Kwarce Zręczności i Mocy

[Kaltarel]

ZRĘCZNOŚĆ

Siła, Aparycja, Moc, Wytrzymałość, Percepcja. Pięć cech smoka. Każda potrzebna przy innej czynności, każda rozwijana przez jedną, konkretną rangę. Zręczność jest inna, jest wyjątkowa, jedyna w swoim rodzaju. Potrzebują ją zarówno Łowcy, Uzdrowiciele, a czasami i Wojownicy. Przez to też ten czynnik jest tak różnorodny, nie da się jej jednoznacznie opisać, zdefiniować, ubrać w jednym słówku lub zaprezentować w jednym pokazie. Zacznijmy od Łowców, bo to dla nich jest najbardziej potrzebna umiejętność. Dzięki niej są w stanie bezszelestnie podchodzić do zwierzyny i ją zabijać. Ich zręczne łapy bezproblemowo omijają wszelkie mogące ich zdradzić przeszkody, jak kamienie, gałęzie, albo sterty liści. Dobrze wytrenowany w tym smok robi to już machinalnie. Podobnie ma się sprawa z samymi ataki na zwierzę. Zręczne, precyzyjne skoki i pościgi nie pozostawiają uciekającemu zbyt wielkiej szansy na przeżycie, a już na pewno po jednym, ale dokładnym wbiciu pazurów w ciało. Uzdrowiciele natomiast potrzebują jej przy nakładaniu ziół. Nietrzęsące się, szybkie łapy z mechanicznymi ruchami przy opatrywaniu to znak, że Uzdrowiciel wyleczył już wiele ran. Wystarczy niewiele się pomylić przy leczeniu, a skutki mogą być katastrofalne. Ważne jest też pamiętanie wielu mniejszych czynników, które to przesądzają o powodzeniu, a to właśnie na nie potrzeba dużej dokładności. Ostatnią rangą jest wojownik. Tu sprawa ma się prosto – cięcia i odskoki. Ataki opierają się głównie na dokładnie wymierzonych cięciach w mniej lub bardziej wrażliwe fragmenty. Dobrze wykonany atak może przeciąć ważną tętnicę i skutecznie osłabić oponenta. Uniki to przede wszystkim praca łap. Należy spiąć mięśnie i zwyczajnie odskoczyć. Najbezpieczniejszy sposób uniku, który jednocześnie można stosować taktycznie – nie ma nic lepszego od dogodnego ustawienia się na wyprowadzenie kolejnego ataku.
Trenowanie zręczności w dużej mierze polega na przechodzeniu ustanowionych przez siebie torów przeszkód – bieg, slalom, podkradanie to tylko przykłady, kombinacji jest znacznie więcej. Liczy się tu praca całego ciała. Warto też wspomnieć o unikaniu lecących w smoki przedmiotów. Do tego potrzebna jest druga osoba, ale efekt może być bardziej niż zadowalający. Uzdrowiciele zaś uczą się poprzez dokładne i staranne układanie na sobie chwiejnych obiektów w imponujące, często abstrakcyjne wieże. Ważna jest też tu praca pod stresem, bo co poważniejsze rany często wpadają podczas wojennej zawieruchy, a bycie wystawionym na atak generuje dodatkowe kłopoty, które zwalczyć może jedynie opanowanie i odpowiednio przeszkolone ciało. Nie zniechęcaj się, jeśli nie będzie Ci to wychodzić na samym początku – każdy popełnia błędy. Ważne, żeby wyciągać z nich wnioski i ich więcej nie powtarzać. Nie zawsze się to uda od razu, czasami trzeba i parę razy popełnić tę samą gafę, ale efekt będzie tego wart. Do tego część czynności jest powtarzalna, więc to tak naprawdę kwestia odruchów.
Pamiętaj – nie liczy się siła, wygląd, wielkość tworu lub odporność, ważna jest precyzja i staranność. Dzięki nim osiągniesz wiele.

MOC

Każdy smok ma łapy, kły, często rogi, skrzydła, ogon który pomaga podczas codziennych czynności jak i walki. Ale nie tylko. W każdym z nas buzowała maddara, moc która rodziła się prosto z naszych serc. Dla niektórych całkowicie niepotrzebna – dla innych niezwykle ważna cecha każdego istnienia. To ty decydujesz co z nią zrobić. Może służyć do wielkich, pięknych czynów jak i do tych złych i niegodziwych. Każdy czar, kazde jej użycie to jak uderzenie serca w twojej własnej piersi.
Musisz być świadom. Moc służy do tworzenia. Jest to potężna siła, która jest w stanie zadać komuś ból, jak i ochronić ciebie czy też najmłodsze pisklę w stadzie. Czar, wytwór twej wyobraźni, napełniony tą mocą – wydaje się, że to wszystko co musisz wiedzieć. Ona jednak żyje, czasami wydaje się jakby miała własny umysł, własne pomysły na to co powinno się wydarzyć. Możemy nią kierować, nie możemy powiedzieć o całkowitej jej kontroli. To twój kompan, przyjaciel, bratnia dusza.
Są tacy, którzy używają jej do tworzenia pięknych rzeczy, obrazów, pięknych wizji które uspokajają nie jednego.
Są tacy, dla których moc jest kolejnym środkiem zadawania bólu i cierpienia, do walki o słuszne i niesłuszne cele.
Są i tacy, którzy naprawiają to co zostało zniszczone, jako jedyni wnikając swoją mocą w ciała żywych istot.
Piękne twory, walka, leczenie oraz wiele innych rzeczy, które można dzięki mocy zrobić. Nie ogranicza nas. Pomaga nam się dostosowac do zmieniających się warunków.
Wyobraź sobie sieć naczyń, które rozmieszczone są w twym ciele i codzień doprowadzają krew do twojego organizmu. Tak samo działa moc. Maddara płynaca w twym ciele nieustannie każdego dnia. Gdy wyciszysz umysł oraz uspokoisz swoją duszę, poczujesz jej źródło. Ognisko zapalne wszystkich czarów, wszystkich cudów jakie będą dziełem twych łap i umysłu. Poczuj ją całym ciałem jak ogrzewa twoje ciało. Jak pomaga ci w postrzeganiu świata.
Jednak by moc była łatwiejsza w prowadzeniu musisz regularnie ją ćwiczyć. Nie stroń od delikatnych pojedynków, ćwicz na polowaniach bo nawet podczas nich może ci się przydać. Przygotuj się na bóle łba, na nieudane czary, to się zdaża. Nawet najlepszym zdażają się wszak pomyłki. Ćwicz swój umysł, aby nawet w najtrudniejszych chwilach mógł pracować najlepiej jak tylko potrafi.
Moc pomoże ci na każdym kroku, jeśli tylko będziesz ją pielęgnował i zapragniesz jej by otaczała cię swoim wsparciem i radą. Siła twego umysłu poprowadzi cię ku zwycięstwu, ale pamiętaj, że nie jest to droga na skróty. Droga czarodziejów jest bardziej wyboista i kręta. Warto pochylić się nad nią i przejść z pokojem w sercu.

[Urna Cieni]

Gdy dobiegły ją słuchy o powrocie Nauczyciela – w takiej czy innej formie – od razu spakowała wszystkie swoje kamienie szlachetne, zdobyte lub odziedziczone, po czym ruszyła w wyznaczone miejsce nieopodal Świątyni. Zamiast Kaltarela jednak czekały na nią kwarce – każdy nieco inny, tętniący nieco inną mocą. Znalazła ten, który ją interesował, dotyczący szybkości i precyzji ruchów. Przydatne dla szamana... Jak i zabójcy.
Położyła przed kwarcem pięć opali i dwa ametysty. Siedem kamieni szlachetnych. Po czym czekała. Co się stanie?

[Opiekun]

Infamii Nieumarłych przypadł zaszczyt korzystania z magicznych Kwarców jako pierwszej. Pierwsza chętna u bram... Jaka będzie jej opinia? Poleci go innym smokom?
Opale i ametysty zamigotały, odbijając światło, które powoli rozjarzało się w krysztale. Był to powolny proces, który zdawał się wcale nie przyśpieszać. A jednak, chwila za chwilą, kamienie świeciły się coraz mocniej, nabierając oślepiającego blasku. Infamia Nieumarłych musiała przymrużyć oczy, a kiedy to zrobiła, jej zapłata zniknęła. Z Kwarcu wydobył się jeden, czysty ton i jasność na chwilę zalała Plagijkę.
Słyszała znajomy głos, który mruczał jej do uszu instrukcje i rady. A potem poczuła przypływ energii w mięśniach, jak gdyby własnie skończyła się rozciągać.
Kryształ znów był ciemny i cichy.

//Raport ze Zręczności III

[Echo Istnienia]

Długo zajęło jej zbieranie kamieni na należytą opłatę. Długo, a gdyby nIe Północny zapewne i trwało to jeszcze dłużej. Ale w końcu jednak posiadała te 7 kamieni szlachetnych. Posiadała aby wydać.
Ujżała kwarce, każdy wręcz buzujący mocą i wiedzą, czekającą aby tylko ją zglębić.
Nie do końca wiedziała co ma robić, ale wyciągnęła skarby z torby i położyła je przed kryształem, który obiecywał jej poprawienie zręczności. Przynajmniej tak się jej wydawało...

[Opiekun]

Smoki chyba powinny mieć kurs ze smoczych run od stadnych Piastunów! Tyle już przychodziło do Warsztatu i znajdywało swój Kwarc na wpół chybił-trafił. A może zwyczajnie nie dostrzegali napisów, nad którymi trudziła się wcześniej Kuszenie Diabła?
Niezależnie od tego, Echo Istnienia trafiła w dobre miejsce. Stęskniony za towarzystwem kryształ rozjarzył się na jej widok. Białe światło zalało białe ślepia, momentalnie pozbawiając smoczycę wizji. W jej uszach odezwał się głos Wiecznej Perły, opowiadającej o technikach i treningach dla każdej z profesji. Samej Uzdrowicielce towarzyszyło uczucie, jakby co i rusz miała zaplatać drobniutkie wianki z wikliny, wymagające od niej skupienia i ostrożności w łapach.
Światło zgasło niespodziewanie, zostawiając Wodną ze zmęczonymi łapami i wypełnionym wiedzą łbem. Oraz zużytą runą, która, jak widać, nie była apetyczna dla Kwarcu.

//Raport ze Zręczności III
– topaz, 2x diament, szmaragd, granat, akwamaryn, 4/4 owoców

[Mgliste Wrzosowiska]

Smoczyca przybyła kolejnyr az do świątyni, przechadzając się między kryształami. Długo zastanawiała się, w którym kierunku pchnąć siebie.
Bardzo pragnęła chociaż częściowo dorównać urokowi ojca, jednak ostatnie porażki pokazały jej, że musiała wyzbyć się tej odrobiny egoistyczności, jeżeli chciała zachować Plagijczyków przy zdrowiu.
Dlatego stanęła przed tym kwarcem, kładąc kamienie oraz mięso.

/Zręczność 4 – K: Ametyst, malachit, 2x bursztyn, szmaragd, akwamaryn, diament, 4/4 mięsa

[Opiekun]

Mglistym Wrzosowiskom ciężko było zdecydować. Kwarc Aparycji błyskał do niej zachęcająco. Ostatecznie zatryumfowała Zręczność. Przyjęła ofiarę Plagijki z dumą i godnością, powoli rozświetlając wnętrze Kwarcu. Biały blask zalał ślepia smoczycy.
Usłyszała rzeczowy i spokojny głos dawnej Uzdrowicielki Ognia, wyjaśniający jej techniki ćwiczeń. Jednocześnie miała wrażenie, jakby kazano jej splatać wianek z traw – czynność wymagała dużo skupienia i ostrożności. A trwało to i trwało, aż łapy zaczynały cierpnąć...
I skończyło się nagle, wraz przywróceniem Plagijce wzroku. Była zmęczona i miała spięte mięśnie, jakby całą noc ślęczała nad robieniem opatrunków i pleceniem wianków. Ale za to posiadła nową wiedzę... I tak, czuła też zmiany w ciele. Kto czuł je lepiej, niż Uzdrowiciele?

//Raport ze Zręczności IV.
– ametyst, malachit, 2x bursztyn, szmaragd, akwamaryn, diament, 4/4 mięsa

[Fatalne Zauroczenie]

Fatalista przyszedł do Warsztatu i uważnie rozejrzał się dookoła. Tkwiły tu kwarce o rożnych barwach, odcieniach i mocach, a on szukał tego, który poprawiłby jego refleksy. Podszedł do właściwego, wibrującego energią, trzymając w łapach zawiniątko ze szlachetnymi kamieniami. Wciągnął łapę i położył ją na odpowiednim.
...Co teraz?

// akwamaryn, opal, cytryn, granat, ametyst, onyks, agat za Zręczność 3

[Opiekun]

Kolejny Plagijczyk i pierwszy samiec do kolekcji bywalców! Kwarc zajaśniał od razu, spalając z siebie resztki śniegu. Łowca miał ledwo czas odłożyć swoje ofiary i wyciągnąć łapę.
Jego złote ślepia zalało białe, ostre światło. Ciało przeszedł elektryczny dreszcz. W uszach rozbrzmiał głos starszej samicy, ewidentnie Wiecznej Perły, udzielającej mu wskazówek i rad. Jednocześnie czuł się tak, jakby kazano mu przeciskać się między wąskimi skalnymi korytarzami, przeskakiwać nad wysoko umieszczonymi pniami, prześlizgiwać się przez błoto wypełniające bagna. Musiał być zgrabny i szybki, polegać na precyzji swoich ruchów i nie mógł ryzykować ciągłego patrzenia pod łapy. Był to szalenie męczący trening, któremu towarzyszył cichy głos nauczycielki. Wszystko wydawało się takie męczące. Mięśnie go rwały, łapy odmawiały postawienia następnego kroku...
I wszystko to skończyło się wraz ze zgaśnięciem światła. Fatalne Zauroczenie miał mroczki przed oczami i drżał lekko z zimna. Jego ciało nie było brudne, cały czas siedział w tej samej pozycji – a jednak czuł, że trening faktycznie się odbył. Minęło dobre pół dnia. A wszystkie kamienie – zniknęły. Łowca Plagi był obolały i nieco zmęczony, jednak czuł, że jego wysiłki nie poszły na marne.

// – akwamaryn, opal, cytryn, granat, ametyst, onyks, agat
Raport ze Zręczności III.

[Córa Mitu]

A dokonawszy zapłaty pod jednym z kwarców, doświadczając, jak naprawdę działa i widząc, że jeszcze jej zostało, nieśpiesznym krokiem podążyła ku następnemu. Zręczność. Istota życia, przynajmniej jej życia, i więcej możnaby się rozprawiać, ale więcej nie było konieczne – ostatnie kamyki i odrobina mięsa plasnęły o ziemię pod kryształem, a długie palce przybłędy przysunęły się bliżej, w jasnym geście, że prosi, ale nie jest w tym natarczywa; i zostało jej jedynie czekać.

// 8/4 mięsa, Koral, Bursztyn, Agat, Granat za zręczność II

[Rytm Lasu]

Warsztat... Sio pierwszy raz odwiedzał to miejsce. Może jeszcze kiedyś przyjdzie mu korzystać z usług kwarców. Ciekaw był czemu ktoś zdecydował się akurat na takie kamienie. Oglądając je po kolei odszukał ten, odpowiedzialny za zręczność i sięgnął pod skrzydło. Ze skórzanej torby wyjął kamyczki z własnych zapasów i położył je obok kwarcu. Usiadł i czekał. Coś miało się stać? Nie do końca wierzył że to zadziała, ale warto było spróbować.

//opal, granat, koral, diament, ametyst, onyks, szmaragd, za III poziom zręczności

[Opiekun]

Syma była zmęczona po spotkaniu z Kwarcem Wytrzymałości, jednak postanowiła przedłużyć swoją wizytę w Warsztacie. Tym razem już wiedziała lepiej – nie macała kryształu brudnymi łapami.
Tym razem też miała towarzystwo. Ognisty Adept grzecznie siadł, nie wiedząc czego się spodziewać, w przeciwieństwie do smoczycy.
Kwarc zajaśniał bielą, oślepiając smoki od razu. Usłyszeli głos starszej smoczycy, który Olchowy Kolec na pewno kojarzył. Cząstka Wiecznej Perły wyjaśniała wam, na czym polega ta smocza cecha i jak możecie ją trenować. Jednocześnie towarzyszyło wam uczucie, jak gdyby zmuszono was do zaplatania wianków z traw – męcząca i delikatna czynność. Po tym przyszedł czas na prześlizgiwanie się przez wąski kanion wypełniony niewysokimi głazami. Trening był ciężki, jednak głos towarzyszył wam cały czas, udzielając wskazówek i porad.
Światło zgasło. Kwarc zasnął po pochłonięciu złożonej mu ofiary. Smoczyca i młodzik czuli się zmęczeni, chociaż... bardziej giętcy? Będą musieli jeszcze poćwiczyć i przekonać się sami.

//Ścięta Łuska – 8/4 mięsa, koral, bursztyn, agat, granat
Raport ze Zręczności II.

Olchowy Kolec – opal, granat, koral, diament, ametyst, onyks, szmaragd
Raport ze Zręczności III.

[Zwyczaje Zamieci]

Cały, długi dzień poszukiwań wreszcie zostaje zwieńczony. Mimo opowieści o niezłomnym Nauczycielu, jakie wiodły się po portach i miastach postoju, ich wygórowane oczekiwania zostały stłamszone widokiem kwarców, jakie lśniły i szeptały raz po raz. Samo to miejsce było dokumentem bytności smoków na terenach Wolnych Stad; wyzbywszy się jednego, nieśmiertelnego władcy umysłów, smoki ograniczyły się do własnej wiedzy, jednocześnie pozbywając się więzów. Kilka minut wywodu... i jej ciało stanie się lepsze. Rebhfrua wybił jej z głowy pomysł o kradzieży lekkim smagnięciem po barku, więc też i ona, westchnąwszy cicho, złapała kwarc w dłoń.

[Kuszenie Diabła]

Od dawna czuła już jak jej mięśnie słabną. Od kiedy została czarodziejką nie miała powodu, aby ruszać się zbyt często i zbyt gwałtownie, toteż siła ciała malała, gdy rosła biegłość umysłu. Może dla innych była to naturalna kolej rzeczy, ale ona nie chciała się z tym godzić. Mogłaby oczywiście poświęcić się godzinom treningów, ale... mogła też udać się do odpowiedniego kwarca. Zwłaszcza, że po jej jaskini walały się już kamienie szlachetne i najwyższy czas coś z nimi zrobić. Ułożyła je wszystkie obok kwarcu i zerknęła w jego wnętrze, ciekawa co zobaczy tutaj.

[Opiekun]

Znowu znalazła się dotykalska! Kwarc błysnął groźnie, posyłając po łapie smoczycy bolesną iskrę, odłamek piorunu. A kto go potem wypoleruje?
Pojawiła się też ważna osobistość. Kwarc od razu przestał kłuć niewychowaną smoczycę w kapturze, rozjaśniając się lekko na sam widok Kuszenia Diabła. Była niejako odpowiedzialna za istnienie wszystkich Kwarców, należał się jej szacunek!
Kiedy obie smoczyce położyły swoje skarby, przedstawienie się zaczęło. Białe światło oślepiło je gwałtownie, a uszy odebrały nowy, nieznajomy głos. Starsza samica powoli i cierpliwie snuła swoją opowieść, a Plagijki czuły się, jakby ktoś kazał im przeciskać się przez wąski kanion i co chwilę wyprawiać jakieś dziwne wygibasy. Potem nadeszła kolej na wspinanie się po śliskich pniach i przebieganie po grząskim bagiennym gruncie. Musiały być zwinne i szybkie, bez zawahania pokonywać przeszkody by nie paść na pysk. Głos Starszej Ognia udzielał im wskazówek i porad, jednak lekcja wydawała się ciągnąć i ciągnąć...
Aż skończyła się, wraz ze zgaśnięciem światła z Kwarcu. Obu smoczycom mroczki latały przed oczami i czuły się nieco miękkie w łapach. Trening je wymęczył, jednak nawet teraz czuły różnicę w mięśniach – były bardziej rozciągnięte, sprawniejsze.

//Sroga Łuska:
– 2x cytryn, bursztyn, topaz, koral, diament, granat, nefryt
Raport ze Zręczności IV.

Kuszenie Diabła:
– cytryn, granat, malachit, opal, onyks, diament
Raport ze Zręczności II.