regularnego tłumienia domagającej się uwagi emocjonalności.
Nowe zjawiska przerażają Quaza, jednak o ile akceptują je inni, z czasem jest w stanie zaakceptować wszystko. Zdanie przywódcy oraz społeczności mają dla niego kluczową wartość, dlatego z ukrywaną desperacją zawsze stara się o dobrą opinię, której utrzymanie, przynajmniej wewnętrznie, jest bardzo trudne, jako że każde pozytywne doświadczenie, bądź komentarz zdają mu się podszyte kpiną, a każda jego nieobecność zachęca smoki do omawiania go za plecami.
Historia:
Pewnych czynów nie da się wybaczyć. Nawet jeżeli zrobił to przywódca i społeczność, wiedział że wina już nigdy go nie opuści, skreślając go na zawsze ze stada, w którym się wychował. Istniały bowiem nieliczne wartości, które wyznawał ponad opinię innych, o czym niestety zorientował się zbyt późno, gdy w imię bezmyślnej idei splamił swoje łapy krwią.
Wbrew temu co sądził, nie był dość silny, aby samodzielnie odebrać sobie życie, więc wyruszył w podróż, która mogłaby mu to ułatwić. Determinacja wpisana w instynkt trzymała go z dala od zagrożeń, choć czaiły się na każdym kroku, dlatego samobójcza wędrówka okazała się misją odnalezienia domu, w którym mógłby zacząć od nowa, starając się nie zapomnieć, lecz odpokutować to czego się dopuścił.
Punkty Honoru: 0
Punkty Fabuły: 11
Atuty:
– Wytrzymały
– Szczęściarz
– Twardy jak diament
– Utalentowany
– Przezorny
ATRYBUTY
Siła: 2
Wytrzymałość: 4
Zręczność: 2
Moc: 5
Percepcja: 2
Aparycja: 1
UMIEJĘTNOŚCI
Bieg 1
Lot 1
Pływanie 0
Obrona 1
Atak 1
Leczenie 0
Wiedza 1
Magia:
> obronna 3
> atak 3
> precyzyjna 1
Kamuflaż 1
Skradanie 1
Śledzenie 1
Perswazja 1
Umiejętności Specjalne
Warzenie eliksirów:
> leczących 0
> ochronnych 0
> wspomagających 0
Tworzenie run:
> ochronnych 0
> ataku 0
Błysk przyszłości 1
Pozostałe
Przedmioty Posiadane:
Pożywienie: 2/4 mięsa, 2/4 pożywienia
Kamienie: jaspis, opal
Kryształy: –
Runy: –
Eliksiry: –
Inne bonusy: możliwość zamiany wartości dwóch umiejętności (np. Atak 3 i MA: 1 → Atak 1 i MA: 3) – L23, zużyj do końca '24
Fabularne: namiot, 10 gwoździ, Słoiczek miodu lipowego, Wzór elfiej runy (wybuchającej), gra bogini Szachy, buteleczka atramentu, sakiewka czarnej herbaty z mango, młotek, miętus, ładny otoczak, stara ludzka czaszka, pusty zwój, smoczy pazur, karta tarota (rydwan), wisiorek z nieśmiertelnikiem z wyrysowanym drzewem, pergamin z mapą, stara mapa Północnej Braxi, sakiewka zielonej herbaty, ciepły wełniany koc, książka kucharska, książka o filozofii i etyce wybitnej ludzkiej autorki [napisana po ludzku], nadpalone nasiona jodły, złote pióro, różaniec z niebieskimi koralikami, kilkanaście kawałków czystego pergaminu, srebrna moneta, dobrej jakości skóra bydlęca, wytrzymała słoneczna obroża, ozdobna szkatułka, strzępek czarnego materiału, strzępek mapy Obżorajów
Zioła: 2x macierzanka, 2x ślaz, 2x żywokost, 2x rzęśl
Wiek: 330
Fizyczny wiek postaci: 28 księżyców
//ten wiek sie nie zmienia
Data poprzedniej aktualizacji: 22.05
Data następnej aktualizacji: 29.05
Stan Zdrowia:
R: –
Ch: -
Karta Osiągnięć postaci: klik
Quaz > Szyszkowy Kolec > Strażnik Ostępów > Opiekun Ziemi > Świadek Puszczy > Strażnik Gwiazd
Stado:
Ziemia Ranga:
Adept > Wojownik > Zastępca > Przywódca > Starszy > Prorok Wiek:
25 Rasa:
Drzewny
Płeć:
Samiec
Znak Losu:
Immanor
Najważniejsze cechy wyglądu:
Łuski
Skrzydła
Dwie pary łap
Kolor oczu: Bladoniebieski
Dominujący kolor smoka: Brązowy
Znaki szczególne smoka:
Bladożółty koniec ogona z dwoma długimi, zakrzywionymi kolcami oraz długie ptasiopodobne palce
Wzrost: 146 cm w kłębie
Pluje kwasem Wygląd:
Pierwszym co zauważa się spoglądając na pysk Quaza, są porastające jego pysk kolce, okalające podłużne, spłaszczone ślepia oraz osadzony między nimi krótki, rozdwojony pod koniec róg. Są to istotne elementy jego aparycji, zarówno ze względów ochronnych, estetycznych (szczególnie w jego gatunku) jak i zwiększających szansę na zlanie się z otoczeniem. Ostro zakończone, choć z profilu płaskie wypustki pokrywające łuki brwiowe oraz policzki, zbiegają się na skroniach, gdzie przypominając przylegający do głowy, segmentowy pancerz, łączą się z podobnie zbudowanymi rogami. Przedłużające łeb smoka, mniej więcej w podobnej proporcji, estetycznie obudowane kości, przy końcu wyginają się ostro ku górze, choć nie prezentują się przy tym szczególnie groźnie.
Osadzony między błękitnymi ślepiami, pojedynczy róg stanowi pierwszy segment do spoczywających na smoczym łbie zgrubień, które w ten sam sposób, jak kolce wokół oczu, subtelnie scalają się z rogami, co ostatecznie przyczynia się do wrażenia, jakby Quaz posiadał hełm.
Efekt ten potęguje drobna, matowa łuska, nie dopasowana w żaden sposób do toporności zbroi wyrastającej niedaleko niej. Jest ona tej samej, ciepło brązowej barwy co kolce, choć łagodny grzbiet nosa oraz samo zwieńczenie pyska wraz z podbródkiem pokryte są znacznie ciemniejszym odcieniem. Niedaleko trójkątnych nozdrzy kilkanaście łusek jest zaś odrobinę jaśniejszych, co wprowadza na pysk smoka delikatny gradient, by reszta łba, jak i ciała mogła pozostać już w tym samym odcieniu brązu. Zasada ta nie tyczy się jednak tylnych łap smoka, które poniżej kolan ozdobione są wpadającym w siny niebieskim, oraz połowy ogona, który poza wymienioną barwą, na samej końcówce mieni się jeszcze błyszczącą, kremowo żółtą łuską.
Szczupłe ciało smoka opiera się na krótkich, mało masywnych łapach, zaopatrzonych w trzy długie palce skierowane do przodu oraz po jednym, znacznie krótszym naprzeciwko nich, co sprawia, że kończyny przypominają ptasie.
Grzbiet smoka uzbrojony jest w położone na nim płasko kolce, które z daleka przypominają nieregularne, szyszkowe łuski. Odstają od siebie, aby nie ograniczać smokowi ruchu, jednak wbicie szponów między nie, może okazać się bardzo trudne, ponieważ łatwo o ich zaklinowanie. Niestety ta osłona ciągnie się od nasady szyi jedynie po połowę grzbietu, niczym za mały płaszczyk, a potem w części przechodzi na ramiona skrzydeł. Bardziej okazała zbroja wykształciła się już jedynie na barkach smoka oraz części ud, podczas gdy cała reszta na rzecz zwinności, pozostaje pokryta twardym, ale łatwiejszym do uszkodzenia pancerzykiem.
Poza ciałem wart uwagi jest jeszcze trójkolorowy ogon, który od spodu zaopatrzony jest w niewielkie, zwiększające chwytność wypustki oraz na samym końcu w dwa zakrzywione kolce, mogące służyć mu podczas walki.
Skrzydła nie odznaczają się niczym szczególnym, średniej wielkości, przydatne bardziej do szybowania niż podniebnych manewrów, od spodu posiadają sino niebieską błonę, zaś od góry brązową.
Charakter:
„Mały smoku, mogę cie nazywać szyszką? Jeśli wierzysz, że zdołasz zajrzeć pod uzbrojone łby swoich towarzyszy, najlepiej gdybyś już teraz zrezygnował z zabiegania o swoją rangę. Głupie szyszunie takie jak ty, nie rządzą stadami, ani nie doradzają przywódcom”
W ten mniej więcej sposób zwrócił się do niego pewien leśny stworek, którego napotkał będąc jeszcze pisklęciem. Zarzekał się, że zna odpowiedzi na wszystkie pytania, więc Quaz dość szybko wynalazł swoje, mające pomóc mu w jego przyszłej karierze. Niezależnie od tego jakie obeznanie ze smoczą kulturą miał ten przypadkowo napotkany mędrzec, jego pół żartem wypowiedziane słowa na zawsze wyryły się w młodzieńczej pamięci. Nieuczciwym byłoby zwalanie winy na pojedynczą radę, bo nie jedynie ona ukształtowała światopogląd Quaza, jednak niewątpliwie był to wstęp, do jego niekończącego się wysiłku podczas interakcji ze współplemieńcami.
Ten obowiązkowy, prosto postrzegający rzeczywistość gad z wielkim zawodem przyjął fakt, iż nie potrafi być ze wszystkim na bieżąco, a zachowań jego bliskich, nie da się w pełni kontrolować. Może to zbyt wcześnie narzucona dyscyplina i społeczna presja na stanowienie przykładu, a może problemy z charakterem sprawiły, że Quaz zaczął większą sympatią darzyć zasady oraz stadną reputację, niż relacje z innymi smokami.
Nie czyniło to z niego złej, czy zupełnie nieczułej osoby, choć to on sam, ze względu na ukształtowane podczas rywalizacji przekonania, zaczął narzucać sobie zdystansowanie.
Największym problemem Quaza był jego wewnętrzny kontrast, między silnym, przewidującym zdarzenia ideałem, którym pragnął się stać, a zbyt czułym na słowa, podejrzliwym i niedoskonałym sobą. Da się z tym żyć, jednak jest to życie trudne, pełne presji i regularnego tłumienia domagającej się uwagi emocjonalności.
Nowe zjawiska przerażają Quaza, jednak o ile akceptują je inni, z czasem jest w stanie zaakceptować wszystko. Zdanie przywódcy oraz społeczności mają dla niego kluczową wartość, dlatego z ukrywaną desperacją zawsze stara się o dobrą opinię, której utrzymanie, przynajmniej wewnętrznie, jest bardzo trudne, jako że każde pozytywne doświadczenie, bądź komentarz zdają mu się podszyte kpiną, a każda jego nieobecność zachęca smoki do omawiania go za plecami.
Historia:
Pewnych czynów nie da się wybaczyć. Nawet jeżeli zrobił to przywódca i społeczność, wiedział że wina już nigdy go nie opuści, skreślając go na zawsze ze stada, w którym się wychował. Istniały bowiem nieliczne wartości, które wyznawał ponad opinię innych, o czym niestety zorientował się zbyt późno, gdy w imię bezmyślnej idei splamił swoje łapy krwią.
Wbrew temu co sądził, nie był dość silny, aby samodzielnie odebrać sobie życie, więc wyruszył w podróż, która mogłaby mu to ułatwić. Determinacja wpisana w instynkt trzymała go z dala od zagrożeń, choć czaiły się na każdym kroku, dlatego samobójcza wędrówka okazała się misją odnalezienia domu, w którym mógłby zacząć od nowa, starając się nie zapomnieć, lecz odpokutować to czego się dopuścił.
Punkty Honoru: 0
Punkty Fabuły: 11
Atuty:
– Wytrzymały
– Szczęściarz
– Twardy jak diament
– Utalentowany
– Przezorny
ATRYBUTY
Siła: 2
Wytrzymałość: 4
Zręczność: 2
Moc: 5
Percepcja: 2
Aparycja: 1
UMIEJĘTNOŚCI
Bieg 1
Lot 1
Pływanie 0
Obrona 1
Atak 1
Leczenie 0
Wiedza 1
Magia:
> obronna 3
> atak 3
> precyzyjna 1
Kamuflaż 1
Skradanie 1
Śledzenie 1
Perswazja 1
Umiejętności Specjalne
Warzenie eliksirów:
> leczących 0
> ochronnych 0
> wspomagających 0
Tworzenie run:
> ochronnych 0
> ataku 0
Błysk przyszłości 1
Pozostałe
Przedmioty Posiadane:
Pożywienie: 2/4 mięsa, 2/4 pożywienia
Kamienie: jaspis, opal
Kryształy: –
Runy: –
Eliksiry: –
Inne bonusy: możliwość zamiany wartości dwóch umiejętności (np. Atak 3 i MA: 1 → Atak 1 i MA: 3) – L23, zużyj do końca '24
Fabularne: namiot, 10 gwoździ, Słoiczek miodu lipowego, Wzór elfiej runy (wybuchającej), gra bogini Szachy, buteleczka atramentu, sakiewka czarnej herbaty z mango, młotek, miętus, ładny otoczak, stara ludzka czaszka, pusty zwój, smoczy pazur, karta tarota (rydwan), wisiorek z nieśmiertelnikiem z wyrysowanym drzewem, pergamin z mapą, stara mapa Północnej Braxi, sakiewka zielonej herbaty, ciepły wełniany koc, książka kucharska, książka o filozofii i etyce wybitnej ludzkiej autorki [napisana po ludzku], nadpalone nasiona jodły, złote pióro, różaniec z niebieskimi koralikami, kilkanaście kawałków czystego pergaminu, srebrna moneta, dobrej jakości skóra bydlęca, wytrzymała słoneczna obroża, ozdobna szkatułka, strzępek czarnego materiału, strzępek mapy Obżorajów
Zioła: 2x macierzanka, 2x ślaz, 2x żywokost, 2x rzęśl
Wiek: 330
Fizyczny wiek postaci: 28 księżyców
//ten wiek sie nie zmienia
Data poprzedniej aktualizacji: 22.05
Data następnej aktualizacji: 29.05
Stan Zdrowia:
R: –
Ch: -
Karta Osiągnięć postaci: klik