Smocze rasy

[Administrator]

  Smocze rasy  
W świecie smoków można się zetknąć z dziesięcioma czystymi rasami tego gatunku (oraz ich licznymi mieszankami), a każda ma swoje plusy oraz swoje minusy. Poniższa lista została uszeregowana wedle zwiększającej się wielkości smoka, a każdy gatunek ma podany swój średni wzrost. Wielkość smoka nie ma znaczącego wpływu na jego zalety czy wady, ponieważ te różnice nie są znaczące.

  » Porównanie wielkości smoczych ras: [klik]

Istnieje także opcja modyfikacji utartych schematów wyglądu przedstawiciela smoczego rodzaju. Więcej informacji na ten temat znaleźć można na dole posta.

Jeżeli zaś interesuje Cię gra obecnie najmniej spotykanym gatunkiem, prowadzimy spis aktywnych postaci z podziałem na ich rasy; można go znaleźć tutaj.

Dziedziczenie ras
Pisklę urodzone w Wolnych Stadach dziedziczy jedną część rasy po biologicznych rodzicach. Odbywa się na następujących zasadach:

• – jedna z ras musi być odziedziczona bezpośrednio po rodzicu,
  .
  – druga rasa może zostać odziedziczona po drugim rodzicu lub po dziadkach od strony drugiego rodzica,
  .
  – postaci przybywające z zewnątrz (czyli takie nieposiadające biologicznych rodziców na forum) mogą w Karcie Postaci (pole "Historia") wpisać rasę jednego z rodziców, która będzie dostępna do dziedziczenia dla potencjalnych dzieci.

Uwaga: Jeżeli dziadek podczas swojego życia zmienił rasę (np. wykorzystując nagrodę z loterii), dziedziczyć można jedynie aktualną rasę.

Sylwetki
Wyróżniamy trzy sylwetki ciała, które występują w smoczym świecie. Większość ras wywodzi się od pierwotnej rasy i zachowuje jej proporcje, jednakże smoczy gatunek na przestrzeni wielu księżyców rozwijał się, a niektóre osobniki zostały między pokoleniami zmuszone do zaadaptowania się do konkretnych warunków. Inne odstępstwa były warunkowane krzyżowaniem się poszczególnych ras lub stale utrzymującymi się mutacjami.  

---

 

• SMOK SKRAJNY

Jest mieszanką smoków dwóch innych ras. Od swoich rodziców przejmuje zarówno mocne, jak i słabe strony konkretnych ras, tak więc np. mieszanka północnego i wywernowego może nie mieć przednich łap i być bardzo wrażliwa na upały.

Mechanika
Charakterystyka

Typ sylwetki: w momencie tworzenia KP gracz wybiera spośród opcji dostępnych dwóm rasom wchodzącym w skrajność.
Czym zieje: w momencie tworzenia KP gracz wybiera spośród opcji dostępnych dwóm rasom wchodzącym w skrajność.
Bonusy rasowe: każda rasa ma zakładkę "mieszanki skrajne", w której są wypisane bonusy dla krzyżówek. Smok skrajny bierze wypisane tam bonusy po obu połówkach rasowych.
Rozmiary: wypadkowa dwóch ras. Maksymalnie 20 cm wyższe od średniej wielkości mniejszej z ras (zapisane w opisie danej rasy). Nie większe niż przeciętne rozmiary (+-6cm różnicy od średniej wielkości) większej z ras.

Preferowane środowisko: wypadkowa dwóch ras.
Mocne strony: wypadkowa dwóch ras.
Słabe strony: wypadkowa dwóch ras.
Ciekawostki: mogą mieć wymieszany wygląd obu ras, ale nie oznacza to, że mają dostęp do wszystkich bonusów rasowych.

• SMOK WĘŻOWY

Bardzo charakterystyczny gatunek smoka. Ma karłowate łapy (dwie pary), które ledwo umożliwiają mu poruszanie się po lądzie. Jego korpus za to jest niezwykle długi, a imponującej masy ogon często przeszkadza im w podkradaniu się do zdobyczy. Przez inne gatunki smoków często porównywane są do węży, i rzeczywiście, niektóre smoki wężowe zaadaptowały sposób zabijania czy walki polegający na stopniowym zaciskaniu długiego, giętkiego ciała wokół ofiary. Są przykute do ziemi ze względu na brak skrzydeł. Doskonale jednak pływają. Ciało tego gatunku pokryte jest drobną, przylegającą łuską, przybierającą różnorakie jaskrawe barwy. Nie posiadają kolców ani kostnych wyrostków, ale często, pomimo braku krwi smoków północnych, mogą poszczycić się niemalże lwią grzywą twardszą w dotyku niż zwykłe futro. Cechą charakterystyczną tej rasy są giętkie wąsy wyrastające znad nozdrzy oraz poroże podobne do jeleniego, przyozdabiające łeb.

Mechanika
Charakterystyka
Mieszanki skrajne

Typ sylwetki: wężowa
Czym zieje: kwasem i posiada skrzela
Bonusy rasowe: ma skrzela, ale nie może spać pod wodą ; może owinąć się tułowiem wokół ciała ofiary niczym wąż ; posiada kły kwasowe zamiast gruczołów z tyłu gardła, co pozwala wstrzykiwać kwas bezpośrednio w ciało lub spluwać nim na odległość
Rozmiary: 1,4 m wysokości, 14 m długości.

Preferowane środowisko: okolice jezior i rzek
Mocne strony: dobry pływak, dobrze znosi zarówno chłód jak i upał. Ponadto giętki, długi tułów pozwala na owinięcie się wokół przeciwnika w walce.
Słabe strony: nie ma skrzydeł, wolno biega.
Ciekawostki: często potrafi tkwić w bezruchu długie godziny, czekając na ofiarę. Wężowe dawniej nie posiadały skrzeli, lecz po licznych mieszankach z morskimi cecha ta stała się normą.

Wężowy x dowolny: może wybrać kły kwasowe (o ile nie wybrał skrzeli)
Wężowy x dowolny z wężową sylwetką ciała: możliwość wyboru skrzeli zamiast ziania (jeśli nie ma skrzydeł) oraz owijanie się wokół ofiary.
Wężowy x morski: posiadają wszystkie fabularne cechy morskich, o ile mają skrzela ; mogą mieć kły kwasowe i skrzela o ile nie ma skrzydeł
Wężowy x pustynny: nie może dziedziczyć skrzeli.

• SMOK PODZIEMNY

Jest jednem z najmniejszych smoczych gatunków. Ma wydłużony, przysadzisty kształt ciała, a jego giętkie i gładkie łuski pozwalają mu przeciskać się przez ciasne przestrzenie. Ma dwie pary silnych łap, których dłonie potrafią przyczepiać się do płaskich powierzchni, umożliwiając wspinaczkę po ścianach pod nawet najbardziej niemożliwymi kątami. Zwykle nie mają skrzydeł i nie umieją latać, choć u niektórych osobników przednie łapy przypominają skarłowaciałe wywernowe skrzydła, nie nadające się do lotu. Wśród innych resztkowe skrzydła (bez błon i bez większości palców) służą jako trzecia para łap do wspinaczki. Kolor ich łusek jest bliski odcieniom szarości, od czerni do bieli, z delikatnym odcieniem dowolnej barwy. To jednolite umaszczenie często kontrastują jaskrawe połacie i pasy łusek świecących w ciemności dzięki bioluminescencji. Cechą charakterystyczną tej rasy jest wyjątkowo częste występowanie mutacji. Typowy smok podziemny będzie miał co najmniej jedną mutację. Rzadziej – parę lub nawet kilka mutacji.

Mechanika
Charakterystyka
Mieszanki skrajne

Typ sylwetki: pierwotna
Czym zieje: kwasem
Bonusy rasowe: pierwsza mutacja nie daje kar mechanicznych ; o połowę mniejsze kary za kalectwa wzroku, dwukrotnie większe kary za kalectwa pozostałych zmysłów ; swobodne chodzenie po powierzchniach pod każdym kątem i nachyleniem (nawet po suficie)
Rozmiary: 1,5 m wysokości, 7 m długości.

Preferowane środowisko: podziemia
Mocne strony: doskonały wspinacz
Słabe strony: długie przebywanie na silnym słońcu może wywołać poparzenia. Wrażliwy na światło. Nie ma skrzydeł.
Ciekawostki: jego giętkie i śliskie łuski pozwalają mu łatwo przemierzać ciasne podziemne korytarze. Niska pula genów powoduje częste mutacje wśród osobników tej rasy. Podobnie do smoków morskich, u niektórych osobników zdarza się lekka bioluminescencja.

Podziemny x dowolny: wspinaczka po dowolnej powierzchni kosztem braku skrzydeł

• SMOK DRZEWNY

Smoki o lekko wydłużonym, smukłym ciele. Posiada zazwyczaj krótkie, ale zgrabne łapy z niezwykle chwytnymi palcami oraz długi i cienki ogon, którym może chwytać się gałęzi zupełnie jak opos. Jego skrzydła są raczej cienkie, opływowe, zakończone pojedynczymi-podwójnymi palcami umożliwiającymi chwytanie się drzew, a także poruszanie się między ich pniami. Jego łuski prawie nigdy nie przylegają ciasno do ciała i w dotyku do złudzenia przypominają korę drzew. Częste ubarwienia to różne odcienie zieleni, beżu, brązu, spiżu, złote, szare lub czarne, ponadto miewa plamy na ciele ułatwiające kamuflaż w lesie. Bardzo często smok tego gatunku obdarzony jest ogromną ciekawością do świata roślin.

Mechanika
Charakterystyka
Mieszanki skrajne

Typ sylwetki: pierwotna
Czym zieje: kwasem
Bonusy rasowe: karłowatość nie daje kary do wytrzymałości ; swobodne przemieszczanie się po drzewach ; odporność na grzybicę, co pozwala im hodować epifity i mech na rogach i/lub łuskach ; niepowodzenie przy zakładaniu pułapki roślinnej nie uszkadza drzewa (i nie powoduje tym samym gniewu Alaleyi)
Rozmiary: 1,5 m wysokości, 7 m długości (w tym około 4-metrowy ogon), 9 m rozpiętości skrzydeł.

Preferowane środowisko: lasy
Mocne strony: długie, zwinne palce pozwalają na bardzo precyzyjne czynności. Jest lekki, co umożliwia mu wspinanie się po drzewach bez łamania każdej z napotkanych gałęzi. Ponadto giętki, długi ogon pozwala na owinięcie przeciwnika w walce.
Słabe strony: chropowate łuski utrudniają pływanie. Bardzo źle czuje się na terenach pustynnych.
Ciekawostki: niezwykle czuły węch. Zdarza mu się spać niczym nietoperz, zwisając głową w dół z gałęzi. Po roślinach rosnących na smoku można rozpoznać skąd pochodzi i gdzie najczęściej przebywa.

Drzewny x dowolny: odporność na grzybicę, co pozwala im hodować epifity i mech na rogach i/lub łuskach
Drzewny x morski: mogą dodatkowo hodować na rogach i łuskach glony/wodorosty

• SMOK BAGIENNY

Jest dość przysadzistym gatunkiem, brak mu smukłości smoków morskich. Sprawia przez to wrażenie ciężkiego i niezbyt zwinnego, ale bardzo często jest to jedynie iluzja. Jego ciało pokrywa gęsta, dość gładka łuska, zawsze ciasno przylegająca do ciała. Kolory, jakimi najczęściej może się poszczycić, to brąz, ciemna zieleń, czerń, granat, czasem szarość czy jadowita żółć. Skrzydła są średniej wielkości, nie czynią z niego asa przestworzy, ale są satysfakcjonująco funkcjonalne. Dobrze pływa i z łatwością porusza się po bagnistych, grząskich terenach – w dużej mierze ułatwia mu to szczątkowa błona pławna rozpięta między palcami łap. Nie miewa kolców czy innych kostnych wyrostków na grzbiecie, ale niemal zawsze posiada skórzaste grzebienie, pomagające mu w pływaniu.

Mechanika
Charakterystyka
Mieszanki skrajne

Typ sylwetki: pierwotna
Czym zieje: kwasem lub ogniem
Bonusy rasowe: brak kary ST do kamuflażu za ciągłe łowienie ryb na brzegu ; może skonsumować ciało drapieżnika z zatrutym mięsem (demon, mantykora, ekimma i topielec) i uzupełnić tym samym pulę głodu stada o 2 jednostki pożywienia, podając link do postu na polowaniu w temacie z Głodem ; przedawkowanie chmielu nie powoduje u niego ryzyka śmierci, ale wprowadza organizm w kilkudniowy smoczy sen.
Rozmiary: 1,5 m wysokości, 7 m długości, 9 m rozpiętość skrzydeł.

Preferowane środowisko: bagna, tereny podmokłe
Mocne strony: bardzo dobrze pływa, pewnie czuje się na bagnach i trzęsawiskach. Może bez konsekwencji zjadać zatrute mięso i jest odporny na działanie toksyn.
Słabe strony: ze względu na skórzaste grzebienie szybko traci wodę z organizmu, przez co musi stale przebywać w pobliżu źródła wody.
Ciekawostki: jest odporny na zatrucia pokarmowe ma wyższą tolerancję na trucizny.

Bagienny x dowolny: może skonsumować ciało drapieżnika z zatrutym mięsem (demon, mantykora, ekimma i topielec) i uzupełnić tym samym pulę głodu stada o 1 jednostkę pożywienia, podając link do postu na polowaniu w temacie z Głodem
Bagienny x morski: posiadają wszystkie fabularne cechy morskich, o ile mają skrzela

• SMOK RAJSKI

Jest drobnej postury, a na ciele wyrastają mu różnokolorowe piórka, zupełnie jak u ptaków – choć z daleka mogą dawać wrażenie sierści. Istnieją też osobniki, które mają na łapach twardą skórę nieporośniętą piórami. W przeciwieństwie do swoich północnych kuzynów, smok rajski może mieć na ciele szczątkowe elementy łusek, a jego palce często przypominają bardziej szpony gryfów, niźli smoków. Skrzydła są zawsze pierzaste, nigdy błoniaste. Pysk często miewa twardą końcówkę przypominającą dziób, jednak nadal są to łuski – nadal posiada zęby tak jak inne smoki.

Mechanika
Charakterystyka
Mieszanki skrajne

Typ sylwetki: pierwotna
Czym zieje: lodem lub ogniem
Bonusy rasowe: -1ST do Perswazji, jeśli używa głosu ; nie podlega karze ST podczas skradania się w locie ; odporność na zapalenie rogówki
Rozmiary: 1,5 m wysokości, 7 m długości, 8,5 m rozpiętość skrzydeł.

Preferowane środowisko: ciepłe lasy i wyspy
Mocne strony: doskonale znosi nawet największe upały. Długie palce pozwalają na bardzo precyzyjne czynności. Jest niezwykle zwinnym lotnikiem na krótkich odległościach.
Słabe strony: ma bardzo delikatne, podatne na zimno łapy. Długie przebywanie w wodzie powoduje przemoczenie piór i uziemienie aż do wyschnięcia.
Ciekawostki: pochodzi z terenów tropikalnych, a jego przodkiem jest smok północny. Ma najpiękniejszy głos, stworzony do śpiewu i trelu.

Rajski x dowolny: możliwa pełna pierzasta okrywa ciała
Rajski x wywernowy z wywernową sylwetką ciała: wszystkie bonusy wywernowego

• SMOK MORSKI

Jego ciało jest przystosowane do życia w słonej wodzie morskiej, umożliwiając mu przebywanie pod wodą długie księżyce bez konieczności wychodzenia na ląd. Istotnie, nie przepada za stałym lądem, ale jak wszystkie inne smocze gatunki może tam wieść całkiem przyjemne życie. Ciało ma zazwyczaj bardzo opływowy kształt. Pokrywa je łuska o gładkiej fakturze, ściśle przylegająca do skóry. Między palcami wszystkich łap wykształciła się błona pławna. Skrzydła są najczęściej nieduże, a większość morskich smoków nie znosi latania, zamiast tego swoje niewielkie skrzydła wykorzystując jako dodatkowy podwodny napęd. Ciało nie jest przyozdobione zbyt wieloma rogami czy kolcami, zamiast tego często można jednak zaobserwować osobniki z grzebieniem wzdłuż grzbietu. Może mieć przeróżne ubarwienie, niektóre z nich są błękitne, niebieskoszare lub szare by łatwiej kamuflować się pod wodą, ale są też takie, których barwy wręcz odstraszają jak kolory toksycznych żab. Niektóre nawet nieznacznie świecą jak ryby w głębinach. Jest to jedyny gatunek skrzydlatego smoka, który nie zieje, ale też jedyny, który swobodnie oddycha zarówno na lądzie, jak i pod wodą. Kiedy płynie pod wodą, w miejscu gruczołów w głębi pyska posiada otwory, które odprowadzają wodę do skrzeli. Po pobraniu tlenu woda jest odprowadzana pasywnie otworami z tyłu pyska na zewnątrz. Kiedy smok przebywa na powietrzu, otwory zewnętrzne z tyłu pyska są szczelnie zamknięte, zapobiegając utracie wilgoci czy przesuszeniu skrzeli.

Mechanika
Charakterystyka
Mieszanki skrajne

Typ sylwetki: pierwotna
Czym zieje: nie zieje, posiada skrzela
Bonusy rasowe: odporność na bóle głowy i migreny (przystosowanie do zmian ciśnienia w głębinach) ; jako jedyny gatunek może zarówno latać, jak i nurkować bez ograniczeń, ale na pustyni może przebywać maksymalnie 2 tury po spełnieniu mechanicznych wymagań
Rozmiary: 1,6 m wysokości, 6 m długości, 8,5 m rozpiętości skrzydeł.

Preferowane środowisko: morza, jeziora, wartkie rzeki
Mocne strony: potrafi oddychać pod wodą i na lądzie
Słabe strony: niewprawny lotnik, nie zieje, na lądzie wybitnie brakuje mu gracji
Ciekawostki: jako jedyny smok nie potrzebuje pić – niezbędną ilość wody dostarczają mu skrzela. Często zdarza się lekka bioluminescencja, u innych ras jest to niezwykła rzadkość. Jako jedyny gatunek smoka może spać oraz składać jaja pod wodą.

Morski x bagienny/wężowy/pierwotny: posiadają wszystkie fabularne cechy morskich, o ile mają skrzela
Morski x północny: może posiadać skrzela ; nie może spać i składać jaj pod wodą
Morski x wywernowy z łuskową okrywą ciała: może posiadać skrzela ; nie może spać i składać jaj pod wodą
Morski x wężowy: jeżeli nie posiadają skrzydeł, mogą mieć kły kwasowe i skrzela niezależnie od sylwetki ciała.
Morski x dowolny (poza pustynnym): może czasowo przebywać w głębinach posiadając jedynie Pływanie 2 lub Percepcję 3
Morski x pustynny: dziedziczą jedynie bonus skrajnych pustynnych.

• SMOK PÓŁNOCNY

Jedyny gatunek smoka, którego całe ciało porasta gęsta, izolująca sierść, a łusek nie uświadczy się nawet na końcówce ogona. Smoki północne z reguły są niskie chociaż masywne, a ich kształtom brakuje smukłości. Najeżone futro może go znacząco powiększyć wizualnie. Posiada stosunkowo krótkie łapy o mocnych szponach i wyjątkowo grube opuszki, które umożliwiają sprawne poruszanie się nawet po najostrzejszych kamieniach. Ma skrzydła pierzaste zbudowane z twardych długich lotek lub błoniaste o grubych nieczułych błonach czasem pokrytych ciepłym puszkiem. Na łbie, grzbiecie i ogonie często ma futrzastą grzywę lub pióropusz. Lecz smoki północne, w przeciwieństwie do swoich rajskich pobratymców, nigdy nie są całkowicie pokryte piórami. Maści są wszelakie, chociaż najczęściej zdarza się jasne, zimowe ubarwienie kontrastowane z ciemnymi wzorami.

Mechanika
Charakterystyka
Mieszanki skrajne

Typ sylwetki: pierwotna
Czym zieje: lodem
Bonusy rasowe: odporność na przeziębienia (zapalenie gardła i czarny kaszel) ; może na zimę zmieniać kolor sierści na całkowicie biały, dzięki czemu zawsze ma gwarantowany 1 sukces do Kamuflażu w razie porażki w rzutach
Rozmiary: 1,6 m wysokości, 7 m długości, 10 m rozpiętość skrzydeł.

Preferowane środowisko: chłodniejsze tereny
Mocne strony: doskonale znosi nawet największe mrozy, posiada gęste wodoodporne futro
Słabe strony: szybko się przegrzewa. Może mieć problemy z lotem, jeśli jego futro zdoła przemoknąć.
Ciekawostki: osobniki polujące w strumieniach na ryby czasem są mylone z niedźwiedziami. Przechodzi silny okres linienia początkiem wiosny i końcem jesieni. Niektóre osobniki zimą zmieniają szatę na białą.

Północny x dowolny: możliwa pełna futrzasta okrywa ciała
Morski x północny: może posiadać skrzela ; nie może spać i składać jaj pod wodą

• SMOK WYWERNOWY

Jeden z najbardziej charakterystycznych smoczych gatunków. Ma tylko jedną parę łap, tylnych, która jest bardzo dobrze umięśniona. Dzięki niej może skakać na imponujące odległości, a wzbicie się w powietrze nie jest dla niego problemem. Należy się jednakże wystrzegać jego kopnięć! Skrzydła są bardzo duże i silne, o wyjątkowo dobrze unerwionej błonie – przystosowanej do wyczuwania najmniejszych zmian w prądach powietrznych. Niestety, przez to jest podatna na zranienia, dlatego smoki te zwykle unikają gęstych lasów i innych miejsc, które mogłyby je uszkodzić. Skrzydła pełnią też rolę utraconych przednich kończyn. Ponadto zaopatrzone są w palce, najczęściej dwa, którymi może chwytać się skał i wspinać. Oczywiście może też ranić nimi przeciwnika, czy chociażby wspierać na nich swoje ciało, kiedy stąpa po ziemi. Łuski są mocne, twarde, odporne na zadrapania. Umaszczenie najczęściej jest stonowane, bogate w szarości czy brązy, choć zdarzają się osobniki o łuskach w kolorze jaskrawej czerwieni. Jeszcze rzadsze są osobniki pokryte pierzem, przypominające do złudzenia masywne ptaki.

Mechanika
Charakterystyka
Mieszanki skrajne

Typ sylwetki: wywernowa
Czym zieje: ogniem lub kwasem lub lodem
Bonusy rasowe: możliwość snu podczas lotu ; brak przednich łap nie powoduje kalectwa ; nie podlega karze ST podczas skradania się w locie
Rozmiary: 1,7 m wysokości, 8 m długości, 11 m rozpiętość skrzydeł.

Preferowane środowisko: skaliste tereny, przestworza
Mocne strony: doskonały wspinacz i świetny lotnik
Słabe strony: bywa nieporadny na ziemi czy w wodzie. Jego palcom brakuje zwinności pozwalającej na wykonywanie precyzyjnych zadań.
Ciekawostki: mimo rozmiarów jest najlżejszym gatunkiem smoka. Jako jedyny potrafi drzemać w czasie szybowania, co pozwala na bardzo dalekie podróże.

Wywernowy x dowolny z wywernową sylwetką: możliwość snu podczas lotu ; brak przednich łap nie powoduje kalectwa
Wywernowy x dowolny: możliwość snu podczas lotu
Wywernowy x rajski z wywernową sylwetką ciała: wszystkie bonusy wywernowego

• SMOK PIERWOTNY

Jest najbardziej typowym gatunkiem smoka. Nie posiada żadnych szczególnych zdolności, ale też nie ma jakiś szczególnych wad. Ma zawsze cztery łapy, parę proporcjonalnie dużych skrzydeł. Mocne łuski w najróżniejszych kolorach i odcieniach. Miewa wyrostki kostne/rogowe lub kolce na grzbiecie. Przodek wszystkich podgatunków, które istnieją dziś. Niestety sam smok pierwotny jest obecnie bardzo rzadki – czasem można stwierdzić, że jest wręcz na skraju wymarcia.

Mechanika
Charakterystyka
Mieszanki skrajne

Typ sylwetki: pierwotna
Czym zieje: ogniem lub lodem lub kwasem
Bonusy rasowe: krzyżówki z innymi rasami dają ich właściwości (np. pierwotny morski może mieć skrzela, a pierwotny bagienny zjadać zatrute mięso) ; mogą dziedziczyć jeden element pozarasowy po dziadkach (np. grzywa) bez konsekwencji.
Rozmiary: 1,7 m wysokości, 8,5 m długości, 12 m rozpiętość skrzydeł.

Preferowane środowisko: równiny, lasy, klimat umiarkowany
Mocne strony: brak
Słabe strony: brak
Ciekawostki: gigantyczne pierwotne są nazywane olbrzymami. Za to pozbawione skrzydeł smoki pierwotne są nazywane po prostu "bezskrzydłymi". Ponoć to właśnie one w głównej mierze były dawnymi Równinnymi.

Pierwotny x dowolny: krzyżowany z inną rasą dostaje wszystkie bonusy drugiej połówki (w przypadku wywernowych i wężowych musi zachować ich sylwetkę) ; krzyżówka z wężowym może mieć skrzela i kły kwasowe, ale nie skrzela i inny rodzaj ziania

• SMOK PUSTYNNY

Jest smukłym gatunkiem smoka o wydłużonym ciele i długich, szczupłych łapach. Lekko spłaszczone palce u łap umożliwiają mu sprawne poruszanie się nawet po sypkiej powierzchni piaszczystych wydm. Jego łuski są mocne, umożliwiające mu zatrzymywanie większej ilości wody w organizmie. Rzadko przybiera ciemne barwy, najczęściej jest biały lub piaskowy, co chroni go przed przegrzaniem w promieniach bezlitosnego, pustynnego słońca. Zazwyczaj nie posiada błoniastych grzebieni ani kolców, ale za to ma bardzo duże skrzydła pomagające mu w chłodzeniu organizmu. Często wśród pustynnych pojawiają się osobniki z grubym skórzanym kołnierzem wokół szyi, podobnym do niektórych jaszczurek. Jest bardzo zwinny i szybki.

Mechanika
Charakterystyka
Mieszanki skrajne

Typ sylwetki: pierwotna
Czym zieje: ogniem
Bonusy rasowe: jako jedyny może przebywać na terenach pustynnych bez ograniczeń ; może jeść raz na dwa miesiące zamiast co miesiąc, co dla samotnika oznacza rzadsze odżywianie, a dla członka Wolnych bonus za dotację utrzymuje się przez dwa miesiące
Rozmiary: 1,8 m wysokości, 10 m długości, 13 m rozpiętości skrzydeł.

Preferowane środowisko: tereny pustynne i półpustynne
Mocne strony: odporny na bardzo wysokie temperatury, dobrze znosi długotrwały brak wody i pożywienia, może swobodnie biegać po piaszczystych terenach.
Słabe strony: wrażliwy na zimno, źle czuje się przy dużej wilgotności powietrza.
Ciekawostki: zdarza im się mieć alergię na futro smoków północnych.

Pustynny x dowolny (poza morskim): może czasowo wędrować po terenach pustynnych posiadając jedynie Bieg 2 lub Wytrzymałość 3
Pustynny x morski: dziedziczą jedynie bonus skrajnych pustynnych.
Pustynny x wężowy: nie może dziedziczyć skrzeli.

• SMOK GÓRSKI

Jest dość sporym gatunkiem smoka zamieszkującym niesprzyjające wszelkiemu życiu szczyty górskie. Jego masywne cielsko pokryte jest twardą łuską odporną na zranienie przez ostre skały i uodparniającą go na niskie temperatury. Ubarwienie jego łusek może być doprawdy przeróżne, od kolorów stonowanych po krzykliwe, często przeplatane jaskrawymi wzorami, opalizującymi w półmroku. Ma liczne wyrostki kostne i kolce, przez co sprawia wrażenie najeżonej kolcami skały. U niektórych osobników czasem wręcz wyglądają jak kryształy wyrastające ze smoka. Ma dwie pary masywnych łap i parę mocnych skrzydeł o grubej błonie. Doskonale czuje się w ciemności i ze wszystkich gatunków ma zdecydowanie najlepszy słuch. W czasie dnia czy upałów potrafi godzinami spać w swojej jaskini, by wyjść dopiero nocą na polowanie.

Mechanika
Charakterystyka
Mieszanki skrajne

Typ sylwetki: pierwotna
Czym zieje: ogniem lub lodem
Bonusy rasowe: brak rzutów na wytrzymałość jeżeli nie wykonuje żadnej akcji fizycznej lub magicznej ; gigantyzm nie powoduje kalectwa ; odporność na przeziębienia (zapalenie gardła i czarny kaszel) ; nie podlega karze ST na kamienie szlachetne poszukiwane w nocy
Rozmiary: 1,8 m wysokości, 9 m długości, 12 m rozpiętość skrzydeł.

Preferowane środowisko: tereny górskie
Mocne strony: wyjątkowo wydolne płuca pozwalają mu na przebywanie nawet w najwyższych partiach nieba i gór. Dobrze widzi w ciemności.
Słabe strony: bagna i trzęsawiska są dla niego śmiertelną pułapką. Nie lubi pływać. Wrażliwy na upał i hałas.
Ciekawostki: kryształowe wypustki to tak naprawdę puste w środku keratynowe wytwory naskórka. Potrafi wylecieć wyżej niż jakiekolwiek inny gatunek smoka.

Górski x dowolny: możliwe kryształy na ciele ; nie podlega karze ST na kamienie szlachetne poszukiwane w nocy

Ostatnio edytowane: 27.07.24r.

[Administrator]

Modyfikacje standardowego wyglądu  
Gigantyzm i karłowatość
W obrębie danej rasy normalna jest zmienność wzrostu około 6 centymetrów w górę i w dół, chociaż zdarzają się też osobniki dużo niższe, zachowujące pełnię zdrowia. Dla smoków czystych wężowych minimalny wzrost to 1,3m, zaś dla pozostałych ras 1,4m. W przypadku ekstremalnych różnic (smoki najmniejszych ras są na nie najbardziej podatne) mówimy o gigantyzmie i karłowatości.
Zarówno karłowatość, jak i gigantyzm wiążą się z wrodzonym kalectwem.

➜ karłowatość I stopnia

• 1,2 – 1,3 m w kłębie/wężowe 1,1 – 1,25 m) ; +1 ST do siły, +2 ST do wytrzymałości, płodność od 30 księżyca

➜ karłowatość II stopnia

• 1 – 1,19 m w kłębie / wężowe 0,9 – 1,09 m ; +2 ST do siły, +2 ST do wytrzymałości, maksymalny poziom atrybutu to 4, płodność od 35 księżyca

➜ gigantyzm

• Jeśli wystarczy miejsca w profilu, w polu rasy należy wpisać "olbrzymi " np. olbrzymi morski. W przeciwnym wypadku należy umieścić tą informacje w podpisie.
  
  dodatkowe 30 cm dla przeciętnego wzrostu rasy, maksymalnie może osiągnąć 2 m w kłębie ; do sytości potrzeba 5/4 pożywienia

Nietypowe elementy aparycji
Typowy smok posiada dwie pary łap, jedną parę skrzydeł, jeden ogon i głowę. Istnieją także rasy naturalnie posiadające inną budowę ciała, takie jak wywerny (brak przedniej pary łap), wężowe (brak skrzydeł, wydłużone ciało), ale w przyrodzie zdarzają się też nieprzewidywalne mutacje. Jeżeli marzy ci się, by twój smok miał cztery skrzydła, sześć łap i dwa ogony, to wystarczy skonsultować się z Administracją wraz z chwilą opublikowania swojej Karty Postaci.

Tak długo jak modyfikacje smoczej sylwetki nie doprowadzą do natychmiastowej śmierci, możesz ją dowolnie zmieniać, ale pamiętaj – nie obejdzie się bez konsekwencji! Dodatkowe kończyny zwiększają zapotrzebowanie energetyczne organizmu, a brakujące uniemożliwiają wykonywanie pewnych czynności. Do tego niektóre połączenia kalectw mogą skutkować większymi karami niż ich suma! (Szczególnie to dotyczy nadmiernej ilości kończyn.) Im wygląd bardziej odbiega od wyglądu standardowego smoka, tym cięższe będzie kalectwo, dlatego warto dobrze przemyśleć chęć grania taką postacią. Jeśli kalectwo zaproponowane przez Administratora ci nie odpowiada, możesz bez przeszkód zmienić wygląd swojej postaci tak by zmniejszyć konsekwencje modyfikacji wyglądu, bądź też wrócić do typowej smoczej morfologii.
Pamiętaj! To nie nietypowy wygląd decyduje o tym jak oryginalna będzie twoja postać, a raczej jej charakter, wybory i twój styl gry! Najciekawsze postaci na naszym forum były typowymi przedstawicielami swojego gatunku, ale wyróżniały się zawsze podczas gry.

Przykładowe mutacje i związane z nimi konsekwencje:
– dodatkowa para skrzydeł: +1/4 pożywienia do sytości
– dodatkowa para łap: +1/4 pożywienia do sytości
– dwa ogony: w zależności od miejsca rozdziału ogonów, od braku komplikacji aż po zwiększenie ilości wymaganego na sytość pożywienia
– elementy pozarasowe (np. grzywa u smoka górskiego): możliwe częstsze występowanie grzybicy
– dodatkowa para ślepi: możliwe częstsze bóle głowy i migreny
(Uwaga! Gałka oczna na czole skutkuje śmiercią postaci przy narodzinach)

Przykładowe kalectwa wrodzone:
– brak skrzydeł: niezdolność do lotu
– brak jednej pary łap: +2 ST do akcji fizycznych na ziemi (nie dotyczy wywern)
– brak dwóch par łap: niezdolność do biegu, +4 ST do akcji fizycznych na ziemi
– bliźniaki syjamskie: każda z głów jest osobną postacią, muszą być prowadzone przez dwóch użytkowników na różnych kontach.
– całkowity brak łusek, futra i piór: +1 ST do obrony, możliwe poparzenia skóry w okresie letnim
– międzypłciowość lub inne mutacje: bezpłodność
– wrodzona ślepota: +2 ST do umiejętności fizycznych, magicznych
– smoki bez kończyn posiadają od 60 do 90 cm w kłębie
... i inne.
Miej na uwadze, że kalectwa wynikające z opisu Wyglądu postaci, w przeciwieństwie do kalectw nabytych w czasie gry, nie są uleczalne!
  Ciekawostki  
Poniższe dane mają na celu wyłącznie pobudzenie ciekawości i wyobraźni graczy i ułatwienie im wcielanie się w rolę smoka. W większości wypadków konsekwencje mechaniczne nie będą wyciągane, aczkolwiek bardzo mile widziane jest przestrzeganie poniższych informacji w swoich opisach fabularnych!

Jak szybkie są smoki?
W tempie marszu smok nie męczy się prawie w ogóle i może przejść wiele kilometrów bez odpoczynku. Smocza wersja kłusu pozwala pokonać średnie dystanse nim wystawiona zostanie na próbę indywidualna wytrzymałość. Tempo to jest zbyt wolne by dogonić szybką zwierzynę łowną, ale smoki polegające na tej technice zwyczajnie biegną tak długo, aż ich ofiara się zmęczy i sama zwolni, co pozwala im dogonić potencjalną zwierzynę. Pełny bieg również służy do gonitwy lub ucieczki, a jego rodzaj zależy od obranej techniki: można polegać na sile (taranując potencjalne przeszkody) lub zręczności (wymijanie przeszkód oraz sprint).
Smoki wężowe i wywernowe ze względu na swoją anatomię są wolniejsze zarówno w kłusie, jak i sprincie.

Prędkość w locie zależy od rozmiaru smoka, umiejętności, stanu zdrowia czy pogody. Są raczej długodystansowcami, choć nie jest im obce sprintowanie w powietrzu, zwłaszcza rasom przystosowanym do niebios (np. wywernom).

Dlaczego smoki latają?
Smoki mają trzy rzeczy, poza skrzydłami, które im to umożliwiają:
I) worki powietrzne (oddychanie na wysokości i dodatkowy podaż tlenu w czasie pracy skrzydłami),
II) kości pneumatyczne (wszystkie kości poza kościami miednicznymi są puste w środku – miednica to jedyne krwiotwórcze miejsce i dlatego smoki są tak wrażliwe na utratę krwi),
III) maddara (tego, co zwykłe stworzenia nie byłyby w stanie osiągnąć siłą swych mięśni, smoki osiągają instynktownie za pomocą maddary, która wspomaga skrzydła, dodatkowo obniża masę ciała smoka w czasie lotu i dostarcza niezbędnych zwyżek energii).

Czym oddychają morskie? Jak wygląda mechanizm oddychania w czasie chodzenia, latania, pływania, czy chodzenia po wysokich partiach gór?
We wszystkich tradycyjnych sposobach podróżowania smoki oddychają płucami. W czasie latania dodatkowy tlen zapewniają worki powietrzne, które siłą mięśni piersiowych są napełniane i opróżniane wraz z ruchami skrzydeł.
W przypadku smoków morskich, oddychanie pod wodą jest możliwe dzięki obecności skrzeli, które otwierają się z tyłu łba, za kościami policzkowymi, pod wpływem wody.
Smoki górskie mają znacznie wydajniejsze płuca niż pozostałe gatunki, i dlatego pomimo swoich dużych rozmiarów są w stanie chodzić po górach w rzadkim powietrzu.
Smoki wężowe są naturalnie pozbawione skrzydeł i nie mają worków powietrznych.
Smoki, które urodziły się bez skrzydeł lub straciły je bardzo wcześnie zwykle są cięższe od swoich skrzydlatych pobratyńców i mają znacząco mniejsze worki powietrzne.

Pijalność wody
Wszystkie smoki muszą pić wodę słodką, która następnie usuwana jest wraz z moczem lub parując z powierzchni ciała. Łuski czy futro zapobiegają parowaniu wody, ale każde grzebienie, błony pławne, czy chociaż pozbawione łusek spody łap mogą być regionami ciała tracącymi wodę. Woda morska jest pobierana przez smoki morskie, ale nie w formie napoju do żołądka, tylko raczej wchłaniana podczas oddychania, kiedy przemywa ich skrzela. Dzięki temu smoki morskie nie muszą praktycznie w ogóle pić w tradycyjny sposób (chyba, że nie pływają za często).