Plac przed świątynią

[Udany Połów]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Udany Połów przyprowadził Lilia Wodna o świcie przed Świątynie. Z zachmurzonego nieba sypał drobny śnieg, a przez półmrok wczesnej pory widział w głównej mierze cień ich tymczasowego celu, niż jego całokształt. Stresował się podróżą. Nie tak bardzo jak za wcześniejszyi razami, jednak jego wąsy cały czas drgały pod wpływem emocji.
– Dzień dobry, Sennah. Tobie również, Strażniku. – przywitał się z prorokiem, kiedyby go dojrzał. Postawił na progu trzy kamienie szlachetne jaklo dar dla Sennah. Po tym wyprostował się, a w międzyczasie wymienił spojrzenie z Lilią uśmiechając się do niej lekko. – Że też Ax nie idzie. Opowiemy mu potem wszystko, nie? –

// granat, turkus, szmaragd za misje 26.11 godz. 18:00

[Lilia na Wodzie]

Lilia zgodziła się od razu na propozycję wujka, by razem udali się w znane mu z opowieści miejsce. Przy okazji wpadł na genialny pomysł rozwiązania jej problemu – znalezienia odpowiedniego żywiołaka wody. Niestety tata nie mógł iść razem z nimi, pewnie dlatego, by mała Fro jeszcze nie musiała zostawać sama, a pewnie później, wybiorą się taką całą grupą na jakieś ciekawe przygody.
Czarodziejka posłusznie wstała skoro świt, a nawet i przed, by o świcie być już być przed świątynią. Zgodnie z instrukcjami, położyła również swoją zapłatę składającą się z trzech kamieni. A potem uśmiechnęła się do wujka i pokiwała głową.
– Pewnie, niech wie co traci! A jak będzie chciał, to może kiedyś go weźmiemy jeszcze! – zaśmiała się cicho swoim dźwięcznym głosem, ciekawa bardzo, co przyniesie ta podróż.

//topaz, tygrysie oko, nefryt za misje 26.11 godz. 18:00

[Mackonur]

Axarus wziął Krabusia ze sobą (zostawiając dom pod opieką Nosa Szyszki) i ruszył... ku przygodzie! Trochę się spóźnił, ale ostatecznie dotarł na miejsce. Skończył jedną rzecz, którą skończył tworzyć dla bogini... był do bukiet. Podobny do tych, które dał Strażnikowi kiedyś, te zapewniające magiczną moc. Wierzył, że sam będzie w stanie osiągnąć podobny efekt, musiał się tylko postarać! Pozbierał zatem najładniejsze słoneczniki, które udało mu się znaleźć na terenach Słońca i Wspólnych, a następnie wszystko obwiązał glonami (które były jak najbardziej jadalne, a do tego nawet przyprawione!). Na sam koniec przyczepił do bukieciku kilka muszelek, które znalazł w morzu przed grotą. Krabuś dał coś od siebie... krabi szczypiec! Jeden z bezpańskich krabów mieszkających w okolicach Przystani stracił go w wielkiej bitwie z mewą, to podarunek wiele znaczący w kulturze skorupiaków. Wszystko Axarus i jego kompan położyli przed sobą i poczekali na Strażnika. Stanął sobie blisko swojej córki i Dobrobytu...
– Jednak idę! – Powiedział, jeszcze nadal był zmachany. Krabuś wdrapał się na smoka i z jego grzbietu obserwował okolicę.

Udany Połów, Lilia Wodna

//Używam boskiego ulubieńca!

[Krewetkowe Lato]

Lato przydreptała u boku Culliego i wujka na plac przed świątynią, niosąc ze sobą przeróżne podarunki. Skoro wybierali się na taką długą wyprawę, to zapewne zrobiona własnoręcznie figurka niedźwiedzia z szyszek nie wystarczy... A tata jasno dał do zrozumienia, że mają wrócić cali i zdrowi!! Nawet pożyczyła parę kamieni ze skarbca Stada, ale już szykowała się odrobić i zwrócić koszty... Czuła się trochę niezręcznie z tym, że nie udało jej się samej zdobyć wystarczającą ilość cenności do zdobycia przychylności bogów, ale jak tylko wrócą z wyprawy to zabierze się za polowania trzy razy intensywniej!!
Mantykora dreptał przy niej, chcąc potowarzyszyć jej przed wyjściem. Wiedział, że zostaje na Terenach – Lato się do tego nie przyznawała, ale bardzo się o niego martwiła. On również martwił się o swoją kompankę, ale wiedział też, że była silna i potrafiła o siebie zadbać. Czekając na jej powrót nie zamierzał się obijać – może poćwiczy magię i zaskoczy ją sprawniejszym posługiwaniem się maddary po powrocie??
Shenjë natomiast, jak to ona, całą drogę energicznie paplała. Była przepełniona ekscytacją z nadchodzącej przygody i zupełnie tego nie ukrywała – każdy jej krok był tak naprawdę mini-podskokiem, a z pyska nie złaził szeroki uśmiech. Co chwila zagadywała Pamięć i Łasego, więc nie mieli nawet chwili ciszy!!
Gdy jednak nadszedł czas złożenia ofiary, ułożyła w ładną kupkę wszystkie kamienie, a na samej górze postawiła szyszko-misia, po czym zamilkła wreszcie i zamknęła powieki, prosząc bóstwa o wsparcie i ochronę w ich wyprawie. Gdy modlitwa została skierowana, otworzyła oczka i wróciła do towarzyszy, już otwierając pysk by kontynuować podekscytowaną gadaninę.

◇ Pamięć Zimy ◇ Łasy Kolec ◇
◇ 2x akwamaryn, topaz, 2x ametyst, szmaragd + boski ulubieniec za wyprawę 28.11 o 19:30 (na 7 dni) ◇

[Pamięć Zimy]

Jako iż był dość rad że mógł spędzić czas z rodziną, nie przeszkadzało mu jak gadatliwe czy energiczne były dzieci jego brata – koniec końców tą energię musiały skądś odziedziczyć. A jako iż planowali razem dodatkowo dłuższą wyprawę warto było móc z nimi pobyć, jak i móc ich wspomóc – koniec końców był tam jako ich opiekun, mimo dorosłej rangi Shenjë i prawie dorosłego Culliego. Wciąż, obszar przed świątynią nie był jednym z jego ulubionych. Jednakże przyniósł dary na powodzenie bezpieczne wyprawy, składając je wraz z paczką od Shenjë i Culliego. Skinął głową, chcąc jedynie ochrony ich wszystkich.

//onyks, perła, szafir, 12/4 roślin i 12/4 mięsa za wyprawę 28.11 o 19:30 (na 7 dni)
//Krewetkowe Lato Łasy Kolec

[Łaknący Przyjemności]

  Przybyłem tutaj z rodzinką, bo czeka nas wspaniałą i dziwna przygoda. Nawet nie mogę się doczekać tego, co tam nas może spotkać. Już tutaj raz byłem i to nie dawno. Ziemia tak samo wydeptana a ołtarz zasłany darami. Stanąłem przed nim i jako ostatni dałem swoje cenne dary. Błyskotki, które w przyszłości będę musiał oddać stadu. Złożyłem łapy w niemej modlitwie, prosząc o błogosławieństwo na tę niebezpieczną przygodę i bezpieczny z niej powrót.

//4x rubiny, 3x tygrysie oko, 2x szafir za wyprawę 28.11 (na 7 dni)

[Barwy Ziemi]

Oho! Kolejna wyprawa i kolejny pełen podekscytowania uśmiech! Ta radosna mina nieustannie zdobiła pysk Ciirioha, na samą myśl o nowej przygodzie. Przybył więc na Plac, niosąc na grzbiecie spory pakunek. Ten wkrótce z siebie zrzucił, by ułożyć go w schludny stosik pod swoimi łapami. Mięso było darem dla bogini, więc Barwy zmówił nad nim cichą modlitwę z prośbą o bezpieczną podróż. Uśmiechnął się przy tym do proroka, po czym zaczął wypatrywać swojej dzisiejszej towarzyszki. Othela wszak z pewnością niedługo przybędzie, a wtedy będą mogli ruszać!

//8/4 mięsa za 29.11

[Okowy Przeszłości]

Zjawiła się niewiele później, a wszystko przez dyskusje z Onyksem. Kruk nie był zadowolony z tak długiej nieobecności, podczas której skazany będzie na towarzystwo dwóch gryfów.
W końcu jednak wylądowała na placu, mając ze sobą mięso na opłatę. Uśmiechnęła się do Barw, licząc na spokojny wypad.

//8/4 mięsa za misję 29 listopada

[Olchowy Cień]

 Po przyjściu na plac zauważył już kilka czekających na Strażnika smoków. Sam również w zniecierpliwieniu zastukał pazurem o kamień, ale nie był na tyle bucem, aby kogokolwiek poganiać. Dzień długi. Dopiero po przyjściu starego drzewnego samca skinął mu łbem i pozostawił na ziemi bukiet kwiatów, który jakiś czas temu odnalazł – i był w szoku, że ten nie zwiędnął. Jednocześnie Hiro wcale nie myślał o Sennah. W duszy skierował prośbę do Kaltarela o opatrzność nad tą podróżą. Do Boga Zimy oraz przemijania, jako że ten czas właśnie nastawał w naturze i to jemu młody adept zamierzał powierzyć swoje bezpieczeństwo – przede wszystkim jemu.

  30.11 :: bukiet suszonych kwiatów dla Sennah (darmowe błogosławieństwo dla 1 osoby na misję zwiadowczą) – L23, zużyj do końca '24

[Olchowy Cień]

 Nazajutrz ponownie stawił się na placu. Był jeszcze przedświt – mrok nocy wciąż nie ustąpił słońcu, jakie zwyczajnie nie zdążyło wychylić się ponad horyzont. W związku z tym sięgnął po proroka. Muśnięcie było lekkie. Nienachalne. Zwiastowało czyjąś obecność, zapach mokrych liści i ziąb śniegu. Nic więcej. Kaz ścigał się zarówno z czasem, jak i łowcami. Musiał dotrzeć do Sowich przed żądnymi mordu ludźmi, aby ukoić nerwy swego ducha. Zamruczał tubalnie, lekko zniecierpliwiony. Pazurem zastukał o posadzkę.

W międzyczasie wyjął z torby prosty naszyjnik, który stworzył. Cieniutki rzemień tworzył długą pętle, która wsuwała się w maleńki, posiadający w środku otwór bursztyn, rubin, a następnie znowu bursztyn. Pod kamieniami szlachetnymi zaś znajdował się kosmyk jego złotych włosów – jeden z ostatnich kosmyków, tak po prawdzie. Widział, że ciemnieje. Słońce, z jakiego by dumny, schodziło w cień kasztanu, hebanu oraz mięty. Patrzył na siebie i nie wiedział, czy to jakiś żart, czy wciąż rzeczywistość, ale nie przeszkadzało mu to. Ciało było tylko powłoką. Mógł ją zmieniać i co porę roku, jeśli miało to jakiś wpływ na przyszłość. Spojrzał na dyndające obok swej grzywy pióro. Jedno łabędzie, drugie krucze. Położył przedmiot przed sobą, ale... był to jedynie dodatek, a nie faktyczna zapłata. Bogowie raczej niezbyt interesowali się robótkami ręcznymi, dlatego faktycznym podarkiem za opatrzność były cztery równo ułożone obok siebie zające.

  04.12 :: 8/4 mięsa własnego (zniżka za odkrywcę)

[Czarci Pomiot]

Nie był to może najlepszy moment na opuszczenie terenów Mgieł, w gruncie rzeczy prawdopodobnie gorzej wybrać sobie nie mogli, ale jaj nie pozostawiła samych. Strzegł ich Malar, raczej kiepski wybór na niańkę, chociaż kopyta miał ostatnio przyklejone do posadzki Wyrwy, jakby przelewało się na niego umartwianie się jednej z matek. Poradzi sobie, o ile rzecz jasna jej i Ebrill nic się nie stanie. Może wypadało powiedzieć też o tym Hekate...
Wylądowała na skraju placu i zbliżyła się do stojącego niedaleko Strażnika, żeby uiścić opłatę. Stosik składający się z trucheł paru, mniejszych ssaków spoczął w pobliżu jego łap, a Czart usiadła parę kroków dalej i czekała na przybycie reszty.

//8/4 mięsa za 07.12

[Skaza Granatu]

Wyjątkowo przyszedł, zamiast nadlecieć, targając ze sobą potrzebne mięso. Śnieg był ciekawym dodatkiem, biały puch śmiesznie łaskotał łapy, ale przyjmował go z ulgą po gorącym słońcu lata. Kiwnął łbem przybyłej przed nim Czart. Rzadko miał okazję ją widzieć i o ile do własnej matki już się przyzwyczaił, tak przy smoczycy raczej czuł się mały. Odstawił swoją zapłatę na stercie obok tej pierwszej, przy Strażniku i usiadł, czekając na resztę ich wesołej wycieczki. Owinął łapy ogonem.
Był ciekaw, dokąd zaprowadzi ich ta wycieczka i co takiego zobaczą, poznają.

//12/4 mięsa za 07.12

[Opowiastka Kuglarza]

Ebrill znalazła się na miejscu dość późno. Głównie za sprawą pilnowania czy aby na pewno z jajami wszystko jest w porządku i koniecznością utrzymywania dość prostego tworu mułopodobnego, na którego grzbiecie spoczywały truchła paru saren. Właśnie tak Ebrill znalazła się na miejscu drogą pieszą robiąc sobie co jakiś czas krótki postój by złapać sił mentalnych. Mimo, że sam twór był raczej prosty utrzymanie go od terenów Mgieł aż tutaj wymagało sporo wysiłku. Przed samą świątynią znikł on pozostawiając samicę samą ze swoją zapłatą. Pobieżnie uśmiechnęła się do Pomiotu przesuwając swoją zwierzynę bliżej tej przyniesionej przez nią.

//12/4 mięsa za 07.12

[Feniks pośród Chmur]

Przybyła i ona niosąc w szponach zapłatę. Położyła ją przed Strażnikiem, z którym się przywitała, pokiwała też łbem do Pomiot, po czym podeszła do swojego syna z planem zaczekania na start ich podróży z nim u boku.
– Wiem, że to nie gryfy, ale może też będzie całkiem ciekawie – uśmiechnęła się do niego.

8/4 mięsa za 07.12

[Strażnik]

Wyjaśnianie pewnych zjawisk i konceptów było dla niego stymulujące i mimo ogólnego stresu potrafiło przynieść satysfakcję, choć tłumaczenie czegokolwiek na swój temat przynosiło odwrotny efekt. Chciał być rodzicem, a jednocześnie odseparować się od jakiejkolwiek "personalności" tego stanowiska. Wiedział, że to niemożliwe, lecz emocje dyktowały swoje, zawsze aktywując w nim iskierkę irytacji, gdy to jedna, czy druga córka zapytywała o coś więcej związanego z jego fachem.
– To nie moje własne zdolności, a moc którą jedynie przekierowuję z innego źródła – wyjaśnił, choć spodziewał się rozszerzonych w niezrozumieniu ślepi córki.
– Jako prorok wypełniam obowiązki na placu, żeby bogini, dla której pracuję, mogła skupić swą uwagę gdzie indziej –
Spojrzenie na to otrzymał równie nierozumne.
– Najprościej mówiąc hm... magia Sennah jest jak kamienie szlachetne, które od niej dostałem. W jej imieniu rozdaję je innym smokom – a skoro o innych smokach mowa!
Podczas gdy córka schowała się gdzieś za nim, prorok powrócił do swojego obowiązku, wraz z kolejnymi wizytami. Na przestrzeni wielu dni, nim odprawiał smoki, wpierw wyjaśniał córkom albo córce, bowiem starsza lubiła czasami spacerować samodzielnie, idee swojej pracy.

***
Dla Wolnych nic się nie zmieniło. Błysk światła, który następnie przekształcał się w lewitujące kule zimnego ognia, które wnikały w ich piersi i napełniały boskim błogosławieństwem. Zapłaty znikały podczas rozbłysku, nie pozwalając prorokowi przyjrzeć się im zbytnio, choć Rax okazjonalnie wychylała się spod jego skrzydła, by rzucić ku nim okiem.
Czasami prorok zjawiał się przed zwiadowcami, a czasami troszeczkę spóźniał, toteż musieli popodziwiać chmury. Z każdym jednak bez wyjątku witał się uprzejmym skinieniem łba.

Błogosławieństwo Sennah
Pieśń Feniksa 23.11
– 8/4 mięsa

Skowyt Wierchów 23.11
– Bukiet suszonych kwiatów dla Sennah (darmowe błogosławieństwo dla 1 osoby na misję zwiadowczą) – L23, zużyj do końca '24

Udany Połów 26.11
– granat, turkus, szmaragd

Lilia Wodna 26.11
– topaz, tygrysie oko, nefryt

Mackonur (boski ulubieniec – listopad)

Krewetkowe Lato 28.11
– 2x akwamaryn, topaz, 2x ametyst, szmaragd + boski ulubieniec – listopad

Pamięć Zimy 28.11
– onyks, perła, szafir, 12/4 roślin i 12/4 mięsa

Łasy Kolec 28.11
– /4x rubiny, 3x tygrysie oko, 2x szafir

Barwy Ziemi 29.11
– 8/4 mięsa

Okowy Przeszłości 29.11
– 8/4 mięsa

Pozorny Kolec 30.11
– bukiet suszonych kwiatów dla Sennah (darmowe błogosławieństwo dla 1 osoby na misję zwiadowczą) – L23, zużyj do końca '24

Czarci Pomiot 07.12
-8/4 mięsa

Skowyt Wierchów 07.12
– 12/4 mięsa

Opowiastka Kuglarza 07.12
– 12/4 mięsa

Pieśń Feniksa 07.12
– 8/4 mięsa

[Barwy Ziemi]

Ach, dziś był wyjątkowo podekscytowany! Wszak nie dość że planował przygarnięcie nowego zwierzaka, to jeszcze udawał się na wyprawę ze swoją córką! W pełni wyrośniętą i odpowiedzialną, a do tego... dawno niewidzianą. Młoda wszak wyprowadziła się z rodzinnej groty, więc teraz ich kontakt był zdecydowanie mniej częsty niż do tej pory. To było więc trochę dziwne uczucie, tak nie móc widywać młodej każdego wieczora ani nie witać jej z rana gotowym śniadaniem. Ciirioh wciąż musiał przyzwyczaić się do tego, że w Wulkanie nagle zrobiło się więcej przestrzeni i że dni są jakby cichsze, kiedy zabrakło kłótni między rodzeństwem. Wzbudzało to w nim pewnego rodzaju melancholię, ale wiedział doskonale, że taka była kolej rzeczy. Nie mógł wszak stale trzymać córki przy sobie! Musiał pozwolić jej żyć po swojemu, ciesząc się przy tym, że ta wciąż pamiętała o swoich rodzicach i chciała spędzać z nimi czas. Czego najlepszym dowodem była dzisiejsza wyprawa! Barwy więc złożył w ofierze sporą ilość mięsa, po czym zmówił modlitwę, z entuzjazmem wyczekując przybycia Tanki.

//16/4 mięsa za 8.12 i 9.12

[Odebrany Oddech]

I ona przybyła za ojcem na plac, to była jej pierwsza wyprawa poza wolne. Nie mogła powstrzymać swojej ekscytacji gdy w torbie którą porwała z groty przetransportowała kamienie a mięso z pomocą maddary! Ułożyła je przed sobą jak ojciec i czekała... tak naprawdę niezbyt wiedziała co dokładnie ma się teraz stać. Chyba coś z tym prorokiem prawda?

//2x nefryt, koral, ametyst, 8/4 mięsa za 8.12 i 9.12

[Płatki na Wietrze]

Uh, no oczywiście, że Kairaki spanikował, kiedy zobaczył kompana Ciirioha. Jeszcze bardziej, kiedy obok niego pojawiło się inne zwierzę, z piórem jego przyjaciela. Ughh... Miał kłopoty. Było to ewidentnie widać.

Ale najpierw poleciał do Świątyni. Tak jak już chciał polecieć za kompanami, tak, no cóż, nie chciał wpakować się w jeszcze większe kłopoty. Po prostu rzucił mięso na plac, odczekał chwilę i poleciał za kompanami.

// 8/4 mięsa na ratunek Ciirioha i Tanki xD 09.12

[Pełnia Rozkoszy]

Przyszedł tu z samego rana, zamierzając wybrać się na kolejną przechadzkę na północ, chociaż nie celował w żaglice i miejsca jej podobne. Po ostatnim zdecydowanie bardziej uważał na siebie, bo i mało brakowało, by nie wrócić tak łatwo na Wolne. W zasadzie tyłek uratowało mu jedynie wpadnięcie na znajomą twarz, gdyby był tam sam wilkołak nie byłoby tak kolorowo.
W miejscu zapłaty ułożył figurkę z drewna, przedstawiającą właśnie tamtą wilkołaczycę.

//boski ulubieniec za grudzień, na misję 12 grudnia

[Feniks pośród Chmur]

Ostatnia wyprawa całkiem jej się podobała, teraz czekała ją kolejna. Zapłaciła Strażnikowi mięsem, tak jak miała w zwyczaju i odeszła na bok. Czekała na resztę swojej ekipy i rozglądała się za nimi.

/8/4 mięsa za 14.12

[Skaza Granatu]

Skowyt pojawił się niedługo później niż Pieśń, targając mięso na grzbiecie. Śnieg przyjemne chrupał pos łapami. Uśmiechnął się do matki, oczywiście że podobała mu się poprzednia wyprawa. Odłożył zapłatę na miejsce i odszedł na bok usiąść koło matki. Był podekscytowany, rozglądając się po ziemi i niebie za pozostałymi członkami wyprawy.

//12/4 mięsa za 14.12