Łąka Młodych Smoków

[Granica Lustra]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

– Lustrzany Kolec
odpowiedział spokojnie rozumiejąc że Toksyczna i Uzdrowicielka były miłe po prostu z natury. Pewnie z innymi Ziemistymi nie będzie tak łatwo pogadać. Obserwował dokładnie mniejszą samiczkę zastanawiając się co tak właściwie od niego chciała. Nie był przekonany że chodziło tylko o wianek. Nie w oczach samiczki było coś innego ale nie za bardzo mógł jeszcze powiedzieć co.
– Emm cóż myślałem że wszyscy w ziemi są mili ale chyba tylko ty i wasza uzdrowicielka jesteście tak otwarte na plagę. Tylko dla mnie to trochę dziwne. Nie to że ty jesteś dziwna, tylko to że jesteś miła w stosunku do plagijczyka jest dziwne. Zakładałem że będziesz chciała mnie zaatakować.
Powiedział pewnie obserwując mniejszą rozmówczynię.

[Puchata Zagłada]

Toksyna siedziala zdziwiona. Po co się bić, jak można kochać? Biją to niech się te stare pryki co nic ciekawszego do roboty nie mają! Pomyślała znowu trochę sklecając zdanie:
-Po co....bić.....ty nie wrhóg dla toksyna.....no i trochę się toksynie podhobać jeśli ma być szczera...O! mieć pomysł!....Thy pohczekać!– postanowiła wystosować najlepiej jej znaną taktykę, czyli dać sięgłaskać! No kto by się oparł! Położyła się więc na grzbiet, prezentując brzuszek i resztę podbrzusza, po czym powiedziała:
-Ty mohżesz poghłaskać! Duhżo smok lubieć, bo thoksyna mieć miękkie futerko! Spróhbuj!– nie spełna znowu mysląc leżałą tak sobie odsłonięta i zawstydzona czekając na rozwój sytuacji.

[Granica Lustra]

Z każdym słowem Toksycznej Isir coraz bardziej był przekonany że samica nie stanowiła dla niego zagrożenia. Jednak gdy usłyszał że jej się podoba to zaczął się znów zastanawiać. Nigdy wcześniej żadna samica mu tego nie powiedziała. Jak miał to interpretować. Nim zdążył się zorientować ta leżała już na ziemi. Gdy usłyszał że ta pozwala mu głaskać się po brzuchu cały zesztywniał. Nie wiedział co miał zrobić, to wszystko było tak abstrakcyjne że kompletnie zgłupiał. Bał się cokolwiek powiedzieć bez uwczesnego przeanalizowania każdej sylaby.
– ja.... Eeeeee... Ja nie.... Nie moge.. To nie wypada tak..... Jeszcze się nie znamy za dlugo...... Nie to że mi się to nie podoba znaczy ja nie wiem ja..... Ja....
Plątał się w tym wszystkim starając się jakoś wyjść z tej sytuacji. Gdyby mógł to jego czarna czarna strona zbladła by do koloru tej drugiej. Nie wiedział nawet czy dobrze to wszystko interpretuje.

[Puchata Zagłada]

Toksynka trochę się zdziwiłaa. Czy każdy samiec byłtaki wstydliwy? Przecież narazie to tylko głaskanie po brzuszku! Może i miała na myśli coś więcej i będzie do tego dążyć, ale póki co powolutku! chodziło teraz oi miękkie futerko! Lecz widząc reakcję samca postanowiła delikatnie.....podgrzać atmosferę! No ale najpierw musiał dać się przekonać żeby miała go w dobrej pozycji.
-Choś się stahło? Nie przejhmuj się, tho tylko głaskhanie! Zaufaj, to nic złhego! Shama tego chcę i się zghadzam.....może i nawet coś więcej– ostatnie słowa powiedziała pod nosem tak aby nie był słyszalne. Uśmiechnęła się także, przy okazji oblizując się swoim zielonym językiem i patrząc uważnie na Isira.

[Granica Lustra]

Isirowi ciary przeszły po grzbiecie ale zaczął też powtarzać sobie że to tylko głaskanie, nic więcej. Niepewnym ruchem wyciągną przednią łape i dotknął jej piersi tuż przy szyji. Był wsztywny a jego wszystkie mięśnie były napięte. Nie mógł się w ogóle rozluźnić. Jednak musiał przyznać.
– F...faktycznie miękko
Po tych słowach zabrał łapę zawstydzony. Pierwszy raz dotykał innego smoka w tym miejscu i to jeszcze samice. Odwrócił wzrok by nie musiała go bardziej i by nie spojrzał gdzieś gdzie będzie żałować.

[Puchata Zagłada]

Zielonkawa smoczyca zaczęła realizację swojego planu. Gdy Isir odwrócił wzrok złapała go sprawnie za łapkę, po czym przyciągnęła do siebie, wpatrując się w niego i delikatnie dysząc. Po krótkiej chwili rzekła -Mohżeee...kohrzysthając z tych wahrunków chciałbhyś zrohbić coś więhcej? Nie miahłaabym.....nic przeciwko... – wpatrywała się w niego, a w międzyczasie przejechała delikatnie swoim szczotkowym ogonem po jego podbrzuszu, zastanawiając się czy dała mu już wystarczający sygnał.

[Granica Lustra]

W końcu zrozumiał o co samiczce chodziło. Pytanie tylko czy na pewno. Nadal adept wolał uważać że nie o to chodziło. Serce łupało mu tak że sam mógł je słyszeć a spięte mięśnie ograniczały jakikolwiek ruch. W końcu odważył się spojrzeć na jej pysk. Była ładna ale czy to przypadkiem nie za szybko?
– c... Co masz na.... Myśli?
Zapytał mimo iż domyślał się odpowiedzi. Jednak nadal nie wiedział czy tego chce. Był to dla niego ogromny skok w nieznane. A obecność ogona samiczki na jego podbrzuszu nie pomagała mu w skoncentrowaniu się i podjęciu jakichkolwiek akcji. Był kompletnie zielony jeśli chodzi o takie rzeczy.

[Puchata Zagłada]

Toksyna uśmiechnęła się tylko, zauważając że najpewniej plagijczyk nie miał jeszcze doświadczenia. Mogła zatem poprowadzić i mieć z tego więcej przyjemności. Kontynuujuąc łaskotanie ogonem zbliżyła pysk do szyi samca liżąc ją delikatnie i wydając z siebie sugestywny pomruk.
-Och...przhcież dobhrze wiehsz....nie przejhmuj się, jehśli to twhój pierwhszy raz, mohżesz próbować czegho chcesz, a jehśli nie wiesz to pomoghę– szepneła do niego, rozluźniając się i wygodnie układjąc, tak aby samiec miał pełny dostęp do całego jej ciała, no i oczekiwała co zrobi.

[Granica Lustra]

Isir już czuł jak zagłębia się w tej spirali kłopotów które będzie z tego wyrażenia. Więc mimo uścisku ziemistaj zabrał w końcu łape i znów zesztywniał.
– t to zły pomysł. Będę miał przez to kłopoty. Nie... Nie mogę
Powiedział stanowczo i lekko się odsunął. Następnie znów popatrzył na samiczkę aż zawiesił wzrok na jej oczach.
-Nie zrozum mnie źle jesteś ładna ale my się nawet trochę nie znamy.
Powiedział już nieco ciszej i bez przekonania.

[Puchata Zagłada]

Toksyna westchnęła zawiedziona. Spojrzała tylko krzywo na samca który najwidoczniej do najpotężniejszych nie należał. To jest ta straszna plaga? Wystarczy troszkę pokręcić ogonkiem i samce panikują? Hmm...Ale postanowiła się nieco podroczyć, skoro czysty urok nie podziałał moze wbicie delikatniej szpileczki pomoże? Spojrzała więc na samca łapką przejeżdżając po swoim pyszczku, oraz leżąc w takiej pozycji że prezentowała swoje...wszystkie miejsca godne uwagi.
-Hmmm...whiem że mahlo się znahmy, ale słyhszałam że samce plaghi są odwahżne i silhne. Czyżhby to byhły złe informahcje? Nie zrozhum mhnie źle, ale liczhyłam że w takich sprahwach też pohrtraficię solihdnie zadziahlać– uśmiechnęła się mahając ogonem zachęcając nadal samczyka. Jeśli to nie pomoże bedzie musiała zastosować środki przytulania bezpośredniego!

[Granica Lustra]

W końcu Isir mógł powiedzieć że w ogóle nie rozumiał samic. Najpierw chciała z nim coś robić a teraz mówi mu że jest słaby. Nie rozumiał ich toku rozumowania. Miał tylko nadzieję że nie wszystkie takie są. Dodatkową nielogiczną rzeczą było prezentowanie swoich walorów. Mimowolnie przyciągały one wzrok. I mimo starań, Isir zawiesił na nich wzrok na jakiś czas.
-siła i odwaga plagi jest pokazywana w walkach. A bycie ostrożnym to wyraz mądrosci. Jak byś nie była ostrożna to może to się skończyć jajem.

[Puchata Zagłada]

Toksyna westchnęła tylko mierząc samca pogardliwym wzrokiem, co za mięczak! Najwidocznej prawdziwe samce alfa były tylko w stadzie ziemi! Jeśli te plagowe mają takie podejście to w razie wojny nawet małą kokoro by takiego poskładała......pewnie nawet by nie musiała walczyć bo by uciekł skoro tak się wszystkiego boją. Pozbierała się więc, zarzucając swoim futrem, strzelając z ogona zaraz przed samcem i odwracając się na pięcie i zarzuciła:
-Cóhż, z iemhskimi samhcami nie mahsz się narahzie co rówhnać, skhontaktuj się mohże gdy trohę wyodhwahżniejesz– skończyłą mówic po czym odleciała w kierunku swoich terenów w poszukiwaniu bardziej chętnego towarzysza do przygód.

Dodano: 2022-03-09, 20:51[/i] ]
//ZT poprzednie,inny czas, inny smok

Toksynka powędrowałą ponownie na łąkę w której to dostała pierwszego poważnego zwątpienia co do jakości samcó w pladze. Na ale cóż, udala się tam z nadzieją że pozna kogoś twardszego i bardziej twardo stapającego po ziemii. Usadzila się w swoim wyleżanym juz tam miejscu i oczekiwała czy ktoś przylezie, czy niekoniecznie. No ale to fajne miejsce, ktoś musi przyjść! Na pewno! Nie ma że nie! On i jej futerko się nie mylą!

[Mroczna Nowina]

Kiedy rybak zarzuca przynętę w stawie ryb to kiedyś jakaś się w końcu złowi. Khart oczywiście nie przybył pierwszy, jego przybycie zwiastował sokół, który przeleciał nad równiną i zatoczył duży okrąg, aż usiadł na najbliższym drzewie. Łowca przybył jakiś czas później, wiedząc już że na polanie czeka go kolejne spotkanie z kimś nieznajomym. Smoki o czarnym namaszczeniu raczej nie należały do czegoś co widywał często, tym bardziej jeśli brać pod uwagę, że owy smok miał futro.
Samiec przywędrował na równinę i już z daleka przypatrywał się napotkanemu smokowi. Ze swoją ciemną jak mroczne niebo grzywą, bladą szczęką i lodowato niebieskimi ślepiami wydał się niczym bezlitosny drapieżca, który dojrzał swoją ofiarę. Jego krok był miękki jak przystało na łowcę.
Podszedł bliżej uśmiechnął się serdecznie i skłonił lekko łbem. Nagle obraz złego i ponurego łowcy zniknął. Ten samiec miał jedwabiste futro i ślepia dalekie od zimnych. Były niczym kryształowo czyste sadzawki orzeźwiającej wody, sprawiające wrażenie, jakby w jakiś sposób przenikały aż do głębi duszy. Rzucało się również to, że swoją posturą przypominał nieco inaczej ubarwionego wilka.
– Witaj, jestem Khart.– Zagaił przyjacielsko, a na jego pysku pojawił się przyjazny uśmiech.
– Czy mogłabyś mnie zaszczycić swoim imieniem?
Dodał utrzymując stosowne konwenanse podczas zapoznawania się z nieznajomą. Oczywiście zatrzymał się dobre dwa ogony od niej, aby uszanować jej, a przede wszystkim swoją przestrzeń osobistą.

[Puchata Zagłada]

Czyli ktoś jednak przyszedł! I nie wyglądał tak miękko jak poprzedni plagowy! Toksynce aż brakło słów, więc przez chwilę patrzyłą się z rozdziwioną gębą.
-Yeyyeyeeeeee....wihtaj Khart! Thoksyna! Thoksyna ja! Znahczy te,,,,no imhie moje.... Thoksyna! Czhego tutaj szhukasz jehśli to nie jakhieś tajhne informhacje?– przerzucała oczami co chwila po samcu i ziemi dookołą niego żeby nie wyszło że się gapila. Pomijając fakt że był śliczny to zawsze się speszała jak ktoś pierwszy zaczynał z nią rozmowę. Usadziła się po chwili trochę spokojniej wskazujac łapką obok siebie że plagijczyk może podejść jeśli tylko będzie chciał, łatwiejsze to dla rozmowy no i nie trzeba wtedy tak głośno mówić!

[Mroczna Nowina]

Utrzymywał przyjemny uśmiech, chociaż miał nieco trudności, aby ją dobrze zrozumieć. Nie widział, aby miała jakieś rany, albo kalectwa wrodzone, nie rozumiał więc czemu brzmiała jakby się... dławiła swoim językiem? Odsunął do siebie tę myśl, gdyż tak na prawdę nie musiał tego wiedzieć i zaprzątać sobie tym łba. Czy przypadkiem rodzice nie zrobili jej niedźwiedziej przysługi nazywając ją w tak prosty sposób?
Oczywiście zauważył, że go ogląda, bo sam nie odwrócił ślepi z jej pyska.
– To żadna tajemnica. Czasami wychodzę na tereny wspólne, aby poznać ten teren nieco lepiej. Często zdarza się, że spotykam kogoś nowego.– zagaił i podszedł o niecały ogon, kiedy już ocenił jej wygląd. Nie zagrażała jego życiu, a przynajmniej był pewny, iż będzie w stanie ją zabić pierwszy jeśli postanowi go zaatakować. Usiadł przodem do niej w ogóle nie dając po sobie poznać, że zauważył jej ruch łapą, który rzekomo go zapraszał.
– Jesteś ze stada Ziemi.– stwierdził nieco przekrzywiając łeb na bok w geście zaciekawienia – Ponoć macie największe tereny z obecnych tutaj stad. Jak uważasz, czemu zawdzięczacie taki stan rzeczy?

[Puchata Zagłada]

Uśmiechnęła się widząc że samiec podszedł i się jej nie bał. Przecież nie była groźna! No i że dalej chciał rozmawiać! Ale znowu chodziło o coś z polityką, dlaczego wszyscy z plagi tylko o tym i terenach? To to sprawy tych starych dziadów a nie ich! Odpowiedziala ale już trochę mniej podekscytowana:
=Ah.....dlahczego tho thoksyna nie whie, i jej tho w suhmie nie inhteresuhje, tahkie rzehczy tho sprahwa tych stahrych dziahdów cho nie mahją nihc ciekhawegho w żyhciu do rohboty! Thoksynkha lubhi sobie zamhiast thego pohznać nowhe smoczki! I się pobawhić!– mówiąc zdążyła usypać kupkę śniegu, w który po wypowiedzeniu się energicznie wpakowała pysk, a potem szybkim ruchem podrzuciła go w niebo! Uśmiechnęła się i wskazała samcowi żeby też spróbował