Smoki Wolnych Stad

Przekazuje:
Dla Pokornej Łuski: 13/4 mięsa, rubin, srebrna moneta, "możliwość odzyskania dawnego kompana – L24, zużyj do końca '25"

Akt

Przekazuje:
Dla Pokornej Łuski: 13/4 mięsa, rubin, srebrna moneta, "możliwość odzyskania dawnego kompana – L24, zużyj do końca '25"

Dla Promienna Łuska: 1x chroniący przed atakiem fizycznym, 1x chroniący przed atakiem magicznym, kawałek skórzanego pancerza z symbolem Północnej Warty, różdżka śmierci, złoty miecz z grawerowaną rękojeścią z kobietą wznoszącą się ku światłu, złota bransoleta przedstawiająca walkę człowieka z hydrą.


Aktualizacja

Fuknęła nie zadowolona że nie pozwolił jej się klepnąć w zad no ale cóż mogła zrobić? Przecież go nie zmusi. Wstała otrzepując się stanęła jak wcześniej szukając innej możliwości ataku. Po kilku uderzeniach serca wpadła na pomysł by na niego zaszarżować. Może i nie miała rogów ale wbić się barkiem mogła. Jak zaplanowała tak chciała wdrążyć to w życie. Odpowiednia postawa po czym bieg w stronę samca. Miał być to atak frontalnym więc w normalnej walce by doszło do uszkodzenia ale nie chciała staruszkowi zrobić krzywdy. Samica miała wbiec w samca z całą siłą jaką była w stanie wykrzesać z takiego rozbiegu po czym wbić się w barkiem w siedzącego samca chcąc go wytrącić z aktualnej pozycji.
Nieśmiertelne Pragnienia

Rozszerzyła oczka na wieść o wojnie. Dlaczego o tym nie wiedziała? Czyżby zbyt sielankowo podchodziła do historii? A może to są zbyt bolesne wspomnienia dla samego stada. Nie słyszała by ktoś o tym wspominał, może to jest dobra okazja na uzupełnienie tej wiedzy? Zapytanie o porcelane trochę ja zbiło z myśli i zaczęła się zastanawiać jak to wytłumaczyć. Mimo że było to coś w teorii prostego to pokazanie tego dla adeptki będzie problematyczne przez brak odpowiednich umiejętności.
– Wiem że może to być bolesny temat ale czy zechciałabyś opowiedzieć mi o wojnie z ludźmi? Nie wiem czemu ale nie kojarzę takich informacji. Może byłam na nie głucha... Nie wiem jednak nie mam na to usprawiedliwienia...
Powiedziała z wyraźnym żalem do siebie za ignorancje własnej przeszłości. A co jeśli jej ojciec tam zginął?
– Miło jest poznać kogoś z nieznanych terenów. Chciałabym zapytać czy opowiesz coś o swoim stadzie ale nie chcę być nie grzeczna. Co do tego czym jest porcelana... Tak po prawdzie to jest po prostu glina utwardzona w bardzo wysokiej temperaturze. Robi się z niej rzeźby albo naczynia. Mimo że jest trwała bo może wytrzymać próbę czasu to jest bardzo krucha i lekkie uderzenie może ją rozbić na bardzo drobne kawałki.
Odpowiedziała na pytanie tłumacząc to najlepiej jak potrafiła i pozwalała jej wiedza zdobyta we własnym stadzie.
– Wybrałam to imię przez własne samopoczucie wcześniej ale po zmianach nie pasuje ono ani trochę.
Dodała po chwili nie ukrywając rozbawienia swoją sytuacją
Pieśń Feniksa

Słysząc stwierdzenie odnośnie ataku powstała z miejsca i ustawiła się odpowiednio. Łapy rozstawiła szerzej zaś ogon był nad ziemią machając naturalnie. Błony wzdłuż kręgosłupa samicy zawibrowały z ekscytacji po czym zostały złożone by nie były dodatkowym elementem na który trzeba będzie uważać by nie zostać za niego złapanym. Płetwa która zdobi ogon samicy także się złożyła tworząc coś na wzór miecza. Mając być kreatywną nie chciała atakować łapami czy też pyskiem. Chciała zaatakować go ogonem ubierając to w szczyptę gracji. Tylko szczyptę gdyż morskie stworzenia najpiękniej poruszają się w wodzie jednak nie chciała się poddawać i mimo iż nie znała jego preferencji to liczyła, że uda jej się go uwieźć ale trzeba najpierw skupić się na walce by nie uznał jej za skończonego debila za którego już ją ma w jakimś stopniu zapewne, a przynajmniej takie ma przypuszczenia.

Wracając do samej walki wiedziała że jako iż walczy z wiekowym samcem ze zwinnością kota nie może go bagatelizować i powinna podejść do tej walki jak do realnego zagrożenia. Przeanalizowała na szybko rzuconą informacje by znaleźć miejsce w które mogła by zaatakować i wybrała prawą stronę zada samca. Trajektoria biegu którą ustaliła w głowie początkowo miała iść od lewej ale po przemyśleniu ciało ukierunkowała na bieg w prawą stronę i w tą też chciała pobiec. Gdy udało jej się dotrzec do wybranego przez siebie celu chciała wykonać gwałtowny obrót by swoim ciałem by całą siłą uderzyć ogonem na płasko w wybrany pół dupek samca. Jednak chęci nie zawsze idą w parze z efektem końcowym.
Nieśmiertelne Pragnienia

Trzeba było przyznać że niewiele jej potrzeba było do szczęścia i słysząc swego rodzaju zgodę od razu rozpromieniała mimo że przytyk dla walczących uznała za swego rodzaju wyzwanie.
– Tak przestane ci truć dupę...
Przyznała nie chętnie z uświadomieniem sobie że musi to wykorzystać jak najlepiej. Niestety nie chciała wyjść z tego tylko o jednym "ciastku" jakim była nauka, jak już mieć to cały słoik albo co najmniej dwa. Siedziała grzecznie by wiedzieć od czego zaczną.
Nieśmiertelne Pragnienia

"Zbyt gburowaty by nie być złośliwym ale i zbyt atrakcyjny by dać mu po prostu odejść bez korzyści dla siebie. Czy to bycie egoistką?"
Takie myśli miała stosunkowo młoda samica. Zwłaszcza że haczyk ze strachem kontynuował interakcję mimo że nie było odzewu na niego bezpośrednio. Uśmiechnęła się do siebie. Na jej pysk pojawił się delikatny uśmiech o którym sama nie wiedziała. Uśmiech ni to lubieżny, ni to triumfalny choć by go zobaczyć to samiec musiał by spojrzeć w pełni na swą rozmówczynię.
– Widzisz? Jak mi pomożesz to szybciej będę chodzić na polowania, a ty dzięki temu będziesz miał więcej czasu na własne rekreacje i błogie leżakowanie. Co innego ma robić czarodziej kiedy nie chcę mu się iść na arenę? Już lepiej wesprzeć stadne zapasy. Czyż nie? Przysługa za przysługę. Nie daj się "prosić".
Nazwanie tego prośbą było nazywane bardzo pieszczotliwie. Bardziej dogadywanie sobie nawzajem i oczekiwanie aż starszy w końcu będzie miał dość i ustąpi obdarzając samicę nauką dla własnego świętego spokoju.
Nieśmiertelne Pragnienia

Mając pewność że została zauważona wyszła z wody po okręgu by ostatecznie usiąść po prawej stronie samicy z obcego stada dla wielobarwnej "rybki". Oswajała się z zapachem ale mimo to nie umiała sobie go z niczym skojarzyć. Paw oglądała samice z każdej strony którą sięgała wzrokiem gdzie wewnątrz siebie przyznawała iż jej rozmówczyni jest naprawdę przepiękna. Nie uwłaczała sobie, a po prostu stwierdziła fakt zwłaszcza że turkusowe oczy odznaczały się niczym kamienie szlachetne położone na ciemnej ziemi.
– Witaj. Mam nadzieję że cię nie wystraszyłam. Jestem Porcelanowy Kolec adept że słońca. Z jakiego stada jesteś? Nie pachniesz ani ziemią ani słońcem. Czyżby z mgieł?
Skoro rozmowa została już rozpoczęta może warto się dowiedzieć więcej o trzecim stadzie zwłaszcza że nie miała okazji nikogo z niego spotkać aż do teraz.
Pieśń Feniksa

– Pewnie zaraz stwierdzisz że masz ciekawsze rzeczy do roboty ale stwierdzam że od łowcy z doświadczeniem więcej mogę wynieść. Chyba że mam uznać to za strach...
Mówiąc to niby przymknęła oczy i rozłożyła łapy zastanawiając się co zrobi. Jak zasłużyć sobie na cień uwagi od takiego samca.
-Jeśli faktycznie nie jest to strach to bądź tak dobry i powiedz co mam zrobić byś mnie uczył? Święty spokój tylko po nauce jeśli o to chodzi. Po za tym nie jestem sama w stadzie i ci których wymieniłeś są zajęci swoimi podopiecznymi.
Czy pociągnięcie za ogon było dziecinne? Owszem. Czy tego żałowała? Oczywiście, że nie. Czy jeśli będzie ją dalej ignorował żuci w niego śniegiem? To się okaże.

Odpowiedź niemal zaraz po swoim żarcie była wręcz pewna. Widoczny uśmiech nie mal nie do rozgryzienia gdyż mogło znaczyć to tak wiele i nic za razem. Kiedy się przysunął miała wrażenie, że zaraz stopi śnieg wokół siebie i jego zarazem tylko słowa...były obelgą czy chęcią zirytowania? A może sprawdzeniem jak bardzo jest zdeterminowana na poczynania czym by nie były. Kiedy przechodził i chciał odejść delikatnie ale mimo to dalej odczuwalnie za kosmyk włosów na jego ogonie. Skoro chce złośliwości będzie je miał.
– Żarty chyba słabo rozumiesz. Tak więc co z tym nauczaniem?
Intrygujący starszy samiec a fakt tego że jest taki a nie inny ciągnie ową samice jeszcze bardziej do niego. Nie można nazwać tego brakiem szacunku do siebie.Może to ciekawość albo uczucie którego jeszcze nie było dane jej poznać.
Nieśmiertelne Pragnienia

Patrzyła na niego oczekując reakcji, a kiedy nastąpiła to praktycznie tego się spodziewała. Mimo wszystko to nie miała zamiaru mu być dłużna za dogryzki ale z odpowiedzią poczekała aż przyczłapie owy kompan starszego samca.
– Jaja to mogę znieść jak ci się wypnę co najwyżej ale na to przydało by się lepiej poznać.
Powiedziała to troszkę zawadiacko aczkolwiek nie było w tym ani grama braku szacunku do samca. Po wypowiedzi obróciła łeb w stronę zawołanej istoty. Przyglądała mu się bacznie jak by samą obserwacją chciała mieć na jego temat wszystkie informacje, następnie kiedy ten był już blisko wyciągnęła do goblina łapę.
– Nie mam pojęcia o waszych zwyczajach Kuma ale mimo to miło cię poznać.
Mówiąc to uśmiechnęła się do goblina ale mimo to obserwowała kątem oka zachowanie drugiego smoka. Kiedy się przywitała spojrzała na samca by dać odpowiedź na ostatnie zdanie jakie ten wypowiedział.
-Chowałam się w jednej z jaskiń w wulkanie przy gejzerach. Niestety smoczy sen nawiedzał mnie często a to spowodowało ubytki w wiedzy. Aktualnie poszukuje nauczycieli. Ty wyglądasz na takiego co się by do nich przyłożył i nie omieszkał by przyłożyć przy tym mi bym miała pełną świadomość że nikt się nie zawaha w walce.
A teraz zobaczmy czy połechtanie ego zadziała.
Nieśmiertelne Pragnienia

Słysząc o goblinie zaskoczona spojrzała w stronę groty z której wyszła. Niestety mimo swojego wieku nie było dane chodzić na polowania przez brak wiedzy na temat walki. Gdybym nie to że inni mają istoty im towarzyszące nawet by nie wiedziała za bardzo co jest czym i jaki ma zapach ale goblin? Nie umiała sobie przypomnieć czy jakiekolwiek kiedy kolwiek widziała. Po kilku oddechach spojrzała na samca jak by szukając odpowiedzi nie zadając jeszcze żadnego pytania. Może usiłowała się zebrać w sobie by przyznać się do rzeczy dla siebie wstydliwej.
– Em... Nie wiem jak wygląda goblin...
Powiedziała z lekko przygaszonym entuzjazmem i spuszczonym łbem. Wstydziła się tego. Po chwili podniosła głowę by zobaczyć wyraz pyska rozmówcy.
– Nigdy też nie byłam na polowaniu... Nawet walczyć nie potrafię...
Dodała być może licząc na dozę litości albo srogiego potraktowania. Niby się nie użalała nad sobą ale są rzeczy które pozostały z jej poprzedniego "ja".
Nieśmiertelne Pragnienia

Z pod wody przyglądała się samicy druga samica. Ta na brzegu była ciemna niczym noc zaś ta pod wodą barwna niczym koralowce bądź tęcza. Samica powoli zmierzała do łączenia wody z powierzchnią żeby nie wyskoczyć na drugą gdyż mogło by to wywołać nie potrzebne konflikty, a tego nie chciała. Z wody wyłonił się grzebień z błon po czym oczy z noskiem mogło to przypominać lekko kajmana jeśli smoki wiedzą czym jest takie stworzenie. Czekała aż samica na brzegu zwróci na nią uwagę gdyż wyrwanie z zamyślenia może wystraszyć.
Pieśń Feniksa

Czując na sobie spojrzenia zaczęła się rozglądać po okolicy. Goblin jako mniejsza istota nie dał się tak łatwo zauważyć w porównaniu do głazu na głazie. Przynajmniej tak myślała do póki nie zauważyła delikatnych ruchów klatki piersiowej przy oddychaniu czy też innych ruchów ciała które nie zawsze są w stu procentach świadome. Zaintrygowana podeszła bliżej chcąc się przywitać zwłaszcza że czuła od niego swoje stado.
– Witaj. Naprawdę ci tam wygodnie? Nie wolisz wejść do groty? W sumie gdybyś chciał to byś podszedł więc to było głupie pytanie... Przepraszam nie miałem, a raczej miałam okazji się przedstawić wcześniej. Jestem Paw bądź Porcelanowy Kolec. Możesz używać którego wolisz.
Mówiąc do odpoczywającego samca machała ogonem ale już nie że stresu a bardziej ciesząc się z nowej znajomości. Mimo iż trochę go zasypała gadaniem cierpliwe czekała na odpowiedź. Czuła do samca respekt przez wiek więc przygotowywała się na każdą możliwą reakcje.
Nieśmiertelne Pragnienia

Niegdyś samiec dziś samica więc też w pewien sposób w nowej odsłonie postanowiła wybrać się na odświeżający spacer po terenach wspólnych by odkryć siebie na nowo. Chciała stać się lepszą wersją dawnej siebie. Nie krępowały jej już spojrzenia innych czy też nie zrzucały na nią zakłopotania. Drepcząc radośnie po chrupiącym śniegu dotarła do jaskini oblepionej zielonym mchem. Weszła do środka by rozgrzać się odrobiną zieleni czekając z utęsknieniem na pierwszy dzień wiosny.
Nieśmiertelne Pragnienia

// odpowiedź na: viewtopic.php?p=664200#p664200 //

Samiec spojrzał na wężyka który był na jego lewej przedniej łapie. Słuchał uważnie jego wypowiedzi dając do myślenia. Bóstwo miało rację w swych słowach i obawach, nikt nie chciał by spełnić życzenia, które było by nie zgodne z pełną wolą osoby która o to prosi. Paw zastanowił się nad samym sobą i nie widział w swoich poczynaniach niczego co by było wbrew samemu sobie. Po dłuższej chwili zastanowienia postanowił odpowiedzieć.
– Widzisz bo... Myślałem, że uargumentowanie swojej decyzji miłością wystarczy ale jeśli widzisz w tym to że robię to tylko z tego powodu to już ci odpowiem. Chcę dokonać tych zmian gdyż w swoim własnym ciele czuję się obco. Mam wrażenie że dusza wybrała złe ciało przez co czuje się źle z samym sobą. Stanie się samicą mam wrażenie, że bardziej by było komfortowe dla mnie. Chcę móc zaakceptować siebie. Zmiana z którą przyszedłem nie jest jedyną.
Mówiąc to pokazał jeszcze dwa przedmioty które trzymał w drugiej łapie a żeby móc je pokazać musiał do tego usiąść, świadczyły one o zamiarach samca. Była to zmiana ziania i częściowa zmiana rasy. Ponownie spojrzał na wężyka i rzekł.
– Proszę pozwól mi być samicą która będzie smukła niczym wąż i będzie mogła oddychać w morskiej toni. Nie robię tego tylko dla kogoś ale głównie dla siebie by być atrakcyjnym we własnych oczach.
Jego słowa nie miały za grosz zwątpienia a tylko palącą nadzieję by bóstwo spełniło jego prośbę
Uessas

szmaragd, tygrysie oko, turkus dla Ślad Chmur

Aktualizacja

Jak tylko otrzymał odpowiedni przedmiot, udał się pod posąg smoczych bogów by prosić Uessasa o jeden ze swoich cudów, gdyż postanowił zmienić płeć.
– O wielki Uessasie, przychodzę z gorącą lecz nietypową prośbą aczkolwiek zapewne jest to dla ciebie normą. Proszę uczyń mnie samicą gdyż chcę mieć możliwość wydania potomstwa memu oblubieńcowi.
Po wypowiedzeniu swych słów czekał na odzew że strony patrona swego stada.
Uessas

Przekazuje dla Pąk Róży 2x rubin i szafir

Akt.