Kwarce Percepcji i Aparycji

[Opiekun]

OSTATNI POST Z POPRZEDNIEJ STRONY:

Kwarc zdawał się wyczuwać strach i niepewność kompanów, których Światła przyprowadził – nawet, jeżeli wydawał się całkowicie niewzruszony, nieożywiony, emanujący jedynie swą charakterystyczną, lecz nienatarczywą mocą, jak to miał w zwyczaju. Jednakże będąc przedłużeniem rąk tajemniczego, czuwającego nad warsztatem Opiekuna, być może w pewien sposób wpływały na jego działanie zewnętrzne czynniki – bardziej, aniżeli się wydawało? A może chodziło o czuwające nad otoczeniem duszki? Nie można być pewnym, choć zdecydowanie ta wizyta potraktowana została w sposób szczególnie delikatny.

Gdy jeleniowate zabrały się za jedzenie owoców, wizja zesłana im za sprawą kwarcu objawiła im się subtelnie. Nie zostały rzucone gwałtownie w warunki, jakie miały umożliwić im efektywną naukę, lecz wizja ta niewiele miała różnić się od rzeczywistości. Ot, skończyłyby zajadać się słodkimi smakołykami, lecz ich ślepia miały uważnie skupić się na kolejnych, okrągłych owocach, majaczących gdzieś dalej. Dostrzegłyby je kątem oka, jednak pożywienie samo w sobie nie było szczególnie ukryte – zupełnie tak, jakby roślinożercy mieli je znaleźć. Gdy zainteresowały się nimi, kolejne owocowe przynęty znajdowałyby się w coraz to bardziej ukrytych miejscach. Zacienionych, zasłoniętych lub nieoczywistych, wymuszając poniekąd na sarnie i danielu uważne poszukiwanie. Zadanie to miało na celu wyostrzyć zmysł ich wzroku, a ponadto wytrenować w nich zdolność postrzegania niewielkich szczegółów. Dodatkowo sama nauka mogła pozytywnie skojarzyć się im za sprawą swego rodzaju nagrody, jaką były przysmaki. Nawet, jeżeli odrobinę zdezorientować je mogło przeniesienie z powrotem przed kwarc. Błysk natomiast oślepił chwilowo ich opiekuna, zaś dla samych zwierząt pozostawał niewidoczny – wszak zapłata zniknęła niepostrzeżenie w trakcie ich nauki. I zapłatą było mięso.

Światła Północy
– 40/4 mięsa.

Powojnik:
+ Percepcja III.

Szypułka:
+ Percepcja II.

[Kwiat Uessasa]

Przybyłem ponownie w to miejsce. Poszukiwałem wiedzy, mocy. Nie widziałem jak inaczej mogę sobie w tym poradzić, jak nie w taki sposób. Ponowne wstępnie pomiędzy te dziwne kwarce. Boskie... Mające cechy starego nauczyciela o niezbyt przyjemnym usposobieniu. Nauczycielu, boga zimy, chodnego i srogiego jak ona sama...
Wstawałem przed kwarcem odpowiedzianym za percepcje, to czego mi, jako uzdrowicielowi najbardziej brakowało. Zdolności by widzieć wszystkie dobre zioła. Wsadziłem łapę w torę i wyciągnąłem zapłatę. Dałem przed kwarce i pomodliłem się w cichej modlitwie.
//2x akwamaryn, 2x szafir, 2x malachit za percepcje II

[Opiekun]

Kwarc oślepił uzdrowiciela blaskiem, gdy ten począł się modlić. Krótko po tym począł słuchać smoczego głosu, instruującego go, w jaki sposób i na co należy zwracać uwagę podczas każdej z przechadzek celem poszukiwań. Głos mówiłby, na jakie ślady należy z przezornością zwracać uwagę i jakich wypatrywać, chcąc odnaleźć konkretne rzeczy. Jeśli była to chęć zapolowania na zwierzynę łowną, należało rozglądać się za śladami, jakie mogły zostawiać roślinożercy, mianowicie charakterystyczne odciski racic, nagryzione części roślin, rzadkie włosie. Z drapieżnikami sprawa miała się podobnie, jednakże tutaj warto było rozglądać się szczególnie za rysami pazurów bądź innymi, charakterystycznymi dla konkretnego gatunku atrybutami. Gęstsze włosie, głębiej pozostawione w ziemi ślady i tak dalej. O tym, co uzdrowiciela najbardziej zapewne interesowało, posłyszał zaraz. Poszukiwanie kamieni szlachetnych było dość proste w teorii, jednakże całkiem trudne w praktyce. Nie można było bowiem oszacować, jaki teren czy pozostałe okoliczności sprzyjają ich występowaniu. Pozostawało jedynie wytężać wzrok i rozglądać się za kolorowymi błyskami, a także zaglądać w różnorakie, skryte zakamarki. Ostatecznie Kwiat wysłuchałby kwestii o ziołach leczniczych i pozostałych roślinach, których poszukiwania nie opierały się jedynie na węchu. Dostrzeganie bowiem roślin z daleka, na przykład ich charakterystycznych owoców, również ułatwiało sprawę i pozwalało nie błądzić za zapachem. Ponadto ważne było również dostrzeganie ich w trudno dostępnych miejscach.
Po wysłuchaniu wszystkich tych kwestii Kwiat Uessasa uczuł, jak gdyby wiatr dmuchnął mu w ślepia. Gdy przejrzał na nowo, przyniesiona przez niego zapłata zniknęła, jednakże on sam miał wrażenie, jak gdyby wzrok jego poprawił się, wraz ze zdolnością postrzegania.

Kwiat Uessasa
– 2x akwamaryn, 2x szafir, 2x malachit
+ Percepcja II.

[Duma Dymu]

I drugi przystanek. Pierwszą konfrontację z kwarcem przeżyła, więc i z drugą sobie poradzi, prawda? Ze zirytowanym westchnięciem złożyła również przed nim odpowiednio dużą ofiarę. Po kiego psa – nie miała pojęcia, lecz też pewnie się nie dowie. Potrafiła nie kwestionować pewnych rzeczy... Czekała, aż kamień się rozświetli i znów usłyszy obcy głos w swoim łbie. Brr.

//Percepcja III i Aparycja II za 52/4 mięsa

[Opiekun]

Dla niektórych doświadczenia z kwarcami nie były niczym przyjemnym. Zdawały się być one jednakże wyczulone na nastawienie, z jakim wierzący stawali przed każdym z nich. Kwarc Percepcji wygenerował światło stopniowo, nienachalnie, zupełnie jak gdyby zdawał sobie sprawę z tego, jak ważny był zmysł wzroku i że gwałtowne błyski nie działają na ślepia zbyt korzystnie. Może w istocie tak było? Niemniej, tak, jak się spodziewała, posłyszała głos w swoim łbie. Mówił on o tym, jak ważne były detale i jak drobne szczegóły mogą wpływać na postrzeganie. Umiejętność dostrzegania najmniejszych elementów nie przydawała się tylko na polowaniach, gdy sytuacja wymagała wyłapania spojrzeniem tropów czy błysków kamieni szlachetnych. Przydawała się również w negocjacjach czy zwyczajnych rozmowach, gdy należało obserwować mowę ciała rozmówcy. O tym właśnie opowiadał smoczy głos, zanim nie zamilkł, dając oddając możliwość wypowiedzenia się drugiemu z nich. Ten z kolei zwrócił uwagę na to, w jaki sposób można wpłynąć na bycie postrzeganym przez innych. Jak wywołać konkretne wrażenie i nauczyć się sprawiać raczej to dobre – smoka eleganckiego, opanowanego i pewnego siebie, znającego własną wartość, jednakże rozsądnego i niepysznego, gotowego na kompromisy i wywołującego chociażby niemy zachwyt w tłumie.
Świeczka tknięta zostałaby kolejną wizją, w której dostrzegłaby białą sarnę, jaką widziała już przy okazji wizyty u poprzedniego kwarcu. Teren był wyboisty i pełny dołów, zaś poruszanie się tutaj było utrudnione. Gdyby rozejrzała się, pomiędzy ciemnymi drzewami spostrzegłaby białe, niewzruszone ślepia należące do cieni o smoczych konturach. Sarna ruszyłaby przed siebie, powoli, ostrożnie. Unosiła długie nogi zgrabnie i stawiała je tak, jak gdyby każdy z kroków długo planowała. Obejrzała się na wywernę, zachęcając ją do zrobienia tego samego. W ten oto sposób, aby naśladować zwierzę, rajska musiała wytężyć wzrok i przyglądać się, w jaki sposób pracuje ciało zwierzęcia. Jak unosi głowę, w jaki sposób stawia kończyny – choć tak różne, to jednocześnie napawało to Świeczkę pewnym poczuciem gracji, jaką sama chciała prezentować. Szłaby tak więc, stale obserwowana przez cienie, unosząc łeb i prostując kończyny, poruszając się płynnie i powoli. Utrzymywałaby równowagę, aby nie potknąć się ani nie zahaczyć o żaden z dołów. Przeszła tak pewien odcinek, zanim nie wyszłaby za sarną na oświetloną słońcem polanę. Po tym wizja zniknęła, podobnie jak zapłata. Świeczka poruszała się elegancko do końca tego dnia, a także dnia następnego, a ponadto dostrzegała znacznie więcej szczegółów, aniżeli do tej pory.

Świeczka
– 52/4 mięsa
+ Percepcja III, Aparycja II.

[Upiór Pustyni]

Któregoś dnia usłyszał że kwarce znajdujące się koło świątyni potrafiły wyraźnie wzmocnić umiejętności smoków. Nie słyszał o niczym podobnym poza terenami Wolnych Stad, więc początkowo był odrobinę sceptyczny. Jednak Stado Mgieł nie składało się z smoków które łatwo uwierzyłyby w kompletne szarlataństwo bez żadnej podstawy. Coś w tym musiało być, więc Niewidzialny zadecydował się spróbować.
Jak na smoka przystało, Niewidzialny zaczął dość łatwo gromadzić zapasy. Miał już parę kamieni pod łapą, które mógł na coś wydać. Pozostało zdecydować co chciał z nimi zrobić. Jako przyszły łowca, wyostrzenie zmysłów było prawdopodobnie pryjorytetem. Po krótkim czasie odnalazł kwarc który miał za opłatą jakoś wzmacniać zmysły smoków. W jaki sposób? To pozostawało dla niego tajemnicą, ale były tu rzeczy których po prostu nie mógł w pełni zrozumieć. Których nie musiał koniecznie wiedzieć. Solaris usiadł przed kwarcem, wyjmując swoje 6 kamieni, układając je w niewielki, kryształowy kopczyk.
– Chciałbym być łowcą. Proszę o lepszą spostrzegawczość by znaleźć zwierzynę. – Czuł się nieco głupio gadając do kamienia, ale lepiej było zdefiniować o co mu chodziło.

agat, diament, granat, 3x perła → Percepcja II

[Duszenie Cierni]

Tym razem i on musiał zaczerpnąć z wyjątkowych mocy kryształów aby poprawiły jego postrzeganie. Już pomijając nie zauważania kamieni czy innych śladów, to samo to, że nie zauważył gromadzonych się wojsk na południu było już zdecydowanie niepokojące. Niosąc lniany woreczek w pysku, upuścił go przed kwarcem percepcji i zasiadł przy nim. Chwilę tak siedział i się zastanawiał co ma zrobić. Delikatnie zastukał szponem w minerał. – Halo? Można prosić? – zapytał.

[ 12/4 mięsa + ametyst, topaz, bursztyn za percepcję II ]

[Opiekun]

Kwarc zdawał się wybudzony z nietrwającego przesadnie długo snu, gdy kolejna dwójka smoków pojawiła się w świątyni. Ułożywszy przed nim starannie odliczoną zapłatę oczekiwali, zaś samo przedłużenie łapy Opiekuna nie pozwoliło im czekać przesadnie długo. Zaraz oślepił ich błysk, a w ich łbach rozbrzmiał głos mówiący o tym, jak istotna była sztuka postrzegania. Dotyczyła ona wielu dziedzin życia, bowiem nie tylko ziemie, na które wybierało się, by zapolować, skrywały wiele w niepozornych znakach. Subtelne wskazówki kryły się również w rozmówcach, należało również dopatrywać się ich w trakcie walki. Przydatne mogły okazać się również w kontaktach z rasą inną niż smocza, jeśli potrafiło się je dostrzegać. Mgliści posłyszeliby o tym, za zadanie mając szczegółowe zapamiętanie teorii, jaką był oczywiście wykład na temat tego, co najistotniejsze w konkretnych przypadkach. W walce było to dla przykładu obserwowanie, jak smok przenosi ciężar ciała na jedną, bądź drugą stronę – z kończyny na kończynę. Zwracanie uwagi na wszystko to, co zwiastowało kolejny jego ruch. Przy walce z magiem liczyła się swego rodzaju wrażliwość na drobinki maddary, które muskały nierzadko smocze łuski już na kilka krótkich oddechów przed pojawieniem się tworu. W rozmowach, na przykład negocjacyjnych, liczyła się obserwacja jeszcze bardziej skrupulatna. Czy rozmówca denerwował się rozmową? Miał przyspieszony oddech, błądził wzrokiem wokół? Może wręcz przeciwnie, jego spojrzenie uparcie wpatrywało się w negocjatora, pozostając niewzruszonym i zwiastując klęskę negocjacji? A może było łagodne, miękkie, otwarte na propozycje? Wizja pokazywała to wszystko, jak gdyby były to zbliżenia na konkretne z elementów. Mogli więc wszystkiego doświadczyć, poniekąd sprawdzając również samych siebie w teście – ile z nich byli w stanie rozpoznać? Gdy nauka dobiegła końca, uczuli się bardziej spostrzegawczy aniżeli przed wizytą. Zapłata zniknęła dlań niepostrzeżenie, jakby nie chciała, aby się tym przejmowali.

Niewidzialna Łuska
– agat, diament, granat, 3x perła.
+ Percepcja II.

Duszenie Cierni
– 12/4 mięsa, ametyst, topaz, bursztyn.
+ Percepcja II.

[Ostatnia Nadzieja]

Następnym bardzo przydatnym kwarcem do jej przyszłej, wymarzonej profesji był kwarc percepcji. W końcu co to za łowca, który nie umie odpowiednio nasłuchiwać, węszyć czy patrzeć? No właśnie.
Przy pomocy rodziców, przytachała kupkę mięsa do kwarcu i uśmiechnęła się szeroko na ten widok. Kiedyś też sama dorobi się takiego majątku i odwdzięczy się tacie i mamie za okazane wsparcie.
Przysiadła standardowo, na zadku, a potem przymknęła oczka.
– Bardzo proszę, byście wzmocnili moje zmysły, bym mogła dostrzec więcej niż do tej pory – poprosiła.

//28/4 mięsa za percepcję III

[Opiekun]

Ostatnim przystankiem okazał się Kwarc Percepcji, umożliwiający zwiększenie swoich umiejętności dostrzegania kolorowych błysków należących do mieniących się na różne barwy kamieni szlachetnych, odnajdywania tropów pozostawionych przez zwierzynę, a także wielu innych śladów, poszlak. Błysk oślepił samiczkę tymczasowo, zaraz przedstawiając jej istotę postrzegania z pomocą odtwarzanego głosu. Opowiedział jej on o wszystkim, co było ważne, a także co należało wiedzieć, jeśli chodziło o własną spostrzegawczość. Zwrócił uwagę na to, by nauczyć się postrzegać nie tylko ogół, ale także składające się na niego detale. Zmysły były nieodłączną częścią życia nie tylko smoka, ale także każdej żywej istoty, ponieważ umożliwiły one rozeznanie się w otoczeniu oraz w sytuacji, w jakiej się znaleziono. Ich rozwinięcie umożliwiało nie tylko zwiększenie swoich szans na odnalezienie zwierzęcego tropu, na wychwycenie woni roślinnego pokarmu czy błyszczącej powierzchni kamieni szlachetnych. Percepcja była także bardzo ważna, kiedy chodziło o rozmawianie z innymi smokami. Pozwalała ona nierzadko przejrzeć rozmówcę, przewidzieć jego prawdziwe intencje i spostrzec, kiedy mówi prawdę, albo czy zataja istotne informacje. O tym wszystkim Ikka miała posłyszeć i przyswoić, zanim wizja się nie urwała. Mogła przysiąc, że na jej powiekach rozlało się przyjemne ciepło, a gdy zniknęło, zauważyłaby, że w istocie jej spostrzegawczość zwiększyła się i zdolna była zauważać teraz znacznie więcej, aniżeli przed wizyta. Nie zauważyła jednak zniknięcia zapłaty, ale teraz było to już nieistotne.

Ikka
– 28/4 mięsa.
+ Percepcja III.

[Trefna Topola]

• Czuwaliczka przyszła tutaj, ładnie skłaniając się przed kwarcami a potem w ładnych kupkach poukładała przyniesione przez siebie zapasy. Kochana Aie dała jej conieco a to też była jej pierwsza wizyta w kwarcach by siebie wzmocnić a nie przekazać wiedzę. Odsunęła się od podarków i w duchu poprosiła by kwarce były tak miłe i wzmocniły jej zdolności percepcji bo.. Były beznadziejne, niestety. Tyle umykało jej przed nosem, ah!
  
  // 8/4 roślin, 16/4 mięsa za Percepcje II

[Ostra Jazda]

• Gheina przyszła tutaj.. Bo tak, zamierzała. Ale zamierzała w sumie uzbierać sobie na to wszystko sama.. Tylko coś innego o tym przesądziło. Poprzedniego wieczora przy kolacji z ich nową rodziną, przebąknęła Gradowi ze chciałaby iść do kwarców. Tata powiedział jej że dopiero co była a Gienia kulturalnie wyjaśniła że Cirith uważa ją za "ulaną". Aoha przełknął równie kulturalnie kawałek mięsa z dzika, który akurat mieli na kolacje a potem powiedział że jemu "chyba to jemu się ulało ale coś z czaszki jak był mały bo pi**beep**doli głupoty i po kiego ch*beep** mówi do niej takie rzeczy". Gienia jednak całą kolację była pochmurna i nie chciała jeść, decydując się na jakąś radykalną dietę.
  Rano jednak przy wyjściu do groty czekał Lhatark z workiem kamieni oraz żarcia i szybko skrzekami zasugerował jej że to jej mała wyprawka na kwarce. Takim sposobem Gafa wkroczyła pod kwarc aparycji, zostawiając zapłatę. W myślach burknęła jedynie że chciałaby być ładniejsza I CHUDSZA, żeby głupi Uzdrowiciel się z niej nie śmiał.
  
  // agat, granat, onyks, szmaragd, koral, 8/4 mięsa i 4/4 roślin za Aparycje na IV ;))

[Czereda Czerwi]

• Keni po długiej, dłuuuuuugiej wypawie jak najbardzej na około, jak się dało, dotarł do świątyni. Przed wejściem sprawdził jeszcze raz zawartość torby. Mięso i rośliny, zgadzało się. Oprawiony żubr i jeleń złapane w pułapki, trochę zimowych jeszcze jabłek i inne. Nazbierało się tego trochę.
  Wszedł do warsztatu, podchodząc do kryształu aparycji. Ku zaskoczeniu smoka, ktoś już tam był. Smok z mgieł.
  Uśmiechnął się w stronę smoczycy i kiwnął jej łbem na przywitanie, po czym także zostawił swoją zapłatę pod kwarcem
  -Heh, magiczne kryształy robią brrrr i nagle łuski lśnią ci bardziej i twój ryk jest pełniejszy, hehe – zagadał fioletowołuską, bo jak by inaczej. Nowy smok, to nowy smok. Obojętnie gdzie spotkany.
  
  //17/4 mięsa, 11/4 roślin za aparycję na III

[Gwiezdny Tropiciel]

Valnar przyleciał lecąc obok ojca by bogowie uczynili go lepszym. Valnar nie do końca rozumiał jak to działa ani do czego bogom potrzebne jest mięso i kamienie szlachetne którymi mieli ponoć zapłacić ale ufał ojcu że faktycznie, jeśli dadzą tym całym bogom, o których matka mówiła że bogami wcale nie są, to czego chcieli, to w zamian sprawią że smoki będą silniejsze.
Po wylądowaniu u progu świątyni zszedł z grzbietu ojca i podążył za nim do jej wnętrza, sceptycznie rozglądając się na boki. Po co bogom posągi? Po co im jakieś konkretne miejsce w którym oczekiwali czci i podarków? to wszystko brzmiało jakby zależało im tylko na czci... Co miało sens biorąc pod uwagę to co mówiła mama!
Ale musieli pragmatycznie podejść do kontaktów z tymi "bogami". Gdy zatrzymali się przed ołtarzem, Valnar skinął łbem słysząc polecenie ojca. Zaczłą zaciągać pakunki z mięsem przed kwarc, a na koniec na szczycie tego małego mięsistego wzniesienia położył bursztyn.
– Eeee... –zaczął swoją pierwszą rozmowę z bogami- Dzień dobry! Chciałbym lepiej widzieć, słyszeć, węszyć i tak dalej!

/20 sztuk mięsa, bursztyn, turkus

[Opiekun]

Dwójka smoków, to jest Słoneczna uzdrowicielka oraz pisklę Mgieł, którzy zainteresowani byli podniesieniem swoich umiejętności postrzegania, zbliżyli się do Kwarcu Percepcji i prędko zostali powitani błyskiem wydobywającego się z niego światła. Usłyszeliby, jak cenne jest dostrzeganie detali i spostrzegawczość, która także była istotną cechą. Przydawała się ona bowiem w wielu dziedzinach życia, takich jak na przykład poszukiwanie ziół w przypadku uzdrowicielki, zdolność dojrzenia z odległości godnych zainteresowania gatunków, obfitych w lecznicze części, a w przypadku pisklęcia głównie chodziło o polowanie, zbieranie kamieni szlachetnych, które potrafiły nieraz ukrywać się pod warstwą ściółki i pozostawać niewidoczne dla smoczych ślepi. Ważnym aspektem były również pozostałe zmysły, takie jak słuch czy węch, pozwalające usłyszeć z odległości zwierzynę lub skradającego się drapieżnika, albo wychwycić jego zapach unoszący się w powietrzu jeszcze jakiś czas po tym, jak tędy przeszedł. Warto jednak było jeszcze wspomnieć o tym, jaką rolę percepcja odgrywała podczas dyskusji, głównie negocjacji, ale także zwykłych rozmów z rozmaitymi smokami. Zmiany w ekspresji, postawie i tak dalej były tym, co pozwalało określić to, jakie nastawienie mógł mieć do nas rozmówca. To wszystko zostałoby im przedstawione, a dodatkowo zostało uzupełnione o wizję, w której mogli zobaczyć siebie, trenujących. Rozpoznawali różne ślady, wytężali wzrok w poszukiwaniu kolorowych błysków, a urywkami pokazano im także dialogi z różnymi smokami. Szepty podpowiadały, na co należało w konkretnych okolicznościach zwrócić uwagę, co pozwoliło im pojąć sztukę percepcji. Wizja urwała się, zaś ich zapłaty zniknęły.

Kolejni przybyli z kolei poprosili Kwarc Aparycji o pomoc. Ten istotnie zareagował, zsyłając wizję i tłumacząc, jak ważna bywała aparycja w kontaktach z innymi smokami. Smoki urodziwe postrzegane były przez innych bardzo często jako łagodniejsze czy godne zaufania, co wpływało na korzyść tych, którzy to właśnie chcieli osiągnąć. Na aparycję składało się wiele rzeczy – poza tymi cechami fizycznymi, z którymi się wykluło, były to także te, które można było wypracować. Spokojny, pełny gracji chód, przypominający bardziej stąpanie smukłej zwierzyny w taki sposób, by trawa się pod nią nie uginała, aniżeli smocze kroczenie, był tutaj bardzo ważny. Podobnie jak wyprostowana, zgrabna sylwetka – i nie do końca chodziło tutaj o budowę ciała, a o sposób, w jaki się poruszano, w jaki się siadało, jak nosiło się głowę i jak zachowywało się elegancką równowagę w wielu sytuacjach. Przedstawione im zostało, w jaki sposób można było ćwiczyć swoją postawę przez proste ćwiczenia i poświęcanie im odpowiedniej ilości czasu. Gdy wizja się urwała, coś musiało zmienić się w świadomości smoków, szczególnie u fioletowołuskiej smoczycy. Została zatrzymana jeszcze przez chwilę przy kwarcu, który pokazał jej w myślach jak gdyby jej odbicie. W rzeczywistości jej sylwetka nie zmieniła się ani trochę, nie stała się niewyobrażalnie szczupła, bowiem nie było jej to wcale potrzebne. Patrząc na siebie wtedy, mogła spojrzeć w oczy pięknej samicy, jaką była, dostrzec jej walory, umięśnione ciało i błyszczące łuski, a także odbijające światło pod różnymi kątami kryształy, jakie dodawały jej uroku. Była śliczna, taka, jaką była, a olbrzymia postura górskiej rasy ani trochę temu nie przeczyła. W pierwszej kolejności musiała widzieć tak samą siebie, a wreszcie pozostali również zaczną ją postrzegać w ten sposób.

Trefna Topola
– 8/4 roślin, 16/4 mięsa.
+ Percepcja II.

Waląca Łuska
– agat, granat, onyks, szmaragd, koral, 8/4 mięsa, 4/4 roślin.
+ Aparycja IV.

Czereda Czerwi
– 17/4 mięsa, 11/4 roślin.
+ Aparycja III.

Valnar
– 20 sztuk mięsa, bursztyn, turkus.
+ Percepcja III.

[Czarodziejka Śmiechu]

No to chyba nadszedł czas, aby przetestować te rzekomo magiczne właściwości jakichś kryształów, które miałam znaleźć w świątyni poświęconej tutejszym Bogom.
Nadal ciężko było mi pojąć fakt, jak bóstwa mogły istnieć.
Nie zrozumcie mnie źle, stykałam się z różnymi wierzeniami, ale nie wydawały się prawdziwsze niż sławne pieśni przekazywane z pyska do pyska, czy legendy krążące po świecie. Ale jeżeli nauczyłam się czegoś żyjąc już kilka dziesiątek na tym świecie to tego, że nie ma rzeczy nie możliwych.
To było niesamowite, bo ciągle czułam się jak pisklę odkrywające uroki świata, hehe.
Czereda jakiś czas temu wyjaśhnił mi, gdzie znaleźć ów sławetną grotę pełną cudów, a nawet pani Arel wspomniała, co nieco. Było tyle rzeczy odkrycia. Musiałam sprawdzić, czy modlitwy naprawdę zostają wysłuchane i tą niesamowitą Arenę, gdzie niby można było zawalczyć z niezwykłymi drapieżnikami i... wszystko.
No, ale teraz stanęłam przed świątynią, robiąc wielkie oczy. Oho, no tego to się nie spodziewałam. Weszłam do środka, troszczkę tylko przytłoczona rozmiarami tego miejsca i jego zimnem... Kamień, tu kamień, a tam jeszcze więcej kamienia, brrr. Przydałyby się jakieś kwiatki, aby trochę ocieplić to miejsce.
Kwarce, gdzie znajdę te kamyki? Postanowiłam trochę pokrażyć, przyjrzeć się niesamowitym posągaom, uśmiechając się wesoło. Wyglądały jak... zwykłe smoki. Ciekawe.
Oh, a to co?
Zaciekawiona podeszłam do... kamienia, błyszczącego i ewidentnie emanującego jakąś mocą. Miałam ochotę sobie podotykać, ale wiedziałam jedno, magia bywała zbyt nieprzewidywalna, aby tak frywolnie porywać się na utratę łapy.
Zrzuciłam z siebie masę mięsa, część lewitowała obok mnie. I kamyk, tylko co dalej? Miałam się pomodlić? Czy coś?
– W krystalicznym kwarcu moc ukryta błyszczy,
Spostrzegawczość daruje, jak gwiazda nocą światło.
Chęć nauki w sercu rozbudza, płomień niegasnący,
Wiedzy światła zorze budzi, ku nowym horyzontom prowadzący. – Zanuciłam wesoło, bo przecież piosenka była najlepsza na wszystko prawda?

/20/4 mięsa plus opal za prc 2

[Malachitowa Noc]

Kolejnym miejscem, do którego poszła młoda samiczka był kwarc, który podobno miał jej pomóc nauczyć się być bardziej spostrzegawcza. Coz, ostatnio średnio poradziła sobie w łowach, ale przynajmniej nie wróciła z pustymi łapami, prawda? A to już coś.
Przydreptala wesoło więc w to miejsce, jednak widząc tyle smoków, trochę się speszyła. Zwolniła kroku i podeszła nieopodal czerwono białej smoczych, kiwając jej delikatnie głową.
Położyła koło siebie sześć kamyczków od kochanego tatusia.
– Pragnęła bym lepiej radzić sobie w dostrzeganiu szczegółow – szepnęła.

/ percepcja 2: cytryn, 2x tygrysie oko, opal, rubin, nefryt

[Opiekun]

// Warsztat znajduje się na zewnątrz świątyni, nie w środku.

Ciągnięte przez śpiewną samicę mięso musiało na tyle ją zamroczyć, że przez przypadek poszła nie tam, gdzie trzeba. A może po prostu to tylko takie wizje ze zmęczenia? Całkiem możliwe, bowiem jak tylko zapłata ofiarowana kwarcowi zniknęła w akompaniamencie pieśni Illianach, jej zmysły zaczęły się nieco wyostrzać. Zapachy stały się wyraźniejsze, trel ptaków bardziej słyszalny. Może okaże się to pomocne przy następnych łowach.


Podobnie sprawa się miała z drugą smoczycą. Kwarc niewerbalnie obsłużył jej prośbę, zabierając w ciszy kamienie szlachetne. Ślepia widziały lepiej, uszy słyszały więcej, a nawet posmak na języku wydawał się być bardziej odczuwalny niż do tej pory.

Illianah
– 20/4 mięsa, opal
+ Percepcja 2

Miłosierna Łuska
– cytryn, 2x tygrysie oko, opal, rubin, nefryt
+ Percepcja 2

[Tęcza nad Wodospadem]

Samczyk przyszedł tym razem sam. Wystrojony jak zwykle, uczesany, kulturalny. Wszedł do warsztatu i zachęcił szponem mnóstwo mięsa by wleciało za nim. Nie będzie przecież tego wszystkiego niósł za sobą zwłaszcza, że to dopiero pierwszy przystanek.
Wysypał mięso przy kwarcu, jego część. I siadł grzecznie.
– Słyszałem, że potrafisz zwiększyć aparycję smoka. Chciałbym o to poprosić.
powiedział spokojnie i przymknął ślepia nie wiedząc czy spodziewać się błysku czy huku czy bogowie jeszcze wiedzą czego.

• / 32/4 mięsa za aparycję 4

[Opiekun]

Nikt nie odpowiedział samczykowi, ale niemalże nieodczuwalny impuls dał mu znać, że w rzeczy samej dotarł w odpowiednie miejsce. Niedługo po tym, jak złożył swoją opłatę i przymknął ślepia w oczekiwaniu, kwarc rozpoczął swą pracę. Opowiedział młodzikowi o roli aparycji w życiu smoka, byciu przekonującym z jej pomocą, a także wielu innych korzyściach płynących z dobrego wyglądu. Nawet, jeżeli nie uznawało się samego siebie za atrakcyjnego w różnym tego słowa znaczeniu, a nawet kiedy nie postrzegali nas w ten sposób inni, w dalszym ciągu można było wpływać na pozytywny odbiór swojej osoby, a także nienaganną prezencję. Chodzenie równo, z wyprostowaną sylwetką, rytmicznie i elegancko sprawiało, że już na pierwszy rzut oka zdawało się, że smok, z którym ma się do czynienia, dostojny i harmonijny, będzie świetnym rozmówcą. Tego wszystkiego samczyk nauczyłby się tego dnia, pamiętając, że niekoniecznie cechy fizyczne, z którymi się wykluwamy, musiały definiować to, jak patrzą na nas inni.

Rajski Kolec
– 32/4 mięsa.
+ Aparycja IV.

[Minoderia Mirażu]

• Smoczyca po raz kolejny zdecydowała się skorzystać z pomocy kwarców, przybywając do świątyni skoro świt. Dnia poprzedniego udała się do Mahvran, aby poprosić o w pełni zwrotną pożyczkę kamieni szlachetnych. Przywódczyni najwidoczniej ufała łowczyni na tyle, by zgodzić się na to, tym bardziej, gdy skarbiec chroniony był poniekąd Kodeksem. Pożyczkę trzeba było więc zwrócić i ona się do tego zobowiązała, choć była to dla niej, znowuż, całkiem nowa sytuacja. Było to bardzo wygodne, tym bardziej teraz, kiedy wyjątkowo potrzebowała kamieni. Chciała nauczyć się, w jaki sposób wypadać lepiej przed innymi – nie tylko smokami, ale także... zwierzętami. Przekonanie do siebie rozjuszonych drapieżników nie było łatwym zadaniem!
  
  » 4x cytryn, 4x topaz za Aparycję IV.