Kwarce Magii Ataku i Magii Obrony

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Przybyła w zamiarze stania się lepsza w dziedzinie którą obrała że będzie nią kroczyć. Podeszła do kwarcu gdzie położyła przed nim cztery lśniące kamienie. Rozejrzała się wokół oczekując efektu chcąc zobaczyć co się wydarzy. Nie wiedziała czy ma coś powiedzieć czy samo wybranie kwarcu jest samą w sobie odpowiedzią jednak po dłuższej chwili wydusiła z siebie.
– Uracz mnie większą mocą bym mogła lepiej się sprawdzić w obronie stada. Często mawiają że najlepszą obroną jest atak.

//-2x agat, onyks, szafir
+ Magia Ataku II

Duszenie przybył z kilkoma kamieniami szlachetnymi i ułożył je przed kwarcem magii ataku. Nie miał czasu na nauki, miał łapy pełne roboty i czas umykał mu przez palce. Spojrzał czerwonymi ślepiami na minerał czekając aż tego natchnie Ciritha swoją mądrością.

// 3x tygrysie oko, 3 topaz i szafir za MA III

Nirr'ia przybyła do Świątyni, choć nie czuła się tu dobrze. Nie poznawała zdobień oraz pomników, które mijała w drodze do tak zwanego warsztatu. Wiedziała jednak, że to tutaj smoki czują największą więź z ich bogami, więc może i Sehra odwiedzi ją w tym miejscu.

Ciężko było powiedzieć, że zgromadziła cokolwiek, przekazano jej te rzeczy, aby mogła przypomnieć sobie co kiedyś potrafiła, nie umiała wciąż uwierzyć w dobroć smoków ze stada, które ją przyjęło, ale jedno było pewne. Czuła się zobowiązana do oddania należności przywódczyni, ale najpierw musiała odzyskać siły po długiej podróży i wykańczających ją psychicznie i fizycznie wydarzeniach.

Przybyła więc tutaj, wraz z pełną torbą różnorakich rzeczy. Wyłożyła kamienie, mięso, rośliny, które przekazała jej Powroty Słońca i wytłumaczyła, jak skorzystać z tych 'kwarców', ułożyła je odpowiednio pod kamieniami Magii Ataku i Magii Obrony.

Nie wiem czy słyszysz mnie Sehro w tej krainie, ale chciałabym, abyś pomógł mi jeszcze ten jeden raz, aby przypomnieć sobie sztukę, w której ojciec wytrwale mnie szkolił. Przyniosłam Ci te podarki, gdyż ponoć bogowie tutaj oczekują zapłaty, może i Ty spojrzysz na mnie przychylniej w takim razie.

Ciężko było uznać to za modlitwę, ale miała nadzieję w głębi duszy, że jej bóg ją usłyszy i wysłucha, że pozwoli jej nieść śmierć wrogom, tak jak robiła to, gdy w swojej rodzinnej krainie. Nie obawiała się bronić przed najeźdźcami, dzisiaj zaś czuła się słaba i niepotrzebna. Problemy z wychowaniem córki i niepokojący sen Rakhara, nie pomagały w tej sytuacji. Dodatkowo wszystkie smoki, które obdarzyły ją do tej pory swoją dobrocią... Zamierzała udowodnić im, że będzie przydatnym narzędziem, które będą mogli wykorzystać.

// 13/4 mięsa, 3/4 roślin za Magię Ataku II
bursztyn, opal, nefryt, agat za Magię Obrony II

Cała trójka mogła liczyć na uzyskanie wiedzy, po którą przybyli do świątyni. Czy wybierali atak, czy obronę, czy może oba – nie miało to znaczenia. Posługiwali się swoją maddarą i zechcieli być jeszcze lepsi w swoim fachu – to się ceniło. Błysk więc oślepił ich trójkę, a następnie głos zaczął tłumaczyć im istotę umiejętności walki za sprawą swojego źródła. O tym, w jaki sposób urzeczywistniać konkretne twory, mające bronić lub atakować, jak nadawać im konkretne właściwości, zwracał on uwagę na najmniejsze szczegóły i przypominał ogólne zasady związane nie tylko z walką, ale także kształtowaniem samych tworów. Umiejętności te były już średnio- lub bardziej zaawansowanymi, więc po zakończeniu nauki, mogli nazywać siebie poniekąd specjalistami, w szczególności Duszenie Cierni, który umiejętność atakowania maddarą rozwinął w pełni. Słoneczna samica zaś nie musiała obawiać się, że nie zostanie wysłuchana. Nikt nie wyprowadzał jej z błędu, ani nie potwierdzał jej przemyśleń na temat tego, kto spełnia jej prośbę.

Zaranna Łuska
– 2x agat, onyks, szafir;
+ Magia Ataku II.

Duszenie Cierni
– 3x tygrysie oko, 3 topaz;
+ Magia Ataku III.

Zagubiona Łuska
– 13/4 mięsa, 3/4 roślin, bursztyn, opal, nefryt, agat;
+ Magia Ataku II;
+ Magia Obronna II.

Jaworowi trochę zajęło przyniesienie tutaj mięsa i całkiem pokaźnej ilości kamieni szlachetnych. Wkrótce jednak niemalże cały otrzymany od rodziny majątek znalazł się przed jednym z kwarców. Zechciał z jego pomocą zwiększyć swoje umiejętności posługiwania się magią służącą walce. Czuł, że jego źródło, choć niestabilne, rozwinęło się już na tyle, na ile mogło. Pozostało mu więc teraz pracować nad swoimi umiejętnościami i rozwinąć się w walce z pomocą kryjącej się w nim maddary. Pochylił nieco łeb i wyszeptał swoją prośbę.

» 12/4 mięsa, perła za Magię Ataku II.

Stróż przybył pod kwarc, wykładając zgromadzone skarby. Kwarc błysnął, oślepiając go. Trening, jaki pojawił się w jego myślach, był czysto praktyczny. Znał już podstawy walki, więc wystarczyło teraz doszkolić się. Stanął do walki z cienistymi kreaturami, które miał za zadanie atakować. Cichy głos podszeptywał mu, co należy robić w konkretnych momentach. W jaki sposób zaatakować najefektywniej. Jakie właściwości i forma tworu będą najbardziej sprzyjające w konkretnych warunkach. Pokonawszy w ten sposób swoich przeciwników, uczuł się odpowiednio przygotowany. Wizja zniknęła, razem z zapłatą, ale Jawor czuł, że od tej pory stał się skuteczniejszy praktycznie w atakowaniu z użyciem źródła maddary.

Stróż Pożegnań
– 12/4 mięsa, perła;
+ Magia Ataku II.

To nie był koniec jej wycieczek do kwarców. Topola wybrała się jeszcze pod ten, który.. był odpowiedzialny za magię. A dokładniej magię ataku, bowiem nigdy nie myślała że takie umiejętności będą jej kiedykolwiek potrzebne, życie szybko zweryfikowało jednak to. Za szybko. Znów układając kolejny worek mięsa, pozbywając się tym samym kolejnego balastu pomodliła się w myślach by kwarc wspomógł ją swoją nauką magicznego ataku.

//16/4 mięsa za MA II

Topola, w ślad za swoim synem, przybyła, aby nauczyć się lepiej władać maddarą w trakcie walki i do tego celu także ją wykorzystywać. Znalazła się więc w odpowiednim do tego miejscu. Kwarc szybko zaczął pracować, by udzielić uzdrowicielce nauki. Lekcja opierała się na przedstawieniu jej przykładowego treningu nieznanych jej smoków, by mogła oswoić się z dynamiką walki i tym, jak harmonijnie działają na siebie ciała przeciwników. Zaraz, w przeciwieństwie do obrazu sprzed chwili, sylwetki stały się statyczne. Maddara drżała w powietrzu, natomiast smoki skupiały się na tkaniu czarów w powietrzu, a także na swoim ciele. Czasem wykonały jakiś ruch, jak unik czy machnięcie na przeciwnika wzmocnionymi maddarą pazurami. Opowiedziane zostało Topoli, w jaki sposób nadawać właściwych cech i własności obiektom, które tworzyła. Co było bardziej skuteczne, a co mniej, bo na przykład wymagało od niej większego zaangażowania? Później sama mogła spróbować, niemalże namacalnie doświadczając walki. Głos podpowiadał jej, co należy robić w jakim momencie. Gdy nauka się skończyła, a Czuwaliczka otworzyła ślepia, spostrzegłaby, że zapłata zniknęła. Ona od tej pory za to stała się o wiele lepsza w walce magicznej. Oby przyniosło jej to ukojenie, którego poszukiwała, wzmacniając swoje umiejętności.

Trefna Topola
– 16/4 mięsa;
+ Magia Ataku II.

Po odwiedzeniu kwarcu skradania, przeciągnęła Karaha pod kolejny kwarc, aby i tutaj uzyskać pomoc dla kompana. Liczyła na pomoc, a nie ciężar.
Ogier stanął przed kwarcem, już bardziej potulny, ale też nic nie tracąc ze swojej dumy.
Muszelka położyła stertę mięsa przed kwarcem, patrząc na kelpie. To nie tak, że go nie lubiła, ale musiał umieć sobie radzić w życiu, nie zawsze będzie go wyręczać.

/MA 2 dla kompana 8/4 mięsa

Ta dwójka kontynuowała przechadzkę po zewnętrznej części świątyni, by zasięgnąć kolejnej lekcji. Kwarc tym razem także pomógł, a krótko po tym, jak dary zostały ułożone przed błyszczącym kamieniem, kompan Łakomej Łuski mógł nauczyć się w jaki sposób może walczyć sprawniej z użyciem maddary. Objaśnione zostały mu teoretyczne zagadnienia dotyczące sprawnego operowania energią, a także wyjaśniono mu w jaki sposób tworzyć twory, by były one skuteczne, a jednocześnie nieobciążające dla tkającego magię. Mógł przetestować swoje umiejętności z cienistymi przeciwnikami, którzy stanęli naprzeciw niego. Przypominali oni konie, a ich zwinne, niematerialne ciała sprawnie unikały ataków. Musiał się napracować, aby trafić je i dopasować charakterystykę tworu do każdego z nich, skutkując rozpłynięciem się ich w powietrzu. Finalnie wizja zniknęła, a Karah od tej pory walczył znacznie lepiej.

Łakoma Łuska
– 8/4 mięsa.

Karah (kompan)
+ Magia Ataku II.

Runa postanowiła wykorzystać to, co znalazła w jaskini matki. Skoro teraz musi być sama ze sobą, to będzie robić co chce. Zero ograniczeń... nie musi się nawet dzielić z bratem. Te myśli jakoś trzymały ją w całości i zamieniały smutek w nabudowanie złością, dlatego też trochę "agresywnie" rzuciła torbę z mięsem pod kwarc Wytrzymałości. W myślach powiedziała
"Naucz mnie jakie tworzyć magiczne ataki tak silne, że przebiją się przez rywala na wylot. Jakie tworzyć osłony aby mieć większą szansę na wyjście z sytuacji cało? W zamian oferuję kamienie szlachetne, nieco roślin i mięso. Część zdobyta przeze mnie, część pozostawiona przez moją niedoszłą matkę...."

MA 3 – 2x granat, bursztyn, onyks, koral, 4/4 roślin
MO 2 – 16/4 mięsa

No i znowu zły kwarc! Ma szczęście, że chociaż prośby dopasowuje do odpowiednich kwarców… Prawdopodobnie znane już, jasne światło zabrało samicę gdzieś indziej.

Czy jest lepszy sposób, na trenowanie magii, niż ciągłe, całodziennie treningi tworzenia przedmiotów, ciągłe czerpanie ze źródła, to na pewno skutkuje pozytywnie! I tutaj, na placu boju, Runa czuła, że ma już za sobą kilka takich dni, podczas których nieustannie tworzyła coraz to nowsze konstrukty. Teraz ma okazję przetestować je w boju! Dzisiaj nauczy się, jak je tworzyć i przelewać pod wpływem chwili, pod wpływem wojennej zawieruchy, z adrenaliną buzującą w żyłach. Jej przeciwnik już stał, gotów przyjąć cios samicy. Runa od razu skonstruowała jeden ze swoich czarów, natychmiast posyłając go w stronę wroga. Póki co, jako iż był to początek i rozgrzewka, to był to zwykły, kamienny kolec, wycelowany w pierś przeciwnika. Kiedy tylko atak sięgnął celu, światło błysnęło, przedstawiając Runie kolejnego oponenta. Tym razem samica wykonała nieco bardziej złożony i sprytny czar – zamachnęła się ogonem, pokrytym kamienną osłoną. Kiedy atak sięgnął celu – piersi przeciwnika – błysk. Tym razem samica zaatakowała jeszcze bardziej złożonym czarem – przywołała węża, wyobraziła sobie jego łuski, ich kolor, wielkość samego zwierzęcia. Miało ugryźć przeciwnika w ogon, w miejsce, do którego najciężej mu się dostać. Wąż zacisnął szczękę – błysk.

Runa była właśnie atakowana! Jeszcze mniej czasu na reakcję i na odpowiedź – w końcu, jeśli tylko się zawaha, albo czar nie będzie na tyle precyzyjny, walka skończy się dla niej zbyt dobrze. Przeciwnik atakował łapą, celował w jej pierś. Momentalnie wyczarowała chyba najprostszą formę osłony – barierę, od której atak przeciwnika się odbił. No cóż, nie był to najwspanialszy czar, ale przynajmniej się udał.
Błysk, kolejny przeciwnik i kolejny atak i kolejna obrona do wyczarowania. Tym razem zareagowała nieco szybciej, a z czaru mogła być bardziej zadowolona.
Kolejny błysk i kolejny cios. Tym razem postawiła na najeżoną kolcami tarczę.
Błysk i znowu.

Nie wiedziała już ile tak trwa w tej pętli błysków, ataków i obron, ale ten koszmar w końcu się skończył. Znalazła się w Świątyni, wykończona tym wszystkim. Ale przynajmniej zdobyła cenne doświadczenie i wiedzę. Po zapłacie oczywiście pozostała pusta torba.

Runa Żywiołów
– 2x granat, bursztyn, onyks, koral, 4/4 roślin, 16/4 mięsa
+ MA III
+ MO II
// Proszę, na przyszłość zdbaj też lepiej o kopiuj wklejkę z narracji, bo zostawiłaś wspomnienie o kwarcu Wytrzymałości

Dae słyszała wcześniej o tym miejscu. Magiczny warsztat, w którym za błogosławieństwem boga zimy można zdobyć wiedzę i umiejętności smoków poprzednich pokoleń… Straciła dużo czasu przez swój sen, a Xeri właściwie nic nie zrobił podczas jej nieobecności. Może jemu nie przeszkadzała bezbronność, ale samica wiedziała, że nie zawsze będzie się dało uciec lub strachliwie wyjąkać sobie drogę z nieprzyjemnej sytuacji. Zresztą chciała czuć się silna. To nie tak, że nie zamierzała ćwiczyć na własną rękę i szukała skrótów… Bardziej to próbowała nadrobić stracony czas poprzez przyspieszenie procesu nauki. Gdy tylko już pochłonie wiedzę starszych smoków, dalej będzie ćwiczyć ze swoim źródłem już sama!
Z tą myślą przybyła na miejsce, rozglądając się dookoła z ciekawością. Oczywiście, nie przybyła z pustymi łapami, miała ze sobą uczciwie wypracowane dary. Znalazła Kwarc Magii Ataku i Obrony, przyglądając mu się z uwagą. Ładny okaz, fajnie sprawdziłby się w kolekcji… Ale raczej nie mogła go sobie zabrać, niestety. Zamiast tego sięgnęła po kawałek kory przywiązany do jej łapy, wyskrobała szybko “ziom, będę się uczyć najlepszej atakującej magii od wielkiego Kwarcu!!”, po czym wyciągnęła swoje ukochane minerały, odkładając je tuż przed Kwarcem niepewnie.
– Um. Poproszę o naukę zaawansowanej Magii Ataku..? – rzuciła w przestrzeń, nie wiedząc, czy ma spodziewać się od Kwarcu odpowiedzi.

MA 3 – akwamaryn, 2x bursztyn, 2x nefryt, szafir

Samica nie mogła udać się do lepszego miejsca, jeśli chodzi o nadrobienie straconych księżycy nauki! Już kwarc jej to pokaże!

Kwarc odpowiedział! Tylko czy tego właśnie oczekiwała… Kamień rozbłysnął jasnym światłem, oślepiając smoczycę i przeniósł ją w zupełnie inne miejsce. Obraz był niewyraźny, nie widziała wszystkiego, widziała jedynie swojego przeciwnika i kawałek terenu, wszystko inne było oblane jasnym światłem. Przeciwnik był niewyraźny, rozmyty, jedyne czego mogła być pewna to to, że był biały.

Daenjer nie miała za bardzo władzy nad swoim ciałem, była bardziej, widzem… Poczuła jak sięga do źródła, jak formuje czar. W pierwszej chwili był on całkiem prosty, stworzony bardzo szybko, w walce rzadko ma się czas na zastanawianie się nad konkretnymi szczegółami czaru, liczył się efekt. Tworząc ten czar słyszała głos, tłumaczący jej, że twór musi być silny, szybki, zabijać i ranić z precyzją, wystarczy tylko umieć to okiełznać. Na szybko wytworzona kula ognia, poleciała w stronę oponenta. Kiedy tylko miała wyrządzić krzywdę, jasne światło znowu rozbłysło, przenosząc samicę w zupełnie inną scenerię. Tym razem, czar, który tkała był… Wężem, który miał owinąć się wokół łapy przeciwnika i ugryźć go boleśnie.

Tym podobne wizje trwały i trwały. Deanjer widziała i czuła, jak tka coraz to różniejsze czary, czasem proste, czasem bardziej złożone, jak imitacje znanych jej zwierząt, które ruszały do ataku za nią; a czasem również i wzmacniała maddarą swoje fizyczne ataki. Nie wiedziała ile czasu minęło oraz kiedy na powrót znalazła się w świątyni, z tworem gotowym zaatakować kwarc. Na szczęście powstrzymała się w ostatniej chwili i znowu poczuła, jak odzyskuje władzę nad sobą. Ile czasu minęło? Nie wiedziała. Czuła się za to, jakby kilka dni bez przerwy trenowała i walczyła, z drobnymi tylko przerwami. Była wykończona. Ale tego właśnie chciała… Nadrobienia i skondensowania straconego czasu w jeden trening w kwarcach. A, warto też wspomnieć, po jej zapłacie nie było nawet śladu.

Alternatywna Łuska
– akwamaryn, 2x bursztyn, 2x nefryt, szafir
+ MA III

Przybył do magicznych kwarców w celu wzmocnienia. Z racji wieku większa odpowiedzialność zaczęła wchodzić na jego barki, a z taką potrzebna jest moc która pozwoli mu się zmierzyć z przeciwnościami. Położył podarunek kwarcom przed nimi, po czym usiadł i pokłonił się ku nich głową z wyrazem szacunku do kryształowych mocy.
–~Obdarzcie mnie proszę mocą, którą będę mógł chronić stada i mą rodzinę. Być tarczą która chroni przed podbojem.~

// -24/4 mięsa
+ Magia Obrony III

Kwarc odpowiedział na modlitwę oślepiającym, jasnym błyskiem.

Samiec znalazł się na polance. Dookoła siebie nie widział nic… No dobra, widział. Mgłę, która skutecznie przysłaniała mu obraz i skróciła widoczny fragment do całkiem niewielkiego wycinka. Przed sobą widział gniazdo z trzema jajkami. Zadanie – ochronić je. Przed czym?

Ano właśnie zza mgły wynurzyła się odpowiedź! Tradycyjnie i typowo, na początek leci kula ognia, prosto na jedno z jaj! Ah, oczywiście, Porywczy ma do dyspozycji wyłącznie swoją magię! Akurat z ochroną przed ognistą kulą problemu nie miał, zwykła lodowa ściana z czystego lodu wystarczyła, żeby powstrzymać pocisk. Smok nie miał jednak czasu na długi triumf, bo z mgły wypełznął jaszczur, który mknął prosto w stronę jednego z jaj. No, nasz adept nie miał za dużo czasu żeby się zastanowić! Szybko wyczarował smoczą łapę, która przygniotła jaszczura do ziemi, unieruchamiając go. Kiedy ten zdał sobie sprawę, że nie wygra po prostu się rozpłynął.

Jeszcze przez jakiś czas różne ataki, albo maszkary próbowały ukraść, zniszczyć, bądź zjeść jajka na miejscu. Kiedy jednak to w końcu ustało i Porywczy chciał już odetchnąć z ulgą został na nowo oślepiony… W zasadzie, znowu znajdował się na tej samej polance, tylko tym razem miał do dyspozycji nieco większy obszar. A w miejscu jajek znajdowały się… Wyklute już maluchy. Nie były co prawda jego, a jego brata, ale rodzina to rodzina, prawda? A to właśnie ją Porywczy chce się nauczyć chronić! Akurat na jego szczęście nie były one zbyt szybkie, czy ruchliwe, wyglądają jakby dopiero co się wykluły… No i koniec czasu na obserwację, kolejna kula ognia nadlatuje!

No i tak w sumie przebiegał mu trening, musiał chronić swoje braterstwo, które z każdym oślepiającym błyskiem było coraz starsze i zaczynało mu uciekać i biegać. No, musiał się mocniej wysilać, żeby je chronić, ale też ich nie krzywdzić.

Ciężko było mu oszacować ile minęło czasu, ile było prób, ale w końcu, po którejś z nich na powrót znalazł się przy Kwarcu. Po zapłacie nie było śladu, a on… No, czuł się zmęczony tym ciągłym czarowaniem coraz to kolejnych ścian, barier, pnączy, magicznych łap, czy innych podobnych rzeczy.

Porywczy Kolec
-24/4 mięsa
+ MO III

Odliczone kamienie szlachetne grzechotały u jej biodra stukając skórzaną sakwą przywiązaną przy prawym boku. Samica weszła do świątyni po zmroku, lecz nie powitała ją ciemność, ale ciepłe lśniące światło buchające od nigdy nie gasnących pochodni. Od ich poświaty rozświetliły się niezliczone gwiazdki na jej czarnym jak noc futrze. Weszła do środka. Czuła się tu jak w domu. Czuła wyjątkową więź z bóstwami i czuła ich obecność. To dzięki temu uczuciu od razu wiedziała gdzie ma podążyć. Poruszała się zawiłymi korytarzami przechodząc obok posągów strzegących wejść do komnat z kwarcami. Stanęła przed jedną z nich wyczuwając specyficzną moc bijącą ze środka.
Uśmiechnęła się pod nosem i weszła do sali z której biło obecnością, która była tak znajoma... Obróciła się i odwiązała sakwę od szalek na udzie, a potem wyjęła z niej sześć kamieni szlachetnych, które potem ułożyła równo w rzędzie przed sobą. Przysiadła za zadzie i przymknęła oczy. Westchnęła nosem otwierając swój umysł na boską obecność. Nie pierwszy raz to robi. Ale pierwszy raz z tutejszym bóstwem.

// agat, szmaragd, topaz, perła, tygrysie oko, opal – za MO III

Kwarc błysnął jasnym, oślepiającym wręcz blaskiem, by zabrać Fabię na polankę. Była lekko przyprószona śniegiem. Samica nie widziała zbyt wiele tej polany, jej krańce były zasnute za jasną mgłą i w związku z tym samica nie widziała zbyt wiele terenu. Ale i tak nie musiała, bo w końcu ma się bronić, prawda? Nie musiała długo czekać na pierwszy ruch ze strony Kwarcu. Z mgły zaczął szarżować ku niej bies! Miał pochylony łeb i pewnie liczył, że stratuje Fabię. Samica szybko stworzyła na jego drodze grubą, wytrzymałą i wysoką kamienną ścianę. Nie miała za bardzo czasu myśleć nad całą resztą ozdób. Na szczęście twór zadziałał i stwór zderzył się z twardą ścianą i po prostu zniknął. Nie miała za dużo czasu że odczekać, bo zaraz potem usłyszała za sobą powarkiwania i w jej stronę zbliżała się olbrzymia kula ognia. Szybko stworzyła na jej drodze lodową ścianę, na której ta się stopiła, a nacierającego na nią z pazurami tego samego demona powstrzymała pnączami z ziemi, które owinęły mu się wokół kostek. Po tym stwór również zniknął… No i w sumie tak to wyglądało, pojawiały się głównie te zwierzęta i zawsze atakowały tak samo. W różnych odstępach czasowych i w różnych kolejnościach. No, strony też były całkowicie losowe i Fabia nie raz musiała się kręcić wokół własnej osi, żeby dojrzeć oponenta.

Nie wiedziała ile minęło czasu, ale w końcu została oślepiona, żeby… Znaleźć się w tym samym miejscu. Z tym, że tym razem z mgły wyłonił się żywiołak wody pod postacią wydry i zaatakować potężnym strumieniem wody. Ściana lawy załagodziła sytuację. Kolejnym przeciwnikiem do wyuczenia się był gryf, który ciął swoimi szponami z powietrza.

No i tak wyglądał właśnie cały trening. Zawsze były dwa, albo trzy drapieżniki ze stałymi atakami, których form ataku Fabia musiała się uczyć i skutecznie się przed nimi bronić. Czasem atakowały tak szybko i często, że ledwo nadążała.

W końcu któryś błysk światła przeniósł ją z powrotem przed Kwarc. Po zapłacie nie było śladu. Co innego jeśli chodzi o skutki treningu. Czuła się… Zmęczona, delikatnie mówiąc.

Nocne Niebo
– agat, szmaragd, topaz, perła, tygrysie oko, opal
+ MO III

Lilia stwierdziła, że czas najwyższy udać się do kwarcu, który pomoże jej w usprawnieniu swojej defensywy. Nie czuła się dobrze w ataku i nie zamierzała go rozwijać do mistrzowskiego poziomu. Przynajmniej póki co. Przełamała się już i mogła atakować smoki ze swojego stada, ale wciąż – walkę traktowała jako ostateczność i raczej wolała spokojne, ciche życie i wędrówki w morskiej toni. Jednak aspirowała wysoko jako czarodziejka i którejś dziedziny musiała nauczyć się najlepiej, jak tylko się dało. Postanowiła więc właśnie wyćwiczyć magię obrony, Przyniosła odpowiednią zapłatę – 6 kamieni szlachetnych, które położyła pod kwarcem z prośbą o polepszenie jej magicznych defensywnych zdolności i teraz czekała cierpliwie na to, co się wydarzy dalej.

//MO III za topaz, jaspis, koral, tygrysie oko, agat i cytryn

Tym, co wydarzyło się dalej był jasny, oślepiający błysk światła. No i potem Lilia znalazła się w morzu. Głęboko, tak że ledwo docierało do niej światło. Chciała się bronić i zwiedzać wody, tak? No to proszę bardzo! Nie musiała tez za długo czekać na rozpoczęcie lekcji, bo właśnie w jej stronę płynęła rozpędzone barakuda, która chętnie ugryzłaby ją w gardło! No to co, czas na obronę, prawda? No niestety, póki co, w przypływie może lekkiej paniki, stworzyła na drodze zwierzęcia lodową ścianę, w którą to przywaliło głową iiii… Wyparowało! Tak po prostu. Ale spokojnie, na następny atak nie musiała długo czekać, bo nim się obejrzała, a już poczuła jak macki siedmiornicy zaciskają jej się na lewej, tylnej łapie! Szybko otoczyła więc swoją łapę ochroną, żeby nie została zmiażdżona. Kiedy jej się to udało, kolejne zwierzę po prostu zniknęło.

No i tak sobie dryfowała i broniła się przed wszelkiej maści drapieżnikami. A były one różne czasem też atakowały ją żywiołaki wody jakimiś wymyślnymi zaklęciami. Jak dobrze, że miała skrzela…

Po jakimś czasie, została oślepiona i znalazła się naaaa… Lądzie! Nie, nie przed obliczem Kwarców, a na pustyni! O dziwo, była w stanie normalnie tu przebywać. Na resztę myśli nie miała czasu, bo szybko zaczęły biec w jej stronę dwie hieny! Tak, to będzie to samo co pod wodą, z tym że w piasku i z innymi drapieżnikami. Czasem z piasku wynurzał się jakiś skorpion i próbował dźgnąć ją ogonem.

Po jakimś czasie nieustannych walk(no, obron) na pustyni samica została znowu oślepiona i tym razem znalazła się już przed Kwarcem. Po zapłacie, jak zresztą zawsze, nie było śladu.

Lilia Wodna
– topaz, jaspis, koral, tygrysie oko, agat i cytryn
+ MO III

Pamiętał jak kwarce były mu ostatnio bardzo pomocne. Za ich sprawą nabył więcej siły i mocy. Tak więc, kiedy nadeszła chęć polepszenia swoich zdolności, uznał, że uda się do nich ponownie. Zabrał ze sobą odpowiednią ilość pożywienia, które teraz położył przy kwarcu. Poprosił go o naukę. Chciał tworzyć lepsze zaklęcia niż teraz.

// 32/4 mięsa za MA i MO 2

Smoki Wolnych Stad