Kwarce Zręczności i Mocy

[Nów Księżyca]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Słyszał o tym miejscu, lecz nigdy wcześniej tutaj nie był. Był ciekaw w jaki sposób działają kwarce. Co powodują, dlaczego w ten, a nie inny sposób.
Stanął przed jednym z nich, wlepiając wzrok swoimi wielkimi brązowymi ślepiami. Powinien coś powiedzieć? Coś zrobić?
– Dzień dobry Kwarcu. – Rozpoczął, nie czując się zbyt komfortowo z myślą o rozmawianiu do kamienia.
– Chciałbym podarować Ci oto te kamiennie szlachetne za poprawienie mojej zręczności. – Dokończył swoje wcześniejsze zdanie, a następnie położył kamienie przed kwarcem, czekając na rezultat.

/ametyst, granat, kwarc różowy, 2x bursztyn, 2x koral za Zręczność III

[Opiekun]

Niepozorny kwarc leżał sobie w piasku i nie zmienił się nawet po miłych słowach uzdrowiciela. Jedynie delikatnie złota poświata jaśniała wokół kamienia. Magia nie zaczęła się dopóki Nów Księżyca nie położył opłaty na ziemi. Wtem coś zaczęło rozsuwać minerały po ziemi. Kto? Co? Nie dane było mu powiedzieć bowiem w tym samym momencie w pomieszczeniu uniosła się złoto-biała zorza. Rosła w oczach wylewając się z kwarcu zręczności. Pokaz świateł trwał aż do momentu gdy uzdrowiciel wpadł w niegroźny trans. Nie stał już w warsztacie, a na łące. Przed sobą miał otoczaki znad rzeki.
No dalej.
Usłyszał łagodny głos w głowie. Nie wiedział skąd, ale mógł być pewny, że głos chciał aby ułożył te kamienie. Podczas układania zaczęła się lekcja. Głos opowiadał mu o tym jak zaniedbywanie ćwiczeń może sprawić, że straci "pewną łapę". Bo w jego randze to znaczyć mogło śmierć bądź życie. Z resztą wszędzie tak było. Łamana gałązka obudzi niedźwiedzia. Wolny unik pozwoli kłom dorwać szyję. Jego łapy natomiast miały uleczyć.
Wizja nagle skończyła się, jakby w połowie tematu! Czyżby głos chciał by przyszedł znów po więcej? Któż wiedział...
Zorzy ani jego minerałów już tu nie było, ale Nów czuł się o wiele zręczniejszy niż przed wizytą w warsztacie.

~Nów Księżyca~
– ametyst, granat, kwarc różowy, 2x bursztyn, 2x koral
+ Zręczność III

[Wizja Ognia]

Zjawiła się na miejscu, niosąc w łapie swoją zapłatę. Wyglądała na zdeterminowaną, by wreszcie coś zmienić, dostać to, czego chciała. Miała konkretny cel i z niego nie rezygnowała, toteż po wejściu do świątyni, od razu skierowała się pod kwarc mocy. Ułożyła przed nim swoją zapłatę, kamienie i mięso, pozwalając sobie jedynie na chwilę wahania. A jeśli to za mało? Jeśli kwarc potrzebował czegoś więcej, żeby obudzić w niej maddarę?
Potrząsnęła łbem. Nie, to nie był czas na wątpliwości i namysły, miała odpowiednio dużą zapłatę. Odsunęła się na krok, wyprostowała i spojrzała na kwarc. Wiedziała, że nie musi nic mówić. W jej głowie ułożyło się jedynie życzenie: chcę lepiej władać maddarą.

/8/4 mięsa, rubin, perła, opal, ametyst za moc II

[Opiekun]

Cokolwiek tu żyło było bardzo łase na skarby które przynosiły ze sobą smoki. Niewidzialne, obserwowało samiczkę, to jak kierowała się ku kwarcowi maddary. Mięsiwo oraz kamienie szlachetne tylko dotknęły ziemi, a już niewidzialne duszki zaczęły się nimi zajmować. Z obserwacji wzięły się do ciężkiej pracy! Opłata sunęła powoli do ziemi, a kwarc mocy rozjaśnił się. Faktycznie, słowa były zbyteczne!
Tęczowe iskry wystrzeliły w powietrze niczym fajerwerk, o ile tutejsze smoki wiedziały czym owa rzecz była, miało się rozumieć. Iskierki opadły bezboleśnie na Kwitnącą i wtedy też zaczęła pojmować na czym polegała moc. Podstawy znała ale teraz mogła dokładniej przyjrzeć się maddarze tętniącej w niej samej. Podczas wizji – w której stała na morskim klifie widziała też inne smoki na plaży! Wszystkie aż jaśniały od magii. Widziała jak maddara wędruje z jedna ciała do przedmiotu by go unieść. Jak snuje się z głowy jednego smoka do drugiego.
Wizja jednak nagle urwała się. By dowiedzieć się więcej musiałaby przyjść ponownie... albo zacząć więcej trenować!

~Kwitnąca Łuska~
– 8/4 mięsa
– rubin, perła, opal, ametyst
+ Moc II

[Popiół Poległych]

Przybył i on, do kwarcu zręczności. Z pomocą matki, ciotki i wkładu własnego, udało mu się zebrać dostateczną ilość kamieni, by stać się lepszym uzdrowicielem. Zapłatę położył przed kwarcem, wręcz w pedantycznym rządku, a sam klapnął przed magicznym kamieniem i czekał, nie wiedział co miałoby się zaraz stać, może powinien poprosić?
– Chciałbym być bardziej zręczny, proszę – no, teraz powinno wystarczyć!

//Ametyst, 2x agat, 2x diament, 2x jaspis, cytryn, topaz, 2x rubin, koral, turkus, // Zręczność II i III

[Opiekun]

/ Ha, jednak pomyłka. Duszki przepraszają!

Złoto-biała zorza wychynęła z kwarcu i uniosła się przy sklepieniu kiedy tylko do groty wszedł adept. Przyniósł ze sobą chyba pół majątku stada! Niewidzialne duszki już zajęły kosztownościami podczas gdy zorza spłynęła na Popielnego Kolca. Błyszczące złoto nagle przeniosło go w wizji na łąkę. Siedział po środku z kupką kamieni przed sobą.
No dalej, same się nie ułożą.
Usłyszał łagodny głos w głowie. Układanie na sobie kamieni zajęło mu bardzo dużo czasu... Ciągle się zsuwały jakby ktoś celowo je popychał. Delikatny wietrzyk łaskotał jego futro podczas kolejnej próby kiedy to nagle kamienie zmieniły się w poparzone zwierzę. Obok Popielnego leżały zioła.
Użyj swoich zwinnych łap teraz.
Polecił głos. Nie chodziło o rodzaje ziół czy ranę, ale o nałożenie ich, przygotowanie! Cierpliwa praca łap w końcu się opłaciła bo opatrunek nie zsuwał się z rany. Spokojny głos odetchnął jakby z ulgą?
Przypomnij sobie o kamieniach kiedy będziesz chciał precyzyjnie nałożyć maść albo... przeciąć komuś tętnicę.
Szepnął głosik i wizja się zakończyła.

~Popielny Kolec~
– ametyst, 2x agat, 2x diament, 2x jaspis, cytryn, topaz, 2x rubin, koral, turkus
+ Zręczność II
+ Zręczność III

[Ścigająca Burzę]

Kaskada po raz pierwszy przyczłapała w te okolice. Czuła, że nim zabierze się do prawdziwej pracy chce mieć chociaż minimalne szanse na powodzenie leczeń, by nie musieć się wstydzić i tłumaczyć pobratymcom, że przez jej kalekie łapki i brak dobrej koordynacji ruchów zawaliła im leczenie. Dostała niezły zastrzyk gotówki, a kamienie nieużywane to przecież tylko śmieci. Postawiła zapłatę przed kwarcem zręczności i zastanawiała się co teraz. Po chwili zastanowienia to chwili zrobiła z kwarcem mocy.

/ perła, 2x malachit, topaz, agat, bursztyn za Zręczność II
/ 16/4 mięsa, diament, 2x onyks za Moc II

[Opiekun]

Niewidzialne duszki przez chwilę głowiły się nad zapłatą Drobnej. Może nikt jej nie powiedział ile miała przynieść więc przybyła z większą ilością skarbów? Pomocnicy warsztatu byli jednak sprawiedliwi. Samiczka mogła zobaczyć jak niewidzialna siła zabiera wszystko poza jednym diamentem. Może tak miało być?
Magia świateł która wypełniła pomieszczenie była całkiem ładna. Jeśli ktoś lubił kolory oczywiście. Kwarc magii rozbłysnął tęczowymi iskrami natomiast kwarc zręczności wypuścił złoto-białą zorzę. Całość niemal oślepiła Drobną Łuskę, ale tylko na moment.
Chwilę później stała na łące pełnej kwiatów poza miejscem tuż przed jej łapami. Tu leżały płaskie kamienie z rzeki.
Zwinne łapy pomagają nie tylko w dawaniu ran, ale i leczeniu. Jak chyba wiesz.
Odezwał się kojąco brzmiący głos w jej głowie. Chwilę później samiczka jakby wiedziała, że jej zadaniem było ułożenie kamieni na sobie tak by nie spadły. Zadanie niby łatwe, ale szponiastym łapom zabrało to nieco czasu.
Kiedy kamienie leżały już w stercie nagle kleryczka poczuła podmuch magii jakby z jej wnętrza. Maddara pulsowała i co ciekawe Drobna mogła ją teraz ujrzeć! Widziała jak krąży po jej ciele jak wysnuwa się ze źródła. Oczywiście wyglądała tak jak tego chciała Ziemista. Maddara opuszczała jej ciało i owijała się wokół kamieni unosząc je lekko. Była przedłużeniem jej ręki.
Wizja nagle urwała się. Kolory zniknęły, ale samiczka czuła jakby wiedziała o sobie nieco więcej.

~Drobna Łuska~
– perła, 2x malachit, topaz, agat, bursztyn, 2x onyks
– 16/4 mięsa
+ Moc II
+ Zręczność II

[Burzowe Chmury]

Dowiadując się o magii kwarców, Kazz po dłuższej debacie ze samym sobą, ostatecznie postanowił przybyć do tego tajemniczego miejsca wraz z całym swoim zapasem kamieni. Instrukcje które przekazała mu siostra nie były trudne do wykonania. Położyć ofiarę przed odpowiednim kwarcem i... go pogłaskać..? W to ostatnie nie bardzo chciał wierzyć, ale być może rzeczywiście trzeba dotknąć czy w jakikolwiek inny sposób pomacać ten kryształ.
Zrobił więc to. Nie było nic ważniejszego niż sprawienie by jego moc była silniejsza. Potęga maddary wynagrodzi mu to co do tej pory zdobył, pozwoli na gromadzenie większej ilości bogactw, da respekt pośród innych smoków, bo któż odważyłby się podnieść pazur na potężnego czarodzieja?
Wysypał całą zawartość drewnianej szkatułki która zawierała kamienie szlachetne. Łącznie piętnaście z nich. Trudno, straci je, ale tym właśnie były – walutą, a otrzymanie wielkiej mocy była odpowiednią ceną. Więc po wykonaniu tego.. pozostało mu ostrożnie się zbliżyć i spróbować.. pogładzić kwarc pazurkami na swoim wywernowym skrzydle.

//4x turkus, 1x topaz,2x szafir, 1x perła, 3x diament, 1x bursztyn, 1x akwamaryn, 2x tygrysie oka (łącznie 15x) za Moc III oraz Moc IV

[Opiekun]

Gromowy Kolec nie mógł widzieć duszków, ale te właśnie łapały się za swoje główki. Co też ten wielki smok wyprawiał? Mizianie kwarcu?! Zdecydowanie nie było to coś popularnego wśród smoków. Jeden z duszków nie wytrzymał i zdzielił smoka swoją niewidzialną łapką w jego skrzydło-łapę. Bólu niemal nie dało się poczuć, ale może samczyk rozpozna sygnał by nie spoufalać się z kwarcem?
Sam kwarc natomiast błyszczał nikłym tęczowym światełkiem. Dopiero w momencie gdy wysypana ze szkatułki zapłata została zabrana przez niewidzialnych 'pracowników' warsztatu, światło stało się intensywniejsze. Tęczowe iskry wystrzeliły ku sufitowi po czym opadły bezbolesnym, kolorowym deszczem światła na Gromowego Kolca.
Wizja zaczęła się chwilę później.
Adept widział siebie na plaży, cały aż mienił się od błyskających niczym grzmoty świateł. Znajdowały się jakby... w nim?
To twoja maddara. Widzisz jak krąży po całym ciele. Wygląda tak jak ty tego chcesz. Wyobraź sobie cokolwiek. Złap teraz myślami za jedną z tych nici, błyskawicę czy mgłę i rzuć nią. Zobacz czar!
Mądry i spokojny głos rozlegał się raz za razem w jego głowie. Mówił mu czemu coś się działo, uczył jak słuchać swojej magii, bo do tego się to wszystko sprowadzało.
Nim Gromowy zauważył wizja skończyła się. Mógł mieć jednak pewność, że jego ciało rozumiało maddarę o wiele lepiej niż przeciętny inny adept.

~Gromowy Kolec~
– 4x turkus, 1x topaz,2x szafir, 1x perła, 3x diament, 1x bursztyn, 1x akwamaryn, 2x tygrysie oka
+ Moc III
+ Moc IV

[Słodycz Ziemi]

Goździk przydreptała do świątyni, lecz tym razem nie dla siebie. Ona już osiągnęła to co chciała, natomiast małego kwarcowego wsparcia potrzebowała jej córcia. Zerknęła na młodą, uśmiechając się zachęcająco.
– Masz kamyki, które podarował Ci tata, prawda? – Upewniła się jeszcze i sama sięgnęła do skórzanej torebki przewieszonej przez szyję. Wyciągnęła z niej kupkę kamieni i podała je delikatnie Kleryczce.
– Skarbie, poproś ładnie kwarce o to czego potrzebujesz i daj im zapłatę. – Dodała i polizała lekko młodą po policzku. Jasne, sama mogłaby poprosić magiczne kamienie żeby uczyniły Kaskadę zręczną i biegłą w korzystaniu z maddary, chciała jednak by córeczka uczyła się samodzielności i sama załatwiała swoje sprawy. To gwarantowało, że poradzi sobie w przyszłości jako dorosła smoczyca.

[Ścigająca Burzę]

Przybyła za matką rozglądając się czujnie wokół i chlonac widoki. Ostatnio nie rozglądała się tu za bardzo, jedynie przyleciała, zrobiła co musiała i wróciła do siebie. Tym razem miała towarzystwo, miała obstawę oraz czas. Znała już to miejsce, a na pytanie matki pokiwała twierdząco głową. Zdusiła w sobie odpowiedź, że już tu była. Nie chciała być niemiła dla matki, zwłaszcza teraz, gdy ta oferowała jej tak drogi prezent. Po raz kolejny pokiwała głową z uśmiechem, aczkolwiek poprosiła wyłącznie w myślach, uznając że nie ma co strzępić sobie głosu. Położyła kamienie rpzed wyznaczonymi kwarcami i czekała.

/ ametyst, topaz, szmaragd, 2x koral, 3x akwamaryn, jaspis, agat + diament, 2x szafir, perła za Moc III i Zręczność III

[Opiekun]

Złota-biała zorza pojawiła się pod sklepieniem warsztatu z kolei tęczowe iskry sypnęły z drugiego kwarcu. Pokaz świetlny rozpoczął się na dobre kiedy Cynamonowa oddała kamienie Drobnej Łusce, a ta z kolei położyła je na ziemi.
Dorosła samica nie dostrzegła światełek, ale adepta doskonale widziała jak zorza i iskry opadają na nią bezboleśnie. Wizja przybyła uderzenie serca później. Niewidzialne duszki natomiast zabrały zapłatę w bezpieczne miejsce.
Drobna zobaczyła przystojnego samca który plótł właśnie nici swojej własnej maddary.
Widzisz je? Siądź przy mnie i powtarzaj za mną.
Rzucił. Jego łapy wyjątkowo zręcznie przerzucały nici maddary. Wydawało się, że wysnuwa je z siebie. Widziała jak bije jego własne źródło magii, widziała również i swoje. Trening trwał długo i zakończył się wizytą drugiego smoka.
Wspomnienie Światłości Erycala rozwiało się na wietrze, na jego miejscu pojawiła się Wieczna Perła. Niosła opatrunki, liście, włókna i skórę.
Pokaż mi jak owiniesz to wokół własnego ogona.
Zwróciła się łagodnie i obserwowała. Również i ten trening trwał cały dzień.
Cały dzień i cała noc. Dużo czasu czyż nie? Otóż w rzeczywistości minęło tylko kilka chwil.
Drobna Łuska o wiele lepiej rozumiała jednak swoje łapy i magię.

~Drobna Łuska~
– ametyst, topaz, szmaragd, 2x koral, 3x akwamaryn, jaspis, agat, diament, 2x szafir, perła
+ Moc III
+ Zręczność III

[Popiół Poległych]

Ahh nareszcie był ten czas, by magia uzdrowiciela dostała większego kopa! Poległy przybył do kwarcu i ułożył zapłatę przed nim, by ten "posilił" się datkami od Ognistego. Oczywiście ten gest nie był wychodził z dobroci serca smoka, a jedynie z czystko egoistycznych pobudek, choć to też kwestia sporna, gdyż magia była mu potrzebna do leczenia rannych smoków. Samiec grzecznie czekał obdarowując kwarc chłodnym spojrzeniem.

// 12/4 mięsa, ametyst, cytryn, rubin, opal za Moc III

[Opiekun]

Tęczowe światełka rozbłysły delikatnie wokół kwarcu. Świeżo upieczony uzdrowiciel nie musiał czekać długo na jego magię. Po wyłożeniu darów te zostały powoli porozpychane pod ściany warsztatu. Kolorowe iskry uniosły się i niesione jakby wiatrem zatańczyły wokół Popiołu Poległych.
Wizja rozpoczęła się umiejscawiając samczyka nad strumieniem. Było cicho, tylko woda szumiała spokojnie niosąc niektórym ukojenie.
Z tego miejsca buzowała też maddara, a może to było ciało Ognistego? Nagle dostrzegł, że jego żyły iskrzą.
Wiesz już jak to działa. Musisz trenować by lepiej władać mocą.
Rozległ się poważny, rzeczowy głos.
Popiół Poległych musiał więc wymyślać coraz to bardziej skomplikowane twory i przekazywać im swoją maddarę by "żyły". Nauczyciel zachęcał go w myślach by samczyk tworzył części ciała oraz wnętrzności. Chyba sami wiedzieli czemu.

~Popiół Poległych~
– 12/4 mięsa
– ametyst, cytryn, rubin, opal
+ Moc III

[Aria Ciszy]

Przyszła, aby nieco pozmieniać.. Chciała być jak najlepsza w leczeniu, a jej umiejętności, no.. nieco za mało opierały się na zielnej stronie uzdrawiania, a bardziej na maddarze.. pora to zmienić. Podeszła do właściwego kwarcu, tego zręczności, po czym przysiadła, zastanawiając się co powiedzieć..
– Cześć kamyku, chciałabym nieco, być bardziej.. zręczna. Lepiej leczyć, ten, tego.. – wydusiła z siebie kilka słów, po czym wyłożyła dary na powierzchnie kwarcu. Zobaczymy, jaki będzie efekt.. Nie wiedziała do końca, czemu wątpiła, że może pomóc, gdyż zawsze kamyk jej pomagał za opłatą. Zawsze musiała mieć te swoje wątpliwości.. Taka była jej natura, mało ufna.

/zręczność na IV – 2x rubin, 2x szafir, 2x akwamaryn, cytryn i topaz.
Moc IV → moc III

[Opiekun]

Niewidzialni pracownicy warsztatu jak zwykle zakasali rękawy i zebrali wszystkie kamienie zalegające przed Arią. Z kolei kwarc na początku nie chciał zadziałać. Coś się stało? Samica wydawała się być już dość dobrze wyszkolona i magia mogła nie dotrzeć do niej w prawidłowy sposób. Kwarce nie byli magami, zaczęły działać dopiero kiedy Aria Ciszy sama oddała część siebie. Osłabła, ale w zamian miała dostać ręczne łapy!
Złoto-biała zorza uniosła się ku górze i owinęła wokół jej ciała.
Wizja rozpoczęła się wkrótce potem. Samica siedziała na piasku nad morzem, pachniało falami, wiał średnio silny wiatr.
Zapleć kosz z wikliny. Bez magii.
Szepnął spokojny głos. Zadanie wydawało się proste jednak nie dla kogoś kto miał szpony... Najpierw Aria Ciszy musiała przygotować materiały potem miała się zabrać za zaplatanie kosza. Wywijanie, zawijanie, supełki... po wielu próbach w końcu uzyskała spory kosz. Spory bo małe konstrukcje były zbyt ciężkie dla smoczych łap.
Weź kamień i wyryj w nim runę.
Dodał głos, a rysik i kamień pojawiły się przed samicą. Był już miękki, mogła w nim pisać. Musiała być bardzo precyzyjna.
Po całym dniu spędzonym na plaży w końcu mogła uznać, że jest zręczniejsza!
Wizja skończyła się uderzenie serca później w rzeczywistości.

~Aria Ciszy~
– 2x rubin, 2x szafir, 2x akwamaryn, cytryn i topaz
+ Zręczność IV
– Moc I (aktualna Moc III)

/ Następnym razem proszę najpierw złożyć raport o obniżenie atrybutu, a potem przychodzić do warsztatu. Nauka i obniżenie atrybutu zatwierdzone przez Rit.

[Jutrzenka Serc]

Do kwarców przybyła też Jutrzenka. Usiadła przed kwarcem Mocy i podniosła zaciekawione spojrzenie na niego. Miała przy sobie kamienie, całkiem dużo, ale chciała, aby wystarczyło. Wyjęła powoli kamienie, licząc je dokładnie i starannie. Usadowiła się wygodnie i poprosiła w myślach o moc. Chciała się uczyć maddary. Co prawda, nie miał jej kto uczyć, ale chciała się szkolić!

Moc III – 7 kamieni – agat, 4/4 mięsa, bursztyn, 2x tygrysie oko, 2x cytryn
Moc IV – 8 kamieni – 3x rubin, jaspis, 2x perła, różowy opal, szafir

[Egzotyczny Kwiat]

Smoczyca przybyła do kwarcu, słysząc o tym jakie to one mają niesamowite właściwości! Będąc podekscytowana przybiegła w owe miejsce, trzepocząc swoimi błonami na głowie.
– Drogie kwarce, chcę aby moja magia była silniejsza! Proszę, oto jedzonko! – powiedziała z pełnym entuzjazmem, będąc święcie przekonana, że minerały posilają się mniejszymi kamieniami....

Moc na II – 3x perła, onyks, nefryt, tygrysie oko,

[Opiekun]

Samice może i nie zamierzały się spotkać jednak warsztat chyba moce i duchy warsztatu chyba przysnęły. Dopiero kiedy u kwarcu pojawiły się dwie powabne smoczyce i wysypały na ziemię swoje dary – zaczęła się magia! Tęczowe iskry zatańczyły nad kwarcem po czym wzbiły w powietrze niczym tornado. Nie czuły jednak ani wiatru ani zapachów, od ciekawy pokaz świetlny. Iskry posypały się na oba łby i tak oto rozpoczęła się wizja, oddzielna dla każdej z nich.

Jutrzenka Serc zobaczyła się przy gorących źródłach. Buchająca para, zaśnieżone góry wokół niej. Okolica aż prosiła się o to by weszła do wody. Jednak nie to było najważniejsze.
Zmieńmy okolicę. Użyj maddary.
Szepnął głos w jej głowie. Nagle dostrzegła, że widzi swoje żyły które jednak nie są arteriami dla krwi. Przypominały raczej smugi światła, pyłu, cieni, elektryczności czy jak też widziała swoją maddarę. Energia krążyła po jej ciele i czekała na jej rozkazy. Miała więc stworzyć coś z goła innego. Tropikalną wyspę? Musiała wymyślić bardzo wiele szczegółów, a w samą wizję wtłoczyć jeszcze więcej magii. Po kilku próbach udało jej się. Otoczenie było niemal idealne, a wizja podarowana jej przez kwarc, skończyła się.

Kwiecista Łuska wylądowała na pustyni. Potworna Złota Twarz paliła jej plecy i łapy.
Maddara to nie tylko walki. Stwórz dla siebie osłonę.
Proste polecenie, ale i poziom maddary na razie nie miał osiągnąć poziomu mistrzów. Samica miała zadbać o odpowiednią temperaturę swego tworu jak i efekt wizualny. Tak, tak jej nauczyciel z głowy nie odpuściłby elementu dekoracyjnego.
Magia krążąca po jej ciele była i dla niej widoczna, wystarczyło po nią sięgnąć! Po kilkunastu próbach głos był zadowolony z tego co widział i dał jej spokój.

~Jutrzenka Serc~
– agat, 4/4 mięsa, bursztyn, 2x tygrysie oko, 2x cytryn, 3x rubin, jaspis, 2x perła, różowy opal, szafir
+ Moc III
+ Moc IV

~Kwiecista Łuska~
– 3x perła, onyks, nefryt, tygrysie oko
+ Moc II

[Babie Lato]

Pszczela przytuptała do magicznych kwarców, o których się dowiedziała od Matki. Okazuje się, że posiadanie sześciu łap było bardzo wygodne, ponieważ zwyczajnie szła na czterech łapach, a dwoma najbardziej przednimi trzymała woreczek z kryształami, mając łapy uniesione niczym centaur.
Usiadła przed kwarcem zręczności i wysypała przed nim zawartość woreczka.
Kolory w dużych fasetkowych oczach zawirowały w oczekiwaniu.
Zerknęła jeszcze z odrobiną smutku na opal, który dostała na ceremonii... nie chciała go oddawać, był za ładny.
No ale cóż...

// 2x koral, onyks, perła, szafir, opal, nefryt za zręczność 3