Miejsce wymian

[Administrator]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Na szczęście brak wiary czy zdrowy sceptycyzm nie stanowiły żadnej przeszkody w prawidłowym funkcjonowaniu tego mistycznego ołtarza. Bowiem lśniący granat, bez dłuższego oczekiwania czy dodatkowych efektów zwyczajnie zniknął z kamieni ołtarza, a na jego miejscu pojawiła się okazała i krwista sterta żubrzego mięsa, które pachniało niezwykle apetycznie. Tak swieżego mięsa to próżno byłoby nawet szukać na polowaniach... niemalże. Smacznego!

– granat
+ 4/4 mięsa

[Posępny Czerep]

Ognistej młodej Łowczyni polowania szły wyjątkowo dobrze, zwłaszcza tego księżyca. Miała wiele miłych gości, w tym w większości cennych jej sercu wspołstadnych – a jednak nadal było jej mało.
Kolejne smoki zgłaszały się do niej, sycząc z głodu i opowiadając o bezskutecznych poszukiwaniach. Nie oceniała ich. Jej też zapasy ostatecznie się skończyły, równie mocno jak szczęście, więc musiała sięgnąć po to, o czym do tej pory nie myślała.
Poszept podzielił się z nią wiedzą na temat tego miejsca i choć Aank nie rozumiała kompletnie dlaczego miałoby ono jej pomóc – ufna i ciekawska, postanowiła spróbować.
Łeb zataczał łagodne kręgi, a białe źrenice rzucały swe światło na boki, badając obce miejsce i niosąc ją ku centrum zdarzeń.
Starając się zachować powagę, Presja stanęła przed ołtarzem, sięgnęła do torby, wyjęła dwa kamienie i ostrożnie ułożyła je na płycie.
Rubin i cytryn. Zabłysły bliźniaczo, jakby żegnając się z nią.
Czy naprawdę teraz się coś stanie?

// Rubin i cytryn na 8/4 mięsa

[Administrator]

Choć Perspektywę Wieczności do Świątyni przywiodła ciekawość i pustki w zapasach nie oznaczało to, że wyjdzie z niej z równie pustymi łapami. Ufająca opowieściom innego smoka ze swojego stada Łowczyni położyła na płaskim Ołtarzu dwa kamienie szlachetne. Piękne i czyste okazy zalśniły niemalże w tym samym momencie w którym dotknęły szarego kamienia, na kilka uderzeń serca oślepiając Aank. A gdy smoczyca odzyskała wzrok zamiast rubinu i cytrynu miała przed sobą niewielki stos świeżutkich ryb. Okonie były jeszcze lekko wilgotne i wyglądały jakby miały jeszcze ochotę próbować ucieczek w poszukiwaniu wody.

– rubin, cytryn
+ 8/4 mięsa

[Karmazynowy Kolec]

Rzeczywistość, w której się znalazł, była zupełnie inna od jego pisklęcych wspomnień, zarówno jeśli chodzi o tak prozaiczne sprawy, jak sposób działania stada, ale też te mniej banalne... jak bogowie.
No bo kto to widział, aby smok był w stanie przeżyć własną śmierć, żeby przestał się starzeć, żeby istniała... no, już nie istniała jakaś bariera? Z tego co zrozumiał na zebraniu bogowie i tak nie byli obecnie zbyt... aktywni. A i tak przez te kilka księżyców dość mocno poczuł ich obecność.
Wszedł do świątyni z widoczną gołym okiem obawą. Wnętrze groty zadziwiło jednak Karhina bardzo pozytywnie. Posągi bogów, ołtarze i... kamień. To właśnie on był celem wycieczki Karmazynowego. Smok podszedł do szarego głazu i położył na nim malachit.
– Jeśli można... poprosiłbym trochę owoców za ten kamyk – powiedział głośno z wyraźnym zakłopotaniem. Niby mówił w kierunku bogów, duszków, czy kogoś takiego, ale... no, nikt kogo niego nie stał, więc było to trochę dziwne. Tak czy inaczej coś musiał powiedzieć – z tego co wiedział, normalnie smoki dostają tutaj mięso. A on potrzebował owoców dla kompana Bieli. Oby bogowie byli dziś w dobrym nastroju.

[Gorycz Losu]

W Świątyni pojawiła się również Kaskada Kości. Skrzywiła się widząc że nie jest sama przy Ołtarzu, ale ominęła Karmazynowego Kolca nie racząc go spojrzeniem po pierwszym rozeznaniu w sytuacji. Położyła na miejscu wymian dwa szafiry i cofnęła się. Usiadła i owinęła ogonem łapy, nie wiedząc ile będzie musiała czekać. Niechętnie rozstawała się z kamieniami, szczególnie że jej kompan lubił je jeść.

// 2x szafir na 8/4 mięsa

[Fenomenalna Flądra]

Gdzieś z boku weszła i Chroma. Zaraz po tym jak wodna położyła na ołtarzu swoje dwa szafiry, ona dołożyła jeden ze swoich. Myślała że to nie jest aż tak często odwiedzane miejsce. W końcu smoki chyba miały coś lepszego do roboty niż modlenie sie. Tym bardziej w takich czasach.
Siedzenie przy nieswoich nie było zbyt przyjemne. Jednak starała się tego nie ukazywać. Klapnęła pupskiem o ziemię, a ogon zaraz za nią. Znajdowała się ze wszystkich chyba najdalej od ołtarzu. Jesli bogowie pozwolą na zamianę – zabierze mięsko i szybko sie stąd ulotni.

// szafir na 4/4 mięska

[Posępny Czerep]

Przybyła tu znów, uznając, że żaden skarb nie jest dla niej wart więcej, niż nasycenie jej braci.
Zaskoczyła się jednak, widząc, że nie jest tu sama, choć nie było w tym nic dziwnego. Wszyscy potrzebowali jeść. Wchodząc więc spokojnym krokiem skinęła głowie smoczycy pachnącej Ziemią, oraz tej nieco przerażającej, ale na swój sposób pięknej, która emanowała zapachem Wody. Aank pogrzebała w pamięci i przypomniała sobie potyczkę Ognia z Wodą, gdzie ten właśnie smok ustalał warunki. A więc przywódczyni.
Oposowa wyjęła z torby kamień, opal, by położyć go na platformie obok innych darów.
Od kiedy wróciła Kołysanka, biało-błękitno-różowy kamień nie musiał przypominać jej matki. Chciała za to, jej myślą, dostać za niego owoce, może nawet brzoskwinie, którymi pachniała. Może nawet przyjdzie jej ją nakarmić?
Wróciła z piedestału i usiadła blisko Karmazynowego, uśmiechając się do niego ciepło, ufnie.
Świątynie wypełniła atmosfera oczekiwania.

// Opal na owoce (brzoskwinie)

[Administrator]

//Nie bójcie się mnie tykać na PW ws miejsca wymian, nie zawsze mogę je zauważyć na czas ^^

Ołtarz, czyli zwyczajny podłużny szary kamień, rzecz jasna na słowa nie odpowiadał. Ale jakaś odpowiedź była lepsza niż czyn? Bowiem kamienie położone tu przez smoki w zaufaniu otoczył miękki, złotawy blask. A kiedy światło zgasło, każdy z ofiarodawców mógł ze sobą do groty zabrać jakieś smakowite przekąski. Trzy szafiry, opal i malachit zostały zamienione na coś znacznie mniej chrzęszczącego przez niewidzialną i nieznaną smokom siłę, która miała w opiece to miejsce.

Karmazynowy Kolec
– malachit
+ 4/4 pożywienia (śliwki)

Kaskada Kości
– 2x szafir
+ 8/4 mięsa (śledzie)

Chroma
– szafir
+ 4/4 mięsa (jeleń)

Perspektywa Wieczności
– opal
+ 4/4 pożywienia (brzoskwinie)

[Światokrążca]

Wraz z Szablą przytuptał do Świątyni. Stnął przed ołtarzem a Nawojka podfrunęła bliżej i włożyła mu mu w łapę dwa szafiry, które samiec natychmiastowo położył na płaskim kamieniu. Cofnął się kilka kroków w oczekiwaniu na wymianę. Był ciekaw jak to będzie wyglądać. W tym czasie Nawojka podleciała do Szabli i wręczyła jej pozostałe kamyki.


// dwa szmaragdy za 8/4 mięska

[Administrator]

Błysnęło jasne białe światło, a kiedy zgasło, oczom Żeru Zwierząt i jego Nawojki ukazała się sterta mięsa leżąca w miejscu, w którym poprzednio leżały dwa szmaragdy. Mięso pachniało apetycznie, i było tak świeże, że jeszcze ciepłe i parujące. Nawet nasycony smok mógłby być takim posiłkiem szczerze zainteresowany.

– 2x szmaragd
+ 8/4 mięsa

[Spękany Kamień]

Sam tu przyszedł, bo dowiedział się, że mógł. Był tu już chyba raz i usłyszał pustkę. Ale podobno duszkowie tu działali, zsyłając jedzenie. A to dobra rzecz. Poza tym czuł, że dla Stada raczej niewiele robi, a to nie wymagało od niego więcej niż spaceru. Dlatego trzymał mocno dwa rubiny pod pachą skrzydła i szedł. Aż dotarł.
Zgodnie z instrukcją kamień się błyszczał, chociaż w jaskini niewiele było źródeł światła. Usiadł, pozwolił kamieniom spaść na posadzkę. Podniósł je niezgrabną łapą o grubych paluchach i spękanych pazurach, by delikatnie – jak mógł, ułożyć je na środku kamienia-stołu. Czekał na błysk światła. Mówili, że miał być.

//2x rubin za mięsko

[Gasnący Wiciokrzew]

– Słyszałam o Świątynii! Spotkałam bardzo wylewnego Ognistego, Piastun Poszept brzmiało jego imię, chyba, który chętnie opowiedział mi o waszych bogach! Ciekawa sprawa. Jesteś wierzący, Strażniku? Bo to wszystko brzmiało jak naprawdę sprawnie wysnuta opowieść, ale chyba trzeba czasu na wiarę. Zostać w niej wychowanym zapewne... O, powiedzmy, że sama pozostanę na razie przy wierze w Ziemię, co ty na to? Brzmi bardzo światle. – zaśmiała się przyjemnie, choć raczej ciszej niż głośniej. No i podróż dwójki absolutnie wspaniałych przyjaciół się zaczęła! Miodowa lubiła dostawać proste zadania, teraz dostała kamienie na wymianę – szła więc żwawo i żywo, choć bez jakiegoś specjalnie wyeksponowanego chodu "jestem na misji!" ot, teraz chciała się na niej po prostu skupić – no i na dalszych rozmowach ze Strażnikiem. Skoro już ma rangę i ten z nią wywiad już przeprowadził, teraz i Honi może poprzepytywać go, prawda? Starała się być jednak nienachalna i co rusz przyjaznym wzrokiem przypominać, że nie musi na nic odpowiadać. Ani nawet rozmawiać, nie szkodzi, niektóre relacje zdobywa się wolniej.
Pojawili się wreszcie w Świątyni i dotarli i do kamienia jasno zapraszającego, by kłaść na nim rzeczy. Kleryczka przystanęła, podreptała w miejscu niepewna, czy to podekscytowanie czy niepewność i spojrzała na drzewnego, jasno prosząc o afirmację, jednak nie czekając za długo i wręcz doskoczyła żwawo i wesoło do samej skałki. Oparła się o nią obiema przednimi łapami i położyła powoli, patetycznie oba kamienie maddarą.
– Kochana siło, która karmi smoki w zamian za dary ziemi – przyjmij dary Ziemi i podaruj mi trochę mięsa dla stada! Najlepiej czegoś dużego. Strażniku, lubisz owoce? Ja lubię. Ale chyba trochę mi się przejadły. Dlatego poproszę o mięso. Poprosiłam. Tyle wystarczy, prawda? – łapami pozostała jeszcze chwilę oparta o piedestał, tylko łeb odwróciła w stronę towarzyszącego ją smoka, najpierw chciała po prostu odchylić głowę i spojrzeć na niego do góry łapami, ale szybko zauważyła, że szyja jej się tak komfortowo nie wygnie, więc wywróciła nią w pół drogi do zaplanowanego sposobu patrzenia jak jakiś piskorz czy demon i odwróciła się pyskiem już normalnie, od boku. Spojrzała pytająco, by wzrok towarzyszył jej słowom. Ach! Nie może okupować miejsca. Zeszła szybko i cofnęła się o kilka kroków w tył.
– Twoja kolej! Hej, jestem jeszcze zaledwie kleryczką, ale nie masz mi za złe, że położyłam je pierwsza? Hierarchia i te sprawy. Pamiętam, pamiętam, zawsze – chociaż, czasem, po fakcie. Przepraszam! – wytłumaczyła się szybko, jednak nawet teraz jej pyszczek zamiast być smutnym i skruszonym, był już na etapie bycia po prostu pełnym nadziei i zachęcania Strażnika do wybaczenia jej swoim uśmiechem i ładnie kiwniętymi w przód uszyma.

// dwa onyksy za dwie porcje mięska poproszę grzecznie!

[Szeptucha Roju]

Gdy dostała dwa czarne kamienie od drzewniaka, ruszyła we wskazanym kierunku.
Średnio wierzyła w tych całych bogów, chociaż w duszki już tak. Miewała z nimi kontakt, zatem nie miała prawa w nie nie wierzyć.
Dotarła na miejsce, idąc cichymi, zimnymi korytarzami. Patrzyła na te martwe posągi, aż dotarła do płaskiego kamienia, przy którym już stało kilka smoków.
Spojrzała na nie płonącymi ślepiami, wyminęła ich, a następnie położyła dwa czarne kamienie na ołtarzu, odsuwając się o krok.

– 2x onyks za 2 porcje mięsa

[Oddech Spaczenia]

Smok przyszedł na miejsce. Czuł wyraźnie zapach innych. Ba. Widział Goblin. Skinął jej łbem i powoli podszedł do płaskiego kamienia. Wyciągnął dwa kamienie, opale. Spojrzał jeszcze raz na nie, po czym wycofał się oczekując co się dalej wydarzy. Coś grzmotnie? Usłyszą jakieś głosy? Czy w ogole takie rzeczy są możliwe? To głupie. ale mimo że tak myślał, zaufał. I czekał.

/2x opal za dwie porcje mięsa

[Administrator]

Zebrał się tu prawdziwy tłumek smoków. Każdy przybył z parą kamieni szlachetnych na wymianę: onyksy, opale, rubiny... Sterta kamieni skrzyła się zachęcająco na kamiennym ołtarzu wymian.
Aż rozbłysło jasne światło, a biała mgła spowiła skarby.
Kiedy mgła rozwiała się przez nieodczuwalny przez zadnego smoka wiatr, na ołtarzu leżało już tylko świeże mięso. Czy smoki pamiętały gdzie kto położył swe kamienie, by zgarnąć odpowiedni łup teraz?


Spękany Kamień
– 2x rubin
+ 8/4 pożywienia (jeleń)

Miodowa Łuska
– 2x onyks
+ 8/4 pożywienia (sarna)

Owadzia Łuska
– 2x onyks
+ 8/4 pożywienia (łoś)

Mocarny Kolec
– 2x opal
+ 8/4 pożywienia (widłoróg)

[Spękany Kamień]

Nie miał pojęcia gdzie położył swoje kamienie. Nie zwrócił na to uwagi, bo jego rubiny zostały zasypane przez kamienie Honi i Strażnika. Dlatego też po prostu wziął SARNINĘ i wyszedł. Szedł prosto do Obozu. Nie wiedział czy inni się wywiążą z umowy, ale on nie miał zamiaru brać nieswojego mięsa.

z/t

[Strażnik]

Nie potrafił rozgryźć samicy i skąd brał się w niej taki entuzjazm, szczególnie podczas interakcji z kimś takim jak on. Zdawała się w tym podejściu zupełnie odmienna od pozostałych, nie tylko dlatego, że miała w sobie nieskończone pokłady optymizmu i naiwności, ale ponieważ była wobec tej strategii wyjątkowo wierna, nawet gdy Strażnik nie starał się w żaden sposób jej za to wynagradzać. Po prawdzie nie strofował jej też, ani nie krytykował jej piskliwego głosiku, bowiem o ile nie plotła czegoś kompletnie niedorzecznego, nie miał ku temu żadnych podstaw.
Nim drzewny zdecydował się położyć na ołtarzu cokolwiek od siebie, jego powłóczącą łapami postać wyprzedziło paru innych ziemistych, chcących zrealizować zadanie przykazane im po połowie przez niego i Żer. Nie poświęcał im szczególnej uwagi, choć nim powracał wzrokiem do Honi, rzucał okiem w stronę odkładanych przez nich kamieni, żeby ocenić czy są jedynie dwa, zgodnie z instrukcją. Ostatecznie jedynie Miodowa dorzuciła do swojej ofiary jeszcze jakiś komentarz, ale biorąc pod uwagę rezultat, który po chwili odsłoniła tajemnicza mgła, nic takiego nie było konieczne.
– Tutaj nie ma to większego znaczenia, ale powinnaś bardziej pilnować swoich odruchów– odpowiedział burkliwie, doczłapując do ołtarza, na którym ułożył dwa akwamaryny, a potem od razu, niemal płochliwie się od nich wycofał – A wiara istotnie wymaga czasu, zupełnie jak budowanie zaufania wobec innych smoków. Mogę uznać to co mi powiesz za prawdopodobne, ale fakt że potrafisz dobrze poskładać zdarzenia nie uczyni z twojej historii faktów, wokół których byłbym gotów budować swoją tożsamość. A skoro nie dałbym okłamać się tobie, dlaczego zawierzyć miałbym siłom mającym zdecydowanie lepsze narzędzia do manipulacji– Był zapewne zbyt zmęczony, żeby w porę ugryźć się w język, nawet jeśli nie do końca mądrym było oskarżać bogów w ich własnej kapliczce, a poza tym nigdy nie marnował okazji by podzielić się swoim ateizmem – Za to wiara w Ziemię jest dobra, a poświęcanie idei najbardziej szlachetne– skwitował, ostatecznie słowa wypowiadając z większą zadumą, także bardziej do siebie, jakby tęsknił za mentalnością swojego byłego stada.

> 2 akwamaryny za 2 porcje mięsa
jeśli jest już na to za późno to trudno, Strażnik o tym nie wie xD

[Fenomenalna Flądra]

Gdy Strażnik skończył mówić, zza jego pleców wyłoniła się ni stąd ni zowąd Chromka. Położyła na "cudownym" miejscu turkus ze swojej kolekcji. Uznała, że nie będzie wykorzystywała kamieni ze skarbca, jeśli mogła wymienić swoje.
Zabrała łapę i odeszła zarówno od pleców strażnika jak i od kamienia. Szkoda że nie można było mieć takiej podręcznej wymieniarki w domu. Nie trzeba by było tak daleko przyłazić po jedną porcję. Jednak lepszy był aktualny układ niż nic.
Dopiero po odejściu skinęła przebywającym tu smokom na przywitanie. Ponownie miała nadzieję na ryby. Wypełniła nawet tym razem swoimi pragnieniami myśl. Magiczny twór, uczucie pragnienia tych rybek, które na moment miało wypełnić pomieszczenie, ale którego nie miały odczuć przebywające tu smoki, żaden śmiertelnik. Nie chciała bowiem wyjść na wybredną. Widziała jednak, że często ci, którzy proszą o coś konkretnego dostają to. Może więc i jej tym razem się uda? Nawet jak nie rybę... to jakieś podwodne stworzenie?
Cokolwiek się pojawi – Chroma chętnie to przyjmie. Ważne że jedzenie. Następnie uda się w drogę powrotną do obozu. Pieszo oczywiście, przy okazji sprawdzając granicę, czy ktoś nie próbował się do nich przedostać przez tereny wspólne.

// turkus za jedną porcję

[Dar Tdary]

Przylazł tak jak prosił go Strażnik i Żer tylko nieco nie w czasie... cóż, miał wiele ważniejszych spraw na głowie niż wymiana kamieni na jedzenie. Od czego mieli łowców? Zioła same się nie znajdą, a jakoś nikt się nie kwapił żeby mu pomagać od Feeria przeszła na emeryturę. Westchnął ciężko podchodzą do miejsca gdzie kładło się kamień. Położył jeden z onyksów i zmarszczył brwi. Nic, a nic mu się to nie podobało... poza tym skąd to mięso? Maddara? Ciekawe czy nie będzie zatrute! Zmarszczył brwi jeszcze bardziej tak, że ledwo było widać jego ślepia. Czekał aż kamyk zniknie i pojawi się w jego miejscu mięso.

/ onyks za mięsko

[Kuszenie Diabła]

Do Świątyni wkroczyła również białołuska. Poczekała aż wyjdą z niej inni interesanci, po czym umieściła lewitujący obok niej malachit na podłużnym ołtarzu. Zaobserwowała już jak pozostawione tu kamienie zamieniają się na mięso, co zdecydowanie było dla niej korzystne, bo błyskotki chociaż ładne – to były nieco ciężkie do pogryzienia i mało strawne. Sama podeszła tylko na odległość skoku, wpatrując się w pozostawiony na ołtarzu kamień, zupełnie jakby bała się, że zniknie bezpowrotnie, nie pozostawiając po sobie nic w zamian.

/malachit za mięsko

[Administrator]

Miejsce Wymian zaczęło wyglądać jak objęte w posiadanie przez Smoki Ziemi, tyle się ich tu ostatnio przewinęło, każdy z kamieniem szlachetnym w ręce. I tym razem nie odeszli ze Świątyni z pustymi łapami. Bowiem kamienie szlachetne położone w ofierze na ołtarzu w rozbłysku światła, ale bezszelestnie, zastąpione zostały porcjami mięsiwa, gotowymi by nasycić całe stado głodnych smoków.

Opiekun Ziemi
– akwamaryn
+ 4/4 mięsa (delfin)

Tradycyjna łuska
– turkus
+ 4/4 mięsa (żubr)

Dar Tdary
– onyks
+ 4/4 mięsa (piżmowół)

Opalizująca Łuska
– malachit
+ 4/4 mięsa (wilk)