Plac przed świątynią

[Pasterz Kóz]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Pasterza również nie mogło zabraknąć, dlatego właśnie stawił się na placu tuż po Śmiałym. Miał swoje księżyce, mógł się spóźnić!
– Witaj Strażniku – kiwnął Prorokowi głową i położył przed sobą dwa rubiny jako zapłatę. – Synu, postaraj się dzisiaj nie rozwiązywać wszystkiego siłą, hm? – rzucił do Adepta, trącając go lekko bokiem.

//2x rubin za misje 22.06

[Strażnik]

O ile Plagijkę odprowadził tak jak zazwyczaj, odpowiadając skinieniem łba na jej przyjazne powitanie, na smokach Ziemi wzrok zawiesił nieco dłużej. Nie wiedział co dokładnie robili na wyprawach i nie chciał teraz ciągnąć ich za języki, ale bogowie, czuł że smokom naprawdę potrzeba było czasem surowej lekcji ogłady.
Mimo swoich przemyśleń, przywitał ich na głos krótkim "witajcie", a reszta wydarzyła się tak jak zawsze, włączając w to oślepiający błysk i ciepło wypełniające piersi.

Błogosławieństwo Sennah 24.06.22
Odłamek Raju
– 6/4 mięsa, 2/4 owoców, 10x mięta (ze składzika Plagi)

Błogosławieństwo Sennah
Śmiały Kolec
– 3 x onyks

Pasterz Kóz
– 2x rubin

[Szczerozłota]

Velka przybyła spokojnym krokiem do Świątyni. Najwidoczniej była pierwsza, musiała zatem poczekać na resztę swoich towarzyszy. Wyjęła z torby zapłatę za błogosławieństwo i w geście szacunku zniżyła łeb przed Strażnikiem.
– Witaj Strażniku, niech Szafirowa Gwiazda wskaże Ci drogę na niebie – przywitała się w typowy, bardzo oficjalny sposób z Altarii.
– Musimy kiedyś napić się herbaty i porozmawiać. Pewnie masz wiele historii do opowiedzenia – posłała samcowi lekki usmiech.

» szmaragd, opal, onyks za misję 2.07 «

[Czarci Pomiot]

Wkroczyła na świątynny plac jako druga, od jego skraju obdarzając Strażnika niezbyt przychylnym spojrzeniem. Plaga odcisnęła już na niej swoje piętno, a wydarzenia sprzed kilku minionych księżyców jedynie utwierdzały ją w wierze, że na starożytne, spróchniałe drewno nie było miejsca w stadnych sprawach. Cóż, teraz jednak przynajmniej sprawował swoją funkcję w stopniu, który najzwyczajniej jej odpowiadał – ona ma kamienie i potrzebuje boskiego błogosławieństwa, on ma wgląd w boskie sprawy i może jej go udzielić. Czysta, prosta wymiana, bez babrania się w sprawy, które nie powinny go interesować. Wzrok Pomiotu jakby mniej intensywnie wkręcał się już w sylwetkę Strażnika, w czasie gdy podchodziła nieco bliżej, by złożyć przed nim zapłatę. Natychmiast później oddaliła się parę kroków, by usiąść na zadzie i poczekać na przybycie Gwiazdki.
~ Złóż trzy kamienie, trzy ochłapy pożywienia lub trzy pęczki ziół pod łapami tego ruchomego drzewa ~ usłyszałby w swojej głowie, w momencie, gdy stawiłby się na plac.

//cytryn, diament na zwiad 02.07.2022 (po jednorazowej zniżce za Odkrywcę)

[Sięgający do Nieba]

Przybył zaraz po Czart, w istocie trzymając się blisko jej boku. Zignorował Strażnika, jeśli nie licząc podsunięcia mu pod jego długi nos odpowiedniej zapłaty. Nie był do końca świadom jego udziału w przeszłych wydarzeniach – i szczęście dla nich obu.
– Nie miałem jeszcze przyjemności nikomu wskazywać drogi – mruknął żartobliwie do Velki. Uśmiechnął się do niej odrobinę i przysunął się bliżej, co jakiś czas obracając łeb i oglądając się za Agonią. Zdawało mu się, że ta też kierowała się w to miejsce, ale najwyraźniej została z tyłu.

/10/4 mięsa i onyks za 02.07

[Obłęd Agonii]

Jako ostatnia, w końcu stawiła się na miejscu. Nie zajmowała własnego czasu pogawędkami w przeciwieństwie do reszty towarzyszy podróży, nie bawiła się też w szczególne powitania czy zachwycanie samą świątynią. Gdyby tylko mogła zapewne nawet by nie zapłaciła, ale taka już dola – bogowie chcą aby ciągle składać im za coś dary. Podsunęła niedbale skrawki mięsa w kierunku proroka, po czym odwróciła wzrok. Byle jak najszybciej się stąd zmyć.

//8/4 mięsa za misję 2.7.2022//

[Odłamek Raju]

// inny czas

Pojawiła się po raz kolejny, tym razem nie stresowała się wybyciem za granicę w żaden sposób. Czy na północy naprawdę było bezpieczniej? Ciekawiej? Rzuciła Strażnikowi pogodne spojrzenie i rozejrzała się za Marosem. Mieli wyruszać praktycznie od razu, bowiem przelot nad terenami Ognia trochę im zajmie, stąd ta znacznie wcześniejsza pora niż zwykle. Słońce nawet nie wstało.

Położyła przed sobą mieszaną zapłatę, oczekując zarówno na proroka, co i na towarzysza podróży.

// Za misję 6 lipca: 4/4 mięsa, 10x chmiel (skład Plagi), 5x melisa (skład Plagi), 5x imbir (skład Plagi)

[Maros]

Przybył na miejsce niewiele później, nieco zaspany, to jednak nie było ostatnio niczym nowym. Smoczyce przywitał delikatnym uśmiechem, po czym przysiadł obok niej. Humor miał za to całkiem niezły, o czym świadczyło delikatne szturchnięcie ogonem, jej ogona.
– Gotowa?– zagadnął.
Dopiero gdy przybył Strażnik, nieco spoważniał. Skinął mu łbem.
– Zechcesz poświęcić mi nieco czasu któregoś dnia? Mam kilka pytań odnośnie zawartości spisanej w olbrzymie. – zagadnął w końcu.

// za misję 6.07
używam: darmowe wyjście na misję zwiadowczą dla 1 osoby – zużyj do końca '22

[Strażnik]

Odprawianie smoków dzień po dniu, o ile wymagało od niego codziennego stawiania się w świątyni o odpowiednich porach odpowiadało mu bardziej, niż wiele innych, powtarzalnych zajęć. Witał jednego smoka po drugim, głównie z szacunkiem kiwając łbem, choć i okazjonalnie zabierając głos.
Do Szczerozłotej na przykład, gdy zainsynuowała spotkanie.
– Przyjdę, jeśli mnie zaprosisz – Trudno powiedzieć jakich historii się po nim spodziewała, ale nie był typem do odrzucania słownych wyzwań.
Podobne złożył mu pokłosie, któremu kiwnąwszy łbem odpowiedział krótko.
– Wyznacz termin Pokłosiu. Wybacz, że nie zdołaliśmy omówić niczego wcześniej – W końcu obowiązki wzywały ich czasem niezależnie od tego czego by sobie życzyli.

Samo błogosławieństwo nadeszło tak jak zazwyczaj, zalewając smoki jaskrawym światłem i oślepiając je na chwilę, jeśli nie zdołały w porę przymknąć ślepi. Ich opłaty zniknęły gdzieś w międzyczasie, tak że gdy energia Sennah ulotniła się z placu, nie było po niej śladu. Sama obecność bogini pozostała zaś wewnątrz nich, przyjaźnie rozgrzewając ich piersi.

Błogosławieństwo Sennah (02.07.22)
Szczerozłota
– szmaragd, opal, onyks

Czarci Pomiot
– cytryn, diament
( – odkrywca)

Gwiezdny Kolec
– 8/4 mięsa i onyks

Obłęd Agonii
– 8/4 mięsa

Błogosławieństwo Sennah 06.07.22
Odłamek Raju
– 4/4 mięsa,
Skład Plagi
– 10x chmiel, 5x melisa, 5x imbir

Pokłosie Wyborów
– darmowe wyjście na misję zwiadowczą dla 1 osoby – zużyj do końca '22

[Ślepa Sprawiedliwość]

Do miejsca zbiórki przed świątynią przyszły dwie bliźniacze smoczyce. Mirri szła przodem, a nieco za nią, jej ogona trzymała się Sekcja, żeby się nie zgubić. Ta pierwsza położyła kamienie przed sobą i kiwnęła Strażnikowi na przywitanie.

- Dzień Dobry Strażniku - przywitała się pogodnie. Sekcja w tym czasie stała w bezruchu ze spuszczonym łbem.

- Chciałybyśmy prosić Sennah o błogosławieństwo - kontynuowało odbicie. - Zamierzamy się udać niedaleko za barierę, żeby wywabić tego złego ducha, o którym mówiliście. Miał się skontaktować z Sekcją, ale raczej tego nie zrobi na Wolnych. Mamy nadzieję, że pokusi się na to za barierą. Może to coś pomoże w szukaniu ukradzionej iskry.

// granat, perła, 2x rubin za misję 22.07 o 18:00
// błogo dla Sekcji i dla Mirri

[Sennah]

Zazwyczaj przy błogosławieńswtu towarzyszy oślepiajaca światłość, teraz jednak to nie nastało. Zresztą, czy zrobiłby to jakąś różnicę ślepej Sekcji Zwłok? Zamiast tego nagle poczuła parzenie łap, jakby stała na rozżarzonych węglach, a po chwili ciepło buchnęło w stronę jej pleców i objęło całe jej ciało. Było niekomfortowo, gorąco i na skraju bólu.
– Masz tupet się tutaj pokazywać po tym co zrobiłaś mojej córce. – Sennah syknęła wściekle, a jej głos rozbrzmiał echem po czaszce śmiertelniczki i przeszył powietrze wokół.

[Strażnik]

Skinięcie głową w stronę odbicia nie było dla niego naturalnym odruchem, choć słysząc jego grzeczność, mimowolnie aktywował swoją.
Na prawdziwą Sekcję spojrzał tylko raz, jakby dla własnego bezpieczeństwa oceniając jej sylwetkę i napięcie mięśni. Nie miał siły o niej myśleć nic. Nawet gniew który do niej czuł, zdawał się absolutnie nic nie warty, jakby osoba którą znał nie tyle zmieniła się, co umarła.
Nie wiedział co powiedzieć gdy przyszło do błogosławieństwa. Wydawało mu się nielogiczne by bogowie zamierzali im go udzielić, ale nie on o tym decydował. Czekał zatem na jakiś znak – minimalną sugestię tego co powinien zrobić.
Sennah, której głosu nie słyszał już od dłuższego czasu przejęła kontrolę nad sytuacją. Wspomnienie o Lahae jako córce przyciągnęło jego uwagę, jako fragment wiedzy, który zasiany wcześniej w kronice, uzyskał jasne potwierdzenie.
Płcie bogów, ich wiek i forma, tak czy inaczej nie miały sensu, więc poza odświeżeniem zainteresowania (i dyskomfortu) wobec jego relacji z Latem, uznał ów wystąpienie za edukacyjne i nic więcej.
– Wygląda na to – podjął flegmatycznie, z prostą obowiązkowością w głosie.
– Że Sennah nie planuje was błogosławić – Podsumował, bez krztyny satysfakcji, czy zirytowania. Czy tłumaczenie boskiej woli na smoczą było konieczne? Nie. Sennah wyraziła się dość jasno, ale na tym etapie było to jedyne co mógł w stronę Sekcji skierować.

[Ślepa Sprawiedliwość]

- Nie chciałam skrzywdzić Lahae... nawet nie wiedziałam że się da.

W głosie Sekcji czuć było panikę, ale też wyczerpanie. Po dziesiątkach nieudanych leczeń i walkach przyzwyczaiła się do bólu, choć nie chciała ściągnąć na siebie furię kolejnego boga.

- Nie zasługuję na wybaczenie, dopóki tego wszystkiego nie naprawię - dodała zrezygnowana. - Jeśli nie chcesz bym odszukała ten zły byt za barierą, to znajdę inny sposób na odzyskanie iskry.

W tym czasie odbicie popatrzyło się nieco zdziwione na Strażnika, zastanawiając się co tak właściwie się stało. Potem z cichym "przepraszam" odsunęło się z miejsca zbiórki i poprowadziło wyklętą smoczycę spowrotem do obozu.

[Strażnik]

Oczywiście, że nie zasługiwała na wybaczenie. Teraz, później, ani nigdy.
Być może usłyszenie jej głosu pozwoliło mu sięgnąć po nerwy, których myślał że na ten moment nie posiada. Niedoczekanie. Ochładzający go gniew zawsze czaił się z boku, tylko czasem dobrze się maskował. Trwalszy niż bóg, wierniejszy niż smok.
Paradoksalnie jedynie wrząca obecność Sennah go uspokajała, nawet jeśli tortura którą zdecydowała się zadać Sekcji, minęła dość prędko.
Co takiego zdaniem smoczycy dało się zresztą znaleźć za granicą, skoro sama bogini nie widziała w jej wyprawie żadnego użytku? Co takiego znowu było w jej głowie?
– Stać – zarządał, wstając z miejsca, jeśli nie zamierzaliby go posłuchać.
– Dlaczego zamierzasz szukać go za granicami Wolnych? Skąd wiesz gdzie iść, lub dlaczego zakładasz, że miałabyś zdołać cokolwiek osiągnąć własnymi łapami? Czy przez wzgląd na swoją chwiejność wierności nie powinnaś wziąć pod uwagę ryzyka, że jedynie pogorszysz w ten sposób sytuację? – Czym był zresztą smok w obliczu zbuntowanego bytu, którego nawet bogowie nie mogli odnaleźć.

[Ślepa Sprawiedliwość]

Smoczyce zatrzymały się na słowa Strażnika.

- A co mam niby zrobić? - wyrzuciła z siebie Sekcja. - Co z tego jak powyrywamy roślinki, jak duszek zaraz zrobi nowe. Powiedział, że się ze mną spotka, ale to się nigdy nie stanie na Wolnych, bo bogowie teraz patrzą. Chyba...

Odwróciła się w stronę proroka.

- To jest jedyna taka szansa, żeby go znaleźć, bo nikt inny go nie widział. Ten duszek mówił coś o przebraniach więc nie wiem nawet, czy znanie jego wyglądu ma jakieś znaczenie. Mi obiecał spotkanie i... i nawet gdyby mnie zabił, to przynajmniej Sennah by wiedziała, gdzie jest porywacz iskry jej córki.

[Strażnik]

Problem w jej słowach był taki, że teraz nie wierzył już w nic, co wydostawało się z jej pyska. Nawet gdyby miało sens.
Czy jeśli Sennah chciałaby poświęcić Sekcję by odnaleźć ducha zrobiłaby to? Jeśli tak, to nie Strażnik stał tutaj na jakiejkolwiek przeszkodzie. Skoro jednak nie taki był plan Lata, to i nie jego interes by ją do tego przekonywać.
To zresztą ona była tą, która najbardziej martwiła się o Lahae, nie Sekcja.
Czuł że i jego łapy były związane. Nie ufał bogom na tyle, żeby w zupełności wierzyć ich rozwiązaniom, lecz byłby w błędzie skupiając się teraz na śmiertelnych alternatywach. Zwłaszcza takich.
– Powinnaś wspierać innych, by zdołali naprawić to, co ty zniszczyłaś. Albo nie robić nic i poczekać, aż będą mieli dość czasu, żeby cię ukarać – odpowiedział szorstko, bardziej stanowczo, niż gniewnie.

[Ślepa Sprawiedliwość]

- Nie robiąc nic tylko bym pomogła temu złemu duszkowi i naprawdę zdradziła bogów - odpowiedziała Prorokowi. - A to na pewno nie jest coś, czego by ode mnie chcieli.

Z tymi słowami odwróciła się i skierowała się za odbiciem do obozu.

- Bo coś napewno ode mnie chcą - dodała pod nosem. - Inaczej by mnie nie zostawili przy życiu.

[Strażnik]

Wtedy naprawdę zdradziłaby bogów?
WTEDY NAPRAWDĘ? Co za zdziczałe pieprzenie.
Ruszył za nią dalej, skoro nie potrafiła zrobić mu łaski i nie odchodzić, o ile nie zatrzymała się od razu na dźwięk jego głosu.
– Bogowie nie oczekują, że będziesz robić cokolwiek po omacku. To nie żadna głęboka tajemnica, którą musisz rozwiązać. Nie udawaj zresztą głuchej, ponieważ powiedziałem co możesz zrobić. Nie ma w tobie żadnej skruchy, jedynie żal, że nie masz całej kontroli, której tak bardzo pragniesz – Dobrze pasowałoby to do jej zgniłego charakteru. Już wtedy, przy Agnarze nie mylił się co do tego kim byla. Jedynie jego personalna słabość zmusiła go by czasami, dla miłych słówek i skruszonego, drżącego głosu to ignorować

[Ślepa Sprawiedliwość]

- Ironiczne, że zabrali mi właśnie wzrok i otępili zmysły, skoro nie chcą żebym pomagała "po omacku".

Zatrzymała się znowu, tym razem się już nie odwracając.

- Nikt mie ma pełnej kontroli, Strażniku. Nawet bogowie. A ciebie musiał poprawiać Ateral, bo straciłeś kontrolę nad sobą.

Gdyby bogowie mieli kontrolę to nigdy by nie dopuścili do utraty iskry. Ubiliby tego złego duszka zanim by zrobił cokolwiek złego.

- Czego ty ode mnie chcesz? - zapytała w końcu, zmęczona do reszty tym wszystkim.

[Strażnik]

Prychnął. Co za dziecinne wywracanie tematu do góry nogami.
Kolejne słowa wypowiedział już z większym naciskiem, jakby zdołała swoim uporem wciągnąć go w swoją idiotyczną grę. Zupełnie jak Fille.
– Nikt nie ma pełni kontroli, ale nie każdy wyrzuca z tego powodu własne życie. Ja swoje w ten sposób wyrzuciłem, ty teraz robisz to samo, mimo że miałaś stado po swojej stronie. Miałaś mnie po swojej stronie.
Teraz zamiast cokolwiek zrozumieć, przyjąć i poprawić, próbujesz brnąć dalej w sabotaż własnego życia, winę kierując na wszystkich innych, poza samą sobą. Przestań w końcu. – Nie zamierzała. Nie zamierzała zrobić nic, co nie byłoby dla niej gorsze. Smoki wolały biec niewłaściwą ścieżką, przez ciernie i pogorzeliska, bo to uznawały za wygodniejsze niż cofnięcie się w bezpiecznym kierunku.
Bogowie.
Czy planują ją zabić, gdy to się skończy? Czy tego się bała? Chciała najpierw wykupić swój los? Na co mieliby czekać? W jaki sposób byłoby to zgodne z ich zasadami?

Nie. Zabicie jej nie miałoby sensu. Nawet dla Sennah. A zatem równie dobrze mogła przestać się miotać.

[Ślepa Sprawiedliwość]

- ... - nic nie odpowiedziała. Nie wiedziała co.

Stała przez kilka oddechów w bezruchu, siłując się sama ze sobą w myślach. Miała ochotę wybuchnąć płaczem, krzyczeć, paść na ziemię i już nie wstawać. Pokazać jaka naprawdę była żałosna.

- Boję się - powiedziała ochryple, w końcu przełamując ciszę.