Kwarce Siły i Wytrzymałości

[Płonące Niebo]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Świątynia stawała się dla niego drugim domem, bywał tu częściej niż ktokolwiek przewidywał. Przestawał rozglądać się na boki, ponieważ coraz lepiej znał to miejsce. Przybył jako stały klient z kompanami ojca u boku. Tatakae i Buruu byli jego strażą oraz tragarzami, gdyż przynieśli ze sobą całą garść kamieni szlachetnych. Amaurot spojrzał wyniośle na kwarce.

/2x nefryt, turkus, bursztyn, granat, ametyst za Wytrzymałość 3

[Opiekun]

Wyniosły wzrok młodego księcia nie spotkał się jednak z reakcją kwarcu. Czyżby magiczny kamień ignorował ród królewski? Nie, raczej leżał jak to kamień, a duszki czekały na zapłatę. Kiedy już kompani przywódcy Wody wysypali na ziemię dary, te zostały zagarnięte i przepchnięte pod ściany warsztatu.
Srebrzyste nici kwarcu uniosły się w powietrze i opadły niczym magiczna sieć na młodzika. Bezboleśnie rozpoczęła się już kolejna wizja. Tym razem w wyobraźni młody Amaurot musiał się nieco bardziej namęczyć. Biegł bowiem przez pustynię, potem przez las, zaraz było bagno, następnie płynął pod prąd rzeki i w końcu musiał wzbić się ponad las. Wszystkie te czynności wykonywane były jakby jednocześnie o ile było to możliwe. Ból mięśni był realny choć tylko w wyobraźni. Stary, zachrypnięty głos rzucił.
– To sprawi, że będziesz w stanie nie paść ze zmęczenia podczas walki.
Tylko tyle i aż tyle.
Wizja skończyła się, a młodzik czuł się wyraźnie wytrzymalszy.

~Amaurot~
– 2x nefryt, turkus, bursztyn, granat, ametyst
+ Wytrzymałość III

[Wizja Ognia]

Zjawiła się na miejscu, niosąc w łapach kolejną paczuszkę. Powędrowała prosto pod kwarc odpowiedzialny za wytrzymałość; musiała się wspomóc. Wiedziała, że odstawała pod tym względem od innych wojowników, czarodziejów. Kwarce wydawały jej się najodpowiedniejszym miejscem do tego zadania, wszakże pomogły jej już z jej mocą, sprawiając, że źródło stało się silniejsze. Podeszła nieco bliżej, położyła paczuszkę przed kwarcem i odetchnęła. W myślach stworzyła życzenie i przesłała je w stronę kwarcu, jednocześnie zastanawiając się – kto był za niego odpowiedzialny? Co go napędzało?

/diament, 2x cytryn, szmaragd, agat, jaspis za wytrzymałość II

[Opiekun]

Srebrzyste światełko rozświetliło warsztat kiedy swoje łapy postawiła w nim adeptka Ognia. To zdumiewające, że nie musiała nawet mówić czego chciała, czyż nie? Kwarc jednak nie rozpoczął swojego pokazu świateł dopóki opłata nie została uiszczona. Dopiero kiedy kamienie szlachetne posypały się po ziemi srebrzyste nici opuściły kwarc Wytrzymałości. Niewidzialne stworzonka z trudem pchały dary w sobie tylko znane strony z kolei nici owijały się wokół łap Kwitnącej Łuski. Czy coś czuła? Nie, był to jedyne pokaz świetlny który wkrótce przeniósł ją do wizji. Widziała siebie w lesie. Była zmuszona do biegu – ciężkiego biegu przez korzenie, podziemne jamy, przez ciernie i leśne mokradła. Nic przyjemnego zwłaszcza, że bieg trwał od wschodu do zachodu słońca. Za każdym razem kiedy padała w jej głowie rozbrzmiewał zmęczony głos.
Podnieś się. Musisz wytrzymać trudy stawiane ci przez los z uniesionym pyskiem.
Wizja zakończyła się kiedy słońce w jej wyobrażeniach zaszło. W rzeczywistości jednak minęło zaledwie kilka chwil!

~Kwitnąca Łuska~
– diament, 2x cytryn, szmaragd, agat, jaspis
+ Wytrzymałość II

[Burzowe Chmury]

Kolejnej wizyty już był bardziej pewny. Trzeci raz przybył do warsztatu chcąc raz jeszcze doświadczyć wspaniałej mocy jaka ona ofiaruje, skupiając się znów na innym aspekcie magii kwarcu. Wiedział że w obliczu walki, musiał liczyć się ze wszelkimi ranami jakim nie uda mu się zapobiegnąć. Tu jednak nie chodziło tylko o rany, a również o same silne uderzenia, popchnięcia, czyny przez które tracił koncentrację w czarowaniu bo jego ciało nakazywało skupić się na bólu, czasem wręcz mu się poddać. Prawdziwa wiec była to skaza, coś czego na pewno chciał się pozbyć, a co trudno było osiągnąć zwykłymi metodami. Przyprowadził więc świeże mięso zwierzyny, dość sporej ilości, skłaniając kwarc do podzielenia się swoją mocą. Rozłożył je i odsunął o krok, przygotowując się wewnętrznie do okiełznania tego co miało nadejść.

// 24/4 mięsa za wytrzymałość II

[Granica Wybuchu]

O proszę, nie tylko ona u przyszła. A może śledziła Kazza od samego początku? Tak czy owak, ciągnęła mnóstwo ubitych żubrów, jeden za drugim. Były pieruńsko ciężkie. Buchnęła ze zmęczenia, nieprzyzwyczajona do takiego wysiłku. Trąciła pazurem, lekko, jeden z kwarców. Ten co wyglądał bardziej okazale. No, podobno miała poczuć jakiś przypływ mocy? Czy Kizoku znowu schrzaniła tłumaczenie?!

// 24/4 mięsa za wytrzymałość II

[Opiekun]

Tym razem przybyłe smoki musiały nieco poczekać. Istna góra mięsa jaka zwaliła się w jednym miejscu była drogą przez mękę dla duszków. Oczywiście było ich mnóstwo, czego smoki Ognia nie mogły dostrzec, ale nie zmienia to faktu, że nie były przyzwyczajone do taszczenia takiej ilości mięsa na raz! Mnóstwo małych niewidzialnych łapek zaczęło pchać, ciągnąć i niesłyszalnie sapać aż wszystkie dary nie zniknęły w głębi warsztatu.
Dopiero teraz kwarc rozjaśniał srebrnym światłem. Z wnętrza magicznego kamienia wystrzeliły nici i opadły na oba smoki. Nie czuły nic poza delikatnym echem czyjegoś głosu w głowach.
Wizja zaczęła się nagle.
Chcąc nie chcąc Ogniści adepci zostali zmuszeni do męczącego biegu. Wizja której byli świadkami zachowywała się jak sen. Nie mogli się zatrzymać chociaż chcieli! Przy okazji co jakiś czas monotonny głos przemawiał.
Nie każdy wytrzyma zwykły bieg. Jeśli wytrzymasz to może i nie padniesz podczas walki z bólu.
Lekcja była prosta, ale czego się spodziewać po zaledwie podstawach tego czym była smocza wytrzymałość. Wizja zakończyła się wraz z zachodem słońca chociaż w rzeczywistości nie minęło więcej czasu niż kilka uderzeń serca.

~Gromowy Kolec~
– 24/4 mięsa
+ Wytrzymałość II

~Eksplodująca Łuska~
– 24/4 mięsa
+ Wytrzymałość II

[Granica Wybuchu]

Wróciła kiedy ta czarownica dała jej pod skrzydło dużo błyskotek i jedzenia. W jakim celu? Wiedziała, ale nie była pewna czemu to wymagało zapłaty. Ueh. Wysypała na ziemię to, co posiadała. Dosłownie wszystko. Zmarszczyła nozdrza i patrzyła wyczekująco na kwarc, zupełnie jakby to miało przyspieszyć jego działanie. Chciała lepiej znosić obrażenia. Co jej pokaże tym razem to świecidełko? Przestąpiła niecierpliwie z łapy na łapę.


// koral, szmaragd, szmaragd, ametyst, szafir, koral, 4/4 owoców za Wytrzymałość 3

[Opiekun]

Niewidzialni pomagierzy warsztatu i tym razem rzucili się na rozsypane skarby. Pchali je w sobie tylko znanych kierunkach i wkrótce Granica Wybuchu nie wiedziała już żadnego minerału.
Srebrne nici tak jak za pierwszym razem opadły na ciało samicy, a ta zatopiła się w swojej wizji. Co widziała tym razem? Bagno. Głębokie, dalekie jak okiem sięgnąć bagno które śmierdziało trochę siarką i torfem. Nieliczne drzew walczyły o to by się nie utopić. Liczne liany zwisały z ich sękatych gałęzi.
Właź.
Usłyszała i zanim mogła zareagować po prostu weszła w maź sięgającą jej do połowy torsu. Znów bieg? Ok, warunki były trudniejsze ale wciąż... był to bieg. Wkrótce wojowniczka poczuła jak zaczyna słabnąć. Okazało się, że do jej ud i grzbietu poprzyczepiały się pijawki.
Wytrzymaj.
Znów odezwał się głos. Słabła, ale biegła. Wizja skończyła się po połowie dnia choć w rzeczywistości minęło tylko kilka uderzeń serca. Czuła, że teraz zniesie o wiele więcej!

~Granica Wybuchu~
– koral, szmaragd, szmaragd, ametyst, szafir, koral
– 4/4 owoców
+ Wytrzymałość III

[Obłęd Agonii]

Ponownie udała się z torbą pełną kamieni by trochę się ulepszyć. Rozejrzała się wokół, a następnie wyciągnęła z torby kamyki, którymi płaciła za usługę. Następnie cupnęła, czekając na swój kamień i przypływ siły.


//jaspis, 2x onyks, 2x granat, topaz, koral, rubin->Siła IV

[Opiekun]

Granatowe płomienie tliły się wokół kwarcu kiedy tylko Krwawa Łuska do niego podeszła. Oczywiście nie były ciepłe, ani zimne... były jedynie kolejnym pokazem świetlnym. Kiedy tylko na ziemi wylądowały ciężko uzbierane kamienie, a niewidzialne duszki w pocie umownego czoła zaczęły się nimi zajmować – granatowy płomień urósł. Rozprzestrzenił się wokół Krwawej Łuski, nic jednak nie czuła. Wizja rozpoczęła się nagle.
Stała w wodzie po pas. Silny głos rozbrzmiał w jej głowie.
Nie stój tak, biegnij pod prąd i broń się. Jadłaś coś?
Kiedy samica zaczęła walczyć z falami musiała jednocześnie znosić ataki dwóch sokół.
Przyjmuj je na rogi, machnij skrzydłem żeby je trzasnąć jak nadlatują. Musisz się bronić mięśniami, ale nie dać się ranić.
Dodał głos który chyba całkiem nieźle się bawił tylko obserwując zmagania adeptki.
Po walce z ptakami i wodą musiała wyjść na brzeg i zaprezentować swój oddech, a potem jeszcze wykopać głęboki dół by naszpicować go ostrymi badylami.
Wizja w końcu dobiegła końca, a Krwawa Łuska czuła, że niebawem osiągnie limit swoich sił!

~Krwawa Łuska~
– jaspis, 2x onyks, 2x granat, topaz, koral, rubin
+ Siła IV

[Grad Skał]

Przybył znów nieco zły na to co działo się wkoło niego. Ojciec dał mu kamienie na naukę, oczywiście, że był mu wdzięczny ale... przez złość nie potrafił tego okazać. Sam powinien móc zebrać te kamulce. Czemu wszystko postanowiło się na niego uwziąć? Bo przecież cały świat był przeciw niemu. To oczywiste.
Położył kamienie i czekał w milczeniu.

/Siła na II 4x nefryt, 2x malachit

[Opiekun]

Kamienie szlachetne podarowane przez ojca dość szybko zaczęły zagarnięte przez niewidzialne duszki. Kwarc natomiast nie wydawał się "przejmował" humorem samczyka. Granatowe płomienie pojaśniały nieznacznie po czym objęły Aohę. Nie było bólu, ale zaczęła się wizja.
Pisklę zostało zmuszone do kopania. Nawet jeśli nie chciał czuł, że musi to zrobić.
By dbać o siłę pamiętaj o posiłkach inaczej osłabniesz.
Rozległ się głos w jego głowie który następnie kazał mu ziać ogniem i znów kopać. Mało skomplikowane zajęcia, ale też nie było się czego innego spodziewać. Aoha dopiero rozpoczynał swoją ścieżkę ku sile. Kilka dołów i trochę ziania i powinien poczuć się mocarniej.
Wizja zakończyła się mniej więcej po całym dniu. Klasycznie, w prawdziwym świecie minęła jedynie chwila!

~Aoha~
– 4x nefryt, 2x malachit
+ Siła II

[Płonące Niebo]

Unoszony przez ciepłe prądy powietrza wznosił się wysoko pośród chmur, nim w końcu dotarł w dobrze znane mu miejsce. Jeszcze kiedy był młody, krnąbrny i niechętny do nauki, ojciec targał go na swoim grzbiecie do Świątyni by niskim nakładem pracy a wysokim skarbca nabrał nowych sił. Od tamtego czasu zmieniło się wiele, ale nie ukrywał, że w przypadku niektórych aspektów życia warto sobie nieco ułatwić drogę ku sukcesowi.
Stanął dumnie przed Kwarcem i przyjrzał mu się uważnie, nim złożył podarki u jego stóp. Przybył tu w celu zwiększenia swojej wytrzymałości i owszem, zapewne mógł długimi wojażami oraz naukami osiągnąć to samo, lecz tym razem wyjątkowo mu się spieszyło. Był młody, niesamowicie młody, a już nie brakowało mu mocy, lecz im szybciej rósł w siłę tym mniej miał w sobie cierpliwości. Było to niesamowicie zgubne. Czekał.

/Wytrzymałość IV: 8/4 pożywienia (w tym 4/4 pierogi, 4/4 pierniczki i makowiec), ametyst, onyks, tygrysie oko, koral, szmaragd, malachit

[Opiekun]

Łatwość z jakąś przychodziło młodemu zdobywanie mocy faktycznie mogło stać się problemem w przyszłości. Czyż nie zależało to jednak od smoka? Duszki zabrały się za mięso i kamienie, z kolei kamień zabłysł znajomym światełkiem. Srebrzyste nici, niczym babie lato uniosły się w warsztacie i powoli opadły na samca. Wizja rozpoczęła się kilka uderzeń serca później.
Klasycznie w głowie adepta minął cały dzień! Cały dzień walki z bagnem i pijawkami przyczepiającymi się do ciała. Następnie lot oraz znoszenie ataków harpii. Czy mógł się bronić? Ach raczej nie było mu to dane. Poważny głos grzmiał w jego głowie.
Wytrzymasz to, a wytrzymasz o wiele więcej. Cierpliwości.
Próby i ćwiczenia trwały bardzo długo i zdawać się mogło, że właściwie to bardziej cierpliwość samczyka jest wystawiana na próbę niż jego wytrzymałość.
W końcu lekcja dobiegła jednak końca. Grzmiący Kolec obudził się w tym samym miejscu w którym stał. Nie minęła więcej niż chwila odkąd wszedł do warsztatu.

~Grzmiący Kolec~
– 8/4 pożywienia (w tym 4/4 pierogi, 4/4 pierniczki i makowiec)
– ametyst, onyks, tygrysie oko, koral, szmaragd, malachit
+ Wytrzymałość IV

[Diamentowe Serce]

Mora już od dawna nie zaglądała do tej komnaty. Północna szła bardzo cichutko, po tym jak się poruszała łatwo można było zrozumieć czym się zajmowała. Miała perfekcyjnie ukształtowane ciało. Smukłe mieśnie pod skórą były prawie niewidoczne pod wygładzonym futrem pokrywającym praktycznie każdy skrawek jej ciała. Dodatkowo samiczka uważnie się rozglądała, a jej postawa przypominała przyczajonego kota, który mógł odskoczyć i czmychnąć na każdy dźwięk. Samiczka stanęła przed kamiennym wzniesieniem tworzącym coś na wzór blatu. Wyciągnęła z torby siedem kamieni szlachetnych, które ułożyła przed obliczem Kwarcu. Cichutko rzekła:
– Potrzebuję pomocy. chciałabym wzmocnić swoje mięśnie, abym była silniejsza. – Miała nadzieję, że to wystarczy. Zrobiła dwa kroki w tył i utkwiła wzrok w magicznym Kwarcu.

// nefryt, rubin, bursztyn, turkus, akwamaryn, perła, tygrysie oko za Siłę III

[Opiekun]

Niewidzialne duszki rzuciły się na kamienie, było ich na tyle dużo, że nie doszło do zamieszek. Trzeba było przyznać, że ostatnio duszki zrobiły się na prawdę pazerne. Samica jednak nie mogła dostrzec jak zaczęły się przepychać przez siebie by dostać się do upragnionego kamienia. Wszystkie dary zostały odturlane od smoczycy.
Granatowe płomienie rozświetliły kwarc i po czym pomknęły ku Kwiecistym Łakom. Wokół niej rozgorzał pożar na małą skalę, nie palił jednak ani nie dawał ciepła.
Wizja rozpoczęła się natychmiast. Niestety ale gładkie futerko zostało potraktowane dość brutalnie.
Kop.
Rzucił głos w jej głowie, a ona musiała kopać. Ziemia była rozmiękła i nie było zbyt łatwo. Grudy ziemi ciągle wpadały do dołu... musiała je sobie wzmocnić drewnem. To jednak też musiała skądś pozyskać, obrobić i przytaszczyć do dołu. Ciężka praca poskutkowała stworzeniem dołu na zwierzynę łowną.
Dobrze! Teraz może się ze mną posiłkować.
Co? Samica do której należał głos pojawiła się przed nią i przewróciła Kwieciste Łąki na ziemię. Jej celem było podniesienie się. Nie było to łatwe kiedy nie wolno było wykorzystać zręczności i gibkości.
Surowa siła samico!
Krzyknęła. Po przepychankach lekcja w końcu dobiegła końca! Ognista była zdecydowanie silniejsza.

~Kwieciste Łąki~
– nefryt, rubin, bursztyn, turkus, akwamaryn, perła, tygrysie oko
+ Siła III

[Odwieczna Waśń]

Do kwarców przybył też i Svar. Młodzieniec, który ściskał ostatnie kamienie podarowane przez matkę, gorzką pamiątkę po jej odejściu. W pierwszej chwili nie chciał ich, odtrącając ich wartość i wspomnienia za nimi idące. Z drugiej strony, głupiec tylko by ich nie wykorzystał.
Młody przybył do kwarców, ale jego interesował tylko jeden, ten poświęcony sile. Imiennik podszedł do niego, wyłożył sześć kamieni, i usiadł.
– Poproszę o siłę. – Powiedział cicho, nie do końca wierząc, że ktoś go w sumie słucha. Patrzył na kamienie leżące przed jego jasnymi, czerwonymi łapami. Miał żal do matki? Tak. Zamierzał to jednak przekuć w siłę i wytrwałość.

// 2x tygrysie oko, malachit, ametyst, akwamaryn, perła za siłę II (6 kamieni)
19/4 mięsa, 1/4 owoców, ametyst, szafir za siłę III (7 kamieni)

[Egzotyczny Kwiat]

Kolejnym kwarcem miała być wytrzymałość, z usmiechem na pyszczku przybiegła najszybciej jak tylko umiała i uh! Jakąż ona miała kiepską kondychę!
– Dro...Droghie khwarce... uh! Chciałabym byc bardziej wytrzymała! Smacznego! – i położyła przed kamieniami zapłatę, czekając aż spektakularnie się nimi posilą.

// Wytrzymka na II: topaz, 2x turkus, diament, cytryn, malachit
(W KP mam wpisane umiejętności, obecnie główny mod stada jest na urlopingu)

[Opiekun]

Po raz drugi już duszki ignorowały smoka który przybył jako pierwszy. Może to jakiś cichy strajk na lobby kwarców? Z drugiej strony niewidzialni pomocnicy nie rozumieli chyba o co chodziło w walce o własne prawa, bo kiedy przybył drugi smok – zrezygnowały. Zakasały wyimaginowane rękawy do roboty i zaczęły zbierać wszystkie kamienie, mięso i nawet te kilka owoców jakie przyniósł Silna Łuska.

Granatowy płomień pojawił się mimo wszystko pierwszy. Urósł niemal do sufitu po czym objął samczyka swą mocą. Młody nie poczuł jednak nic poza lekkim zawrotem głowy i początkiem swojej wizji.
Łeb wyżej, łapy szeroko i zioń! Jadłeś coś na pewno przed treningiem?
Odezwał się raźny głos w jego głowie. Po długiej lekcji ziania zaczęła się praca nad wycinką drzew. Po cóż ktoś miał to robić? Nie było sensu pytać. Silna Łuska miał napierać na drzewa masą swojego ciała i zwalać je na ziemię. Można sobie było tylko wyobrazić ileż czasu mu to zajęło. Po wieczór w końcu głos dał mu spokój. Adept mógł jednak poczuć pozytywną zmianę w swojej sile.

Srebrzyste pajęcze nici uniosły się nad kwarc niczym babie lato. Pchane niemym wiatrem opadł powoli na samicę i oplotły się wokół jej ciała. Wizja rozpoczęła się chwilę później.
Płynęła właśnie pod prąd, a w jej stronę pchane rzeką kłody za chwilę miały w nią uderzyć. Pierwsza myśl? Bariera! Nurkowanie! Nie była jednak w stanie tego zrobić.
Wytrzymasz cios kłodą w łeb to wytrzymasz i wygryzienie kawałka ciała.
Usłyszała twardy głos w głowie. I tak musiała płynąć pod prąd i znosić uderzenia umarłych drzew. Oczywiście, że czasem miała mroczki w oczach, ale płynęła dalej i... lekcja opłaciła się. Poczuła się o wiele wytrzymalsza niż kiedy tu przybyła.

~Silna Łuska~
– 2x tygrysie oko, malachit, ametyst, akwamaryn, perła, 19/4 mięsa, 1/4 owoców, ametyst, szafir
+ Siła II
+ Siła III

~Kwiecista Łuska~
– topaz, 2x turkus, diament, cytryn, malachit
+ Wytrzymałość II

[Grad Skał]

Znów przyszedł do kwarcu. Nie lubił prosić o pomoc ale nie miał wyjścia. Skąd niby miał poznać tajniki wytrzymałości? Może dzięki temu przestanie tak padać na arenie w walce z innymi smokami. Warto było zaryzykować zwłaszcza, że Jaah pochwalał pomysł. W końcu dał mu nieco owoców by przekupić kwarc. Położył kamienie i owoce na ziemi czekając na magię.

/ 12/4 owoców i diament, koral, perła za Wytrzymałość II