Kwarce Ataku i Obrony

[Opiekun]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Naokoło smoczycy kolejny raz zebrało się kilka duszków, akurat będących w kwarcach, każde takie przywitanie ściągało niewielką widownie. Wśród nich był również Aradai, uprzedzony wcześniej o przybyciu Odłamka, czekał tutaj od rana.
~Witaj. Nie ma za co przepraszać, robimy to na co dzień. ~ niezmienny, wesoły ton głosu rozbrzmiał w głowie smoczycy.
~U nas dobrze, mamy co robić. ~ wraz z tymi słowami, przeliczył ułożoną zapłatę i zgarnął w płetwy, by zabrać gdzieś na bok. Kwarc rozjaśniło delikatne światło z wnętrza, powoli przybierające na intensywności, zaś do umysłu krokodyla wkradła się wizja. Delikatnie, powoli, co by nie spłoszyć nowego kompana.
Najpierw był cichy głos, spokojnie tłumaczył jakie ataki mógł wykonywać, objaśnił punkty witalne. Oczywiście w niezbyt skomplikowane sposób, by Erben wszystko zrozumiał. Jak na drapieżnika przystało, był przystosowany do walki. Nie tylko zęby i pazury były jego atutem, silny ogon również. Tylko czy na prawdę, takie tłumaczenia były mu potrzebne?
Jedno z ćwiczeń miało poprawić jego celność. Znajdował się pod wodą, z pewnością w jakiejś rzece. Jej prąd nie był zbyt mocny, to jednak wystarczyło by nadać dodatkowej prędkości przedmiotom płynącym wprost na niego. Wraz ze zbliżaniem, coraz bardziej przypominały one ryby, pierwsze sztuki były większe od smoczej łapy. Krokodyl miał je zaatakować, warunkiem było trafienie w łeb lub jak najbliżej wskazanego celu. Pierwsze próby jak najbardziej udane, zęby oraz pazury przednich łap bez problemu dosięgły gdzie trzeba. Dalej nie było już tak lekko. Nadpływające zwierzęta stały się mniejsze, do tego próbowały unikać ciosów. Nieraz przyśpieszyła nagle, by wysmyknąć się z zamykających się szczęk, gwałtownym zakrętem unikały pazurów. Praktyka czyni mistrza i po jakimś czasie, każde kolejne próby okazywały się lepsze. Do momentu trafienia wszystkich pięciu ryb, jak pojawiły się w niewielkiej ławicy.
Wtedy też na moment zapadła ciemność.
Tym razem znalazł się na otwartym morzu, wyjątkowo głębokim. Jak wzrokiem sięgnąć, naokoło nie było widać nic, zaś na dole jedynie czarna głębia. W końcu jednak coś z tej czerni wypłynęło. Lewiatan, większy od krokodyla. Nie czekając na nic, ruszył na kompana chcąc staranować go. Natarcie przypuszczał od dołu, z zamiarem uderzenia w miękki brzuch tępymi wypustkami. Czasu na obronę nie było zbyt wiele, prosty unik był tutaj najlepszym rozwiązaniem. Dlatego też Erben rozpoczął prace ogonem, a wraz z nim całym ciałem, chcąc umknąć na przód. Drapieżnik wyprowadzał atak, za atakiem. Próbował uderzać łapami, ogonem, nacierał całym ciałem lub gryzł. Nieraz niewiele brakowało, by zranił broniącego się gada, ten jednak nie odpuszczał i z coraz większą lekkością odpierał natarcia. Nie do końca wiadomo ile czasu im to zajęło, przerobili jednak na prawdę wiele, od uników, po zbicia.
Gdy wszystko znikło, od razu na nowo zobaczył kwarc i swoja opiekunkę. Zmęczony, na pewno poradzi sobie od teraz lepiej w boju. Sam kwarc zgasł, oczekując na kolejnego chętnego.

Odłamek Raju:
-tygrysie oko, szafir, 4/4 owoców. 4/4 pożywienia
Erben
+ Atak II
+ Obrona II

[Jesienny Liść]

Kwarce... Ten od siły i wytrzymałości nie był jedynym, jaki zamierzała odwiedzić. Jes z wolna podchodziła do kolejnych, oglądając je jakby były na sprzedaż. W końcu, odszukała ten odpowiedzialny za walkę. Przysiadła, kładąc i pod nim swoją zapłatę. Trochę kamyczków, trochę mięsa.. To chyba wystarczało. Znając swoje wizyty w świątyni, wiedziała już że nie musi nic mówić do tego dziwnego obiektu, aby stało się co się stać miało. Po prostu więc miała w myślach naukę ataku i tak sobie czekała.

/Ametryn, Turkus, Tygrysie oko, 4/4 mięsa za Atak II

[Opiekun]

Kamienie i mięso powoli znikały, jedno po drugim, a kryształ zaczął się mienić delikatnym blaskiem. Jesienny Liść usłyszała smoczy szept w swoim łbie, który pogrążył jej umysł w stanie głębokiej medytacji. Podczas zwiedzania zakamarków swego umysłu, przed smoczycą stanął ciemny kolczasty smok, który przeprowadził jej sparing nie do zapomnienia. Wojowniczka mogła próbować i próbować go trafić, ale on z łatwością blokował wszystkie ciosy. Jednak czuła, że z każdym atakiem szło jej coraz lepiej, aż wpadła w istny trans kolejnych uderzeń. Gdy zakończyła swoją naukę, przebudziła się z tego dziwnego marazmu z nowo nabytą wiedzą.

Jesienny Liść
– Ametryn, Turkus, Tygrysie oko, 4/4 mięsa
+ Atak II

[Epitaf Zatraconych]

Młody przyszedł na miejsce nieco zdezorientowany, w końcy była to też jego pierwsza wizyta w okolicy świątymi. Czyli to tutaj były te Kwarce Nauki o których ostatnio mógł usłyszeć i te miały chyba odpowiadać za naukę walki fizycznej. Wraz z sobą wziął perłę, onyks i dwa agaty. Kamienie szlachetne pozostawione mu w spadku i teraz był dobry czas żeby ich użyć.
Położył je wszystkie przed kwarcem i z tego co rozumiał to miał się skupić na nauce Ataku i Obrony, nic więcej. I to miał zamiar zrobić siadając i czekając aż stanie się co ma się stać. Zapłata była chyba wystarczająca, nie wiedział tylko czy wszystko zrobił poprawnie, musiał liczyć że tak.

//Atak I – Onyks i Perła
Obrona I – Agat x2

[Opiekun]

Przyniesione przez smoka kamienie rozsypały się w powietrzu, a potem ich pył został wchłonięty przez kwarce. Kryształy zabłysły jasnym światłem, pogrążając smoka w oślepiającej bieli i wchodząc do jego umysłu. We łbie adept usłyszał obce smocze głosy, które metodycznie zaczęły mu tłumaczyć podstawy walki. Podstawowe techniki ataku oraz podstawowe techniki obrony, wraz ze wszelkimi potrzebnymi przykładami. Cała nauka minęła w mgnieniu oka, choć dla smoka mogło się to wydawać trwać długimi chwilami. Potem kwarce zgasły, a warsztat powrócił do swojego dawnego stanu, zostawiając smoka z nowymi umiejętnościami.

// - onyks, perła, 2x agat
Strapiony Kolec – Raport z Ataku 1 i Obrony 1.

[Światła Północy]

Gdy uporali się z pierwszym kwarcem, Światła zabrał malca do kolejnego kamienia. Szalejące w piersi kompana serce zdradzało jego strach zmieszany z ekscytacją. Hmpf. Spojrzał na niego z zaintrygowaniem, po czym wyciągnął jasną dłoń i zmierzwił gęste futro na niewielkiej jeszcze głowie młodego drapieżnika, który rozglądał się po okolicy.

Przy kamieniu znalazło się mięso. Prawda była taka, że na walce Światła nie znał się za dobrze, a już tym bardziej na tej, jaką posługiwały się niedźwiedzie. Kolejna rzecz, którą Hæfnir powinien poznać od zabitej przez mamuta matki, lecz w związku z bezwzględnością Szronu nie miał okazji. Uzdrowiciel spojrzał na kamień, upraszając go w duszy, aby wskazał niedźwiadkowi odpowiednie dla jego gatunku umiejętności. Przydadzą mu się w przyszłości, kiedy będzie starszy.

▸ 8/4 mięsa za atak 2 dla Hæfnira (kompan).

[Opiekun]

Kolejny z kwarców również wysłuchał prośby samca dotyczącej jego kompana. Kamień zabłysnął, tymczasowo uniemożliwiając dostrzeżenie czegokolwiek przybyłej dwójce. Choć całość nie trwała przesadnie długo, Hæfnir doświadczyć mógł odpowiedniej nauki. Wysłuchał wpierw, na miarę możliwości starając się zrozumieć, na jakiej zasadzie działa atak, na co konkretnie zwracać uwagę w momencie, w którym podejmuje się walki, jak rozpoznać, z kim ma się do czynienia w rozmaitych warunkach. Gdy oznajmione zostało mu już to wszystko, nadszedł czas na pokazanie wszystkiego w praktyce. Obserwował przykłady, a w części z nich wydawało mu się, jak gdyby samemu podejmował się walki i doskonale wiedział, co należy zrobić, w połączeniu z instruującym dalej głosem. Ostatecznie uczułby się nieco mniej zmęczony, aniżeli po wcześniejszej wizycie u innego kwarcu, jednakże bogatszy był o odpowiednią wiedzę. Kwarc zgasł łagodnie, zaś po zapłacie nie było ani śladu.

Światła Północy
– 8/4 mięsa.

Hæfnir
+ Atak II.

[Opoka Ognia]

Następnym razem, gdy znów odwiedziła kompleks Świątyni miała o wiele poważniejszy powód niż błahe, personalne kłopoty. Los świata, na którym jej zależało, właśnie zaczął się ważyć, więc wzięła swoją niewielką kolekcję kamieni szlachetnych i wybrała się do Kwarców. Poszukała odpowiedniego i położyła przed nim swoje cztery kamienie szlachetne. To wszystko co miała. Trzymała je, żeby we właściwym dniu oddać je Żarowi, by spłacić kiedyś zaciągnięty dług. Pomyślała, że może lepiej byłoby go spłacić swoją krwią w obronie pisklaków, skoro miała zostać w Obozie i pilnować tych, co byli bezbronni. Łowczyni przymknęła oczy i poprosiła magię kwarcu o wsparcie jej umiejętności obronnych. Liczyła na szybką odpowiedź, by mogła już wrócić na tereny Stadne. Strasznie się stresowała oddalając się od Obozu choćby na kilka minut.

// diament, akwamaryn, opal, granat za Obronę II poproszę

[Znamię Bestii]

Bestia przybyła z sakwą pełną kamieni i parą martwych turów. Przywlekła to wszystko przed Kryształ w Warsztacie, przeczuwając że ktoś o rozsądnych zdolnościach bojowych przyda im się w walce.
Widząc siostrę, skinęła jej łbem i położyła własne dobra na wymianę.
– Pokaż mi, jak lepiej walczyć i jak skutecznie zabijać. – poprosiła kryształ, siadając. Spodziewała się jak zazwyczaj, wizji smoka lub smoczycy, opowiadającej o danym zagadnieniu. Przygotowała się mentalnie, otwierając umysł, żądna wiedzy.

// różowy opal, tanzanit, akwamaryn, koral + 8/4 mięsa za Atak:3
Używam kryształu Pojętnego Ucznia: viewtopic.php?p=545116#p545116

[Opiekun]

Gdy rodzeństwo stanęło przed kwarcami, te wysłuchały ich próśb, oślepiając ich oboje białawym światłem niemalże w tym samym czasie. Zgodnie z tym, czego spodziewała się Znamię Bestii, instruujący ich oboje głos rozbrzmiał w ich łbach, wykładając teorię ataku bądź obrony – zgodnie z tym, czego zapragnęli się nauczyć. W ten więc sposób posiedli wiedzę słowną, będącą od teraz zakorzenioną w ich łbach. Po instruktażowi ze strony kwarców nadszedł czas na przedstawienie im praktyki. Walczyli więc na zmianę z cieniami, z samym sobą i ze smokami, których pysków nie byli w stanie rozpoznać, zależnie od chęci zwiększenia konkretnej umiejętności przewidując ich uderzenia po ruchach mięśni, przenoszeniu ciężaru na poszczególne części ciała i tym podobne, bądź samemu wymierzając swe ataki, będące celne, przynoszące przeciwnikowi sporą szkodę, bowiem wiadomo było, gdzie należy uderzać. Zupełnie tak, jak gdyby Znamię już kiedyś się tego nauczyła. Po tym treningu mięśnie sióstr były zmęczone, jednakże obie mogły poszczycić się udoskonaleniem swej wiedzy. Kwarce zgasły w międzyczasie, zabierając ze sobą dary.

Opoka Ognia
– diament, akwamaryn, opal, granat
+ Obrona II.

Znamię Bestii
– różowy opal, tanzanit, akwamaryn, koral, 8/4 mięsa
+ Atak III.

[Gwiezdna Egzekucja]

Tym razem wiedziała co ma zrobić. Podeszła do kwarcu przyciągając za sobą swoją zapłatę w mięsie. Ta znów musiała być sowita, bo też i prośba nie była drobna.
Jeżeli chodzi o walki, jej pierwsze tango miało miejsce tak dawno temu, że nawet nie potrafiła wygrzebać tego wspomnienia z gąszczu innych.

Usiadła przed kwarcem z zapłatą tuż obok.
"Jeszcze raz przychodzę tu, prosząc o pomoc." – pomyślała, jak w modlitwie. Musiała jak najszybciej osiągnąć pełnię swoich możliwości, by dobrze służyć Ziemi.

// 24/4 pożywienia za obronę III

[Epitaf Zatraconych]

No i znowu tutaj był. Sytuacja była dość nieciekawa i musiał dość szybko podszkolić się w walce. Wszystkiemu nie pomagała nieobecność Gradu. Że też akurat w takim momencie musiał zapaść w sen jego mać.
W każdym razie przyniósł że sobą naprawdę sporą kolekcję kamieni szlachetnych którymi miał zamiar zapłacić za te "nauki". Sam w sumie nie wiedział dokładnie jak to wszystko naprawdę działało, poza krótkim wyjaśnieniem of Veir.
Położył zapłatę przed kryształem, zamknął oczy i wyczyścił umysł z wszystkich zbędnych myśli poza jedną. Potrzebował lepiej walczyć, wiedzieć jak lepiej atakować i się bronić. Miał nadzieję że te głosy które wcześniej mu pomogły, zrobią to samo i teraz. Za zapłatą oczywiście.

//Atak II i III – 2x nefryt, 2x opal, 2x cytryn, fluoryt, topaz, malachit, tygrysie oko
Obrona II – 2x jaspis, 2x koral

[Opiekun]

Kwarc wysłuchał obu proszących smoków, zsyłając im wizje całkiem podobne. Kwarc obrony zajaśniał jako pierwszy, rozpoczynając szkolenie przybyłej dwójki. Wpierw usłyszeli oni o skutecznej obronie, poznali jej tajniki i sugestie pomagające im dobrać odpowiednie pod siebie techniki. Słyszeli oni tyle, na ile pozwalał im zrozumieć obecny poziom, na jakim się znajdowali, przy czym Stracona usłyszała nieco więcej. Kolejno oboje otrzymali oddzielne wizje, gdzie został przedstawiony im obraz ich samych, broniących się przed nieznajomymi napastnikami. Nie byli w stanie rozpoznać ich tożsamości, jednakże wiedzieli, jak i kiedy uderzą. Głos wewnątrz łbów podpowiadał im, na jakie szczegóły winni zwracać uwagę, a także w jaki sposób blokować ciosy, odpychać przeciwników i skutecznie unikać ich uderzeń. Trening zakończył się, gdy oboje pojęli sztukę obrony. Obie zapłaty zniknęły sprzed kwarcu.

Stracona Łuska
– 24/4 mięsa
+ Obrona III.

Nie był to jednak koniec nauki dla Strapionego Kolca, który rozwinąć chciał również swoją umiejętność skutecznego atakowania. Zaraz więc kolejny z kwarców odjął mu tymczasowo spojrzenie, rozpoczynając trening. Głos prowadził adepta przez różne zagadnienia, a także tłumaczył teoretyczną stronę wyprowadzania ataków. Kiedy ten zrozumiał wszystkie te kwestie, musiał odbyć serię praktycznych ćwiczeń. Tajemnicze figury, zupełnie tak, jak chwilę wcześniej, robiły za jego przeciwników, jednak tym razem to on wyprowadzał uderzenia. Głos podpowiadał mu w jaki sposób należy to uczynić, jak przechytrzyć przeciwnika, a także w które miejsca uderzać, by atak zaowocował w największe obrażenia. Gdy otworzył ślepia po skończonej nauce, zmęczony, zarejestrował jeszcze zniknięcie kamieni szlachetnych.

Strapiony Kolec
– 2x nefryt, 2x opal, 2x jaspis, 2x koral, 2x cytryn, fluoryt, topaz, malachit, tygrysie oko
+ Obrona II
+ Atak II, III,

[Rozwiane Myśli]

 Znów pojawiłem się na terenie świątyni, niezwłocznie kierując się ku kwarcom. Z powodu coraz silniejszego niepokoju na terenach stad postanowiłem poprosić kamienie – dawne smoki? – o pomoc. Tym razem szło o technikę atakowania potencjalnych przeciwników. Nawet jeśli nie byłem wojownikiem, chciałem mieć chociaż tę zwiększoną szansę na przetrwanie, gdyby przyszło co do czego.
 Westchnąłem cicho, kładąc przez kwarcem ataku zawiniątko.
 – Cześć, to znowu ja. Przyszedłem, bo chcę wiedzieć jak lepiej i skuteczniej walczyć z przeciwnikami – oznajmiłem w przestrzeń, czując się tylko odrobinę niezręcznie.

szmaragd, koral, malachit, 4/4 roślin » atak 2

[Opiekun]

Opalizującą Łuskę przywitał znajomy już błysk kamienia. Kwarc udzielił nauki samcowi, racząc go zaraz wizją. Przemówił głos, tłoczony do jego łba przez maddarę, zasypując go informacjami na temat techniki wyprowadzania doskonałych ataków. Ponownie wyjaśnione zostały punkty witalne, ponadto adept mógł liczyć na rozwinięcie kwestii czułych miejsc – dokładnie tego, co sprawiało, że takie właśnie były. Ustawienie ciała również zostało poruszone, a także sama istota atakowania. Zwrócono uwagę na konieczność zachowania przezorności i dbania o precyzję, zanim nie skończyło się na czysto technicznej części. Po tym należało wiedzę tę przetestować w praktyce, toteż cieniste figury raz jeszcze stanęły przed kolejnym smokiem, robiąc za kukły. Z początku nie broniły się, pozwalając Ilo na przetestowanie rozmaitych ataków oraz tego, w jaki sposób reagują do złudzenia podobne do smoczych sylwetki. Z czasem jednak poczęły się bronić, a także uczyć jego ataków, unikając ich i blokując ciosy. Zmuszały go więc do wymyślania coraz to nowszych ataków, dopóki nie pokonał wszystkich przeciwników. Gdy kolejny już się nie pojawił, Opalizująca poczuł się silniejszy i bogatszy w nową wiedzę. Zapłata zniknęła, co spostrzegł, gdy kwarc zgasł.

Opalizująca Łuska
– szmaragd, koral, malachit, 4/4 roślin
+ Atak II.

[Tęsknota Wolności]

Do tej pory Nyan nie miała potrzeby odwiedzać kwarców, więc dotarcie do tego którego szukała zajęło jej więcej czasu niż przypuszczała. Kiedy w końcu zjawiła się przy tym związanym z atakiem i obroną to rzuciła przyniesione mięso przed siebie z większym impetem niż to było potrzebne, pokazując w ten sposób poziom swojej frustracji. Otrzepała się z kawałków pożywienia, które mogły zgubić się w jej grzywie, po czym usiadła obok podarunku.
– Pragnę nauczyć się jeszcze lepiej walczyć – zadeklarowała bez większej dozy entuzjazmu, przysuwając mięso nieco bliżej kwarcu. Po tym pozostało jedynie czekać.

/24/4 mięsa za atak na 3

[Opiekun]

Rzucone przedeń mięso sprawiło, że kwarc pokrył się pyłem i krwią. Nie zdawało mu się to specjalnie przeszkadzać, poza krótkim błyskiem, który pokazał się w momencie, w którym pożywienie przed nim lądowało. Niemniej, smoczyca przyniosła odpowiednią ilość zapłaty, a także wyraziła swoje pragnienie nauki, toteż kwarc nie zamierzał jej odmawiać. Błysk tymczasowo ją oślepił, a kolejno we łbie Tęsknoty rozbrzmiał głos, który zaczął podpowiadać wojowniczce, czym jeszcze może posłużyć się w walce. Większość z tych rzeczy z pewnością zdołała już poznać, jednak zawsze było coś nowego, czego mogła się nauczyć. Tak właśnie miało być tym razem, bowiem znając już podstawy walki, z podpowiedziami i pomysłami podrzucanymi przez wizję, mogła dostrzec nowe szanse i techniki, którymi mogła się posłużyć. Uzupełnieniem wykładu miała być kolejna wizja, w której ona sama stawiała czoła wizualnie cienistym przeciwnikom, zdającym się jednak mieć dotykalne ciało fizyczne. Wszystkie nowe techniki, o których zostało jej opowiedziane, zostały jej jeszcze przedstawione w ten sposób. Szepty mówiły, co należy robić w jakim momencie, by osiągnąć pożądany efekt. Finalnie cała wiedza wlana do łba smoczycy zostałaby z nią po tym, jak kwarc przygasł, zaś zapłata, którą przyniosła, zniknęła. Teraz walka powinna jej przychodzić zdecydowanie łatwiej, bowiem jej umiejętności znalazły się na wysokim poziomie. Należało jednak mimo wszystko pamiętać o przewrotności losu.

Tęsknota Wolności
– 24/4 mięsa.
+ Atak III.

[Trans Bitewny]

Poszedł też do innego kwarcu. Uśmiechnął się do niego i wyłożył mięso. Obszedł go z różnych stron, dotykając lekko palcem i szybko odsuwając. Tak testowo, by sprawdzić, czy każdy kwarc zareaguje w ten sam sposób. Umysł naukowca? I to jeszcze uwielbiającego doświadczenia, nie zważając na niebezpieczeństwo? Może. Bardziej zwykła ciekawość i brak instynktu samozachowawczego.
– Hej. Wiesz co nieco o obronności? Przydała by mi się drobna pomoc – zasugerował, mrugając wdzięcznie do nauczyciela wypalonego w kwarcu.

//16/4 mięsa za obronę II

[Opiekun]

Co za tupet! Oczywiście, że kwarc zareagował podobnie. Żadne nie lubiły być dotykane, nie były jakimiś eksponatami służącymi do macania – przeznaczone były do celów znacznie wyższych, takich jak nauka. Doświadczenia służące rozwojowi były w porządku, ale badanie cierpliwości w taki sposób! Poza więc ostrzegawczym błyskiem i chwilowym piskiem w uszach, choć samiec nie mógł być pewien jego pochodzenia – nie zadziało się... nic. Wypłata była spora, więc taszczenie jej tutaj, nawet dla silnego wojownika, nie było najprzyjemniejszym zadaniem, szczególnie, jeśli miało się okazać, że całkiem na marne. Kwarc jednak milczał i ani myślał, by dzielić się mądrością z wojakiem. Nie, dopóki zamierzał być tak niemiły, bezczelny i naruszający nietykalność chowających w sobie wiedzę świątynnych kryształów! Jeśli wykaże się szacunkiem, wtedy pomyślimy. Do tego czasu jednak mięso ani drgnęło. Kwarc chyba poczuł się obrażony. A może duszek?

Trans Bitewny

[Trans Bitewny]

Znów błysnęło, lecz tym razem... nic się nie wydarzyło? Otworzył zamknięte ślepia, gotów na intrygujący ból i światłość, ale także i napływ wiedzy, której tym razem nie zastał. Huuh? Zamrugał, a jego wzrok spoczął na mięsie, które przyniósł. Podrapał się po głowie i odsunął od kryształu.
– Co, mam nie dotykać? Ale to takie śmieszne uczucie – trochę bolesne, no ale o to w tym wszystkim chodziło! Nie bał się bólu. Ba, sprawiał mu wręcz swego rodzaju przyjemność. – Mogę ci, hm, zaoferować coś w zamian! Umiem, yyyy, wystrugać coś w drewnie. Mogę ci taką podobiznę wystrugać, tak całkowicie jeden do jednego, albo i kilka, nie ma sprawy! A ty mi dasz wiedzę o obronie, co nie? Będziemy jak kumple! I mogę cię, ee, nie dotykać, bo o to chodzi? – gadał i gadał, mocno bazując na dotychczasowych reakcjach kwarcu. Myślał, że kwarc to lubi, no. Tak samo jak smoki wprost uwielbiają siebie ranić! Skąd miał wiedzieć, że ten się postawi i obrazi? Bardzo humorzasty kwarc, ot co!

Opiekun

[Opiekun]

...No dobrze, tak mogło być. Co prawda nie były to pełnoprawne przeprosiny, ale i kwarc nie zamierzał dłużej na Moldatha naciskać. Obiecał już więcej nie pchać łap na błyszczącą powierzchnię kwarcu, a nawet zaoferował zrobienie figurek. Gdyby był wystarczająco skupiony, usłyszałby, jak wiatr wokół cichutko wzdycha. Mimo wszystko poczułby, że tyle w zupełności wystarczyło. Światło wydobyło się z wnętrza kwarcu i oślepiło samca tymczasowo. Została mu zesłana znajoma już wizja, składająca się nie tylko z głosu, ale także poglądu. Przemowa dotyczyłaby obrony, o umiejętności której wzmocnienie poprosił Mgielny. Wszystkie techniki, jakie musiał znać, a także to, na co zwracać uwagę, by skutecznie się bronić, zostały mu przedstawione. Towarzyszyła temu wizja, pokazująca wszystko na smoczym ciele. Jak zablokować cios, jak uskoczyć, a także w jaki sposób nie tylko zapobiec własnemu zranieniu, ale także obrócić atak przeciwko wyprowadzającemu go. Samemu musiał doświadczyć walki, więc kwarce posłużył się cienistymi, smokopodobnymi kreaturami do nauki. Moldath bronił się więc, słysząc szepty podpowiadające mu, co należy robić. Gdy nauka się skończyła, kwarc zgasł, a zapłaty nie było. Trans Bitewny mógł być pewien, że jego umiejętności obrony wzrosły. Delikatna energia wyczuwalna była dla niego jeszcze chwilę, tak, jakby ktoś poświęcił mu minimalnie więcej uwagi po zakończonej nauce. Później wszystko zanikło, pozostawiając tylko ciszę i elementy otoczenia.

Trans Bitewny
– 16/4 mięsa;
+ Obrona II.