Tuiti (Tui) » Rzeczny Kolec » Przeświadczenie Dobrobytu
Stado:
Słońca
Ranga:
Pisklę » Adept » Łowca
Wiek:
6 księżyców
Rasa:
Drzewny x Wężowy
Płeć:
Samiec
Znak Losu:
Nenya
Najważniejsze cechy wyglądu:
Łuski
Skrzydła błoniaste
Dwie pary łap
Wzrost: 1,5 metrów
Kolor oczu: piaskowy
Dominujący kolor smoka: turkusowy
Znaki szczególne smoka: długie akwamarynowe wąsy; palce typowo
ptasie; blond grzywa, jasno pomarańczowy środek paszczy
Zieje kwasem
Wygląd:
Posiada wydłużony pysk, którego drobne łuski mają turkusową barwę. Jednak wraz z tym jak z tyłu żuchwy łuski wyrastają i odstają przyjmują one akwamarynową barwę, jaka również się pojawią na długich, cienkich wąsach, jakie wyrastają znad nozdrzy. Jego głowa jest przyozdobiona parą skierowanych do tyłu rogów, które przyjęły barwę ciepłego, jasnego brązu, podobnie jak środek jego uszu. Takowy kolor również się pojawia na długich, chwytnych łapach, u przednich pojawia się on od łokci, u tylnych od pięty w dół. Także pojawia się na spodniej błonie czteropalczastych skrzydeł, choć od wierzchu mają już barwę turkusu oraz, w przypadku kolców i wystających łusek, akwamaryny. Ich rozmiar nie przekracza może długości ciała, jakie jest długie po wężowych genach ojca, jednakże nadal będzie mógł się na nich unieść. Turkusowe, drobne łuski znaczyć będą właściwie prawie całe ciało Tuiti, jedynie na przedzie barków i ud oraz spodzie ciała, gdzie łuska znów jest odstająca, przeobrazi się turkus w niebiesko zielony. Na końcu długiego, giętkiego ogona znajduje się jakby spłaszczony grot strzały w kolorze tym samym jak rogi. Posiada sztywne i krótkie blond włosie, które rośnie wzdłuż kręgosłupa, po nasadę ogona oraz trochę przed zakończeniem ogona, gdzie tworzy pęczek na wzór kitki.
Charakter:
Unika przeważnie konfrontacji, lecz czasami nawet do tego będzie zmuszony i się przełamie. Dużo myśli i rozmyśla, ale to ciekawość ciekawość częściej potrafi wziąć górę niż rozum i pójdzie za odruchem. Cechują go uczciwość oraz uprzejmość, a nawet wesołkowatość, kiedy spotka się z kimś lubianym. Jednak czasami uwidacznia się coś, czego na co dzień nie pokazuje, a jest to po prostu rozpaczliwa strona jego umysłu tworzona przez księżyce dzieciństwa.
Historia:
Pochodzi z dalekich terenów, na których panowały liczne rozgałęzienia rzek otoczone dżunglą. Miał ojca i matkę zaś rodzeństwa się nie doczekał. Możliwi bracia padli ofiarą drapieżników, kiedy byli jeszcze w jajkach. On się ostał po prostu cudem. Ojciec po którym był w połowie wężowym, z czasem coraz bardziej go nie lubił. Był krytyczny i nieufny wobec niego. Pewnie miał zazdrość o uwagę mamy kierowaną do Tui znacznie częściej niż niego. Drzewnej smoczycy zawdzięcza skrzydła i spokojny charakter. Ona nauczyła go wszystkiego co dała radę w danym jejj czasie, nawet wspinaczki przez co często spał na drzewach. Pewnego razu ojciec wybuchł nieopanowanym gniewem, przez co matka również nim zapałała i stwierdziła, że odchodzi, wraz ze smoczęciem. Tak też rozpoczęła się ich wędrówka, Tuitiego oraz jego mamy, która trwała niezliczoną ilość nocy. W trakcie smoczyca opowiadała mu o tym gdzie zmierzają, na tereny skąd podobno się wywodziła jej daleka rodzina. Mówiła, że tam zaczną od nowa. Nie było im to jednak dane wspólnie, gdyż ledwo dotarli do morza, a zostali zaatakowani przez ludzi zwanych tutaj łowcami. Powiedziała, kryjąc go przed nimi, aby natychmiast ruszył na wschód i się nie oglądał za siebie. Nie posłuchał się, nigdzie się nie ruszył przejęty tym co nastało i przez chwilę się wahał co uczynić. Czy to, co kazała, czy aby pomóc mamie. Nim zdecydował usłyszał jej ryk i pojedyncze dudnienie, a potem znowu ryki, również tych ludzi. Bał się wyżeć, instynktownie skulił się i znieruchomiał rozpaczliwie czekając na koniec. W końcu nastała cisza, liczył na to, że matka wyjdzie do niego, lecz wraz z przedłużającą się chwilą postanowił samemu wyjść. Jakaż była jego rozpacz nie do opisania, kiedy wychodząc nie było nikogo prócz skalanych czerwienią traw i zarośli.
Po żałobnej nocy, ruszył jak pokierowała go mama więżąc w jej opowiastki o lepszym życiu. Poruszał się przez wyspy nie raz będąc w tarapatach, od których zmuszony był uciekać aż nie dostrzegł wybrzeża wielkiego lądu, jak się później mogło okazać, należącego do stada Słońca. Chcąc na nie dotrzeć nieświadomie przedarł się przez tereny Mgieł, a wkrótce dotarł do granicy dzielącej dwa stada.
Punkt Zwierzyny: 15 (57)
Punkty Fabuły: 35 (36)
- ATUTY
– Ostry słuch
– Trudny Cel
– Lekkostopy
– Znawca terenów
– Otoczony
ATRYBUTY
Siła: 2
Wytrzymałość: 2
Zręczność: 4
Moc: 4
Percepcja: 3
Aparycja: 4
UMIEJĘTNOŚCI
Bieg 1
Lot 1
Pływanie 2
Obrona 1
Atak 1
Leczenie 0
Wiedza 2
Magia:
– obronna 1
– ataku 1
– precyzyjna 1
Kamuflaż 2
Skradanie 1
Śledzenie 3
Perswazja 1
Umiejętności specjalne
Warzenie eliksirów:
– leczących 0
– ochronnych 0
– wspomagających 0
Tworzenie run:
– ochronnych 0
– ataku 0
Błysk przyszłości 0
POZOSTAŁE- Ekwipunek
Pożywienie: 0/4 mięsa, 2/4 roślin
Własna zdobycz: 72/4 mięsa, 0/4 roślin
Kamienie: ametyst, tygrysie oko, sodalit, nefryt, granat
Kryształy:
– tropiciela [rozładowany (od 30/4/24)]
– kolekcjonera [naładowany]
– ideału [rozładowany (od 30/4/24)]
Runy: –
Eliksiry: –
Inne bonusy:
– czterolistna koniczyna (jednorazowy Szczęściarz)* – użyj do końca '24
– psikus Riromiego (jednorazowy Chytry Przeciwnik)* – użyj do końca '24
– szczęście Katamu (jednorazowo usuwa wszystkie jedynki z rzutu)* – użyj do końca '24
Fabularne: 2x srebrna moneta, kościana igła i nici, srebrny medalion na łańcuszku (pusty w środku)
Stan zdrowia – kliknij
- Ekwipunek