Księżycowa łąka

[Złoty Bażant]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Buntownik przekrzywił znów delikatnie łepetynę, ten morski gad coraz bardziej wzbudzał jego zaciekawienie, niby taki powściągliwy ale jednak było w nim coś takiego…interesującego.
– Hmm zostawmy kwestię mojej chęci bądź niechęci do przywódców, ale banda młodych….Tak to byłoby coś wspaniałego. A poza tym…też nie przyszedłem na świat tutaj, tylko za barierą, pewnie dlatego mnie tam czasem ciągnie, tak czy siak…Czy tylko mi się wydaje czy ty nie miałbyś nic przeciwko takiemu gangowi ? – spytał jakby odrobinę bardziej rozbudzony, ożywiony a nie tak jak zwykle znudzony całym światem.

[Samiec]

–Heee...-eek?– To pytanie zabrzmiało, jakby jaszczurka miała mu za złe, że w ogóle o tym powiedział! Biedny speszył się i znów spuści wzrok, spinając przy okazji wszystkie mięśnie. Kiedy okazało się, że tamten nie ma złych zamiarów – to jest nie skacze na niego z zębami i pazurami – uniósł łeb ponownie z dziwnie przepraszającym wyrazem pyska –Ah... no...– wzruszył barkami i spojrzał na bok, kręcąc szponem w ziemi. Wiedział że był jaskrawy w tym co robi, ale podobało mu się to.
–Chciałbym. Też aspiruję na piastuna, mam nawet parę pomysłów i...– parę to mało powiedziane, gdyby były materialne i jeszcze przybrały postać cieczy, zapewne wylewałyby mu się uszami. Większości zapewne nie dało się zrealizować, ale sama myśl, że mógłby się w to zaangażować poprawiała mu humor. Z zewnątrz wciąż wydawał się spięty, ale wyraźnie się starał, żeby porozmawiać z Błyszczącym na jakimś przyzwoitym poziomie. Nie musiał się go bać, w końcu tamten był tylko prawie piastunem, groźnym z postury, buntowniczym ze słowa i pokojowym w usposobieniu, ale instynkt podpowiadał mu że powinien.
–Ale takie coś może nie powinno być gangiem? To brzmi źle, tak trochę... agresywnie. A to byłaby po prostu grupa smoków chcących wiedzieć więcej. Może jak hmm.... Społeczność?– spojrzał w jego ślepia szukając jakiejś oznaki aprobaty.

[Złoty Bażant]

Widząc reakcję tamtego, Buntownik uniósł delikatnie, kolczasty łuk brwiowy, przyglądając się badawczo Morskiemu, który wyglądał jakby z nerwow miał za moment wystrzelić w powietrze, ale kiedy się uspokoił, Zielony skinął delikatnie łbem
– Tak, niezależnie od tego jak to by się nazywało, taka społeczność zrzeszonych poza stadem młodych...a zresztą już to mówiłem, chyba. Tak czy siak...Czemu własciwie tak panicznie się mnie boisz, akurat atakowanie cię to ostatnia rzecz, która w tej chwili przyszłaby mi do łba. Poza tym miło słyszeć że są jeszcze jacyś adepci aspirujący na piastunów, którzy myślą nieszablonowo – powiedział tajemniczym tonem, powstrzymując się przed wydobyciem z siebie złowieszczego chichotu.

[Samiec]

Poruszył grzebieniami. Samiec był słabszy od Lądowego, a jego wiedza była wybrakowana. Pomimo ich wiekowej proporcji, mentalnie był teraz niewinnym uczniem, ale przy okazji także smokiem dzielącym tę samą pasję oraz poglądową odmienność. Wystarczyłoby słowo, a morski mógłby stać się towarzyszem Błyszczącego, a także dzielić z nim swoje doświadczenia jako piastuna. Aby uczynić krok w stronę ocieplenia relacji, nie mógł ciągle zachowywać się jak przestraszony idiota, musiał wziąć się w garść.
–T-taki... Taki odruch. Nie miałem tutaj zbyt dobrego początku– znowu się rozejrzał –Instynkt podpowiada, żeby pozostać czujnym– wciąż nic się nie czaiło, ale w każdej chwili mogło się to zmienić.
W końcu Samiec odważył się, żeby na dłużej zawiesić spojrzenie na swoim towarzyszu. Bawiły go te jego sterczące włosy, szczególnie nad ślepiami, ale na pysku zachował zupełną powagę –Chciałbym uczyć Młodych, żeby potrafiły sobie radzić. Żeby żaden z nich nie został potraktowany tak jak ja– westchnął i machnął za sobą bezpłetwym, okaleczonym ogonem –A można to zorganizować. W każdej chwili, nawet wpółpracując!– podekscytował się na ostatnie słowa i znowu speszył. Zapewne gdyby miał skórę, siedziałby cały czas czerwony z zażenowania samym sobą –Uważasz, że to dobry pomysł?– dodał ciszej.

[Złoty Bażant]

Spojrzał na jego okaleczony ogon ale nic nie powiedział, nie miał zamiaru wypytywać tamtego co się stało bo póki co średnio go to obchodziło a nie znosił fałszywego zamartwiania się o inne smoki. Zamiast tego przeszedł do moawiania swojego i nie tylko swojego pomysłu
– Tak uważam że to dobry pomysł, żeby zebrać grupę młodych smoków, zrzeszonych ze sobą w gronie niezależnym od stada, niezależnym od podziałów i tak dalej...ale poza tym poza nakazami innych, ot takie wolne zgromadzenie. Hmm gdybyś chciał to istotnie można by to zorganizować, na przykład ustalić jakieś miejsce, nieoficjalną siedzibę, gdzie taka grupa mogłaby się spotykać na ziemiach niczyich, albo...Dobra, rozpędziłem się – powiedział, ciekaw zdania Cienistego

[Samiec]

–Nieee, dobrze mówisz. Nieistotne stada, nieistotne imiona. Nowe czyste jednostki– odpowiedział od razu, tym razem bez cienia wahania. Taka grupa byłaby odświeżeniem, szansą dla tych biednych Lądowych na oświecenie umysłów. Tylko jak i kiedy ich zebrać, co zrobić, żeby słuchały? Samiec wiedział, że Młode były plastyczne, ale potrzebowali znaleźć takie, które nie miało już zaszczepionych zbyt wielu wartości, lub było jeszcze otwarte na przyswajanie nowych –Nie musimy mieć stałej siedziby jeśli każde z nas potrafi mówić myślą– zauważył po chwili. Jedno miejsce byłoby dobre, ale częste skupianie zapachów na niewielkim wycinku ziemi mogłoby wydać się dziwne. Nie żeby to co zamierzali robić było jakieś nielegalne –Gdybyś... miał uczyć czegoś jakieś Młode, zrób to tutaj, na ziemiach wspólnych i.... uh– zacisnął łapy –I przywołaj mnie. Razem moglibyśmy...– spojrzał znowu na towarzysza, żeby sprawdzić czy wciąż ma jego poparcie. Nie ukrywał, że działanie we dwóch w pewien sposób zwiększało ryzyko, ale też odejmowało pracy.

[Złoty Bażant]

Buntownik zastanowił się, no w sumie Morski miał rację, skupianie się w jednym miejscu mogło wywołać obawy że powstaje jakieś nowe stado, a to mogłoby się spotkać z różnorakimi odbiorami ze strony czterech przywódców.
– W porządku, póki co nie mam nikogo ale kiedy zostanę piastunem, a może i wcześniej postaram się zabrać jakieś pisklę tutaj i razem będziemy mogli coś zdziałać, bo u starszych raczej myślenia nie da się zmienić, a przynajmniej nie tak łatwo

[Samiec]

Smok pokiwał łbem. Dla nich ranga nie miała znaczenia, ale wiedział, że gdy Lądowy przyjmie oficjalne, dorosłe imię, otrzyma również szacunek i zaufanie stada. Smoki powierzchni były przywiązane do nazw, one wystarczyły im jako zapewnienie czyjejś wartości, jako gwarancja. W końcu czy ktoś śmiałby przeciwstawić się słowu przywódcy, który wybierał kogoś na to stanowisko? Skoro to czynił musiał mieć do niego zaufanie.
–Ale to tajemnica– powiedział, na moment zniżając głos do wystraszonego szeptu –Pewnie to wiesz, ale... ale lepiej powiedzieć. Nie wiadomo, który dorosły smok rzeczywiście cie poprze, a który będzie tylko udawał, żeby potem wszystko zdradzić przywódcy– wzdrygnął się –To nie jest nic złego, w końcu... chcemy tylko rozmawiać, ale oni wielu rzeczy nie rozumieją. Tępią wszelkie przejawy... postępu– Zatrzepotał grzebieniami po bokach szyi i przyjrzał się skalnemu podwyższeniu, na którym leżał jego towarzysz. Nie podobało mu się, że wciąż musiał zadzierać łeb, żeby na niego spojrzeć, ale nie chciał się w tej kwestii odzywać, żeby nie przesadzić z pewnością siebie –Tymczasem możemy omówić... na czym to ma polegać. Na przykład... co takiego byś im tłumaczył, na jakich zasadach by to działało?

[Złoty Bażant]

//hmm teraz muszę wymyślić na czym dokładnie by to miało polegać ;)

Zielony pokiwał delikatnie łbem na znak że się zgadza, ściszył też nieco swój głos, który choć zwykle donośny, teraz zbliżał się do szeptu
-Co racja to racja, sądzę że ty i ja możemy sobie ufać bo obaj mamy że tak to nazwę...zewnętrzne pochodzenie. Nie uważam żeby to co mamy w zamiarze było złe, ale jak mówisz, tutejsze smoki są uwikłane w te swoje od wieków obowiązujące zasady i każdą próbę myślenia innego niż według ich schematu, tłumią bez litości.
A co do planu...mam bardzo ogólny zarys tego jak by miała taka grupa wyglądać, na pewno jak wspominałem działała by niezależnie od istniejących tu stad, niezależnie od smoczych ras czy tego na jaką rangę aspirują pisklęta. Trzeba wykorzenić w smokach myślenie że łowca jest gorszy od wojownika ! Myślę że takie spotkanie tej grupy mogłoby wyglądać trochę jak spotkanie młodych...Zastanawiałem się nawet nad tym żeby każdy z członków miał coś w rodzaju charakterystcznego znaku, namalowanego na łuskach czy futrze o takiego jak to... – tu wskazał na kształt gwiazdy który namalował za pomocą jakiejś czarnej substancji na swoim barku

[Samiec]

Samiec wsłuchiwał się w opis smoka z wyraźną aprobatą w ślepiach. Część założeń zapewne była dobra, szczególnie ta związana z ignorowaniem rang. Nie pojmował o co chodziło z tym postrzeganiem łowców, ale brzmiało jak coś co warto było zaakceptować, dla przyjemności Lądowego. Wszystko to jednak straciło na wartości wraz z ostatnim zdaniem, na które Samiec wyraźnie się skrzywił, na chwilę wrogo odsłaniając zęby.
–Chcesz naznaczać smoki? Ląd karmi się takimi znaczkami, prędzej czy później zniewoliłyby smoki tak samo jak imiona i rangi– przyjrzał się krótko czarnej gwieździe –Poza tym, skoro to tajemnica, czemu ktoś miałby zdradzać się taką plamą z człon...– położył grzebień po sobie, kiedy dopiero teraz zorientował się, że brzmi jakby chciał obrazić lub wywyższyć się nad bezskrzydłym –A-ale rozumiesz o co mi chodzi. To... to przeczy idei czystej jednostki–

Jak wiele mogliby zdziałać, gdyby ostatecznie zdecydowali się na tę współpracę? Musieli mieć jakieś założenia, stały plan i zasady, ponieważ nawet kiedy priorytetem miała być czystość, grupa bez pewnych ustaleń nie miałaby siły się utrzymać.
–A spotkania! Moglibyśmy być piątym, niewidocznym stadem. Niepostrzeżenie wdrożyć to do nauk wiedzy, podkreślić że istnieliśmy zawsze, jako że zawsze istniały smoki, które nie zgadzały się z obecnymi ustaleniami– uśmiechnął się do niego. Zielony musiał przyznać, że dało się to zrobić.

[Złoty Bażant]

Gdyby tak pomyśleć to on ma rację – pomyślał Zbuntowany słysząc komentarz na temat znaków, no było w tym sporo racji bo też zbudowałoby to jakieś ograniczenie, naznaczenie, znak zniewolenia.
– No myślę że możesz mieć rację z tymi znakami, jakby się tak dłużej zastanowić, a co do dalszej części…Piąte, niewidoczne, nieoficjalne stado, to mi się podoba. Można by nieznacznie zmodyfikować naukę wiedzy, przekazywanie im informacji…powoli zmieniać światopogląd młodych, uwolnić ich od istniejącego tu od wieków schematu i racja, słyszałem kilkakrotnie o wielu smokach, które nie zgadzały się z ty wszystkimi prawami które tu obowiązują. – mruknął

[Samiec]

–Nie zmodyfikować a wzbogacić– dodał i uśmiechnął się do niego krótko. Mentalność Lądowego była wyrazista. Chciał zmian, mówił że mu na nich zależało, ale aby iść dalej, potrzebował być chwycony za łapę i poprowadzony. Samiec nie miał nic przeciwko temu, pomimo że był młodszy, zapragnął nauczyć jaszczurkę jak prawdziwie uniezależnić się od niewolących ją praw. Zatrzepotał grzebieniami i wydał z siebie jakiś dźwięk sugerujący zastanowienie –Piąte stado miało członków od zawsze– zaczął przyciszonym głosem, jednocześnie napiętym, sugerującym, że Samiec zaczął o czymś opowiadać –Na początku żaden z nich o sobie nie wiedział, lecz nawet gdy zdołali się zebrać nigdy nie pojawił się wśród nich dowódca– zaczął tłumaczyć, z narastająco niespodziewanie pasją w głosie. Co parę słów spoglądał na towarzysza, a potem znów zwieszał wzrok, wpatrując się w jakiś punkt przed siebie –Ich... największym atutem jest niezależność. Decyzje podejmują sami, lub jeśli się na to zdecydują, wspomagają je otwartą dyskusją. Piąte stado nie jest taką wspólnotą jak pozostałe, członkowie mogą się nawzajem wspierać, ale nie ma wśród nich potępienia, a za zły czyn odpowiadają samotnie, nie krzywdząc przy tym imienia stada. Oczywiście nie ma ono jako takiej nazwy, członkowie mogą mówić o społeczności, że jest niewidocznym stadem, ale nie jest to oficjalne słowo, które miałoby ich opisać. Nie niewolą ich wyrazy, ani znaki– spojrzał wymownie na gwiazdę Lądowego –Spotykając się nie posiadają stad, rang, ani imion. Dzięki swojej anonimowości są wolni, obiektywni, a ich słowa są słuszne. Oni, z racji otwartych umysłów widzą i słyszą najwięcej, gotowi są poświęcić się dla zmian, jednocześnie nie zyskując za to pochwał czy szacunku. Wielu, o ile nie wszyscy wśród nich to wizjonerzy, smoki którym znudziło się oczekiwanie. Jednoczą się w słusznych sprawach poza czujnością innych, ślepych, potrafiących iść jedynie za słowem przewodników, którym zależy jedynie na wywyższeniu i posłuszeństwie– nabrał gwałtownie powietrza i wypuścił je, odrobinę drżąc. Nie bał się, był po prostu podekscytowany –Są, ponieważ nadal możemy znaleźć ich wśród nas, ale stali się grupą bardzo nieliczną, gdyż z każdym księżycem smoki wolą postawić na wygodę i bezpieczeństwo, nie bacząc czy są przy tym pozbawione wartości własnego życia– urwał nagle i spojrzał na zielonego pytająco, czekając w przejęciu, aż ten odpowie mu co sądzi o jego wywodzie.

[Złoty Bażant]

Zbuntowany słuchał i słuchał z rosnącym zaciekawieniem, ekscytacją i mnóstwem innych uczuć, które kłębiły się w jego umyśle.
– Jeśli chodzi o tą gwiazdę…tym razem mogę pozwolić jej wyblaknąć, ale co do imion…Wiem że chodzi ci chyba o to jakie ktoś ma imię, znaczy oznaczające jego rangę i tak dalej, ale mimo wszystko jakiekolwiek imię musimy mieć…żeby nie wołać na każdego „ ty chodź tu, a ty chciałbyś coś dodać ?” – powiedział, nieco plątając się w słowach, jak zawsze zresztą, no w mowach nie był najlepszy, umiał narzekać i to bardzo dobrze ale przemawiać średnio.
– Oczywiście rozumiem wszystko o czym mówisz, bo chyba aż tak to życie tych smoków spod bariery mnie nie pochłonęło, ale kilka księżyców temu sam złapałem się na tym lenistwie i parciem do przodu według reguł, powiedzmy tak, nauczę się tego czy tamtego, pójdę sobie na ceremonię…ech to życie istotnie jest łatwiejsze bo inni myślą za ciebie ale…właśnie, czy chcemy żeby inni myśleli za nas ? – spytał retorycznie po czym poskrobał się szponem po łepetynie, zastanawiając się nad czymś
– Hmm, tak sobie też myślę…czy kiedy jakiś smok, który zdecydowałby się dołączyć do takiej grupy, spytałby o smocze prawa, to co byśmy mu powiedzieli ? Tak hipotetycznie bo jak się domyślasz, spora część z nich należy do tych co to mówią o bezgranicznym oddaniu stadu, wywiązywaniu się z obowiązków swojej rangi, posłuszeństwu przywódcy…ech. Z jednym się jednak zgodzę, nie wiem jak ty ale podoba mi się prawo dotyczące nie zabijania piskląt, no może kara już jest trochę…Em momentami kontrowersyjna i zresztą tu znowu narzuca ją przywódca, ale chodzi o…A z resztą poplątałem się – burknął kończąc wywód uderzeniem końcówką długiego ogona o ziemię. Cóż mógł zielony poradzić że jego myśli były czasem tak poplątane jak całe jego, wężowate ciało…

[Samiec]

Żyjąc samotnie nie potrzebował imienia i w zupełności nie przeszkadzałoby mu, gdyby obcy zwracał się go niego na "ty" albo "samcze", choć zdawał sobie sprawę, że w większych grupach mogło stać się to nieco bardziej kłopotliwe. Skinął łbem na to wytłumaczenie, chcąc dojść do jakiegoś rozwiązania. Przydomki również były jakąś formą niewoli, ale zdecydowanie lżejszą, ponieważ mogły oderwać smoki od mian do których przywykły –Przydomki. Nie definiujące nas, nie opisujące, a po prostu ułatwiające komunikację. Moglibyśmy zmieniać je co jakiś czas, żeby nigdy zbytnio do nas nie przylgnęły– nagle skłonił się nisko przed bezskrzydłym –Jestem Koral. Możesz mnie tak zapamiętać na jakiś czas, ale nie jest to moje imię, ponieważ go nie posiadam. Kiedy indziej mogę przedstawić się inaczej i będzie miało to równą wartość– czyli żadną dokładniej ujmując, chociaż tego już nie dopowiedział.
–Najważniejszym jest zapamiętanie, że forma buntu nie może być na tyle wyraźna, by od razu dało się ją zdławić. Nie możesz przeciwstawić się prawu, jawnie go nie przestrzegając, ponieważ zostaniesz za to ukarany a wszyscy wokół przyznają słuszność przywódcy. Jeśli ktoś zapyta, nie mamy prawa kłamać, przedstawimy prawa tu obowiązujące, ale wyjaśnimy ich bezwartościowość. Będziemy razem myśleć co uczynić, żeby je naprawić– wstał powoli i zaczął okrążać kamień na którym leżał jego towarzysz –Prawa moralne– powiedział intensywniej, wybijając się z przednich łap, żeby oprzeć je na skale, znajdując się nieco bliżej bezskrzydłego, przy jego prawym boku –Społeczność o otwartym umyśle sama potrafi określić powagę przewinienia, nie potrzebne jest nam do tego sztywne prawo. Zabijanie piskląt– zatrzepotał grzebieniami, a jego pysk nabrał groźnego wyrazu –... jest zwyrodniałe– no i przede wszystkim było potwornym marnotrawstwem –Ale kara również powinna podlegać osądowi społeczności

[Złoty Bażant]

– Przydomki to chyba...całkiem dobry pomysł, no i nie zniewalają aż tak, już nie musimy przesadzać, choc ja tam lubię być nazywany Buntownikiem, po prostu lubię. Co do reszty...Czy ty masz gdzieś spisaną listę, cały plan ? Czy to moje przekonania po prostu zostały stłumione przez tych tu ? Możliwe że to drugie, stałem się prawie wyleniwionym, zgrzybiałym, starym adeptem, który jeszcze kilkanaście księżyców a stałby się tacy jak ONI powiedział, najwyraźniej ci ONI mieli być całą resztą, nie odpowiadającą jego poglądom
-Muszę tylko znaleźć jakieś pisklę któremu przekażę nowe przekonania...hmm miałem uczyć Śnieg wiedzy, ciekawe czy będzie jeszcze chciał się uczyć czy znajdze kogos innego

[Samiec]

–Buntownik?– skrzywił się –Czy to jakaś forma protestu, czy po prostu musisz obnosić się ze swoimi poglądami?– zabrzmiał krytycznie, wyraźnie niezadowolony z miana swojego towarzysza –Nam– powiedział z naciskiem –nie zależy na aprobacie innych, nasze nazwy są czyste i niezależne, nie definiują nas– powtórzył poprzednie określenia, żeby lepiej dotarły do jego małych uszek. Po chwili odbił się od kamienia i ponownie postawił łapy na ziemi, wolnym krokiem wracając na miejsce przed Błyszczącym. Biednym Lądowym smokiem.
–Przepraszam, ja... ja nie chcę ci niczego narzucać, ale słowa to bez żadnej przesady, prawdziwa przyczyna zniewolenia smoków. Ceremonie i imiona które sami sobie nadają to pozór samodzielności, żeby chętniej podążały za przywódcą– wyjaśnił spokojniej, żeby załagodzić ewentualne spięcie między nimi. Nie chciał się kłócić, a rozumiał że jego towarzysz – do czego sam się przyznał – zdołał już nasiąknąć niedorzecznościami Lądu.
–Nie mam żadnego planu, po prostu wiem– był naprawdę nadzwyczajny, jeśli chodziło o zmyślanie na poczekaniu –Pamiętaj, że pisklęta lubią dzielić się tym co usłyszały. Gdyby któryś nieprzekonany dorosły usłyszał jakie wartości przekazujesz, mógłbyś mieć z tej racji nieprzyjemności. Tylko ty, bo mam nadzieję, że nie muszę ci tłumaczyć, że nigdy nie rozmawialiśmy– zatrzepotał grzebieniami. Piąci chwałę zbierali wspólnie, ale karę przyjmowali osobno –Opowiedz mu o tym jako o legendzie, którą gdzieś usłyszałeś... –– wydał jakiś krótki dźwięk zastanowienia i spojrzał skupiony przed siebie. Zaczął mówić powoli, ważąc każde słowo, jakby przypominał sobie jakąś skomplikowaną, dawno zapamiętaną formułę –Nie zdradzaj od razu wszystkiego, pozwalaj pytać i odpowiadaj. Nie przekonuj go, nie zmuszaj i nie oskarżaj Lądu. Nie mów, że sam należysz do piątego stada, zasugeruj, że jeśli zapragnie, może uda mu się odnaleźć tę społeczność, ale nie możesz opowiedzieć mu o wszystkim naraz– spojrzał na towarzysza i uśmiechnął się –Naucz go dyskrecji, nie dlatego, że to co mu przekazujesz jest złe, ale ponieważ tego potrzeba aby ich odnaleźć. Jesteś piastunem, z pewnością znajdziesz sposób by odkryć w nim odkrywczą pasję, tym bardziej, że zasady piątego stada kreujesz ty sam–