Kwarce Percepcji i Aparycji

[Muza Fal]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Mene tak spodobał się efekt, jakiego doświadczyła przy pierwszym odkrytym przez siebie kwarcu, że postanowiła wypróbować inny. Wróciła więc z nowymi kryształami, dokładnie taką samą ilością co poprzednio. Może różniły się rodzajem, ale i to należało sprawdzić – co się stanie, jeżeli ofiaruje się magicznemu (boskiemu?) kryształowi inny zestaw.
Dotarłszy do świątyni przycupnęła przy innym kwarcu i tym razem ułożyła przy nim ładnie i równo, jakby do jakiegoś obrządku, kolorowe klejnoty: diament, tygrysie oko, opal i turkus. Dwa topazy ułożyła na krańcach półkolistego rzędu otaczającego kwarc.
Kiedy skończyła, upewniwszy się, że wszystko jest tak, jak ostatnio, odsunęła się i popatrzyła na monumentalny kwarc, oczekując na domniemane efekty. Czy i tym razem ją oświeci? Czy to była boska moc?

/– 2x topaz, diament, tygrysie oko, opal i turkus za Percepcję II dla Mene

[Opiekun]

Przyniesione przed kwarc kamienie szlachetne rozpłynęły się w powietrzu i zostały wessane przez nauczycielski kryształ. Powierzchnia kwarcu rozjaśniała delikatnie, a następnie rozbłysła oślepiającym światłem. Mene poczuła silne pieczenie w ślepiach, jakby buchnął jej w oczy zimowy mróz. Potem pieczenie rozeszło się po nozdrzach i uszach, rozlewając się następnie na całe ciało. W morzu lodowatej bieli, która otoczyła smoczycę, usłyszała ona obcy smoczy głos, inny niż poprzednio. Każdy kwarc miał swój własny. Tłumaczył jej sposób w jaki można ćwiczyć i utrzymać swoją percepcję, bowiem fizycznie bystre zmysły to jedno, ale trzeba było też umieć z nich skorzystać. Po zakończeniu całego doświadczenia zmysłowego, które trwało zaledwie chwilę (mimo że dla smoczycy mogło się to wydawać znacznie dłużej), Podwodna Łuska mogła opuścić warsztat o ostrzejszych zmysłach.

// – 2x topaz, diament, tygrysie oko, opal, turkus
Podwodna Łuska – Raport z Percepcji II.

[Aromat Kawy]

Niravell przybyła do warsztatu raz jeszcze, ale tym razem nie dla siebie. W palcach ścisnęła kilka błękitnych kamieni, które otrzymała od Goździk. Partnerka Astrala była niezwykle uprzejma, co nadal było dla kleryczki czymś niesamowitym. Wśród Ziemistych zaznała więcej zrozumienia i miłych gestów, niż gdziekolwiek indziej.

Sorcorr wylądował na jej ramieniu i spoglądał z zaciekawieniem na kwarc. Smoczyca położyła zapłatę przed magicznym szkiełkiem, czekając na efekty. O ile będą widoczne.

[ Aparycja 2 dla Sorcorra: 4x szafir]

[Opiekun]

Przyniesione przed kwarc cztery szafiry rozsypały się i zniknęły wchłonięte przez kryształ, który zabłysnął jasnym oślepiającym światłem. W mgnieniu oka, do umysł Socorra został wypełniony nauką, przekazaną przez nieznajomy smoczy głos. Przekazał on jak lepiej się prezentować oraz inne sposoby na poprawienie i utrzymanie swej aparycji na wysokim poziomie. Gdy światło zgasło, sowa zdawała się być i czuć nieco bardziej przekonująca niż przedtem.

// – 4x szafir
Soccor – raport z Aparycji II

[Wafelkowy Kolec]

Podszedł do kryształu Percepcji z niemałym bagażem na swym grzbiecie, choć on już mu zbytnio nie przeszkadzał z przyzwyczajenia.
– Dzień dobry. – Powiedział do Kwarcu Percepcji, jakby traktował go jako zwykłą, żywą istotę (bo... taki chyba mniej więcej był, prawda?) Ułożył obok niego zapłatę i zaczął uważnie obserwować zmiany, w jego odczuwaniu otoczenia. A może niuchać? Jak w ogóle pachniał kwarc? Jak wafelki?

// 24/4 mięsa za Percepcję 2

[Bezczas Gwiazd]

Do kwarców przybyła brązowofutra adeptka i, zgodnie z otrzymanymi instrukcjami, zrzuciła tobołek z darami przed kamieniem. Nie była pewna, czemu to podobno działało, co robiło i w jaki sposób, ale... cóż. Między innymi po to zbierała te kamienie, nie? A jedzenia zostało po odejściu Naedy tyle, że lepiej było coś z nim zrobić niż dać mu się zepsuć. Czuła się usprawiedliwiona – przynajmniej częściowo.

//Percepcja II za: 3x szafir, 12/4 mięsa

[Tchnienie Mrozu]

Przywleczenie się do świątyni bez skrzydeł trwało długo, ale w końcu Tygrys tego dokonał. Był przyzwyczajony do przebywania długich dystansów i stanął przed obliczem kwarcu z szeroko otwartym pyszczkiem. Nie był pewien co powinien robić, dlatego rozsypał kamienie na podłodze i postanowił się odezwać.
– Cześć? Nie wiem czy ktoś tu jest, ale chcę lepiej widzieć, słyszeć i... w ogóle. Potrzebuję tego dla mojej kompanki, ponieważ nie potrafię znaleźć dla niej żadnego pożywienia. – Tygrys wydawał się zdenerwowany, przez co brzmiał jakby żałośnie miauczał, a nie przemawiał. Szurnął łapami po podłożu i czekał.

/ 6x granat za percepcję 2

[Opiekun]

Szóstka kamieni zniknęła jeden po drugim, a odpowiedni kwarc rozjaśniał bladym blaskiem. W pewnym momencie, ni z tego, ni z owego, zabłysnął oślepiającym światłem, pogrążając Tygrysa w nieprzeniknionym morzu bieli. W swoich myślach smok zdawał się słyszeć nieznajomy smoczy głos, dokładnie tłumaczył mu jak być bardziej spostrzegawczym. Do tego potrzebne było wiele ćwiczeń, tak samo jak ćwiczenia były potrzebne by dobrą percepcję podtrzymać. Gdy magiczne światło zgasło, oczy Tygrysa jeszcze przez jakiś czas go piekły, aż się nie przyzwyczaił do normalnego światła. Czuć było lekką różnicę w bystrości zmysłów, ale czy to wystarczyło, to się okaże na następnym polowaniu.

// - 6x granat
Tygrys – Raport z Percepcji II.

[Opiekun]

Motyla Łuska i Wafelkowy Kolec mogli liczyć na podobne działanie magicznego kwarcu. Przyniesione przez nich dary znikały jeden po drugim, w miarę czego jasność kwarcu wzbierała na sile. W końcu uderzyła w nich oślepiająca jasność, pogrążając ich we własnych umysłach. Słyszeli w myślach nieznajomy smoczy głos, który mówił o technikach stosowanych przy ćwiczeniu percepcji. Wytłumaczył im też, jak ogólnie być bardziej spostrzegawczym i czujnym. Gdy kwarc zgasł, oboje smoków mogło poczuć, że ich zmysły nieznacznie się wyostrzyły.

// - 3x szafir, 12/4 mięsa
Motyla Łuska – Raport z Percepcji II.

// - 24/4 mięsa
Wafelkowy Kolec – Raport z Percepcji II.

[Ślepa Sprawiedliwość]

Jej zmysły były stępione już od bardzo długiego czasu. Po tym, jak bogowie przywrócili jej normalny węch i słuch, uznała, że czas był najwyższy by je na nowo wyostrzyć. Na pewno przyda się to podczas poszukiwań na polowaniach.

Podeszła więc do Kwarcu Percepcji i położyła przed nim pożyczone ze skarbca mięso. W myślach złożyła cichą prośbę o lepszą spostrzegawczość, a potem poczekała, aż kwarc jej odpowie.

// 24/4 mięsa za Percepcję 2

[Opiekun]

Przyniesione przed kwarc mięso zaczęło się delikatnie dymić, ubywając w oczach, aż w końcu została po nim jedynie tłusta plama. Kwarc zabłysnął bladym światłem, które wyjątkowo nie oślepiło smoczycy, ze względu na jej przypadłość. Mimo tego usłyszała w swym umyśle nieznajomy smoczy głos, który wytłumaczył jej jak być bardziej spostrzegawczy i jak takową spostrzegawczość zachować. Gdy lekcja magicznego kamienia została zakończona, smoczyca mogła poczuć, że jej węch i słuch stały się nieco ostrzejsze niż przedtem.

// - 24/4 mięsa
Sekcja Zwłok – Raport z Percepcji II.

[Mała Mogiła]

Fajna ta Ziemia, taka szczodrobliwa. Z jednej strony lecą łby, z drugiej instrukcje, jak trafić pod skarbiec, a potem pod Kwarce. Mogiła nie zadawała niepotrzebnych pytań – skoro tubylcy mówią, że działa? Musi działać. A jak nie zadziała, to przynajmniej nie z jej kieszeni.
Stanęła pod kwarcem. Wyłożyła sześć kamieni. I odsunąwszy się o krok w tył, padła jak sosna, czołem całując posadzkę. Modlitwa była cicha, ale jasno zapętlała słowa "percepcjapercepcjapercepcja".

/ 2x malachit, 2x turkus, 1x cytryn, rubin za Percepcję II

[Opiekun]

Takie dobre smoki, jak Ziemiści, którym tak poczciwie z mord patrzyło, na pewno nie kłamały! Dowodem na to był fakt, że kwarc zaczął świecić – może trochę powoli się rozgrzewał, migotał, chwilę mu to zajęło – i działać. Biały blask sprawił, że smoczycy mogły pojawić się mroczki przed oczyma. A potem do jej uszu trafił głos – samczy, bardzo miły, cierpliwy i wręcz puszysty. Udzielił on Piastunce parę wskazówek, przeprowadził ją przez kilka ćwiczeń i... koniec! Światło znów przygasło, ale za to świat wokół wydawał się wypełniony nowymi szczegółami, jak gdyby ktoś usunął warstewkę mgły sprzed pyska Mogiły.

// - 2x malachit, 2x turkus, 1x cytryn, rubin
Mała Mogiła – Raport z Percepcji II.

[Wybory Serca]

Ostatni był ten kamyczek. Samiczka była odrobinę zmęczona, ale to już prawie koniec. Położyła na ziemi lwią część mięsnych zapasów otrzymanych w prezencie i przysunęła je bliżej kwarcyku.
– To już wszystko, obiecuję! Przepraszam za koopot. – Zwiesiła uszy w zakłopotaniu. – Um, chcę być łowcą jak mama. Potrzebuję mieć lepszy nosek, oczy i uszka. Możesz mi pomóc, kamyczku? – poprosiła cichutko.

__

Percepcja 3: 28/4 mięsa
Percepcja 4: 8/4 mięsa, 6x tygrysie oko

[Opiekun]

Rodzice zdecydowali nie oszczędzali na Śnieżce. Może mieli wielką wiarę w to, że dzięki tak wczesnemu wyszkoleniu ich córka osiągnie sukcesy o których nikomu się nie śniło? Albo inaczej, chcieli dopilnować, by na pewno dożyła dorosłości, dlatego chcieli zapewnić jej jak najwięcej szans? Tak czy owak, młoda Ziemna była naprawdę porządnie zmęczona po doświadczeniach z poprzednimi dwoma Kwarcami, jak miłe by one nie były. Może dlatego ten Kwarc, w połączeniu z bardzo grzeczną prośbą, nie oślepił Śnieżki białym światłem a rozjarzył się bardziej łagodnie? Kto wie.
Pomógł jej za to zgodnie z zapytaniem. Samiczkę czekały ostatnie nauki, poprowadzone przez miękki, samczy głos. Nauczyła się jak rozpoznawać ślady zwierząt i oceniać ich świeżość, jak dostrzegać kępki błyski kamieni szlachetnych, jak z wyczuć poszczególne zapachy niesione przez wiatr. Jak uważniej słuchać świata wokół.
Kiedy lekcja się skończyła, młoda mogła mieć mroczki przed oczami. Tak młode ciało, po tak intensywnym dniu jak dziś? Teraz przyda się jej porządny odpoczynek i noc nieprzerwanego snu, żeby się zregenerować.

// - 36/4 mięsa, 6x tygrysie oko
Śnieżka – Raport z Percepcji III i IV.

[Serenada Poległych]

Serenada naprawdę często bywała przy tych kwarcach. Nie mogła jednak nie, nie wykorzystać tego że były dostępne a czas naglił. Nie ważne skąd miała rośliny które właśnie kładła przed kwarcem, ważne że były i nikogo nie okradła. Samica uśmiechnęła się z zadowoleniem.
-Proszę o lepszy zmysł wzroku, chciałabym dostrzec to co teraz mi jeszcze umyka- Rzuciła, chcąc powiadomić kwarc że ma powód by go użyć. Zbliżała się wojna, nie mogła pozwolić by coś jej umknęło.


//52/4 roślin za Percepcję 2 i 3

[Opiekun]

Kwarc zadrżał, a kolejno pojaśniał, wskazując chęć do wysłuchania prośby smoczycy. Niedługo po tym, gdy została oślepiona przez blask, kamień zamierzał istotnie nauczyć ją, w jaki sposób należy rozpoznawać detale. Były to rzeczy praktyczne, jak na przykład dostrzeganie śladów racic czy łap, strzępków futra czy połamanych gałązek, ale również te zupełnie przyjemne, wymagające sporego skupienia. Coś podpowiadało jej, by poszukiwała spojrzeniem konkretnych rzeczy – kolorowych chrząszczy, kamyczków o konkretnym kształcie i roślin, jakie skrywały się pomiędzy źdźbłami nieośnieżonej trawy. Kiedy Serenada odnalazła wszystkie niewielkie obiekty, wizja urwała się. Wytrenowany wzrok dał się odczuć, zapewniając Ziemnej lepsze postrzeganie szczegółów.

Serenada Poległych
– 52/4 roślin
+ Percepcja II, III.

[Wybory Serca]

Przyleciała z kompanką na grzbiecie. Wylądowała nieopodal warsztatu i poczekała, aż Chwiejka zejdzie z jej pleców. Wskazała nosem odpowiedni kwarc.
– Tak, jak ci tłumaczyłam po drodze. Nie bój się, to nie zaboli. – Zapewniła z lekkim uśmiechem, zachęcając ją do działania.

Chochliczka kuśtykając zbliżyła się do kwarcu odpowiadającego za percepcję i położyła tam zapłatę (z pomocą smoczycy, inaczej byłoby jej dość ciężko).
– Chwiejka bardzo prosi magiczny kamyk o pomoc. – Odezwała się niepewnie.

/ 16/4 mięsa (nie własna zdobycz, ta druga) za Percepcję 2 kompana

[Opiekun]

Kwarc zajaśniał, gdy samica wraz z kompanką zbliżyły się, układając przed nim zapłatę. Nie było to jednak nic gwałtownego, pozwalając wystraszonej chochliczce oswoić się z nowym doświadczeniem. Krótko po tym kompanka posłyszałaby, w jaki sposób zwiększyć własną swą spostrzegawczość, wytrenować swe oczy i zwiększyć tym samym szanse na spostrzeżenie interesujących znalezisk na przykład na polowaniu. Kolejno sama wykonać miała parę prostych, nieskomplikowanych ćwiczeń, polegających na jak najszybszym dostrzeżeniu kolorowych błysków, najciekawszych śladów zwierząt i roślin, które mogła już znać. Choć wszystko to zdawać mogło się jej całkiem nowe i obce, wyniosła z nauki dość sporo, będąc teraz zdecydowanie bardziej spostrzegawczą, aniżeli była przed wizytą. Obie nie zauważył nawet, kiedy mięsny stosik zniknął.

Wybory Serca
– 16/4 mięsa

Chwiejka – kompanka Wyborów Serca:
+ Percepcja II.

[Światła Północy]

Przybycie z kompanami nie było trudne. Podążali za nim często, zwłaszcza kiedy miał przy sobie słodkie smakołyki, dlatego i tym razem zabrał trochę ze sobą, pomijając fakt, że miał przy sobie kilka wyjątkowo obciążających go tobołków pełnych ryb, węży i zajęcy.

Wiedział, że ani Powojnik, ani Szypułka nie podejdą grzecznie do kwarcu i przy nim nie poczekają, nieważne jak bardzo by prosił, bądź zmuszał - płoszaki rozpierzchłyby się na boki, przerażone natarczywością drapieżnika. To zrozumiałe. Mógł łatwo odebrać im życie. Tolerowały go tylko dzięki więzi, co nie oznaczało, że darzyły bezgranicznym zaufaniem. W związku z czym musiał sięgnąć po podstęp.

Złożył pod kwarcem percepcji owoce.
– To nie zapłata – wyjaśnił, aby przypadkiem nie zniknęły. Obok położył tobołki pełne mięsa. To one miały zniknąć. Odsunął się następnie, widząc zainteresowanie sarny i daniela smakołykami. Dopiero kiedy Szron odszedł, one podeszły, a kwarc mógł zacząć działać. Oby ich nie spłoszył.

//Percepcja 3 dla Powojnika: 24/4 mięsa
//Percepcja 2 dla Szypułki: 16/4 mięsa

[Opiekun]

Kwarc zdawał się wyczuwać strach i niepewność kompanów, których Światła przyprowadził – nawet, jeżeli wydawał się całkowicie niewzruszony, nieożywiony, emanujący jedynie swą charakterystyczną, lecz nienatarczywą mocą, jak to miał w zwyczaju. Jednakże będąc przedłużeniem rąk tajemniczego, czuwającego nad warsztatem Opiekuna, być może w pewien sposób wpływały na jego działanie zewnętrzne czynniki – bardziej, aniżeli się wydawało? A może chodziło o czuwające nad otoczeniem duszki? Nie można być pewnym, choć zdecydowanie ta wizyta potraktowana została w sposób szczególnie delikatny.

Gdy jeleniowate zabrały się za jedzenie owoców, wizja zesłana im za sprawą kwarcu objawiła im się subtelnie. Nie zostały rzucone gwałtownie w warunki, jakie miały umożliwić im efektywną naukę, lecz wizja ta niewiele miała różnić się od rzeczywistości. Ot, skończyłyby zajadać się słodkimi smakołykami, lecz ich ślepia miały uważnie skupić się na kolejnych, okrągłych owocach, majaczących gdzieś dalej. Dostrzegłyby je kątem oka, jednak pożywienie samo w sobie nie było szczególnie ukryte – zupełnie tak, jakby roślinożercy mieli je znaleźć. Gdy zainteresowały się nimi, kolejne owocowe przynęty znajdowałyby się w coraz to bardziej ukrytych miejscach. Zacienionych, zasłoniętych lub nieoczywistych, wymuszając poniekąd na sarnie i danielu uważne poszukiwanie. Zadanie to miało na celu wyostrzyć zmysł ich wzroku, a ponadto wytrenować w nich zdolność postrzegania niewielkich szczegółów. Dodatkowo sama nauka mogła pozytywnie skojarzyć się im za sprawą swego rodzaju nagrody, jaką były przysmaki. Nawet, jeżeli odrobinę zdezorientować je mogło przeniesienie z powrotem przed kwarc. Błysk natomiast oślepił chwilowo ich opiekuna, zaś dla samych zwierząt pozostawał niewidoczny – wszak zapłata zniknęła niepostrzeżenie w trakcie ich nauki. I zapłatą było mięso.

Światła Północy
– 40/4 mięsa.

Powojnik:
+ Percepcja III.

Szypułka:
+ Percepcja II.