Mała plaża

[Rozpaczliwa Łuska]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Nucąca spojrzała z pełnym podziwu wzorkiem na adeptkę cienia. Sądziła, że ta odskoczy lub też przeturla się, albo coś w tym stylu. Jednak nie, ta po prostu odparła atak młodej samicy. No jednak Zwiastująca miała doświadczenie już, dlatego też uczyła. To miało sens. Na polecenie o spróbowaniu jeszcze raz, kleryczka spojrzała na adeptkę, jednak nie rozmyślała o tym, czy ją skrzywdzi. Była pewna, że nie ma takiej możliwości. Wzięła głęboki wdech, kierując powietrze do płuc, a następnie zaczęła celować w oczekiwaniu na posmak, który miał sugerować gotowość do ataku. Postanowiła teraz wycelować w brzuch, poczekała i gdy tylko poczuła gromadzącą się gorycz w pysku, wypuściła powietrze. Starała się teraz zrobić szerszą wiązkę ognia, aby trafiło całe podbrzusze. Schyliła ku temu łeb, aby wiązka leciała w tamtą stronę, a powietrze wypuszczała całym pyskiem, a nie przez "dzióbek", aby ogień szedł szerszą wiązką.

[Zwiastująca Łuska]

Wiązka ognia wypuszczona przez Nutę faktycznie była szersza. Aby się nie powtarzać, Cassandra postanowiła wzbić się w powietrze. I tak zrobiła, kilkoma machnięciami skrzydeł znalazła się nad ziemią, ale ogień przeleciał tak niedaleko jej brzucha, że poczuła ciepło owej wiązki. Następnie wylądowała i skinęła łbem ~ Widzę, że zianie ogniem masz opanowane. Ale musisz pamiętać o bardzo istotnej sprawie. Teraz, kiedy patrzyłaś na mój brzuch, od razu wiedziałam, że tam wycelujesz, więc zdążyłam z unikiem. Musisz sprytnie zmylić przeciwnika. Przykładowo, patrz na mój pysk, a celuj w szyję. Ale ogólnie było w porządku. Teraz zaatakuj mnie pazurami ~ powiedziała, ponownie cofając się o kilka kroków. Musiała być gotowa do uniku.

[Rozpaczliwa Łuska]

Spojrzała na Zwiastującą z szokiem. Nie mogła uwierzyć, że smoczyca aż tak zaryzykowała. Mogła przecież mieć nagle poparzone podbrzusze. A Nucąca mogła by zostać jeszcze oskarżona o atak na smoczycę z innego stada! Następnie wysłuchała tego, co przekazała jej adeptka. Hm, to bardzo dobre rady. Nawet przez głowę jej to nie przeszło, że trzeba również wykorzystać spryt w takim ataku.
Miała zaatakować pazurami. Tutaj postanowiła wykorzystać pozycję do skoku i doskoczyć do samicy, aby następnie przeciąż jej bok. Wolała już nie celować w punkty, które były słabsze. Przecież mogło to się źle skończyć, a tego wolała uniknąć. Szybko przygotowała się do skoku, ugięła łapy, które w dodatku lekko rozstawiła. Uniosła ogon do góry, aby nim balansować w razie potknięcia, żeby się nie wywrócić. Następnie pochyliła głowę, aby zrównała się z kręgosłupem i przycisnęła skrzydła do boków. Teraz była gotowa do ataku. Zrobiła jednego porządnego susa do przodu, a kiedy znalazła się obok Zwiastującej, uniosła łapę i szybko wycelowała w jej bok. Uniosła łapę z zamiarem przecięcia go od szyi, aż po łapy. Zacisnęła zęby i machnęła łapą. Chyba nawet zamykając oczy, aby nie widzieć tego czy coś się stanie.

[Zwiastująca Łuska]

Adeptka z dziwnym spokojem widząc nadlatującą Nutę przyjęła pozycję do skoku i zwyczajnie odskoczyła w bok, naturalnie w kierunku przeciwnym do ataku. Następnie miękko wylądowała i ponownie skinęła łbem ~ Dobrze. To teraz spróbuj zaatakować mnie szczęką. Zęby mam naturalnie na myśli ~ powiedziała, chociaż o tych kłach niepotrzebnie dopowiedziała, bo Nucąca i tak pewnie zrozumiałaby, o co chodzi. Zwiastująca miała w planach jeszcze kilka zadań dla Nuty, więc młoda trochę się napracuje. Nauki u Cass były ciężkie. Długie, ale efektywne, a to jest ważne. Trzeba się tez umieć liczyć z krytyką – samica mówi prosto z mostu, co było wykonane źle i trzeba poprawić.

[Rozpaczliwa Łuska]

//Młoda... Nie wiem czemu, ale rozbawiło mnie to. xD

Nucąca zdziwiła się, że adeptka nie wspomniała nic o tym, że kleryczka wyglądała na spiętą oraz o tym, że zamknęła oczy. Chyba nie zwróciła na to uwagi, skoro nic nie mówiła. No cóż, Nuta doskonale zdawała sobie sprawę z tego, co zrobiła źle. Postanowiła nie popełniać tego błędu już więcej, a następnie przeszła do kolejnego ćwiczenia. Przyjęła taką samą pozycję jak chwilę temu, czyli do skoku. Rozstawiły i ugięła łapy, a ogon lekko uniosła. Skrzydła przycisnęła do boków, a następnie schyliła głowę i rzuciła się do przodu otwierając szczękę. Chciała zaatakować znów jej bok, bo tak właśnie były ustawione. Najłatwiej było tam się wbić zębami. Najłatwiej właśnie tam było się jej wbić.

[Zwiastująca Łuska]

// Wybacz, kwestia przyzwyczajenia xD U mnie smoki do 20 księżyca są młode xD //

Zwiastująca tym razem znowu przyjęła pozycję do skoku, ale odskoczyła do tyłu, przez co Nucąca kłapnęła szczękami w powietrze. Cienista miała dwa zastrzeżenia ~ Hmm... Powiem tak. Byłoby w porządku, gdyby nie dwie sprawy. Po pierwsze, powinnaś celować niżej, bardziej w podbrzusze, a nie bark. Drugą sprawą jest to, o czym wspominałam wcześniej – zmylenie przeciwnika w kwestii miejsca ataku. No ale w niech będzie. Teraz spróbuj uderzyć mnie ogonem ~ odpowiedziała, stojąc w miejscu gotowa do uniku. Nuta popełniała kilka błędów, ale podczas nauki było to normalne. Zwiastująca też kilka razy zrobiła coś nie do końca dobrze, kiedy sama uczyła się ataku.

[Rozpaczliwa Łuska]

//Luzik, po prostu zabawnie to zabrzmiało

– Z bólem muszę się przyznać, że wyprowadzenie jakiegokolwiek ataku wobec Ciebie to u mnie jakaś chwila walki z myślami. Trudno mi się przez to skupić, ale staram się jak mogę. – Powiedziała, prawie, że na jednym wdechu. Nie lubiła walczyć i nie kryła się z tym. Jednak jak mówiła, starała się jak najlepiej wykonać powierzone jej zadania, żeby jak najszybciej skończyć tę naukę.
Miała teraz zaatakować ogonem. Nie musiała tutaj stosować jakiś wyrafinowanych technik, typu skakanie. Mogła się po prostu obrócić z rozmachem. Tak też postanowiła zrobić. Szybko obróciła się, celując ogonem w tył samicy. Błyskawicznie odwróciła się, napinając ogon, aby był sztywny. Chciała przecież, aby ten atak było w ogóle czuć.

[Zwiastująca Łuska]

I tutaj adeptka się nie ruszyła, tylko zwyczajnie zamachnęła się własnym ogonem, wykorzystując fakt, że stała tyłem do Nuty. Po chwili oba ogony zderzyły się ze sobą, ale dla żadnej z nich nie skończyło się to bólem, jedynym efektem był nieprzyjemny dźwięk, który rozległ się w powietrzu.
Następnie Zwiastująca odwróciła się, by być przodem do kleryczki i znowu skinęła łbem ~ Dobrze. Podstawy ataku masz już opanowane. To co, teraz obrona? ~ powiedziała cienista, patrząc na swoją uczennicę uważnie. Obrona wbrew pozorom była bardziej niebezpieczna, zarówno w realnej walce, jak i podczas nauki.
Nucąca mogła się spodziewać, jak będzie wyglądała część praktyczna tej nauki...

//Raport: Atak I//

[Rozpaczliwa Łuska]

Skrzywiła się, gdy usłyszała dźwięk zderzonych ogonów. Niemiłe dla uszów, auć. Mimo, że nie poczuła żadnego bólu to i tak się wzdrygała.
Po słowach Zwiastującej o fakcie, że atak mają za sobą. Ucieszyła się, na jej pysku pojawił się uśmiech. Nie kryła się z faktem, że okropnie cieszy ją ten fakt. Następnie zaczęła już obmyślać odpowiedzi na temat obrony. W sumie nie czekała na pytania ze strony Zwiastującej. Sama zaczęła mówić.
– Wydaje mi się, że o obronie raczej opowiem więcej. Z tego powodu, że widziałam jak Ty się bronisz. – zaczęła Nucąca. Miała nadzieje, że jej słowa nie będą jednym wielkim niewypałem.
– Obrona będzie służyła nam do uniknięcia ataku. Można odskoczyć, przeturlać albo odbiec kawałek od atakującego. Można też sparować cios. – Powiedziała wszystko co przyszło jej do głowy. Miała nadzieje, że jej wypowiedź jest wystarczająca i od razu przejdą do praktyki.

[Zwiastująca Łuska]

~ A jak możesz zablokować atak? ~ zapytała adeptka. Nie ma tak łatwo, kiedy ona jest nauczycielką. Do praktyki przejdą dopiero po dokładnym przeanalizowaniu teorii. A w ataku i obronie pełni ona niezwykle ważną rolę. Nuta musi to opanować, w przeciwnym razie nie ma mowy o przejściu do części praktycznej, jeszcze trudniejszej od definicji. Krok po kroku, coraz dalej.
Zwiastująca beznamiętnym wyrazem pyska patrzyła na swoją uczennicę, wyczekując jej odpowiedzi cierpliwie. Dała jej czas do namysłu. Cass miała dużo czasu, więc może poczekać.

[Rozpaczliwa Łuska]

– Można go sparować, używając do tego siły. Wytrącić z równowagi. A zianie ogniem można... Zneutralizować lodem i na odwrót. Lód można zneutralizować ogniem. – Nic więcej do głowy jej nie przychodziło, a i to były tylko jej wnioski i obserwacje. W sumie nie wiadomo skąd wziął się u niej taki przypływ wiedzy. Nuta przyglądała się smoczycy, która w sumie miała zmienne humory. Raz prawie zabijała wzrokiem, potem się uśmiecha, a następnie patrzy jakby tutaj nikogo wcale nie było. Dziwna z niej smoczyca, ale co poradzisz? Nie każdemu da się dogodzić.

[Zwiastująca Łuska]

Samica zmrużyła lekko oczy i pokręciła głową ~ Nie o to się pytałam. Miałam raczej na myśli to, jakimi częściami ciała można zablokować natarcie i w jaki sposób ~ powiedziała spokojnie. Była cierpliwą nauczycielką, a więc spokojnie tłumaczyła o co chodzi. Co nie zmienia faktu, że dopóki Nuta nie odpowie prawidłowo, to nie przejdą do praktyki. Będzie tutaj siedzieć póki nie powie wszystkiego jak trzeba.
Tak to bywa niestety. Ale taka jest właśnie kwintesencja dobrego nauczyciela, prawda?

[Rozpaczliwa Łuska]

Pierwszy raz w życiu spojrzała na kogoś z lekką irytacją w oczach. Zwiastująca nie sprecyzowała o co jej mogło chodzić, a Nuta też nie siedziała w jej głowie, aby to wiedzieć. Wzięła głębszy wdech, a następnie wypuściła powietrze z płuc. Skoro cienista miała coś na myśli, to niech przekaże to w sposób, w którym nie będzie nieporozumień.
– Otóż, wydaje mi się, że można sparować cios używając do tego łapy lub ogona. Żadna inna część ciała nie wydaje się do tego użyteczna. – Mówiła dość spokojnie i na tyle głośno, aby Zwiastująca dobrze ją słyszała. Chciała już mieć za sobą te nauki, ale to się trochę przedłużało.

[Zwiastująca Łuska]

Adeptka zauważyła irytację swojej uczennicy, ale mimo tego nadal patrzyła na nią beznamiętnie. Sprecyzowała na swój sposób, i była pewna że Nuta zrozumie polecenie.
~ Masz rację. Czasem można też odbić barkiem, ale to nie jest bezpieczna metoda. W ogóle blokowanie ataku jest niebezpieczne i rób to tylko w ostateczności. Ale to tylko taka moja mała rada. A więc w końcu praktyka. Broń się ~ powiedziała adeptka i niespodziewanie doskoczyła do samicy, a następnie wyciągnęła ku niej lewą przednią łapę, chcąc zostawić na jej lewym boku podłużne, niezbyt głębokie szramy.

[Rozpaczliwa Łuska]

//Nie dostrzegam w tym ani krzty sprecyzowanego pytania xD

Nuta nie lubiła walczyć, musiała się tego nauczyć i to było dla niej dość bolesne doświadczenie. Może stąd brała się jej gwałtowność w reagowaniu? W sumie to było mało istotne. Przyglądała się uważnie smoczycy, aby być gotowym do obrony. W sumie Zwiastująca nie wspomniała o tym, aby zawsze być czujnym. Jednak Nuta miała to we krwi. Czuła, że powinna być uważna. A i przecież nie ufała innym aż nadto, to jej czujność była jeszcze bardziej wyostrzona. Nucąca wywnioskowała, że atak zostanie przeprowadzony na bok. Toteż skok do przodu lub do tyłu całkowicie tutaj odpada. Musiała odskoczyć w bok, w tym samym kierunku, co skoczyła Zwiastująca, aby ją dosięgnąć. Samica nie zwlekała i przybrała pozycje gotowości. Ugięła łapy, rozstawiając je, uniosła ogon i schyliła łeb, a skrzydła oczywiście przycisnęła do boków. A następnie wybiła się, odskakując w bok, tak, aby uniknąć ataku samicy.

[Zwiastująca Łuska]

//Cichosza marudo :D//

Nie każdy lubi walczyć, to normalne. Zwiastująca nie przepadała w ogóle za walką fizyczną. Dla niej najwspanialsza była maddara. I nic więcej.
Widząc jak Nuta odskakuje w bok samica opuściła łapę i kiwnęła łbem. Miała to być pochwała za dobrze wykonane zadanie. Teraz cienista nabrała powietrze w płuca i zatrzymała je na około dwie sekundy, po czym wypuściła. Teraz w kierunku kleryczki leciała długa wiązka lodu, wycelowana w jej pysk. Co postanowi tym razem?

[Rozpaczliwa Łuska]

Niemal błyskawicznie odwróciła się w stronę Zwiastującej, aby nie spuścić jej przypadkiem z oczu. Kto wie co tym razem zaplanuje smoczyca? Przecież w obronie chodzi przede wszystkim oto, aby być czujnym. Gdy tylko zobaczyła, że adeptka cienia nabiera powietrze w płuca, niemal błyskawicznie zrobiła to samo. Wzięła głęboki wdech, a następnie odczekała również dwie sekundy. Poczuła ten gorzki smak, za którym chyba nie będzie przepadać. Nie mogła poczekać ani sekundy dłużej, bo dostanie lodem w pysk. Kiedy tylko zobaczyła, że samica wypuszcza lód. Ona zrobiła to samo. Tylko, że wypuściła ogień. Zneutralizowała tym samym lód wypuszczony przez samice.

[Zwiastująca Łuska]

//Nie możesz pisać, że zneutralizowałaś lód ;) To nauczyciel o tym decyduje :) On jest w pewnym sensie takim MG//

Wiązki dwóch skrajnie odmiennych żywiołów zderzyły się ze sobą i w ułamku sekundy wyparowały, zanim dało się dostrzec jakąkolwiek inną reakcję. Ponownie adeptka kiwnęła łbem na znak aprobaty i przystąpiła do kolejnego natarcia. Jednym błyskawicznym susem doskoczyła do swojej uczennicy i obróciła swoje ciało. Na spotkanie z łbem kleryczki pędził zabójczy ogon, zakończony strzałą, która bez problemu mogłaby przeciąć czaszkę samiczki na pół.

[Rozpaczliwa Łuska]

//Zmieniłaś mi płeć. :C I luz~ Przyzwyczajenie.

Skoro zaprezentowała już unik, który był odskokiem. Potem zneutralizowała lód swoim ogniem. Toteż teraz miała raczej zaprezentować sparowanie tego ataku. Wiedziała, że powinna go zablokować. Jednak tego bała się najbardziej, ale skoro wytrwała już to wszystko. To z tym również da radę. Również zaczęła się obracać, napinając swój ogon niebywale mocno. Miał się on zderzyć z ogonem samicy, aby zablokować atak. Cóż, pozostawała nadzieja, że obroni się i przeżyje. Raczej nie chciała zginąć w tym momencie.

[Zwiastująca Łuska]

//Czy pouczysz Cass wiedzy, od razu na I i II poziom? ♥//

Ze względu na to, iż Zwiastująca miała ogon ponad da razy dłuższy od przeciętnego, w chwili uderzenia jego końcówka, czyli strzała owinęła się wokół ogona Nuty. Po chwili jednak ogony się rozplątały a Cass skinęła łbem.
~ Z obrony to tyle. Coś jeszcze mogę dla Ciebie zrobić? ~ zapytała patrząc na kleryczkę uważnie. Usiadła i owinęła ogonem swoje łapy, cierpliwie czekając na odpowiedź samicy. Adeptka sama też chciała o coś poprosić swoją rówieśniczkę, ale dopiero kiedy się upewni, że nauczyła Nucącej wszystkiego czego ta chciała.

//Raport: Obrona I//

[Rozpaczliwa Łuska]

//Ok. To możemy pouczyć się tu skradania, a potem przejdę do wiedzy, ok?

Nuta przyglądała się uważnie samicy. To już koniec? Ok, nareszcie. Jednak była jeszcze jedna sprawa, o którą Nuta chciała prosić. Musiała jak najszybciej opanować sztukę skradania się, a wtedy będzie mogła wyruszyć na wyprawę, aby uzupełnić zapasy ziół w swoim stadzie. Oczekiwała tego z niecierpliwością, gdyż bardzo chciała pozwiedzać tereny stada.
– Mogłabym prosić o naukę skradania? – Zapytała spokojnie. W sumie nie będzie miała za złe, jeśli samica jej odmówi. Takie rzeczy też się zdarzają. A i tak jej dość sporo dzisiaj już pomogła.